حامد عزیز، ممنونم از اینکه وقت گذاشتی و نظرتو نوشتی 🙏🏻

اما بذار روشن بگم: وقتی میگم شباهتی به دیور هوم اینتنس حس کردم، دقیقا به خاطر اون فضای پودری ایریسی شیرینشه، نه اینکه کپیِ به‌تمام‌معنا باشه. خیلی وقت‌ها توی دنیای عطر یک حس کلی یا امضا بو باعث میشه ذهن آدم سمت کار دیگه‌ای بره، حتی اگه فرمول دقیقش فرق داشته باشه.

در مورد “یونیک بودن”، خب این هم نسبیه. برای کسی که زیاد با عطرها سروکار داشته باشه، خیلی چیزها تکراری به نظر میاد. من هم به همین دلیل حس کردم چیزی که گریس چارنل ارائه میده قبلاً به شکل‌های مختلف دیده شده.

پس نه نفی ارزش کاره، نه نادیده گرفتن سلیقه شما. صرفاً برداشت شخصی منه، همونطور که برداشت شماست. اختلاف نظر همیشه هست، اما دلیل نمیشه یکی حتماً اشتباه کنه.

بعد از حدود یک ماه بررسی و تست در موقعیت‌های مختلف، راستش با زرجوف تونی آیومی ارتباطی برقرار نکردم. شروع کار با ترکیب میوه‌ای اسپایسی اغراق‌شده و ناپخته جلوه می‌کند نت‌ها انگار کنار هم نمی‌نشینند. در میانه، رزین و چرم سعی دارند جدیت بدهند اما نتیجه شلوغ و پرهیاهوست. در فاز پایانی هم پچولی و وانیل کمی آرامش می‌آورند، ولی همچنان سنگینی و حالت مصنوعی عطر رهایم نکرد.

به نظرم این کار بیشتر بر نام و داستانش تکیه دارد تا بالانس واقعی روایح، و برای من تجربه‌ای پر سر و صدا اما خسته‌کننده بود.
البته این نقد صرفاً برداشت شخصی من است و ممکن است برای دیگران جذاب و دوست‌داشتنی باشد

سلام

بعد از تست این کار و کلی کلنجار رفتن با آن تصمیم گرفتم چند خطی در موردش بنویسم

اول اینکه من به پیشنهاد دوستان زیادی دکانت این عطرو تهیه کردم


فقط با شروع آن به وجد آمدم و وقتی عطر به نت های میانی رسید دیگر نتوانستم تحملش کنم.. شباهت نسبتا زیادی به دیورهوم اینتنس داشت. رایحه خاصی ندارد و قبل ترها تکرار شده است. خیلی خوشحالم که دکانت ۵ میل بیشتر سفارش ندادم. به نظرم بواسطه نیش بودن آن عطار سعی بر این داشته هر نتی رو چرک آلود و مبهم استفاده کنه و از اون شفافیت نتی برخوردار نیست(کاری که در اکثر کارهای نیش انجام میشه)


این نظر کاملا شخصی است و می تواند خلافش ثابت شود

2 Man عطریه مثل یک سایه روی دیوار قدیمی. وقتی بو می‌کنی، بوی جوهر تازه و کاغذ کهنه با دود و زعفران قاطی می‌شه انگار دستت سیاه شده از مرکب خوشنویسی و کنارش بخور آرامی می‌سوزه. این عطر، بوی زنده‌گی روزمره نداره!!!! بوی یک راز داره رازی که انگار از دل یک کتابخانه‌ی فراموش‌شده بیرون کشیده شده. هر بار که به پوستت نزدیک می‌شی مثل ورق زدن یک صفحه‌ی نوستالژیکه کمی تلخ، کمی دودی، و در عین حال پر از احترام. این بیشتر از یک عطره، یک نوشته‌ی شخصی روی پوست توئه

بلایند بای به هیچ وجه به هیچ وجه

شباهتی بالای ۹۰ درصد به عطر بلاماژ ناسوماتو

شباهتی بالای ۹۰ درصد به هیندوگراس ناسوماتو داره

قبل از خرید حتما تست کنید

درود

برند آلفا روما عطری داره به نام the god father . شباهتی ۹۰ درصدی با برائوندا ست.

تست آن هم خالی از لطف نیست

سلام

دوستان زیادی در مورد این عطر نظر دادن و بنده قصد زیاده گویی ندارم

فقط یک نکته : اگر عرق بدنتان تند هست اصلا سمت این عطر نرید


ایام به کام ⚘️

این عطر از همان لحظه‌ی آغاز با تنباکو و آلو نشان می‌دهد که قرار نیست عطری دم‌دستی باشد. شروعش تاریک و کمی خام است انگار ماده‌ی اولیه را بدون بزک اضافه روی پوست ریخته‌اند. زنجبیل تلاش می‌کند کمی تحرک بدهد، اما خیلی زود زیر دست شیرینی تونکا و دارچین فرو می‌رود. در میانه، ساختار گرد و یک‌نواخت می‌شود جایی که سدر حضور دارد ولی شخصیت قوی‌ای نشان نمی‌دهد. پایه‌ی کار با بنزوئین و مشک نرم می‌شود و وتیور ته‌مانده‌ای از تلخی و سبزی اضافه میکند

بلایند بای به هیچ وجه

ارزش خرید متوسط


(این یک نظر شخصی ست و می تواند خلافش ثابت شود)

درسته که در عطرسازی بین برگ انجیر، میوه انجیر و شیره درخت انجیر تفاوت وجود داره و هرکدوم شخصیت بویایی خودشونو دارن. اما بحث من این بود که رایحه برگ انجیر به‌خاطر ساختارش (ترکیبی از سبزی، شیرینی ملایم و حس خامه‌ای) توی ترکیب عطر می‌تونه به‌صورت لایه‌ای و تدریجی تغییر کنه...‌‌‌مخصوصاً وقتی با نُت‌های دیگه هم‌نشین میشه. این تغییر لزوما به معنی عوض شدن "ماهیت نت" نیست، بلکه به‌خاطر تعاملش با بقیه نُت‌هاست. به‌علاوه، همیشه روی کاغذ یا سایت‌ها دقیق نمی‌نویسن که از کدوم نوع نت انجیر استفاده شده!!!! خیلی وقت‌ها فقط کلی می‌نویسن Fig یا Fig Leaf. پس بهتره به‌جای رد کردن، به تجربه بویایی هم توجه کنیم