عطر عجیبیه. سرگردونه. نه حال و هوای شرقی داره نه مدرن و امروزیه.
بخوام حسش رو بگم مثل یه خانم توریست اروپاییه که تو یه روز آفتابی اما خنک با لباس کتان ساده تو بازار قدیمی ادویه‌ ‌می‌چرخه. بعد زیر سایبون یکی از مغازه‌ها تو سایه وایمیسته و از کیفش یه کرم دست گرون درمیاره تا بزنه به دستش. نسیم خنکی که میاد عطر ادویه و کرم رو با هم به هوا میبره. همین‌قدر بی‌ربط ولی قشنگ.
خودم این عطر رو با اولین تست خریدم. احتمالا جذب عجیب بودن
رایحه‌ش شدم و البته قیمت معقولش به واسطه‌ی تخفیف!! اما بعدا و با هر بار استفاده از خودم پرسیدم هدفت چی بود اینو خریدی؟! حس میکنم خود آمواژ هم این عطر رو صرفا واسه پر کردن کالکشنش تولید کرده!
به شدت خطیه و با گذشت زمان محو میشه. نه بالایی داره نه پایینی و نه تغییر نت خاصی میده. تو کل سال به جز روزهای خیلی خیلی گرم اوج تابستون قابل استفاده‌ست اما بهترین حالت خودش رو روی لباسهای بافت و پشمی نشون میده. ماندگاری بالا و پخش بوی متوسطی داره.
به نظرم در حال حاضر با این برچسب قیمت ارزش هزینه کردن نداره.

امسال در فروشگاه امواژ مسقط این عطر رو خانم فروشنده به عنوان نسخه جدید معرفی کرد و اتفاقی شانس تست کردنش رو داشتم. اون شیرینی خیلی زیاد و عسلی گایندس اینجا کم شده بود و بوی خیلی معرکه‌ای داشت. من سوادی در زمینه عطر و تفکیک نت‌ها ندارم اما بوی گلابی میداد یه جورایی.
قطعا اگر ترسم از سر درد به خاطر پوشیدن عطر شیرین نبود حتما زیر بار قیمت بالاش میرفتم. و نگم از شیشه خیلی قشنگ و خوشرنگش که انگار یه سر و گردن از باقی عطرهای این برند بالاتر بود و اصلا برای اونایی که شیشه عطر براشون مهمه خودش یه عامل وسوسه شدیده.
و البته حالا با این قیمت جدیدش دیگه ترجیح میدم بهش فکر نکنم و همون بهانه میترسم سرم درد بگیره ما را بس🙂