برای دلی که از شهریور شکستم
خواستم از بیژن نجدی شعری بذارم
خواستم از حواس جمع بودن خدا بعد از دل شکسته ی تو بنویسم
خواستم از فرار از عکس این عطر حتی بنویسم و نشد
یادم به وقار افتاد
به وقار بعد از شکستن
که حتی در اوج سوگ
تکه های دل شکسته ت رو برداری و بری
همین بوی باوقار هم با تو بوده
وقت رفتن هم بوده ...
به جایی میرسی که از ماندگاری بیزار میشی
به جایی میرسی که از کلماتی مثل پخش و خط بو بیزار میشی
به جایی میرسی که دعا میکنی ای کاش یه عطر بی اسم و نشون داشت که دیگه هرگز باهاش روبرو نمیشدم...
مثل زنی که با وقار حتی وقت سخت ترین اتفاقات زندگیش هم خودش رو حفظ میکنه، این عطر لحظه به لحظه ش برای شکوه وعظمت وقار زنانه ست .
صدها یا شاید هزاران فریاد بی صدا داره ...

ایام به کام جناب کاتبی
این مقوله پیشنهاد که فرمودید جالب بود
باور بفرمایید به جهت تخریب نمیگم اما من واقعا تا ایتجای زندگیم هر برندی رو تو هر لاینی تست کردم یا خریدم مثل مارلی نبوده
نمیدونم چرا بقیه درک سختی از این دارن که زیر این گنبد کبود شده از تاخت و تاز آدمها به نقد بقیه . بله افرادی وجود دارن کا میتونن به هیچ وجه این برند رو دوس نداشته باشن و آزاد هستن که بهش بگن ضعیف یا بگن فاقد خلاقیت و این اصلا چیز بدی نیست
من هیچ عطری رو ندیدم که انقدر خطی بوده باشه و درنتهای پایانی هم یه حس بد به آدم بده که حس کنی عطر جالبی نخریدی که بخوام مقایسه کنم یا پیشنهاد بدم که صد البته این تخصص من نیست چون دایره ی شناخت من انقد کامل نیست اما ببین چقدر فاقد خلاقیت بوده به نظر بنده که تو همین تعداد اندکی هم که با عطرها آشنایی داشتم باز هم چیزی برای قیاس تو ذهنم ندارم. حالا تصور کن مدام با عطرهای جدیدتری آشنا بشم طبعا اونموقع دیگه این نظری که دارم ده ها برابر قدرت میگیره. درمورد مرسدس بنز هم مثالتون نامفهوم بود برای بنده . چون مرسدس بدون موتور بازم مرسدسه و میتونیم بین عالی و خوب انتخاب کنیم . اما اینجا داریم درمورد عدم خلاقیت یه برند تازه کار صحبت میکنیم که اون هم برا بار هزارم میگم نظر شخصی من هست .

این نظر رو هم از یه کاربر سایت خارجی بخونید ترجمه عامیانه متن رو میذارم درمورد کپی کاری ها و روایح

من با این نظرات موافقم، ولی وقتی برند مارلی رو بیشتر بررسی کردم، چیزهایی فهمیدم که یه کم دچار تضاد شدم.

1) این برند یه جورایی مثل نسخه سبک‌تر کرید به نظر می‌رسه. از بطری‌های سنگین استفاده می‌کنه، بازاریابی اشرافی فرانسوی راه انداخته (حتی با اشاره به کلاه‌گیس‌های قدیمی و این چیزا) و یه داستان خیالی درباره Château de Marly و لوئی چهاردهم درست کرده. نام‌گذاری عطرهای اولیه‌ش از اسم اسب‌های لوئی الهام گرفته شده. رایحه‌ها هم ادعا می‌شه از عطریات اون دوره الهام گرفته شده، ولی واقعاً اصلاً شبیه به عطرهایی که اون زمان وجود داشتن نیست (در قرن ۱۷ عطر به شکلی که الان می‌شناسیم، تقریباً وجود نداشت).
بله، درست می‌فرمایید! اجازه دهید با درج بند پایانی دوباره متن را کامل‌تر ترجمه کنم:

---

اکثر عطرهای این برند به وضوح بوی شیمیایی می‌دن
به‌عنوان مثال،
**Pegasus**. آغاز این عطر دلنشینه ، اما نت‌های پایانیش بسیار زننده و بی ظرافت به نظر میرسن

مواد اولیه و ترکیباتی که استفاده می‌کنن معمولاً قیمت‌های بالای این عطرها رو توجیه نمیکنه

مهم نیست سطح درآمد شما چقدره وقتی به این اندازه پول خرج می‌کنین انتظار دارین چیزی به دست بیارین که نتونین با هزینه‌ ی کمتر از جای دیگه ای تهیه کنین

Popular بودن
هیچ هنری توش نیست
الگوهای عمومی رو دنبال کردن هیچ هنری توش نیست
اسمش با خودش عامه پسند. حالا اگر این عامه پسند عامه پسند بمونه خیلیم خوبه
قرار نیس همه چیز پیچیده باشه
اما مشکل دقیقا اونجایی شکل میگیره که یه عامه پسند سعی میکنه نیش بنظر برسه و میخواد اونجا هم قد علم کنه (در این هم ایرادی وارد نیست ، اما به این شرط که چیزی برای ارائه داشته باشه) . شاید مارلی توسعه ی تولید رو روزی فدای نیش بودن کرد. درحال حاضر عامه پسند و بسیار بیش از حد معمول دیزاینری هست که واقعا دیزاینری هم بهش لطف بزرگیه . چون قبل تر همین مدلها تکرار شده و به قول همون دوستمون خانوم فریماه اینقدر هم ادعای الکی نداشتن شما ارمس رو درنظر بگیر و تگ های قیمت نجومی لاست های متفاوتش رو هم ببین اینقدر شلوغکاری هم نداره خیلیم راحت تر میتونی یه نسخه هز اونو داشته باشی انقدر هم خودشو به در دیوار نمیزنه . ژیوانشی هم که خانوم فریماه مثال زدن از دهه پنجاه میلادی فعالیتش رو شروع کرده اتفاقا منم خیلی کارهاش رو دوس دارم و اصلا مارلی کنار اون هم نمیتونه قرار بگیره . اینجا زمان همه چیز رو مشخص میکنه

اتفاقا من میتونم و آزادم به هرشکلی تو جهان بگم متنفرم یا دوس دارم. اون که این نظر اذیتش میکنه باید فکر کنه چرا انقد متعصبانه عمل کرده . نیازی به توضیحات پیچیده نیست شما کافیه بری و سری به صفر تاصد عطرهای با قیمت های نازل تر و ادعای کمتر هم بزنی متوجه میشی که این تک بعدی بودن در کارهای مارلی هست. از اون مهمتر شما تو این برند با احترام سِمَتی دارید؟ به طور مثال برای مارکتینگ اون فعالیت میکنید؟ می‌بینم که به شدت نگرانش هستید. یک نظر کلی درموردش داده شده و گفته ضعیفترین اگر آکادمیک نیست شما باید حتی بهش توجه نکنی اگر هست یا من انقدر تاثیر گذار عمل کردم که رنکینگ فروش این برند اومده پایین از دیشب که خب حتما یه چیزی میدونستم که اینو گفتم . عرض کردم خدمتت رفیق این برند انقد خطی هست برای من که حتی نمیتونم کنار چیزی بذارمش که بخواد مقایسه بشه. درضمن این برند به کرات شنیده شده که کپی هم میکنه. درست یا غلطش با اهل فن اما چرا باید انقدر توضیح بدیم درمورد نظر خودمون؟ حس نمیکنی بقیه رو اذیت میکنی؟ من حرفم همونه. چون نظر من همینه من از عینک خودم نگاه میکنم و بله تا اینجا هرچی داده و من فرصت تستشو داشتم نظرم این بوده شاید فردا یه عطر داد و من رفتم براش پول هم کنار گذاشتم بخرمش. میبینی که همه چی تراز هست .

کیف میکنیم
بحث زیباست به من و شما اضافه میکنه
یا ایرادات رو کم میکنه
بحث سنباده ی روح شما میشه لبه های اضافی رو میگیره ولو با رنج تحمل راه پردردش .
ساده بخوام بگم خدمت شما اینه که اگر عطرها رو بخوای به مکاتب هنری مرتبط کنی و بخوای توی اون فضا مثل یک تابلوی نقاشی بهشون نگاه کنی
باید در ابتدا ببینی به طور مثال آیا عاشق رئالیسم هستی؟
ایا برای تصویر یک قایق توی یه دریاچه با یک فضای دنج و صمیمی که استادانه هم نقش زده شده حاضری پول بدی؟ به شخصه من جواب نه هست
چرا؟ چون اگر به طور مثال عاشق کوبیسم یا اکسپرسیونیسم هستم نمیتونم هرگز یه اثر کاملا خطی که چشمام هزاران بار ثبتش میکنه رو با بهایی گزاف بخرم و توی سالن تحملش کنم. مبحث نقد یا تند و تیز بودن هم همینه
من به عنوان یک عاشق مثلا مکتب کوبیسم آزادم که بگم این نقاشی رو دوس ندارم و هیچ خلاقیتی توش نیست. شما هم میتونی رو یه اثر مورد علاقه من که پر از خط و خطوطه مثلا از کارهای کاندینسکی بیای و همین نظر رو بدی و بگی چطور چهارتا خط و خطوط رو میتونی براش پول زیادی بدی من حداقل یه منظره ی ملموس دارم
اما این میتونه تا ابد ادامه پیدا کنه
مشکل من اینه که اکثریت در سطح موفق شدن به نظرات بقیه احترام بذارن اما پیشرفته تر که میشه گارد میگیرن یا باهات بدحرف میزنن . و عمیق تر هم که تو فضاش داریم زندگی میکنیم ممکنه حتی تا پای جان بری برای یه نظر مخالف
کل این مسیر از زمانی که درگیر تعصب میشه خطرناک میشه
چون اگر چاشنی قدرت بهش اضافه بشه ممکنه تصمیمات بدی هم پشتش اتخاذ بشه.
من از تامفورد متنفرم
اما گری وتیور رو دوس دارم
از کارهای گولتیری یه حس جلب توجه میگیرم
اما خیلی از کارهاش رو میپسندم و درموردش هم چند روز پیش نظر گذاشتم . برای خرید اونوم پول جمع میکنم اما رویکردش نسبت به مقوله های انسانی رو دوس ندارم
روایح انیمالیک رو جسورانه میدونم اما در اکثر موارد ازشون فرار میکنم
اما جایی میرسه که به میزان بولد شدن یه اثر نگاه میکنم و یاد داستان لباس جدید پادشاه میفتم
چرا که مدعی هستن که بهترینها رو میسازن و خیلی هم جسور هستن اما این نیست
هربار سعی کردم بیشتر عمیق بشم بازم همون بوی هلو رو گرفتم که از اسانس های دم دستی میگیرم
همون بوی گیاهی اگزجره رو گرفتم که انگار فقط خواستن بوی گیاه بده و تمام
تفکیکی درکار نبوده
حتی باتل ها و طراحی هم برام عجیبه زمخت به نظر میاد ظرافت نداره (از اون کارهایی هست که میشه راحت فیکش رو تولید کرد فقط درمورد طراحی شیشه عطر حرف میزنم)
خواننده ی مورد علاقه من و شما اگر کار بد بده پنهانش میکنیم تو ناخودآگاهمون بیشتر گوشش میدیم انگار بدهی وجدانی بهش داریم اینکارو میکنیم تا به خودمون بگیم نه نه اینکارش قوی بود این ادم کار بد نداره
این نهادینه شده با ظرافت و نرمی هم از بین نمیره
باید باهاش روبرو بشیم و بپذیریم که میتونی بیای و الان عطر امضای من رو بدترین عطر تاریخ بدونی و بگی خلاق نبوده
نظر من اگر اینجا عوض شد پس ذات امضا هم به هم میریزه و انگار من هرلحظه دارم تغییر عقیده میدم. من هنوزم حرفم همونه
ارادت

این تابو شکنی نبود. چون تابو نیازمند سنت و قداست در بکگراند هست . و اینجا با قداست و سنت روبرو نیستیم پس در نهایت تابویی هم وجود نداره که اونو بخوایم بشکنیم. خدمت دوستان هم که کم طاقت بودن و نظر شخصی من برآشفته شون کرده بود عرض کردم ، اینجا فقط سلیقه مطرح هست . مثل سلیقه ی شخصی خود من که گاهی به شدت مینیمالیستی عمل میکنه و در اکثر موارد ماکسیمال . اما میدونید چه چیزی برای من جالب شده؟ اینکه درجهان عطر حتی شامه ی خودمون هم برای ما همیشه سورپرایزهایی رو میکنه و ما هربار میفهمیم هنوز حتی خودمون رک هم به درستی نمیشناسیم . اصلا زیبایی و اعجاز جهان روایح همینه که دوسش دارم . پس تصور کنید حالا گارد گرفتن در مقابل نظر من غریبه چقدر برداشت دور و عجیبی میتونه باشه( ضمن درنظر گرفتن شعار آزادی که میدیم و گاهی میفهمیم خودمون هم طاقتش رو نداریم) ایام به کام

پدرکشتگی با یک برند به این بزرگی؟ ابن جملات کنار همدیگه عجیب هستن. یک نظر شخصی و تمام . میبینم که تو این سایت به این سابقه ی درخشان و ارزنده انگار هنوز باید با بقیه درمورد مفهوم سلیقه، یعنی ابتدایی ترین عنصر درمبحث عطر بحث های طولانی کنیم. و این میتونه برام مایوس کننده باشه. خیلی ساده ست . من هر کدوم از محصولات اورجینال این برند رو که دیگران داشتن و تست کردم به شدت برام ساده بوده و این اورریتد بودن امروزی اونو هرگز درک نکردم . چرا که بسیار تک بعدی عمل کرده . و این برای من بوده . آیا توضیح این سخته؟

نظر مخالف یک غریبه نباید روی ثبات سلیقه ی شما تاثیر داشته باشه . گارد شما میگه با کوجکترین نظر شخصی دیگران اون هم تو یه فضای آزاد و بزرگ سلیقه ی شما خدای نکرده دچار تزلزل میشه؟ فارغ از همه ی بحث ها درمورد جهان آزاد به نظر شما باید درمورد اینکه یک عطر هم یک اثر هنری هست و چون عمومی شده میتونیم نقدش کنیم هم دوباره بحث کنیم؟ به نظرتون غیر حرفه ای نیست؟ اوقاتتون خوش

اسمش مگه سلیقه نیس؟ باید درمورد سلیقه هم بشینیم توی سایت عطر و ادکلن که عنصر اصلی هست حرف بزنیم؟ چقدر عجیب و چقدر خنده دار . مشکل کامنت من چیه؟ نظر شخصی من اینه درسته؟ تاحالا با خودتون سبک سنگین کردین که وقتی به نظر یه نفر جواب میدین چه جوابی دارین میدین؟ این نظر به شما آسیبی میزنه؟ خیر. آیا این نظر از طرف یه چهره ی مشهوره که باعث بشه توی نظر مشتری های این برند تاثیری بذاره ؟ خیر . پس شما درواقع با آزادی حتی داخل یه سایت هم مشکل داری درسته؟ چقدر ترسناکه . شما به اندازه یک کامنت قدرت داری و اینجوری به نظر شخصی دیگران .... اگر ابعاد قدرتت زیاد بشه چیکار میکنی؟