با عرض ادب و احترام
دیروز بعد از یک سال دو اسپری از سیگار قدیمی به پیراهنم زدم. رایحه میوه ای تنباکویی که پس از نیم ساعتی حس تنباکویی اش بیشتر شد تا ته بویی از سیگار هم بهش ملحق شد و تا الان که یک روز گذشته ادامه داره اما با این رایحه بینظیر و ماندگاری خوب متاسفانه پخش بوی ضعیفی داره چون رایحه قدرتمند نیست. فقط خودم بوش رو حس میکنم. اما در کل با این شیشه و جعبه زیبا، رایحه بینظیر و قیمت مناسب ارزش خرید بالایی داره...

از نظرات علمی و مفید شما سپاسگزارم جناب دکتر اسعدی 🙏🏻

با درود مجدد. دقیقا در مورد ارث ژنتیکی درست میفرمایید جناب دکتر شاهین. نوع خواب ها، رویاها و کابوس های من و مادرم شبیه هم است و جالبتر اینکه گاهی خوابهایمان وجه مشترکی داره مثلا تو یه شب در مورد یک شخص و یا اشخاص یا یک موضوع مشترک و شبیه به هم خواب میبینیم.

درود و ارادت خدمت دکتر اسعدی عزیز
خداوند لایزال روح پدر بزرگوارتون رو شاد بفرماید... حالا من الان یعنی در حال حاضر از ارتفاع وحشت دارم.گاهی خواب میبینم رو یک پشت بام ایستادم و هیچ راهی برای پایین اومدن نیست و انگار پشت بام خیلی کوچک هست و پایین خیلی مرتفع و گود... که از خواب میپرم. وقتی یاد کارهایی که در زمان کودکی و نوجوانی میکردم می افتم، تازه میفهمم یا اون موقع خیلی شجاع بودم و یا الان خیلی ترسو شدم 😄
یادمه تو سن ۱۷ سالگی دو تا از دوستانم تو یه کوچه بن بست که فقط دو تا خونه ته کوچه بود و عرض کوچه حدود ۲ متر بود رو به حالت افقی و با کمک دو دست و دو تا پاهاشون تا حدود ۶ متر بالا رفتن و بعد اومدن پایین. یعنی اگر خدای نکرده آنی دست یا پاهاشون میلغزید یا در اثر خستگی بی رمق میشد از ارتفاع ۶ متری پرت میشدن پایین... یا پسرعموی خودم از دکل فلزی برق رفت بالا و تا آخرش رفت و برگشت. البته هنوز کابل برق بهش وصل نشده بود... احتمالا دیگه خود اونا هم جرات چنین کاری رو ندارن... زمان موشک بارون به یک روستایی رفته بودیم. یک کوه عجیب و ترسناکی داشت با دو تا صخره سیاه در وسط کوه که میگفتن زمانی آتشفشانی خفیف کرده و این صخره ها و سنگها به وسط کوه پرتاب شدن. البته کوه زیاد داشت اما این یکی خیلی ترسناک بود. چند بار ازش بالا رفتم اما تا چند متری آخرش که میرسیدم از صخره های سیاه دور کوه وحشت میکردم و بر میگشتم. تا اینکه یک روز با پسر دایی ام دل رو زدیم به دریا و تا آخرش رفتیم. وقتی نوک کوه رسیدیم تقریبا محیطی به عرض ۲ متر در شاید ۱۰ متر بود و پشتش منظره ای از کوه های دیگر بود و باد شدید می وزید... یادش بخیر

درود بر دوستان عطر افشان به خصوص دوستداران ایو سن لورن و اوپیوم
ادو توالت این عطر رو پارسال به قیمت شش میلیون و چهارصد هزار تومن خریدم و هنگام خرید از فروشنده در مورد این نوعش سوال کردم که گفت از نظر رایحه یکی هستن و فقط این ادو پرفیوم هست. در ضمن از نظر قیمت هم یکی بودن...

درود بر شما
دقیقا من هم با بوی این عطر سر درد میگیرم و برام غیر قابل تحمله مخصوصا توی مترو ... یه بوی شیمیایی تند زننده که انگار زهر وارد ریه میشه... بیشتر بوی اِتِر (داروی بیهوشی) و آسیتون میده تا عطر یا ادویه...البته با احترام به نظر دوستداران این عطر...

درود بر دوستان عطر افشان
دیشب مجموعه عطرهام رو نگاه میکردم. گفتم یه رایحه ای رو فقط ببویم که حالم رو حسابی خوب کنه که یهو هوس بوی رز اومد تو نظرم. از بین همه عطرها بی اختیار عطر تی رز سال ۱۳۷۱ رو برداشتم و فقط بوییدم. چندین و چند بار عمیق بوییدم. حسابی سرمست شدم. اصلا بوی گلاب نمی داد. بسیار قوی، خوشبو و ناب... خیلی لذت بردم. واقعا تی رزهای فعلی در مقابل اون تی رز بسیار ضعیف اند.

درود بر شما داداش گلم 🌹
کلا همه عطرها دستخوش تغییرات شدن حتی عطرهای برند و گرانقیمت که واقعا ناراحت کننده ست. ۲۰ یا ۳۰ سال پیش همه عطرها به راحتی و در اندازه های مختلف در دسترس بودن...
با آرزوی بهترینها ❤️

با درود و احترام
دوستان امشب که آخر شب جمعه بود، از دلتنگی و بی حوصلگی به سراغ عطر لومانی رفتم تا شاید کمی از کسالتم کم کنم. با زدن دو اسپری بر روی لباسم واقعا از جادوی این عطر انرژی مثبت گرفتم و بمانند یک اکسیر شفابخش بهم آرامش و حس طراوت و تازگی داد. پخش بوی عالی و قوی با ماندگاری بسیار خوب... فقط از این در تعجبم که چرا عطر لومانی بعضی از دوستان پرفورمنس ضعیف، متوسط و یا رو به خوب داره! الان با اینکه دو ساعت و نیم از زدن این عطر میگذره و تازه لباسم رو هم آویزون کرده ام، باور کنید انگار شیشه عطر رو جلوی بینی ام گرفته ام. نمیدونم الان هم لومانی های اون مغازه عطر فروشی که پارسال ازش خرید کردم به همین کیفیت هست یا نه...

درود بر همه دوستان عطر افشان
اوایل برج بود رفتم قصابی که گوشت بخرم و بعد از اون هم سری به بازار بزنم و یک عطر جووان س.ک.س اپیل بخرم. مدتی بود که هوس رایحه اش را داشتم. یک ران گوسفندی خریدم که کارگر قصابی مشغول خرد کردن گوشت شد. دیدم یک خانم حدود شصت ساله به یکی از کارگرهای قصابی گفت یه دونه جگر سفید میخوام. وقتی جگر رو آورد، اون خانم گفت چقدر میشه؟ کارگر قصاب گفت ۵۰ هزار تومن. اون خانم دست دست کرد و جگر رو نخرید و از مغازه بیرون رفت و دور شد. با دیدن این صحنه دنیا جلو چشمام تیره و تار شد. نمیدونستم چکار باید بکنم. حتی فرصت نشد فکر کنم. کاش چند تا جگر سفید براش میخریدم یا اینکه براش گوشت میخریدم. از طرفی ترسیدم که ناراحت بشه یا به عزت نفسش بر بخوره و یا اینکه فکر بدی به ذهنش خطور بکنه... حسابی حالم گرفته شد. از خودم خجالت میکشیدم که دارم ران گوشت میخرم در حالیکه اون خانم نتونست یک جگر سفید بخره... بدتر از اون رفتن به بازار و خرید عطر! در راه برگشت به خونه به اون خانم و امثال اون فکر میکردم... دیگه ذوق خرید عطر از سرم پرید 😔 ناخداگاه به یاد ترانه پرنده مهاجر داریوش افتادم که تو قسمتی از ترانه اش می خوند: تو پی عطر گل سرخ من حریص بوی نونم... واقعا با این اوضاع با اکراه دست و دلم به خرید عطر میره...