سلام آقای مقدم.
من از ترکیه خریدم اون تایم توی ایران نبود.
الان خیلی از آنلاین شاپ‌ها دارن.
فعلا فیک نداره به نظرم و می‌تونید با خیال راحت از هرجا موجود داشت سفارش بدید.

به خاطر کامنت‌هایی که از این عطر خونده بودم، هیچوقت سراغ تست کردنش نرفتم. همه می‌گفتن هایپ شده و قدیمیه.
چند روز پیش یه شیشه ازش هدیه گرفتم. اولش خیلی حالم گرفته شد اما وقتی تستش کردم متوجه شدم این رایحه حتی اگه هایپ شده باشه، باز هم ارزشمنده!
شفاف‌ترین و ساده‌ترین وجه‌ی یاس رو توی این رایحه داریم. بدون هیچ حرف اضافه‌ای.
همین‌قدر اصیل!
برعکس این ایده که الین هایپ شده، به نظر من حتی عطر همه پسندی نیست. معمولا افرادی که عطر و ادکلن رو فقط توی روایح گلیِ ناز و ملوس یا نهایتاً چوبی‌های موقر می‌پسندند، الین بنفش رو نمی‌تونن دوست داشته باشند. این رایحه برای استفاده رومزه مناسب نیست و نباید پاف زیادی استفاده کرد. بیشتر شبیه به یک موسقی اوپرا هست که نمیشه مداوم گوش داد.
برای من که خیلی عزیز شده.

حوالی اردیبهشته و توی بالکن خونه مامان بزرگم خوابیدم. هوای دم‌دم‌های صبح انگشت پام رو که از زیر پتو بیرون اومده رو لمس میکنه. چشمام رو باز میکنم تا بتونم آسمونه نیمه روشن رو ببینم. عاشق رنگ آسمون توی این ساعت‌های صبحم.
از اینجا که منم، دیوار خونه با آجرهای سه سانتی دیده میشه که شاخه‌‌های یاس ازش آویزون شده، عطر یاس و بهار نارنج تمام تنم رو بغل کرده. یه دل سیر نفس میکشم و چشمام گرم میشه، دوباره خوابم می‌بره.


دکانت فلورناکوتیک رو بلاند بای کردم. رایحه انقد حرفه‌ای، شفاف، نوستالژی اما همزمان یونیکه که نمیتونم ازش بگذرم. هر طور شده باید یه باتل ازش داشته باشم.
فوق‌العاده شیک و ملایم.
پخش و ماندگاریش خییییلی چنگی به دل نمی‌زنه. عطر خنکه دیگه! انتظاری نمیشه داشت. اما رایحه کاملا ارزش خرید داره.

همیشه ری‌ویو افراد رو توی سایت‌های مختلف درباره این عطر می‌خوندم و فقط حسرت بودم! مگه میشه همه انقد بوی خوبی استشمام کنند و من نه؟
خیلی تلاش کردم حداقل یه دونه عطر زنانه شنل رو بپسندم. توی هواهای مختلف تست کردم، روی پوست و پارچه تست کردم. نه که نه!
هیچ چیز توی این روایح من رو جذب نمی‌کرد که هیچ، تازه برام دوست نداشتنی و اذیت کننده هم بود.
کوکو مادمازل که در بهترین حالت ممکن، برای من بوی قرص جوشان لیمویی/ پرتقالی میداد.

ماجرا تا جایی پیش اومد که چند روز پیش یکی از نزدیکانم کوکو شنل مادمازل خرید!
یه رایحه باوقار، تمیز، ظریف، بدون سر درد مدام اطرافم بود. البته قرص جوشان همچنان حس میشد!
حسی شبیه دم عید که پرده های حریر خونه شسته شده و کمی نمدار نصب شده! رایحه تمیزی همراه با خنکی توی خونه می‌پیجه! نمی‌دونم. فکر کنم دارم آشتی می‌کنم باهاش.البته ترجیح میدم فقط یکی نزدیکم این عطر رو استفاده کنه. به عنوان عطر خودم نمی‌پسندم

نه خداروشکر حساسیتی از این بابت ندارم که عطر مورد علاقه ام رو کسی بپوشم.
فقط روی اون شخص حساس بودم که خداروشکر دور شدیم

دوست عزیز سلام.
اون زمان که من اون کامنت رو گذاشتم هنوز سام وودی توی عطرافشان تعریف محصول نشده بود و امروز چقدر خوشحالم که دارم می‌بینمش توی این سایت.
و بیشتر خوشحالم که شما این عطر رو بو کردید.
چند ماهی میشه که دارم از سام وودی استفاده میکنم و کنارش هم گاهی دکانت الکساندر رو استفاده کردم.
راستش نمیشه از کیفیت الکساندر شماره دو به سادگی گذشت، اما به نظرم میشه الکساندر رو یک قطعه موسیقی خیلی اصیل،طولانی و عمیق دونست و سام وودی رو یک عطر فوق العاده خوب و با کیفیت

دوست عزیزم سلام.
ببین خیلی بستگی به سلیقه داره که بگیم کدوم بهتره.
به طور کلی اگه ورساچه کریستال یا بامب‌شل رو دوست داشته باشید، اینم دوست خواهید داشت.
من چندباری بهش فرصت دادم اما نتونست دلم رو به دست بیاره.
به نظرم اصالت ورساچه کریستال و شادابی بامشل رو نداره.
اما عطر مهربون و خوش پوشی هست. خیلی بعیده کسی رو اذیت کنه و بازخورد بد بده.

دلم میخواست یاس تا انتهای مسیر رایحه حس بشه. بُلدتر! محکم‌تر!
اصلا همین یاس بود که منو متقاعد کرد که بخرمش‌. یکم بوی اسکندل اولش حس میکردم که فکر میکردم عسل داشته باشه توی نت‌ها. اما سرچ کردم دیدم خبری از عسل نیست. پس چیه؟؟؟
حداقل تا یک ربع اول به جز یاس هیچ چیزی نداشت که دوست داشته باشم.
اما وقتی رهاش کردم و روی آستینم موند، کم کم حس خوبی بهم داد. گرم و شیرین. نمک داخل نت‌ها واقعا زیبا کار شده. حس دریایی بهم میده. مثل یه عروسی کنار دریا.
خیلی شیکه و به نظرم مناسب یه خانوم سی سال تا چهل، پنجاه سال هست. با لباس های پر زرق و برق و گرون قیمت.
همراهم من نخواهد موند و می‌ره داخل گنجه. شاید سی سالگی دوباره برم سراغش.

به اصرار فروشنده این کار رو تست کردم، مطمئن بودم قبلا جایی این رایحه رو شنیده بودم. حتی روی تن خودم. به جزئیات یادم میومده که توی یکی از سفرهام به بوشهر، این رایحه روی تن من بود. باد از شیشه ماشین میزد و رایحه پخش میشد. حتی موزیک اون لحظه رو یادم میومد دقیق. اما من هرگز این عطر رو نخریده بودم. احتمالاً شباهتش به یکی از ادکلن های خودم بوده. (البته هنوز هم نفهمیدم کدوم عطر!)
دوستش داشتم اما خب احتمال دادم مشابه این رایحه رو توی خونه دارم و نخریدمش. از فروشگاه اومدم بیرون و کلی زمان گذشت. در حال کار کردن بودم که متوجه شدم یه بوی بسیار بسیار جدید، دودی و نشاط آور روی مچ دستم حس میشه. دودی؟ نشاط؟ مگه میشه؟
متوجه شدم این له نویت جذاب هست. همون لحظه دست ریزش رو سفارش دادم. نه برای کیفیت رایحه نه برای پرفورمنس خوبش! فقط برای این مقدار تغییر!
چند روزی همراهم بود و بازخوردهایی که میگرفتم واقعا عالی بود. با این که شامه من خیلی زود به عطر روی تنم عادت میکنه، اما این عطر تا مدت‌ها برام تازگی داشت. یه عطر روزمره بسیار شاد، با اعتماد به نفس، پرحرف و چند شخصیتی!
درباره گرم بودنش اصلا نظری ندارم چون توی سرمای زمستون استفاده‌اش کردم، اما کاملا تداعی‌گر روزهای گرم بوشهر بود.
برای مهمونی یا جلسه کاری دوستش ندارم. ترجیح میدم روزهایی بپوشمش که نیاز دارم اعتماد به نفسِ یک آدمِ بیهوده بودن رو بهم بده. روزهایی که میخوام بدون آمادگی قبلی وارد جلسه کاری بشم. روزهایی که تایم کمی تا تحویل پروژه دارم اما با خیال راحت میرم توی کافه می‌نشینم. روزهایی که توی خونه می‌مونم و بطالت رو ستایش میکنم.

درود.
من از ایران تهیه نکردم
اما عطر جدیدی هست و تمام نمایندگی‌های زارا موجود دارن