این عطر مثل باز کردن درِ یک ساموار روسی در یک عصر برفی است؛ جایی که بخار چای سیاهِ دودی با نسیم سرد بیرون در هم می‌آمیزد. در اولین برخورد، رایحه‌ای تلخ و خشک از برگ چای سیاه، همراه با گرمای تند هل و دارچین، حس میزبانی یک خانه قدیمی را القا می‌کند. لحظاتی بعد، بوی لطیف و شیرین تمشک و نعناع خشک، لایه‌ای ظریف و غیرمنتظره به فضا اضافه می‌کند؛ انگار قاشقی مربا در استکان چای غوطه‌ور شده باشد.

نت‌های پایانی با حضور چرم کهنه و چوب توس، تصویر بخاری زغالی و دود آرامش‌بخش آن را تکمیل می‌کنند. اینجا خبری از گرمی بی‌حد یا شیرینی اغراق‌آمیز نیست؛ همه‌چیز در تعادل است، اما در عمق رایحه، یک غم لطیف و نوستالژیک پنهان شده.

شاد باشید

عطری چهار فصل با پخش و ماندگاری خیلی عالی. بنده این کار را در یکی از فروشگاههای دبی تست کردم.

شباهتی جزیی به کاپیتان بلک دارد و نت قهوه به زیبایی در اون استفاده شده


دوستداران عطرهای تنباکویی رو میتونه خوشحال کنه


نمره من به این کار ۸ از ۱۰

این عطر از اون چیزاست که وقتی اسپریش می‌کنی، انگار یه پرده مخملی گرم و خوش‌رنگ دور فضا کشیده می‌شه.
یه شروع خاص داره… ترکیبی از کهربا و وانیل که نه خیلی شیرینه که دل بزنه، نه زیادی گرم که خفه‌ت کنه.
در کنارش زعفران و دارچین یه حرارت نجیب بهش می‌دن، از اون گرماهای نوستالژیک

تنباکو و صندل هم کاری می‌کنن که عطر یه ته‌مایه چوبی، دودی و بزرگسالانه پیدا کنه؛
اون‌جوری که می‌فهمی با یه کار حساب‌شده طرفی، نه یه شیرینیِ بازاری.

یه نکته مهمش اینه که از همون اول تا آخر، یه خط مشخص داره، نوسان نمی‌زنه، ادا درنمیاره.
اما این یعنی ساده نیست؛ یعنی باهوشه.
یعنی تو فقط یه بو نمی‌گیری، انگار یه حسه… یه حس "امن بودن" توی هوای سرد، یا "جذاب بودن" توی یه جمع رسمی.

این عطر تلاش میکنه یک تجربه گلی‌ چوبیِ متعادل و یونی‌سکس ارائه بده اما دچار آشفتگی‌ در ساختار، ترکیب‌بندی ضعیف در نُت‌ها و اجرای کم‌رمق در لایه‌های پایانیه. نه اون قدر خاصه که در ذهن بمونه ، نه اون قدر خوش‌بو که بخواد امضای کسی بشه

عطری‌ست که با آغازی تلخ و کمی دودی از تنباکو و ترنج، مثل اولین پک از سیگاری در غروب، جان می‌گیرد.
در میانه، پاچولی و سدر با همراهی عودی آرام، حال‌وهوایی صوفیانه به آن می‌بخشند؛ نه شلوغ، نه تند، بلکه عمیق و درون‌گرا.
و در پایان، وانیل و چوب صندل، با لمس رزینی لابدانوم، گرمایی خاموش و آرام‌بخش می‌سازند؛
انگار رد عطری مانده بر شال کسی که مدت‌هاست رفته

پگاسوس از مارلی یه جورایی شده عطر مورد علاقه شامه‌های تازه‌کار! و آماتورها... چون بلافاصله با اون بوی بادام شیرین و وانیل چرب و چیلش خودش رو تحمیل می‌کنه. اما واقعیت اینه که ساختار کلی کار زیادی خطی و ساده‌ست، پیچیدگی خاصی نداره، انگار یه موزیک پاپ با یه بیت تکراریه. اون حس کرمی و شیرینی بیش‌ازحدش بعد از یه مدت حالت دل‌زدگی میده، مخصوصاً وقتی بخوای چند ساعت باهاش زندگی کنی. به درد کسی می‌خوره که دنبال یه بوی "خوشبو" می‌گرده، نه یه اثر هنری یا رایحه خاص. شامه‌ی حرفه‌ای دنبالش نمی‌ره.

ببین پسرم ، ما نمی‌تونیم هر نظری رو بی‌چون‌و‌چرا قبول کنیم، مخصوصاً وقتی حرف از عطر باشه که یه موضوع کاملاً سلیقه‌ایه. بعضیا اینجا انگار حکومت نظامی راه انداختن، میگن اگه فلانی ور مورد فلان عطر نظر داد، دیگه کسی حق نداره نقدش کنه! خب نه جانم، همه ممکنه اشتباه کنن، حتی اونایی که صدتا نقد نوشتن. احترام به نظر آره، ولی قُرُق کردن فضا و بت ساختن از آدم‌ها نه! بحث و نقد سالمه که باعث رشد میشه، نه سکوت و تعارف.

این دلیل نمیشه افراد خاصی تا نظر مینویسن همه تمام قد بلندبشن و به افتخارش تشویقش کنن. این یک نوع دیکتاتوری است .. گفته بودی من از برند برندینی استفاده میکنم و نظراتم مورد تایید شما نیست باید خدمتت عرض کنم اگه دقت کرده باشی من گفتم به جای دکانت میتونید به این برند اعتماد کنید و بعد از تست کلی رایحه برای خرید باتل اصلی اقدام کنید. بنده نمیتونم هر ریویویی رو قبول کنم!! پس هر کس میخواد باشه برای من فرقی نداره. و هیچ وقت در زندگیم بت از آدما نساختم و دیگر هم نخواهم ساخت

فکر نمیکنم کسی از شما خواست تا در این مبحث شرکت کنید. من مخاطبم رو مشخص کرده بودم و با ایشان صحبت کردم. شاید ایشانی که من به نظرش نقد کردم یکی از دوستان خیلی نزدیک من باشد و شما این وسط همانند آن آتش بیار معرکه عمل کردید

سعی کنید همیشه محترم باقی بمانید

داداش، ببین منم آمواج جرنی رو خوب بررسی کردم ولی راستش با این حرفات کاملاً مخالفم.
اول اینکه تو می‌گی چرم تو اول عطر معلوم نیست، ولی اگه یه ذره تخصص داشته باشی می‌دونی که تو عطرهای آمواج معمولاً چرم با یه تم خاص و پیچیده شروع میشه، نه یه بوی ضعیف که بعداً بیاد جلو. یعنی خیلی واضح و قوی تو اوپنینگ حس میشه، نه اینکه بعداً تازه بخواد خودش رو نشون بده.
دوم، این فضای اسموکی که می‌گی فقط یاد اینترلود میندازه؟ برادر من، هر کسی می‌تونه یه حس کلی بگه، اما اگه عطر باز حرفه‌ای باشی باید بتونی نُت‌ها و ساختار رو دقیق‌تر تشخیص بدی. آمواج جرنی یه چیز فراتر از صرفاً دود و تنباکوئیه، ترکیب ادویه‌ها، رز و نت‌های خاکی‌اش باعث میشه یه عمق و پیچیدگی کاملاً منحصر به فرد داشته باشه که اینترلود اصلاً نزدیکش هم نیست.
حرف آخر اینکه، اگه دنبال یه عطر چرمی اسموکی قوی و حرفه‌ای هستی، آمواج جرنی حرف‌های خیلی بیشتری برای گفتن داره و نباید ساده‌انگارانه بگی فقط شبیه یه عطر دیگه‌ست.
یه خورده بیشتر دقیق باش و سطح تحلیل رو ببر بالا، اینجوری خودت و همه‌مون بیشتر سود می‌بریم.

سلام دوست عزیز
مرسی بابت وقتی که گذاشتی و نظرتو درباره Rose d'Arabie از Armani Prive نوشتی، ولی اجازه بده یه مقدار با دقت بیشتری به این کار نگاه کنیم.

اول از همه، اینکه بگی شامه ایرانی این رایحه رو "به سرعت پس میزنه"، یه جور کلی‌گویی خطرناک و غیرعلمیه. سلیقه بویایی توی ایران، مثل هر جای دیگه‌ای، متنوعه. خیلی‌ها تو همین کشور عاشق عودن، دیزرت رزها و حتی نیش‌های عربی مثل عطرهای Rasasi یا Arabian Oud رو می‌پرستن. پس این‌طور حکم کلی دادن شاید بیشتر بازتاب سلیقه شخصی‌ات باشه تا یه قاعده عمومی.

در مورد ساختار رایحه:
اینکه بگی "عود و رز و زعفران با وانیل شیرین اوردوز شده" خیلی مبالغه‌آمیزه. Rose d'Arabie با وجود حضور قدرتمند وانیل، به خاطر کیفیت بالای رز دمشقی و عود تمیز و ریتین‌خورده‌اش، تعادل نسبتاً خوبی بین شیرینی، تاریکی و خاکی بودن ایجاد می‌کنه. اگه این تعادل توی بینی تو برقرار نشده، شاید بیشتر به عادت بویایی یا تجربه‌ات از عطرهای اُریِنتال-فلورال برمی‌گرده.

پچولی هم تو این عطر فقط برای "خاکی کردن" نیست، بلکه نقش زمینی و بالانس‌کننده رو داره، که در کنار رز، یه پیچیدگی گرم و اندک تلخ می‌سازه. اینکه بگی "غرق میشه"، شاید از دید کسی که دنبال نت‌های شفاف و جداشونده‌ست قابل درک باشه، اما در دنیای عطر نیش، لایه‌لایه بودن و فلو شدن نت‌ها گاهی هنر حساب میشه، نه ضعف.

در مورد عبارت "حرمی‌ترین عطر"، راستش این اصطلاح دیگه زیادی لوث شده و بار معنایی خاصی نداره. اگر منظورت فضای سنگین، مجلل و شرقیه، خب این سبک طراحی‌شه. اما همون فضا تو بازار جهانی طرفدار زیاد داره و دلیلی برای تخریب نیست.

و اما بحث ارزش خرید:
۴.۴ نمره توی Fragrantica برای یه عطر نیش خیلی بالاست، اونم توی سبکی که معمولاً یا به‌شدت دوست‌داشتنیه یا تنفرزا. این نشون میده که حداقل از نظر کیفی و اجرای رایحه، کار استاندارد و پخته‌ایه، حالا حتی اگه به سلیقه تو نخوره.

در کل، خوبه که نظر بدیم، اما بهتره بین "دوست نداشتم" و "عطر خوبی نیست" فرق بذاریم. نقد حرفه‌ای یعنی همین تمایز گذاشتن بین سلیقه شخصی و کیفیت ساخت.

با احترام 🌹