مسیح و ما

به نقل از مسیح عزیز

حال کوتوله‌های شوخ و شَنگ بیایید عمق را معنا کنید! برگردید ماکیاولی های تشنه‌ی تاثیرگذاری! ظهور کنید زیر آب‌ها پنهان!
شما را چه به عصیان، چه به رقص شیاطین، چه به این قیافه‌های جدی. شما دَنگ ها زیرِ پلانهایِ کشسانِ این‌چنین اثری به لرزه خواهید افتاد! فرارکنید؛ به ماروِل پناه ببرید! اَوِنجرها؛ اسپایدرمن های قراضه، تارهای فریب، فرزندانِ تقصیر و تعلل! این فیلم بلند شکمِ حافظه‌ی تَک کیلوبایتی شما را پاره خواهد کرد. مستر دیپ؛ آقای ژرف! گودال‌های دست نیافتنی، هنر را با خط‌کش فجورِ نگاه خود نسنجید! هیچ هنری کم عمق و سطحی نیست. هیچ علم، فلسفه، بینش، شخص، ایده، اثر و قاعده‌ای بی اهمیت نیست. سطحی، کم عمق وَ بی اهمیت چشمانِ بی دروپیکر شماست! وَ خرسندیم که میزان همچنان نگاه ما!
شما که شبیه هستید. متاثر! کلاه از سر بردارید، تعظیم کنید و بگویید سلام. این و آن هستم!
حکم ما این نیست که شمشیر برروی قامت ظریف هنر بکشیم.
حکم این است که بگوییم سپاس که هستید هنرمندان. سپاس که هستی ای هنر؛ تا آدم‌؛ آدمِ شاید به بن‌بست رسیده زیرِ چرخدَنده‌های بی‌عدالتی برای همیشه بر نیستی بوسه نزند!
هی شبه فیلسوفان؛ جملات غلط غلوط. فعل نشناس ها! تحتِ تاثیرهایِ جریانِ حاکم! من من من های نیم سوتی!
کوچک های گُنده گو؛ اینجا کسی به تشتِ رسوایی شما لگد می‌زند..!!

حال بهتر میفهمم بلا تار چرا نوشت : فاجعه‌ی دنیای ما این نیست که روزی به پایان می‌رسد؛ بلکه فاجعه این است که این‌چنین دنیایی هیچ‌گاه به پایان نمی‌رسد...!

فکر می کنم یا تقریبا مطمئن هستم مسیح دیگر چیزی در این سایت نخواهد نوشت و همگی ما معلم بزرگی رو در زمینه ی نه تنها عطر بلکه تمامی هنرها، فلسفه، جامعه شناسی و و و و از دست دادیم و قطعا این مسئله برای اعضا این سایت خسران جبران ناپذیری خواهد بود

متاسفم

مسیح که چیزی از دست نداده !

دوستانش را همه روزه میبیند در عطرافشان . و میخواند نظراتشان را کما فی السابق .

نه تنها از دست نداده که چیزی هم بدست آورده بلطف آقایان خاموش ! آنهم استراحت است و فرصت بیشتر بر مطالعه که اعتیاد اش است .

این ماییم که چیزی از دست داده ایم . این ماییم که حالمان خوب نیست بر غیبت دوست . ورنه او لذت فراقت اش میبرد !

ما که بر او سعی نمیکنیم به بازگشت !! بر خود سعی میکنیم به بازگشت بر دریافت !

ما طلبکاریم ورنه او بدهکار است بر پرداخت خود بر ما ! و هیچ بدهکاری میل به پرداخت ندارد 😁 لااقل فرصت میگیرد 😁

مگر بدهکارانی چون مسیح یا دیگر کسان هنرمند که میدانند از پرداخت بر خدای ، مفری نیست و اگر کسی از پرداخت بر خدا گریزد ، پاسخگوست ! ازین است که ابراز ناراحتی دارد که پرداخت اش مسدود گشته ست !

بدهکارانی که ضامن وام و دریافتشان خدا باشد ، از طلبکاران پیشی دارند بر اصرار ِ پرداخت بدهی و اگر حتی وام دهنده بگوید نمیخواهم ، مقروض میگوید نمیشود !!

باید ریز دید . باید برخلاف جهت آب های این دنیا که بر قوانین خود ( دنیوی ) استوار است ، خلاف جهت شنا کرد ، سخت است لیک حتی سعی اش لذتبخش است هرچند مدروک همگان نباشد و اگر کسی به مقصد رسد ، یکتاست و الگو و یکتا خواهد ماند بر حکومت بر قلب ها !

مسیح اصرار بر پرداخت دارد ازین رو ، گرنه هیچکس از فراقت ناراضی و ناخرسند نیست مگر آنها که موصوف شدند به صفت خداوندی و یکتابینی !

باید ریز دید چون میکروسکوپ و باید تیز دید چون عقابی تیز پرواز بر فراز رودخانه ای آبشار مابین سلسله جبال !

چه کس درک میکند گذار ِ تفکر ِ مرغان بلند پرواز را ایضا ماهیانی که در عمیقترین تاریکی های اقیانوس های جهان ! که ذره ای نور یافت می نشود آنجا حال آنکه کافیست نزدیک شوند بر سطح و نمیشوند به دیدار ! نمیشکنند خلوت خود را حتی به نور آشکار ! و میمانند کماکان در ابهام و ایهام تیره ی خود به عمق و زجر عشق آمال و دردها !

کار هر کس نیست این دیدار .

این زا در ادامه ی متن مسیح ارسالی ی سرکار خانم هانی ی زیبا نوشتم ، نه صرفا برای این موضوع که بر کل زندگی های ما .از پست تا فراز بینیم !

پنجره " وا " شد " بسته " شد " وابسته " شد !!

ارادت ها 😊

خواهم نوشت انشاله

شما متن مسیح ذیل عطر

the voice of the snake

رو مطالعه بفرمایید. یک دارک کمدی sarcastic حساب شده ی تمام عیار.امکان نداره کسی همزمان که داره به تک تک جملات می خنده  نیش و کنایه هاش رو متوجه نشه و این سبک خاص مسیحه در این محفل

حیف نیست این متن ها دیگه اینجا منتشر نشه و دوست داران قلمش از وجودش محروم بشن؟! سبک نوشته های مسیح رو هیچ جای دیگه نمیشه پیدا کرد.

کامبیز عزیزم 

خیلی خیلی به من لطف داری و این لطفی که از وجود پر عشقی مثل وجود خودت، مشمول حال من میشه شیرینه. پاینده باشی و بمونی برای تک تک ما. 

دقیقا... مومن بود به "آتشین" بودنِ متن
خوب شد یادآوری کردی و درسته... حق اش نیست ابدا...

حالا که ارجاع دادی، من هم یه چیزایی بداهه بگم:

متن مسیح زیر "رز قندهار" از "تاور"... اونجا که میگه:
((( رز قندهار رفتنی ست بدون بازگشت. خراب کردنِ تمام پُل های پشت سر... گذری پابرچین پابرچین از میان دره های پُر اِفاده ی رزهای مشکیِ پسامدرن... و داخل شدن به باغ های بدونِ دروازه ی رزهای سرخ و کهن. به جای فلسفه ی هارش و فلزیِ بلوکِ یخ زده ی غرب، عرفانِ ظریفِ شرقی را مرور کردن)))
و در ادامه (من زیرش خط کشیدم) می گه: ((( گذشتن از اپیزودِ فراق و رسیدن به فصلِ تا زیرِ گردن عاشق بودن)))

یا زیر "گرند سواغ" از "کرکجیان" (دوست دارم یادآوری بشه که در فهمیدن عطر، چقدر عمیق بود) میگه:
((( خمیربازی با رزینِ نرم، عطار قلبِ مخلوق را آنژیو کرده و فهمیده این تپِش گاه... نیاز به هم جوشیِ وانیل و کهربا دارد. سپس با لابدانوم، بازتاب نور از سطحِ اثر را به سمت حادثه ی تعدیل می برد و به اقسامِ عطر سایه اضافه می کند و برای من به شکلی عجیب بروز های موم مانند، مشک گون و خرده حیوانی هم دارد... اما حیوانی که به سمتِ ناخودآگاهِ اروتیک و آمیزش حرکت می کند... نه پلشتی و انزجار!)))

و در ادامه، حسابی متن رو به آتش می کشه... اما در آخر (چون حرف از نفس کشیدن در هوای دوست بود) این رو میگه:

(((عصرِ فراموش کردنِ بوی رز قطعآ خاکستری خواهد بود. مگر اینکه شما بر روی این بوم، رنگی رخساری یا که شاخه گلی ترسیم کنید! به امید روزهایی که در هوای یکدیگر باشیم. که نفس باشد، هم نفس بیشتر. قفس کمتر.....)))

خلاصه که بریم بخونیم آثارشو... ولی (به قول پرنیانِ دانا) بُت سازی نکنیم... که همه ی این داستان ها احتمالا از همینجا سرچشمه گرفته...

پرنیان جان سلام عزیزم

مطلبت رو در مورد عطر سالومه به مسیح گفتم و این نوشته رو برای من فرستاد

عینا تمام متن رو کپی می کنم :)

هاها :) خوندن نوشته‌های من [متاسفانه یا خوش‌بختانه] نیاز به‌دقت، صرف زمان، توجه ویژه به علائم نگارشی و چگونگی کارکردِ صداها... داره. چی نوشتم؟ نقاشیِ "رخسارِ آشوب"  "است" با دستانِ الهام و عاصیِ گوستاو دوره! | علامت‌تعجب دوست‌داشتنی! دوست داری بهش بگیم پیش‌گویی؟ بابا ونگا! مطمئن بودم نزدیکیِ نام این دو نقاش یک‌جا بالاخره داستان مارو انگولک می‌کنه :) | جمله چی داره می‌گه؟ می‌گه بسان ترسیم شمایلِ آشوبه.... درست همان‌گونه که گوستاو دوره در نقاشی‌های خود جنون، اغتشاش و بلوا رو در جانِ تابلو تزریق می‌کنه. درواقع تشبیه شوروغوغا و هرج‌ومرجِ "عطر سالومه" به آن‌چه دوره در آثار خود انجام می‌ده و ربطی به تراژدی "سالومه" نداره جانم :) پرنیان کارش درسته. نوشته‌هاش رو خوب بخون لطفا. اگر خودم حضور داشتم کامل‌تر براش می‌نوشتم... ولی خب این بازی تموم شده است برای من :) به پرنیان بگو مسیح گفت : بیش‌تر لطفا بیش‌تر :) فراموش نکن نقاشی‌های مورو آن‌چنان دیوانه هستند که مثل وُ نظیرش رو در هیچ عطری نخواهید یافت. مگر در مقام تشبیه... کار پرنیان رو تحسین می‌کنم. خیلی خوبه که دوستان ما به این نقاشی سر بزنند. همین‌طور خودت جان دل. شب‌های زیادی رو می‌شه باهاش هم‌زیستی داشت... یادت میاد بهت گفتم بعضی چیزها از آدم شاعر می‌سازن؟ این‌هم یکی از اون‌هاست :)

راستی به‌شون بگو کامبیز راست می‌گفت که می‌خندیم. به اضلاعِ ناقص‌العقلِ دوپای جاهل :) اصلا عینا کپی کن این نوشته رو :) مرسی. 

هانی عزیزم به مسیح از طرف من سلام برسون و بگو خیلی دوسش دارم همون جور که خودت، کامبیز، نازنین، صبا، ملودی، مونا،محسن،امیر، دپر، شاهین، فاطمه، ماری، سعید و خیلیای دیگه رو تو همین فرصت کم دوست داشتم. من با عطرافشان شروع کردم به فارسی خوندن. به مسیح بگو درک مطلبم هنوز پایینه. 

من با ملودی موافقم. بحث بت سازی بی ربطه. من احساس میکنم این داستان کمی بیشتر بیخ داره. در نتیجه تمام حرفهای به اصطلاح استراتژیک خودم رو پس می گیرم و اعتراف می کنم که خسته م. یه ذره این جا نفس کشیدن برام سخت شده. آدم باید به غرایزش اعتماد کنه. ببینید زمانی که شما می‌آید به یه متنی که با یک رجیستر خنثی نوشته شده میگید متن فضل فروشانه، ببینید داستان چقدر بیخ داره. چرا ما هنر رو در این جامعه عمود بر همه چی، اصلا عمود بر خودمون می بینیم برام یه علامت سوال بزرگ خواهد بود. تکنوکرات هم آخه نیستیم. سمبل کاری دوست داریم. تموم شه بره. بشوره ببره. ناراحتم.من اعتراف میکنم انرژی جنگیدن رو ندارم. و میدان رو خالی میکنم. متاسفانه. 

پی نوشت: پیروز عموم یه چیز خوبی می گفت همیشه. می گفت متاع رو باید یاد بگیری سوارش شی (بخوانید سو +آر). من سوآری خیلی بلد نیستم و  این پی نوشت رو من باب حس خود پخ پنداری نمی نویسم فقط به عنوان یه احتمال دارم در نظر میگیرم که شاید بخواهید پاسخ بدید. پاسخ ندید. دلجویی نکنید. کاری نکنید. به غریزه تون اعتماد کنید. و ادامه بدید اگر تونستید.