یادداشت های ابتدایی:
توبروز مطلق، ترنج، رز، پشن فروت
یادداشت های میانی:
انگور فرنگی سیاه، ردبری(توت سرخ)، نرگس، ریشه زنبق، شکوفه پرتقال، توبروز
یادداشت های پایه:
مشک، بنزوئین، کهربا

با این که هیچ نارگیلی در کار نیست اما رایحه ای بسیار واقع گرا از مریم خامه ای ساحلی به همراهی ریشه زنبق کره ای شما را در اغوش میگیره.
در سرما روی پوست نت نرگس به وضوح غالبه و بسیار رایحه فرش و شیرین و سبزی از خود نشون میده به مانند خود گل نرگس، اما در گرما گویا کره و خامه از شکوفه های مریم میچکه.(نزدیک به عطر فراکاس افسانه ای اما به شیوه مدرن تر)، البته میوه پشن فروت و رز و ترنج حول مریم میچرخند و مریم رو منور میکنند. واگر مشام پرورش یافته ای داشته باشید رایحه ی یاس تیز و شکوفه پرتقال را نیز تشخیص میدید که برای تکمیل زنانگی محض رایحه، خودنمایی میکنند.
این نظر منه اما روایح پس زمینه مثل آکورد های میوه ای و رز و ترنج و نرگس خیلی رایحه را تمیز و سبز و درخشان کردند و نمیزارن مریم فساد و کودتا به پا کنده و جلوی اغواگری مریم رو گرفتند انگار دارن کنترلش میکنند که پاکدامن بمونه.
واقعا نمیدونم این چه سیاستیه یا نت ها و مولکول هایی از مریم رو حذف میکنند یا با نت های دیگه ترکیب میکنند تا عطر کیفیت تمیزتری پیدا کنه (نمونش کارنال فلاور) در حالی که اسانس مطلق مریم کیفیتی به جد اغواکننده و بسیار شیرین و چرب و کره ای داره که اگر با روایح اوریس و یلانگ و وایت فلاور تقویت بشه حرفی برای گفتن نمیزاره.
عطر رایحه زیبایی داره اما ابدا با قیمت محصول برابری نمیکنه

دوستان اگر بخوان درک درستی از این گوهر داشته باشن باید قبلش سعی کنن چند نمونه غلاف وانیل از جمله گونه بوربون و تاهیتی و مکزیکی و بالی اندونزیایی، تست کنن تا درک صحیحی از تفاوت و پیچیدگی وانیل واقعی پیدا کنند.
وانیل مورد استفاده در این محصول گونه کومور هست که چنانچه دوستان اشاره کردند در شمال شرقی ماداگاسکار واقع شده و رایحه ای نزدیک به وانیل بوربون ماداگاسکار داره و با نسبت ده درصد که به صورت انحصاری (احتمالا به شیوه co2) عصاره گیری شده، به همراهی کاکائو کلمبیایی و اندکی یاس مصری، در عطر به کار رفتن.
گونه های مختلف وانیل تفاوت زیادی با هم دارند،
وانیل گونه تاهیتی بسیار رایحه لطیف و نسبتا گلی و میوه ای طور دارند، بسیار گوشتی و پر دانه، اما پز عالی جیب خالی از وانیلین، که مورد استفاده عطر های گلی گرمسیری اند.
گونه مکزیکی و بالی بسیار شکلاتی و نسبتا کاراملی مانند و دودی طور با نکاتی از ادویه ها، (مورد علاقه من) دارای درصد متوسطی از وانیلین. خوش قیمت تر از گونه های دیگر، که بیشتر در جهت معطر کردن سیگار برگ و توتون، استفاده میشند.
و اما گونه بوربون و همچنین گونه همسایه آن «کومور» قوی ترین گونه هستتند که پیچیدگی بیشتری دارند، و با وجود غنی بودن چندان شیرین نیستند و گرمای دلربا و شیرینی عسلی شیری خود را در میان نت های، تند، حیوانی، امبری، بالزمیکی، بوزی، رام، تونکایی، چوبی، تنباکویی بیان می کند، یک جادوگر اغواگر با جذابیت غیرقابل انکار، حسی و هیپنوتیزم کننده که دعوت به گناه و همچنین شادی میکند.
تعجبی هم نداره که دوستان نت تنباکو و رام و ادویه را در عطر حس میکنند در حالی که هیچ خبری از نت تنباکو و رام، طبق اعلام رسمی وبسایت در عطر نیست، غیر از این هم نیست چون این از ویژگی های پیچیده غلاف وانیله، یادمه یک قطره از عصاره ابسولوت وانیل روی مچ دستم زدم و رفیقم میگفت سیگار کشیدی؟ انگار یه پیپ با توتون وانیلی کشیدی. در واقع از وانیل جهت اکورد تنباکو استفاده میشه اما برعکسش نه. در اینجا عطار سعی بر این داشته تا پیچیدگی های واقعی وانیل طبیعی را در عطر نشان بده. و این هنر عطاره

لی لی عزیز، پچولی و عنبر در پایه برای تثبیت عطر و به جهت گرما و تندی بخشیدن به عطر به کار رفتنند، پچولی نت گرمیه تو پاییز و زمستان خودشو بیشتر در عطر نشون میده اما مریم و یلانگ دو رایحه گرمسیری اند که برای شکوفایی رایحه به مقداری گرما و رطوبت و همچنین طبع و پوستی گرم احتیاج دارند تا رایحه کرمی و خامه ای خودشو نشون بدهند، پیشنهاد میکنم عطر های مریم محور را فقط در تابستان استفاده کنید.

رزی سنگین اما خیس به همراهی پچولی در کنار روایح دودی و نت های شرقی حسی غم زده و تیره پیدا کرده. برای بنده حس و‌ حال محرم تداعی میشه که البته من در گرمای تابستان پوشیدم که به شدت دلمو زد. پرفورمنس بالا با سیلاژی قوی که اصلا قابل اورپاف نیست البته مناسب پاییز و بهاره.
اگر رز دوست هستید و نمیتونید با قیمت پورتریت کنار بیاید مشابه پورتریت میتونم عطر سویر د اورینت سیسلی را بهتون معرفی میکنم تضمین حال خوبت با من. با قیمت مناسب و ترکیبات یکسان.

بیخیال این لعنت بهت یعنی دست خوش 👍

لعنت بهت که اینقدر خوبی
از میان تمام وایت فلاور های نیش که از عصاره ابسولوت استفاده میکنند: از جمله ممو مارفا، مون بلوم، کارنال فلاور، سوپریوم بوکت، بیاند لاو بای کیلیان، آتلانتید، ایریس توبرز کرید، توبروز ابسولو پریس مونت مارلو، توبروزیس و گوچی بلوم، که تست داشتم هیچ وقت فکرشو نمیکردم این خانه عطر منو دیوونه خودش کنه. لعنت بهت

توبروز استوایی زیر نور مهتاب شب.
دهانه عطر کمی دارویی و سبز آغاز میشه که اون حس دارویی مطمئنا باید از اسنشیال یلانگ باشه. و طولی نمیکشه که با رایحه شیری توبروز و شیرینی یاس و یلانگ کرمی و نارگیل، روی بستری از رزین ها و ادویه جات گرمسیری مواجه میشید. به وضوح اون حس خورشیدی ساحلی و استوایی عطر را با تمام وجود حس خواهید کرد.
در کارنال فلاور ، اکالیپتوس و اون تم سبز عطر، تا حد زیادی رایحه ایندول مریم را خنثی میکنه و از این جهت به عطر یه حس مدرن و تمیز و فرانسوی میده. جدای از این، کارنال فلاور رایحه ای گوشتی داره، اصلا انگار از غنچه شکفته نشده اسانس ابسولوت گرفتند.
گل مریم وقتی در شب به کمال شکفته میشه اون رایحه ی خاکی توتونی و خامه ای شیری و میخکی تند و تیز گل را متوجه میشد، شدیدا سرگیجه آور و شدیدا محرک جنسی تا حد بیقراری. اما کارنال فلاور بوی غنچه باز نشده میده. بی روح و بی حال.
نمیفهمم چرا باید کارنال فلاور که با محوریت ابسولوت مریمه حس منتولی اکالیپتوس داشته باشه تا یونیسکس حساب بشه؟!؟، اخه مریم چه تناسبی با مردونگی داره، تمام روایح گل های سفید حس زنانگی را القا میکنند. هر چند با نت های دیگه ترکیب بشه به نظر من زیبایی کارنال فلاور با اون نت اکالیپتوس به تمامه زیر سوال رفت.👎👎
مطلق گل مریم در دوز غلیظ بوی شوری میده، در کارنال فلاور تنها در درای داون کار، اون حس شوری مریم که با مشک تمیز ترکیب میشه برای من زیباست.
اما در مون بلوم قراره با خود حقیقت ایندول گلها مواجه بشید اما کنترل شده و قابل تحمل. هیچ چیز مدرنی اینجا وجود نداره. قرار نیست با رایحه ای گوشتی مواجه بشید، عطار نهایت سعی خودش را کرده تا بوی طبیعی گل را به تصویر بکشه که تا حد زیادی هم موفق بوده. مون بلوم نزدیک ترین عطریه که با رایحه ی خامه ای مریم برابری میکنه.
البته اسانس گل مریم تمایل زیادی برای تبدیل شدن به رایحه آدامس حبابی داره که اینجا هم متاسفانه این حس ادامسی را داریم ، همچنین دوز زیاد یلانگ یلانگ که با مریم رقابت میکنه. که به نظرم بهتره در گرمای تابستان استفاده بشه تا رایحه مریم بهتر‌ شکوفا بشه.
تنها عیب عطر موندگاری و پخش بوی ضعیفه که باید هم ضعیف باشه چون عطار هیچ تثبیت کننده ای به مانند مشک در نت پایانی به کار نگرفته جز رزین های گرم. هیرام گرین تنها عطاریه که وگان کار میکنه.

با این عطر وارد یه باغی از گلهای بهاری میشی.
بوی گل یاس امین الدوله و چای یاسمن و ویستریا با ته نت سبز و شیرینی عسلی نرگس.
دقیقا گویا بینی را گذاشتی روی گل امین الدوله از بس که شفاف و طبیعی میزنه.
رایحه غیر اندولیک، ماندگاری کم و پخش بو متوسط.

چنین عطرایی معمولا برای شب ملاقات یا استفاده در فضای عموم طراحی نشدند چون رایحه توهین امیز و منحرفی دارند. فقط برای جرقه اخر شب. معمولا اکثرا بازخوردی که از این عطر گرفتم چه پسر چه دختر، س ک س ی بوده. بیشتر از این که مردانه باشه زنانه است و حس میکنم این عطر روی پوست دخترا شدیدا تحریک آمیزه. نکته اصلی اینه که فقط در سرمای زمستان جواب میده.

برادر کثیف عطر سالومه.
بازسازی مشک تونکین واقعی با ترکیبی هنرمندانه از مشک های: ,Muscenone, Hyraceum, Castoreum
و مطلق گل های سفید و اندولیک: سمباک یاس. توبروز. نرولی. یلانگ یلانگ. نرگس. رز سنتفولیا و اسمانتوس.
و عصاره های کثیف و گرما بخش و حسی: عصاره سیستوس. زیره. تنباکو سوخته. پچولی. خزه بلوط. عسل، کندر. مر. استایرکس، دانه تونکا. چوب کید، چوب توس.
تأکیدا عطرهایی چون مسک تونکین و سالومه فقط باید در فصل زمستان استفاده بشن در غیر این صورت روایح، زیبایی خودشون را اصلا نشون نمیدن و چه بسا با بدترین رایحه عرق مانند ممکن مواجه بشید. و حتما به چند اسپری اسپری اکتفا کنید. این گونه عطر ها معمولا در دسته عطرهای اروتیک قرار میگیرند و باید در فضای مختص به خودشون استفاده بشند. باید حس یک فضای کثیف دم کرده و عرق ریز س ک‌ س ی. (به دلیل استفاده از مشک طبیعی هیراکس) و حس رابطه با یک «ف ا ح ش ه » داغ چرمی پوش را بهتون القا کنه. و به محض بویایی باید ضربان قلب و ادرنالین و تستسترون خون تشدید بشه. در محیط عمومی اصلا استفاده نکنید بنده فقط با یک اسپری سوار تاکسی شدم بنده های خدا چشماشون شهلایی شده بود.