سلام کاربر گرامی
چطور می توانیم به شما کمک کنیم؟
درود رفقا پاییز مبارک 🍁
من عاشق نوشیدنی های مختلفم نزدیک چهار سال پیش بود با همراهی یکی از رفقا رفتیم یک دوره ی سه روزه شرکت کردیم نزدیک مصلی تهران
حقیقتا بیشتر نوشیدنی هایی ک مربوط به قهوه میشه رو بلد بودم درست کنم به دلیل علاقه ای که بهش داشتم ابزار کار نسبتا کاملی هم تو خونه داشتم منتهی به خاطر شرایط خاصی که رفیقم اون زمان داشت همراهیش کردم تا تنها نباشه
سه روز به جایی برنمیخورد واقعا هم تجربه ی جالبی شد
با آدمای جالبی هم آشنا شدیم
دوتا آقا که بازنشسته بانک بودن و سالها همکار و رفیق قدیمی یکیشون به دلیل اینکه پسرشون رو تازه از دست داده بودن با گذراندن دوره های مختلف خودشون سرگرم میکردن تا فقدان فرزند رو برای چند ساعت هم شده فراموش کنند دیگری هم به دنبال زدن یک کافه بیکری کوچک برای روزگار بازنشستگی
یک خانم که قرار بود شیرینی فروشی آنلاین باز کنه و دوست داشت دستی بر قهوه هم داشته باشه و منو رفیقم
این خانم یک بار برامون کیک هویج آوردن به حدی خوشمزه بود که هنوزم هر کافه ای میرم کیک هویج سفارش میدم ولی اصلا به اون طعم نرسیدم تا حالا
خلاصه
رسم بر این بود که بعد از آموزش هر نوشیدنی یک نفر وظیفه ی اصلی درست کردنش رو به عهده بگیره و خودش هم اولین نفر چیزی که درست کرده رو تست کنه
به من آیریش کافی افتاد که تا اون روز اصلا اسمش رو نشنیده بودم طرز درست کردن ساده ای داشت اما داستان پشتش و طعم فوق العاده اش برام خیلی هیجان انگیز بود
داستان درست شدن این نوشیدنی رو اون روز استاد ما تعریف کرد من برای ذکر دقیق تر ،روایت رو از اینترنت برداشتم :
در زمستان ۱۹۴۳، در فرودگاه فوینز (Foynes) در شهرستان لیمریک ایرلند، جایی که پروازهای ترانس‌اتلانتیک توقف می‌کردند، سرآشپز جو شرایدن (Joe Sheridan) برای گرم کردن مسافران خسته و سرد،
( چون یک پرواز به علت شرایط بد جوی برگشت خورده بود و مسافر ها خسته بودن هوا هم سرد بوده)
نوشیدنی‌ای خاص تهیه کرد. او قهوه داغ را با ویسکی ایرلندی و کمی شکر مخلوط کرد و روی آن را با خامه تازه پوشاند. وقتی یکی از مسافران آمریکایی از او پرسید که آیا این قهوه برزیلی است، جو با لبخند پاسخ داد: «نه، این قهوه ایرلندی است» .
بعد ها یک خبرنگار نحوه درست شدن این قهوه رو به آمریکا می‌بره و این نوشیدنی معروف میشه
البته ما به جای ویسکی داخلش سیروپ ایریش میریزیم
جو شرایدن برای توصیف ایریش کافی شعری سروده است:
خامه‌ای غنی چون لهجه ایرلندی
قهوه‌ای قوی چون دست دوستانه
شکر شیرین چون زبان یک شیطان
ویسکی نرم چون شوخی سرزمین
اینکه این دو عزیز رو کنار هم قرار دادم هم به این دلیل بود که قبلاً ذکر کرده بودم رجیو برای من خیلی حس و حال دارک آکادمیا و حال و هوای اسکاتلند رو داره چراشو نمی‌دونم شاید به همون دلیل که نرولی پرتوفینو بوی خیابون های شیراز رو میده یا سرجف امالفی یادآور سواحل ایتالیاست اما رجیو هم برای من نماد اون مناطق جغرافیایی و این وسط طعم ایریش کافی مزید بر علت و لذت رو دو چندان می‌کنه
پارسال تابستون این کارو از همین سایت عطرافشان خریدم
امروز هم که اول مهر و پاییز بالاخره شروع میشه هوا هم ماشاالله خنک پس خودتون رو حتما به ایریش کافه مهمون کنید که خیلی میچسبه ☕
هوا هرچقدر سرد باشه مهم نیست کاش دل آدم گرم باشه
پاییز خوبی رو براتون آرزو میکنم دوستان عزیزم🍁🍂
چه تصویر زیبا و مفهومی....
از اهدای تجربیات و تصاویر ارزشمندتان برای این محفل از شما سپاسگزارم و بهترین ها را برای شما آرزو دارم...
سلام و ارادت خدمت سورنای عزیز
ممنون از این تصویر بسیارزیبا و توضیحات ارزنده تون 🙏 . من تا حالا آیریش کافی رو تست نکردم ولی هوفنبرگ ماالشعیر با طعم آیریش کریم داره که خیلی عالیه و همیشه انتخاب من برای ماالشعیر بوده . طعم عالی و غیر شیرین . به تمامی دوستان وعلاقه مندان پیشنهاد می کنم . باز هم از این پست ارزشمند تشکر می کنم و آرزوی بهترین ها رو براتون دارم 💚💎💐
درود برشما دوست عزیز...
هم خاطره تون و هم عطر بسیار دوستداشتنی بودند...
به شادی بپوشید که عطر فاخریه...
درود جناب مقدم
ممنون بابت تصویر زیباتون توی اولین روز پاییز؛ به‌به چه قهوه جالبی به نظر میرسه.
رجیو و مور دن وردز عطر های مورد علاقه من از زرجف هستن. حتی به هیچ کدوم هم نمیتونم برتری بدم هرکدوم حس و حال جدای خودشون رو دارن.
با فرمایشتون موافقم؛ رنگ باتل هم کاملا با رایحه عطر همخونی داره؛ به من حس حضور توی کتابخونه های قدیمی رو میده؛
و به نظرم به بهترین موقع استفاده از این عطر هم داریم نزدیک میشیم. هوای پاییزی و ابری، نه گرم و نه خیلی سرد.
امیدوارم به شادی استفاده کنید.