بعد از خرید ۳ تا عطر خوب داخل مغازه موقع خروج چشمم به یه جعبه‌ی سبز رنگ ساده افتاد که خیلی مظلوم یه گوشه نشسته بود،
قبل از اینگه برند عطرو بخونم چشمم به اسمش افتاد؛چیمیستری!
از روی اسمش وسوسه شدمو از فروشنده خواستم برام عطرو باز کنه.
وقتی از داخل جعبه عطرو دراورد یک دفعه شوکه شدم،چون به هیچ عنوان اسمش شبیه شکل شیشه نبود. من توقع یه شیشه خاص مثل اسمش که خاص بودو داشتم،ریسک کردم و عطرو از پلپ دراوردم و فشردمش،
دقیقا مثل رنگ محلول سبزش فضارو برای من سبز کرد...
چشمامو بستم؛پیرهن هاوایی،نوشیدنی خنگ،افتاب سوزان،صاحل.
تجسمم از بوی این عطر این بود،
یه بوی خاصی داشت،دو دل شدم بین بردن و نبردن
نگاش کردم نگاهم کرد،دلم براش سوخت و با دودلی خریدمش،
رسیدم خ نه تمام لباسامو کندم،۱۰ پاف عطرو اسپری کردم،
چند دقیقه بعد،فهمیدم که یه دوست خوب به جمع رفیقام اضافه شده....
الان که اینو مینویسم رفیق سبزم کنارمه و دارم از حس سبزش لذت میبرم.
در یک کلام واقعا ارزششو داشت.....