بشدت عطر سنگینی بود برای من ...احساس میکنم گوالتیری انگار عطری ساخته که بوی زمانی که انسان دررحم مادری وجود دارد میدهد!!!
در فضا سازی این عطر گوالتیری نابغه وار عمل کرده و در نابغه بودن او هم شکی نیست...
گرچه نظرم درباره او عوض نمیشود و بازی هایی که انجام میدهد گاهی ملال آور میشود...و این امضا و اثر انگشت او در عطر هایش که به وضوح آن را آشکار میکند به نظرم به اثرش ضربه میزند و سابجکت مولف ما را از فضای عطر بیرون پرتاب میکند

ساعت یک شب است و کسی در خیابان نیست.هوا کمی گرم است و اندک چراغ های زرد خیابان نمیتوانند آنرا کامل روشن کنند.منطقه جدید الاحداث است و چند خانه ای در آن ساخته شده .میان این خانه ها زمین های خالی و خرابه های زیاد وجود دارد.خانه ای رو به رویم است..ظاهرش بشدت زیبا است ولی نه دری دارد نه پنجره ای و نه چراغی ..یک مشت سنگ و سایه های زیاد..هنوز محله سطل زباله ندارد..کنار خانه زباله دانی شده است..از دید من یک خانه لوکس و پر از سنگ های گرانبها و همراه در کنار آن زباله های زیاد...دو خانه دورتر خانه ای را میبینم که افراد در حال رد و بدل مواد هستند و زنان کنار آنها لباس مناسبی ندارند...در حالی که به تنهایی تا خانه پیاده میروم احساس میکنم دیگر نجابت از این دنیا رخت بربسته..عفت دیگر وجود ندارد...به خانه میرسم همه خوابند..همه جا تاریک است.

احوالات و زمانی که من این عطر را تست کردم اینگونه بود...نمیدانم شاید تاثیرات عطر بر ناخودآگاهی تا این حد باشد که من اینگونه آن ساعات را سپری کردم...

مفهومی وجود ندارد...همه چیز فرم است.
همانطور که دوست عزیز .یکی از فیلم های برگمان گفتند بعضی مواقع برداشت ها و تفاسیر برای یک محصول و انگیزه تولید ان بشدت خنده آور و دور از واقعیت هست...هرچه هست` اثر است و مولف آن هارا صرفا گرد هم آورده و با جهان بینی اش به آنها نسبت داده(جهان بینی مولف خیلی مهم نیست از نظر بنده) ..هر تفسیری از آن اثر(فرم) باشد مربوط به ناخودآگاه تفسیر کننده و دید اوست
نقل قولی از تارکوفسکی به یاد دارم که میگفت کودکان بهتر از منتقدان فیلم مرا درک و میفهمند....
هرگونه برداشت اضافی و نپذیرفتن اثر با همانچیزی که هست و تحمیل کردن تفاسیر به آن 'جفا در حق اثر است
متاسفانه این قضیه هم بازیچه افرادی شده و با عبارت مفهوم کانسپت و نماد و.. قصد مارکتینگ و فریب افراد را دارند
حال با این اوصاف ببینیم در 'سادوناسو' تحمیل خودآگاه ما به اثر است یا نه!

گرمای دیوانه ...
با سلام و درود
امروز که برف اومده بود این عطر رو زدم و بهتون بگم عجیب فضایی با این عطر برام تداعی شده بود....آتشی بود در سرما....کاتارسیس شد و همه خاطرات برفی کودکیم جلو چشمانم

با درود به جناب امیر محمد
واقعا این برند سزاوار نامیدن صفت نیش بر آن است
این کار برای من بیشتر سیاه بود تا سبز.با اندک شناختی که من از روسیه دارم این کار واقعا یک چای روسی است
انگار زمستان برفی در کلبه چایخانه ای در روسیه هستی و در زمانی که چوب ها در حال سوختن در این چایخانه هستند ....تولستوی جلویت دارد چایی میخورد

برای من ۰۲ بیابانی است که افراد در آن زندگی میکنند و روزمرگی در جریان است ولی این عطر بیابان کمی دورتر از آن ولی خالی از سکنه...
۰۲ توسط اسطوخودوس وچند نت دیگر از وجهه دارک تر و خورده انیمالیک این عطر کم تر داره ولی این عطر منسجم تر و منظم تره انگار تاور بعد سال ها تجربه ؛در ترکیب بندی کار پخته تر شده
یکی از دوستان به شوخی میگفت اگر یک ادویه فروش و عطاری میخواست عطر درست کنه میشد این:)
در مورد این حس غبار گون و صحرایی هم صحبت کردیم به ذهنمان آمد احتمالا گشنیز با ترکیب پچولی و کهربا و چوب صندل و قان این حس رو تداعی میکنه
ولی من همچنان فکر میکنم تاور خود را در نیش بودن نگه داشته به صرف نیش بودن عطر میسازد بدون ورود کافی به کانسپت یا وجهه خاصی... که برای من کمی حس ارعاب گونه به نیش داره
با درود

هیچوقت ترکیبات این عطر را با دقت نخواندم....نیاز نبود...
بس غریب است توصیفات تکنیکال از این عطر....جنون است و بس...

دقت و ظرافت تاور کم نظیر هست شکی نیست...
دوستان موارد تکنیکی کار رو هم اشاره کردند و خیلی استفاده کردیم ولی ای کاش کمی تاور جسارت میگذاشت و از تکنیک ها عبور میکرد و گشودگی به هستی ایجاد میکرد .....فردیت میگرفت
ساده تر با مثال بگم وقتی من از دور و کمی رایحه از اپوس ۱۱۴۴ یا آمواج ممویر یا زرجوف نکسوس یا سایکدلیک یا تق هرمس به مشامم میرسه...سریعا فضا و وجودش رو حس میکنم و میگویم آری بوی آن است
ولی توقعی که از تاور ۰۲ داشتم با اینهمه دقت و ظرافت ..اجابت نکرد .شاید بخاطر ضعیف شدن کار است ..نسخه های قدیمی رو تست نداشتم

گل فروشی رو جناب شوشتری فرموده بودند.....یادگار ماند...

با سلام و درود
امروز رفته بودم با یکی از رفقا اسب سواری....وارد اسطبل که شدم بو هایی بود ....بوی اسب بوی کاه بوی موندگی و عرق و پهن ....از بوها داشتم لذت میبردم....به فکر افتادم چرا ؟هنوز کامل نمیدانم ولی میدانم این شدت شوق به راییحه ها؛برای من به بوهای بد هم سرایت کرده .احساس میکنم چیزی که گوالتیری فکر میکند شاید همین باشد....اوج اشتیاق برای روایح و با آغوش باز لذت بردن از خاص بودن هر روایح موجود در این کره خاکی...شاید برای بعضی افراد مشتاق روایح هنوز جالب نباشد شاید این از ذهنیت فلسفی من باشد که همه موجودات هستی را با همه خوبی ها و بدی هایشان میپذیرم
شاید از این قول نیچه شروع میشود
هیچ پدیده ای اخلاقی نیست بلکه ما آن را اخلاقی تفسیر می کنیم
این عطر را تست نکرده ام و نمیدانم عطر خوبیست یا بد