عنبرگریس بسته به نوعش اگر اون حس شور و دریایی را القا کرد جای شکی باقی نمیزاره. یه حس پوست عرق مانندی داره، گرمای خاصی را القا میکنه، شیرینی خاصی داره. برای غدد های هیپوتالاموس و هیپوفیز تحریک کنندس. بعضی از عطار ها به صورت غیرقانونی از بازار سیاه عنبر خریداری میکنند و در عطرها استفاده میکنند ولی به جهت اینکه مبادا احساسات جماعت مدافع حقوق حیوانات جریحه دار بشه و کار و کاسبیشون پلمب بشه از افشای ترکیبات خودداری میکنند. نه امبروکسان نه لابدانوم نه سیستوس نه کلاری سیج نه اکورد کهربا نمیتونن اون حس عنبر واقعی را تقلید کنند. عطر هایی مثل امبر نایت، امبر روس. امبرا دی پارما در ترکیباتشون عنبریس به وضوح درک میشه. اصلا اون حالت کربویی مثل باکارات روژ را ندارند. و مثل لابدانوم اون حس چرم مانند را ندارن، عنبرگریس اگر توی عطری به کار بره حتی باز دوز کم غلبه میکنه، عطار با با اکوردهای مختلف مثل امبر و بنزوئین و صمغ ها و غیره ترکیب میکنه تا اون کثیفی عنبریس را لابلای این ترکیبات مخفی کنه

خالق این عطر فرانسوا دماشی هست که امبر نایت دیور هم اثر ایشونه.
این عطر هم به مانند امبر نایت دیور ریفورموله شد و دو مرتبه عرضه شد. که ترکیبات اعلام شده این عطر با عطر سال ۲۰۱۹ متفاوته.
هیچ تفاوتی در ترکیبات با امبر نایت دیور نداره جز اندکی تغییرات
از بین این دو کار امبر نایت دیور بسیار زیباتره به شرطی که در فصل سرد پوشیده بشه. در فصل گرم رز غالب میشه و عنبر پنهان.
در اکوا دی پارما روغن سیپریول یا همان گیاه ناگارموتا خیلی کار را زشته کرده و هیچ همخوانی با عنبر نداره. حس حال کشتی های رنگ شده در کنار بندر را تداعی میکنه و زیبایی عنبر را کور کرده.
در هر دو‌ کار هم مقداری کم عنبرگریس در کنار لبدانوم و امبر به کار گرفته شده اما وضوح عنبر در امبر نایت خیلی بالاتره و در اکوا دی پارما مات.

با اینکه یه پسر هستم اما واقعا از روایح مریم و یاس لذت میبرم و هرچقدر این روایح خام تر و تصفیه نشده تر باشند بیشتر لذت میبرم با کلی شوق برای همسرم خریدم که استفاده کنه اما اصلا مورد پسندش واقع نشد و شدیدا نسبت بهش حساسیت داشت و به دلیل ترکیبات طبیعی خارش بدن گرفت و کهیر میزد. گوچی بلوم در سرمای زمستان رایحه مریم غالبه و با گونه مریم های ایرانی (دابل) تفاوت داره و از گونه مریم های سینگل که بومی هند هست در این عطر استفاده شده و همچنین با رایحه مریمی که در کارنال فلاور به کار رفته متفاوته. و در گرمای تابستان نیز رایحه یاس غالب تره. دو گونه یاس هندی در این عطر استفاده شده که بی نهایت زیباست. تنها نقطه ضعفش ماندگاری ضعیفه. این عطر با عطر بای کیلیان فراتر از عشق، بهترین مریم های طبیعی بودند که در عمرم لذت برده ام.

با این دوز سخاوتمندانه از پچولی و امبر که در این کار استفاده شده نباید در این فصل دی ماه انتظار یه کار مریمی داشته باشی.
هر عطری متناسب فصله خودشه. در فصل سرد امبر و پچولی غوقا میکنه و در فصل گرم روایح سفید.

بسیار خوشبو و زنانه و به نوعی تفسیری از یک توبروز وحشی
اصلا رایحه پاک و تمیزی نداره، باید خودتون را با برای یک رایحه روغنی خامه ای و چرب و حس لاستیکی سوخته توبروز و اون رایحه ایندولیک یاس آماده کنید وگرنه از صحنه شما را پرت میکنه بیرون. عشاق واقعی توبروز باید حتما این عطرو تست کنند. کارنال فلاور را بدون اکالیپتوس و یلانگ و شکوفه پرتقال در نظر بگیرید

نامش یلانگ یلانگ ماداگاسکاره اما همش یاس و وانیله. یلانگش کجا بود فقط داره اداشو در میاره. عصاره یلانگ یلانگ رایحه ای شدیدا قطبی کننده، دارویی، نارکوتیک، وحشی، بسیار شیرین و شهوت زایی داره، یا دیوونه رایحه اش میشی یا میبوسیش برا همیشه میزاریش کنار، با اینکه به گل مریم لقب ف ا ح ش ه روایح در دنیای عطرسازی را دادن اما در برابر یلانگ یلانگ باید لنگ بندازه، و با وجود فراوانی عصاره ش هر عطاری مهارتشو نداره خوب درش بیاره و اون شخصیت کثیفشو‌ تو عطر نشون بده، اکثر عطارها با دوز ملایم، شخصیت لطیف و کرمی و استوایی اون را به نمایش میزارند تا فقط بینی را قلقلک بده. عطر مون بلوم هیرام گیران، کثیف ترین شخصیت گل یلانگ یلانگ را با شخصیت خامه ای استوایی گل مریم به نمایش میزاره، به حدی زیبا که در عین تمایز نت ها از یکدیگر میتونید توهم رایحه گل گاردنیا را با تلفیق شدن این دو گل، نیز تشخیص دهید.

اگر عاشق این عطر شدی صد درصد شیفته عطر توبروز ایمپریال بی دی کی میشی، نزدیک به 90 درصد شبیه این عطره با این تفاوت که در توبروز ایمپریال دو یاس طبیعی و بسیار واقعگرا و یک زنبق ملایم بسیار زیبا و حسی و زنانه، مریم را تقویت میکنه، ماندگاری و پخش بوش هم به مانند سوپریم عالیه. تفاوت دیگه، زنبق یک حس نوستالژیک و آرایشی پودری در کنار روایح سفید به عطر داده اما در سوپریوم به دلیل عدم زنبق رایحه بسیار رسمی شده. یک سوم این عطر هم قیمتشه.

یادداشت های ابتدایی:
توبروز مطلق، ترنج، رز، پشن فروت
یادداشت های میانی:
انگور فرنگی سیاه، ردبری(توت سرخ)، نرگس، ریشه زنبق، شکوفه پرتقال، توبروز
یادداشت های پایه:
مشک، بنزوئین، کهربا

با این که هیچ نارگیلی در کار نیست اما رایحه ای بسیار واقع گرا از مریم خامه ای ساحلی به همراهی ریشه زنبق کره ای شما را در اغوش میگیره.
در سرما روی پوست نت نرگس به وضوح غالبه و بسیار رایحه فرش و شیرین و سبزی از خود نشون میده به مانند خود گل نرگس، اما در گرما گویا کره و خامه از شکوفه های مریم میچکه.(نزدیک به عطر فراکاس افسانه ای اما به شیوه مدرن تر)، البته میوه پشن فروت و رز و ترنج حول مریم میچرخند و مریم رو منور میکنند. واگر مشام پرورش یافته ای داشته باشید رایحه ی یاس تیز و شکوفه پرتقال را نیز تشخیص میدید که برای تکمیل زنانگی محض رایحه، خودنمایی میکنند.
این نظر منه اما روایح پس زمینه مثل آکورد های میوه ای و رز و ترنج و نرگس خیلی رایحه را تمیز و سبز و درخشان کردند و نمیزارن مریم فساد و کودتا به پا کنده و جلوی اغواگری مریم رو گرفتند انگار دارن کنترلش میکنند که پاکدامن بمونه.
واقعا نمیدونم این چه سیاستیه یا نت ها و مولکول هایی از مریم رو حذف میکنند یا با نت های دیگه ترکیب میکنند تا عطر کیفیت تمیزتری پیدا کنه (نمونش کارنال فلاور) در حالی که اسانس مطلق مریم کیفیتی به جد اغواکننده و بسیار شیرین و چرب و کره ای داره که اگر با روایح اوریس و یلانگ و وایت فلاور تقویت بشه حرفی برای گفتن نمیزاره.
عطر رایحه زیبایی داره اما ابدا با قیمت محصول برابری نمیکنه

دوستان اگر بخوان درک درستی از این گوهر داشته باشن باید قبلش سعی کنن چند نمونه غلاف وانیل از جمله گونه بوربون و تاهیتی و مکزیکی و بالی اندونزیایی، تست کنن تا درک صحیحی از تفاوت و پیچیدگی وانیل واقعی پیدا کنند.
وانیل مورد استفاده در این محصول گونه کومور هست که چنانچه دوستان اشاره کردند در شمال شرقی ماداگاسکار واقع شده و رایحه ای نزدیک به وانیل بوربون ماداگاسکار داره و با نسبت ده درصد که به صورت انحصاری (احتمالا به شیوه co2) عصاره گیری شده، به همراهی کاکائو کلمبیایی و اندکی یاس مصری، در عطر به کار رفتن.
گونه های مختلف وانیل تفاوت زیادی با هم دارند،
وانیل گونه تاهیتی بسیار رایحه لطیف و نسبتا گلی و میوه ای طور دارند، بسیار گوشتی و پر دانه، اما پز عالی جیب خالی از وانیلین، که مورد استفاده عطر های گلی گرمسیری اند.
گونه مکزیکی و بالی بسیار شکلاتی و نسبتا کاراملی مانند و دودی طور با نکاتی از ادویه ها، (مورد علاقه من) دارای درصد متوسطی از وانیلین. خوش قیمت تر از گونه های دیگر، که بیشتر در جهت معطر کردن سیگار برگ و توتون، استفاده میشند.
و اما گونه بوربون و همچنین گونه همسایه آن «کومور» قوی ترین گونه هستتند که پیچیدگی بیشتری دارند، و با وجود غنی بودن چندان شیرین نیستند و گرمای دلربا و شیرینی عسلی شیری خود را در میان نت های، تند، حیوانی، امبری، بالزمیکی، بوزی، رام، تونکایی، چوبی، تنباکویی بیان می کند، یک جادوگر اغواگر با جذابیت غیرقابل انکار، حسی و هیپنوتیزم کننده که دعوت به گناه و همچنین شادی میکند.
تعجبی هم نداره که دوستان نت تنباکو و رام و ادویه را در عطر حس میکنند در حالی که هیچ خبری از نت تنباکو و رام، طبق اعلام رسمی وبسایت در عطر نیست، غیر از این هم نیست چون این از ویژگی های پیچیده غلاف وانیله، یادمه یک قطره از عصاره ابسولوت وانیل روی مچ دستم زدم و رفیقم میگفت سیگار کشیدی؟ انگار یه پیپ با توتون وانیلی کشیدی. در واقع از وانیل جهت اکورد تنباکو استفاده میشه اما برعکسش نه. در اینجا عطار سعی بر این داشته تا پیچیدگی های واقعی وانیل طبیعی را در عطر نشان بده. و این هنر عطاره

لی لی عزیز، پچولی و عنبر در پایه برای تثبیت عطر و به جهت گرما و تندی بخشیدن به عطر به کار رفتنند، پچولی نت گرمیه تو پاییز و زمستان خودشو بیشتر در عطر نشون میده اما مریم و یلانگ دو رایحه گرمسیری اند که برای شکوفایی رایحه به مقداری گرما و رطوبت و همچنین طبع و پوستی گرم احتیاج دارند تا رایحه کرمی و خامه ای خودشو نشون بدهند، پیشنهاد میکنم عطر های مریم محور را فقط در تابستان استفاده کنید.