به اصرار فروشنده این کار رو تست کردم، مطمئن بودم قبلا جایی این رایحه رو شنیده بودم. حتی روی تن خودم. به جزئیات یادم میومده که توی یکی از سفرهام به بوشهر، این رایحه روی تن من بود. باد از شیشه ماشین میزد و رایحه پخش میشد. حتی موزیک اون لحظه رو یادم میومد دقیق. اما من هرگز این عطر رو نخریده بودم. احتمالاً شباهتش به یکی از ادکلن های خودم بوده. (البته هنوز هم نفهمیدم کدوم عطر!)
دوستش داشتم اما خب احتمال دادم مشابه این رایحه رو توی خونه دارم و نخریدمش. از فروشگاه اومدم بیرون و کلی زمان گذشت. در حال کار کردن بودم که متوجه شدم یه بوی بسیار بسیار جدید، دودی و نشاط آور روی مچ دستم حس میشه. دودی؟ نشاط؟ مگه میشه؟
متوجه شدم این له نویت جذاب هست. همون لحظه دست ریزش رو سفارش دادم. نه برای کیفیت رایحه نه برای پرفورمنس خوبش! فقط برای این مقدار تغییر!
چند روزی همراهم بود و بازخوردهایی که میگرفتم واقعا عالی بود. با این که شامه من خیلی زود به عطر روی تنم عادت میکنه، اما این عطر تا مدت‌ها برام تازگی داشت. یه عطر روزمره بسیار شاد، با اعتماد به نفس، پرحرف و چند شخصیتی!
درباره گرم بودنش اصلا نظری ندارم چون توی سرمای زمستون استفاده‌اش کردم، اما کاملا تداعی‌گر روزهای گرم بوشهر بود.
برای مهمونی یا جلسه کاری دوستش ندارم. ترجیح میدم روزهایی بپوشمش که نیاز دارم اعتماد به نفسِ یک آدمِ بیهوده بودن رو بهم بده. روزهایی که میخوام بدون آمادگی قبلی وارد جلسه کاری بشم. روزهایی که تایم کمی تا تحویل پروژه دارم اما با خیال راحت میرم توی کافه می‌نشینم. روزهایی که توی خونه می‌مونم و بطالت رو ستایش میکنم.

درود.
من از ایران تهیه نکردم
اما عطر جدیدی هست و تمام نمایندگی‌های زارا موجود دارن

یه دختری رو تصور کنید که تمام تلاشش رو برای محبوبیت کرده. درس خونده، ادب و آداب بلده. لباس‌های ساده اما شیک و خوش رنگ می‌پوشه. ملیح می‌خنده. زیاد شوخی نمی‌کنه. خیلی خجالتیه. کتاب های زیادی خونده. فیلم های زیادی دیده اطلاعات خوبی داره. به صورت کلی اون چیزی هست که جز خوب نمیشه اسمی براش گذاشت. اما...
اما جامعه همچین دختری رو نمی‌پسنده. یه دختر پر هیاهو و شیطون می‌پسنده. دختری که حافظ و مولانا بلده رو کسی جدی نمیگیره اما دختری که چندین و چند آهنگ به روز رو خوب داب‌اسمش میکنه رو بیشتر می‌پسندن. حرفم این نیست که کدوم این دو مدل دختر خوبن!
حرفم اینه که این دختر دوست داشتنی خانواده آمواج، در عین زیبا و شفاف و حرفه‌ای بودنش، بازخورد مثبت نمیده به شما.
من خیلی دوستش دارم. مثل خواهر بنفشش. اما هرگز بازخورد مثبت نگرفتم ازشون

با خوندن متن شما سر صبحی یه جون به جونام اضافه شد چون چند روزه هی میگم کاش یه عطر جدید تست کنم یکم ذهنم آزاد بشه اما هرچی نقد خوندم چیزی نبود که ترغیب کنه برای این که برم برای تست کردن.
واقعا ممنونم
بعید می‌دونم توی ایران موجود باشه. شما کجا تست کردید ؟

دوست عزیز سلام!
بله حق با شماست. من سال‌هاست در حد توانم از تست کردن انواع و اقسام برندها، دست برنداشتم. گاهی اقبال اینو داشتم که ادکلن‌های خیلی خوبی رو هم به مرحله خرید شیشه کاملش برسونم اما هیچوقت خودمو ملزم به این ندونستم که عطر گرون بزنم. حتی برندهای اماراتی رو هم تست کردم اما خب جایی برای حرف نداشتن فعلاً اما هرجا که میخوام یه عطر اقتصادی معرفی کنم دست و پام می‌لرزه که الان دوستان میخوان بگن این ارزونه این به درد نمی‌خوره و ...
و ممنونم بابت دیدگاه شما

بله. منم عرض کردم رایحه زارا خیلی سبک و کم جون هست. جزییاتِ الکساندر رو نداره. یعنی اون حالی که خودمون توی تنهایی خودمون با عطرامون تجربه می‌کنیم و توی نت‌ها غرق می‌شیم رو نداره. اما به نظرم اگه کسی دلش بخواد الکساندر رو به عنوان عطر روزانه یا امضا داشته باشه، حداقل از نظر من ارزش نداره بیست و دو میلیون هزینه کنه مگر واقعا توان مالی ماوراءی داشته باشه.
من این رایحه رو برای استفاده روزانه یا حداقل استفاده توی جلساتم میخواستم اما دیدم زارا خیلی خوب کار رو راه می‌ندازه.
نکته جالبی که وجود داشت توی هفتاد درصد ادکلن‌های زارا که تست کردم، تغییر نت کمه. نمیگم نیست و رایحه خطیه. اما کمه. توی این مورد واقعا تغییر نت به وضوح حس میشه.
پیشنهاد میکنم اگه جایی پیداش کردید که تست کنید، روی پارچه لباس یا بلاتر تست نکنید. رو پوست باشه و بهش فرصت بدید تا جا بیوفته کم کم

اگه طرفدارای عطرهای گرون و متنفرانِ از برندهای ارزون، سمتم شمشیر نمی‌گیرن، باید بگم که بعد از یک هفته استفاده از الکساندر شماره 2، الان یک ماه هست که از زارا Some woody استفاده می‌کنم و واقعا شباهت زیادی دارن. طوری که دوستم که همیشه همراهمه و شامه تربیت شده‌ای هم داره، تشخیص نداد عطرم رو عوض کردم. بوی زارا سبُک‌تر و کم جون تر از زرجوف هست اما با توجه به اختلاف قیمت، تصمیمم این شد که زرجوف رو در حد همون دکانت 5 میل که خریدم رها کنم و زارا رو دوباره شارژ کنم.

از اونجایی که فقط 5 میل از این عطر رو دارم و البته رایحه‌اش مناسب استفاده توی محیط کار یا استفاده روزمره نیست، خیلی بعیده که بپوشمش. فقط گاهی در شیشه رو باز میکنم و بو میکنمش. همین باعث شده که زیاد فرصت نکنم لایه‌های زیرین این شاهکار رو تجربه کنم. اما امروز از اون روزهایی بود که حال دلم خوبه! گفتم بذار دو پاف از ممویر زیبام بزنم.
فقط دو پاف روی سر شونه‌هام زدم.
اگه نت‌ها رو بشناسید، میشه بدون بو کردن آمواج ممویر متوجه بشید که توی ایران قرار نیست بازخورد مثبت بگیرید! همه میگن بوی مراسم مذهبی میده. این از بازخورد!
اما حال و هوای من با این عطر اصلاً وصف شدنی نیست. نیم ساعت گذشته بود که بو رو خیلی تند زیر بینیم حس کردم. داشتم آهنگ محسن چاووشی گوش میدادم.«به انگشت سبابه‌ات بگو» و حس کردم یه غم خیلی سنگینی روی دلم نشسته که این بو، داره تشدیدش می‌کنه.
واقعا بوی غمگینی داره. بوی اسپایسی، رز (از نوع ایرانیش) چوب و چرم کاملاً یه فضای رسمی، تاریک، شیک و غمگین رو تداعی می‌کنه. مثل خانومی که علی‌رقم زیبایی ظاهری و شخصبت باتجربه‌ای که داره، عمیقاً غم رو حس می‌کنه.

بین دوست داشتن و حس نکردنش در رفت و آمدم. برام شکل یه رابطه‌ی بلاتکلیف رو داره نمی‌دونی عاشقته یا ازت بدش میاد.
لحظه اول که اسپری میکنمش میگم وای مگه میشه انقدر قشنگ؟
چند دقیقه بعد، میگم چقدر بوش مصنوعیه!
چند دقیقه میگذره میگم وااای عجب رزی! متقاعد میشم برای خرید دستریز. دیگه بوشو حس نمیکنم.
توی همین اوضاع از فروشگاه میام بیرون
انگار تا چند ساعت بوی رزپریک همراه منه. میگم دفعه بعد میخرم و همچنان این داستان ادامه دارد.

دیروز بعد از سال‌ها گمشده‌ام رو پیدا کردم. سال‌های دبیرستان یکی از دوستام همیشه این ادکلن رو میزد. اسمش رو می‌پرسیدم نمی‌دوست. به موازات شخص دیگه‌ای هم همین عطر رو استفاده می‌کرد که البته اسانس بود. اسمش رو می‌پرسیدم می‌گفت 212.
حالا من ده سال سرگردان بین 212ها!!!!
دیروز بالاخره پیداش کردم. روایح چوبی نباید خیلی بُلد باشه توی چنین ترکیبی. اما من خیلی حس چوب خیس میگیرم ازش. کمی تند هست اما بعید میدونم این رایحه هیچ کسی رو اذیت کنه.
به نظرم بیشتر مردونه‌اس اما خودم تصیمیم دارم چند روزی بپوشمش. شاید به کالکشنم اضافه‌اش کنم.
پرفورمنسش هم به نظرم 9 از 10 هست.