نوشتید که اگر عطری عینا بوی خود گل رو تداعی کنه باعث میشه امتیاز بالایی بهش بدید. احساس میکنم این جمله مدتها تو ذهنم بوده و بهش فکر کردم و بالاخره یکی تو دنیای خارج ذهن من به زبون آوردش. دقیقا به همین دلیل هست که تو ذهن من عطری که «بوی گل» بده عطر ساده ای محسوب نمیشه. حالا چه رز باشه چه مریم و چه هر گل دیگه ای. مرسی بابت کامنتتون.

توصیفتون فوق العاده درست و دقیق هست. کلمه به کلمه. در حدی که صفحه ی این عطر رو از نوشتن توضیحات بیشتر کاملا بی نیاز میکنه.

عطر یک جادوگر.

بازش که کردید همون بوی قدیم رو میداد و پدر راضی بودند؟

«خدای نکرده قصد جواب دادن ندارم.» جواب دادن مشکلش چیه؟

«اگر دیر اومدم ببخشید» یعنی چی؟

این عطر واقعا هیچ عنصری که شبیه ماهی یا حتی نمک باشه نداره.

قطعا اصل نبوده. عطرهاتون رو از جای مطمئن تهیه کنید

ابتدا ترکیب لذتبخش عسل غلیظ با اندکی مرکبات تازه، و کمی بعدتر ترکیب همون عسل شیرین کرمی غلیظ با اندکی گیلاس، که به نظرم خیلی واقعی و در عین حال محو هست و دارویی و مصنوعی نیست، و به تدریج نتی که به همه ی اینها اضافه میشه و درست ترین واژه ای که تصور ذهنیم درباره ش رو میتونه توصیف کنه «کثیف» هست. شاید هم «خاکی»، اما چطور بگم؟ خاک از اون لحاظ که «کثیف» هست. شاید پچولی یا سنبل هندی این حالت رو ایجاد میکنند؟ بعد گل مریمی در پس زمینه، شاید. اما خیلی محو. خیلی دور. و لایه ی کلفت و چسبنده ای از عسل که مثل برف روی پشت بامها، روی همه چیز رو میپوشونه.

تقریبا یک هفته طول کشید تا به این ساختار بویایی «خو بگیرم.» ولی بعد کار به جایی رسید که تا امروز تقریبا یک سوم شیشه تمام شده. بر خلاف اون چیزی که کمپین تبلیغاتی و شکل بطریش قصد داره القا کنه، یعنی اغواگر و جنسی و …، به نظرم بیش از هر چیزی یک بوی آرامش بخش، به خصوص برای عصرهای خنک و دلگیر پاییز هست. اسکندل بای نایت ضمنا از اون عطرهایی هست که‌ دوست دارم موقع سرماخوردگی استفاده کنم. یا موقع خواب. ترکیب این عسل آرامش بخش و گیلاس شادی آور رو برای این روزهای پراضطراب بهتون توصیه میکنم.

روی اون گل کلیک کردم تا آبی بشه، ولی باز خواستم تاکید کنم که خیلی. خیلی کامنتتون رو دوست داشتم.