چند سال پیش جایی بودم و ازقضا عطر جیبی اف‌اف ژکساف رو تست کردم. اگرچه کیفیت یه عطر درجه یک رو نداشت اما رایحه‌ی دلنشینی داشت و به‌عنوان یه عطر به‌اصطلاح دم دستی خوب بود و من هم بعدا نسخه‌ی جیبی‌شو خریداری کردم.

گذشت تا این اواخر دیدم همه جا از شباهت اف‌اف به سی‌اچ می‌گن و من هم مجاب شدم دکانت سی‌اچ رو تهیه کردم. اما رایحه زمین تا آسمون تفاوت داشت با اون. حالا نمی‌دونم ریفرموله شده یا اتفاق دیگه‌ای افتاده چون متاسفانه من نسخه‌های قدیم سی‌اچ رو تست نکرده بودم. هرچی که بود این عطر به شامه‌ی من اصلا اون شیرینی ملایم اف‌اف رو نداشت و بیشترین نتی که ازش دریافت کردم چرم و جیر بود! جدای از تفاوتش با اف‌اف، کلا اون انتظاری که داشتم رو برآروده نکرد...

یه عطر چوبی، آروماتیک، معدنی و صدالبته دوست‌داشتنی با شیرینی ملایم و دلپذیر.

بله در ابتدا شباهت‌هایی به اینویکتوس داره؛ اما اگر اینویکتوس یه عطر خنک و اسپرت و به‌اصطلاح مناسب باشگاهه، بورن این روما کمی سنگین‌تره، طبع معتدل‌تری داره و در طیف وسیع‌تری از موقعیت‌ها می‌تونید بپوشیدش. در اینجا نت‌های معدنی و نمک هم جذابیت خاصی به این اثر بخشیدن و هم شیرینی عطر رو کنترل می‌کنن. در درای‌داون که مسیرش کاملا مجزا می‌شه و من رگه‌هایی از بورن این رما اینتنس رو هم استشمام کردم.

درکل، کار فاخر و قطعا پربازخوردی هست و ماندگاری خوبی هم روی پوست و لباس داره.

این کار و کلا کارهای والنتینو، که متاسفانه (یا شاید هم خوشبختانه) در ایران خیلی بهشون توجه نمی‌شه، حتما پیشنهاد می‌شن.

یه عطر میوه‌ای گلی خیلی خوب و خاص؛ در اپنینگ حضور پررنگ آناناس رو داریم که رفته‌رفته جای خودشو به نت‌های فلورال و مشک و... می‌ده.

کیفیت مواد به‌کاررفته واقعا بالاست و تغییر نت‌ها هم بسیار شفاف و خوبه "اما" از اون عطرهایی بود که بعد از یه مدت که در معرضش قرار می‌گیرم برام خسته‌کننده می‌شه! پس با وجود اینکه یه عطر معتدل و ملایمه، اگر قرار باشه استفاده هم بکنم ترجیح می‌دم فقط در برخی از موقعیت‌ها بپوشمش.

درمورد جنسیت این عطر خیلی اختلاف نظر هست اما به‌نظرم این عطر کاملا یونیسک.سه. حالا اگر قائل به برچسب‌زدن جنسی برای عطرها باشیم، به‌نظرم کفه‌ی ترازو کمی (تاکید می‌کنم "کمی") به‌سمت زنانگی سنگینی کنه. البته بیشتر به تن خانم‌هایی می‌شینه که شخصیت مستقل، کاریزماتیک و قدرتمندی دارند.

و اما پخش و ماندگاری! من تعجب می‌کنم دوستان می‌گن ضعیفه. من چند پاف از دکانت رو اسپری کردم بوش خونه رو برداشته بود! واقعا توی این زمینه یکی از بهترین‌هاست.

درود. دقیقا منم هم‌نظرم. نگاه متفاوت گوالتیری به عطرسازی جالب توجه می‌تونه باشه، اما شیفتگانش درمورد آثارش خیلی اغراق‌آمیز صحبت می‌کنن!

یکی از صابونی‌ترین عطرهایی که تابه‌حال استشمام کردم. رایحه‌ش برای من یادآور صابون نخل داروگر بود :) ماندگاری و پخش خوبی هم داره.

درمقایسه با کلاب د نویت که به‌نظرم بیش‌از‌حد سینتتیک بود، اکسپلورر کیفیت بالایی داره و شباهتش هم به اونتوس ستودنیه. اما ماندگاری افتضااااحه. واقعا حیف از این رایحه که انقدر آبکیه!

پ.ن: اخیرا بین مشابه‌های اونتوس، تستی هم از شاهین سیلور از برند لطافه داشتم. نسبت به اونتوس کمتر مرکباتیه اما واقعا کیفیت و ماندگاری خوبی داشت و حس سینتتیک ازش دریافت نکردم. اگر شیفته‌ی مکتب اونتوس هستید حتما امتحانش کنید.

به‌نظر من ایسی میاکه یکی از وزین‌ترین خانه‌های عطرسازیه؛ شرکتی که رسالتشو در ساخت عطرهای دیزاینری با رایحه‌های عامه‌پسند به‌بهترین‌شکل انجام می‌ده و در عین حال روایح خلاقانه‌ای خلق می‌کنه که کم‌تر به مشاممون خورده. مدت‌ها بود می‌خواستم این عطر رو تست کنم، چون از اسم و طراحی شیشه‌اش بی‌اندازه خوشم اومده بود. بالاخره دکانتش توی یکی از سایت‌ها موجود شد و خریداری کردم و...

ساعت‌ها می‌تونم از هم‌نشینی با این عطر لذت ببرم. ووداندوود ویژگی‌های یک عطر امضای روزمره رو داره و همزمان کاراکتر، تمایز و نوآوری رو هم با خودش به یدک می‌کشه. نت زردآلو که حضور بسیار پررنگی داره با هل، گریپ‌فروت و امبروکسان به‌شکل هنرمندانه‌ای ترکیب شدن تا این اثر رو خلق کنند. نت‌های چوبی خیلی آرام در پس‌زمینه حضور دارند و شاید خیلی‌ها به‌سختی متوجه حضورشون بشن؛ می‌شه گفت از معدود ایرادهایی که به این کار وارده همین اسم گمراه‌کننده‌ش باشه!

ماندگاری خیلی خوبی روی لباس داشت و پخش هم متوسط بود که با توجه به قیمتش همچنان ارزش خرید خیلی خوبی داره.

تق هرمسی که با هل و چای و گل همراه شده.

نت سینتتیک و شیرین سیب که در نسخه‌ی edp بود حذف شده و با یک اثر فاخرتر، موقرتر و شیک‌تر طرفیم‌. بسیار از بوییدنش لذت بردم و بدون شک یکی از بهترین عطرها برای استفاده‌ی روزمره است.
پ.ن: همین کار رو اگر یه برند گرون‌قیمت مثل مارلی یا لویی ویتون ارائه می‌کرد، چه‌ها که در وصفش گفته نمی‌شد...

اواسط بهار سال ۹۳ بود. خونه‌ی یکی از دوستان چشمم به این بزرگوار افتاد. طراحی‌ و رنگ شیشه‌اش بدجوری به دلم نشست. چند پاف زدم و ناخودآگاه منو برد به یک غروب آروم توی ساحل دریا که با یک نسیم روح‌نواز همراه شده... بعضی از حس‌ها قابل توصیف نیست حقیقتا؛ اون رایحه، اون لحظه و اون حسی که داشتم برای من تداعی‌کننده‌ی بهشت بود...
انقدری خوشم اومد که رفیقم عطر رو بهم هدیه داد و من هم قصد داشتم که بعد از استفاده شیشه‌اش رو همیشه توی کلکسیونم به‌یادگار داشته باشم که متاسفانه بعدها اتفاق ناگواری افتاد و شکست...

شاید یه عطر خنک مرکباتی و بدون پیچیدگی به نظر برسه؛ یا شاید الان رایحه‌ی همه‌گیری شده باشه و نسبت به عطرهای آکواتیک مدرن‌تر کمی قدیمی به نظر برسه، اما برای من تا ابد خاطره‌انگیزترینه به‌خاطر همون حسی که بهم داد... آکوا بولگاری پور هوم، رفیق قدیمی من 💙💚