Cartier&paridokht

درود عزیزان 
امروز رفتم کافه ی یکی از رفقا تا این کتاب رو که تقریبا اخراش هم بود تموم کنم 
یه قسمتی ازش رو براتون مینویسم داستان نامه های دو عاشق دور افتاده از هم در دوره ی قاجار که مرد برای تحصیل طب رفته خارج از کشور :

خاتون جانم ! محبوب خوش بوی من ! پریدخت جانم! مرقومه واصل شد. یادتان بهار دل است. گلدانی لاله عباسی را در هزارتوی تالاری دو هزار در و بر هر در هزار قفل بگذارید بهار که برسد می شکفد،تازه می شود، معطر می شود،معطر می کند ....
حکایت دل ما و یاد شما نیز همین است.
غریبستان فرنگ که سهل است،شما بگو در ستاره دیگر،هرکجا برویم،یادتان با ماست و خاطر به یادتان عاطر است. 
از وجود نازکتان چه پنهان،قلمی که سوا ابتیاع کرده، برایتان سیاهه می نگاشتیم را فاق شکست.دل خوش نداشتیم با همان قلمی برای عزیزتان بنگاریم  که علائم وبا ،تراخم ،تیفوس می نگاشتیم . درد دل نوشتن کجا و دواگلی نوشتن کجا. عاشق سلوک دارد و جوانب لوازمش هم باید سالک باشد ...
نویسنده کتاب : حامد عسگری 
 دون سویر رو باید به صفحات کتاب اسپری کنم چون به داستان میخوره واقعا 
تفسیر و تشریح رایحه رو در صفحه ی خود ادکلن نوشتم پس اینجا دیگه زیاده گویی  نمیکنم 
در مورد کتاب هم نثرش خیلی به دلم میشینه و هنر نویسنده رو نشون میده هرچند پایان غیر منطقی و غیر خوشی داره 

روزگارتون عطرآگین و پر از عشق 🍀