فیلمسازان معادل برندها

درود بر شما جالب بود

ژک ساف هم مسعود ده نمکی 😁

ارادت

😁

جالب بود خیلی! آفرین. دیور رو خیلی نپسندیدم فقط...

تمنا دارم. متشکرم.

دیور از اونجا که دیزاینری و معروف هست و گاها چندین کار خوب تولید میکنه و تبلیغات هم حول و حوش اون زیاد هست به اسپیلبرگ که تکنیسین بزرگ سینماست تشبیه کردم.

جالب بود !

درود

راست اش هرچند که عشق به عطربازی در من ، قدمت بزرگتری دارد لیک عشق به سینما با وجودیکه جوانتر است در من ، بزرگ تر است ، به مراتب !

مجموعه ی عطرهای من در برابر آرشیو سینمایی ام بارها و بارها کوچکتر است !

به ترتیب مقیود شما :

اینگمار برگمان ، آنتونیونی ،فدریکو فلینی ، استنلی کوبریک ، لوئیز بونوئل ، میزوگوچی ، اسکورسیزی ( بسیاری از فیلمهایش ) ، اورسون ولز ( البته این یک ، هرچند نابغه بود لیک بایست در لیست دیگری طبقه بندی شود ! ) ، تارانتینو ،برناردو برتولوچی ، کوبایاشی ، اولیور استون ، جوزپه تورناتوره ، آکیرا کوروساوا ( بسیار ! ) ، پازولینی ، پولانسکی ، ژان پی یر ملویل ، کاپولا ( نه همه فیلمهایش ) ، وودی آلن ( بویژه دیدگاه خاص اش ! ) ، کریستوفر نولان ، روبرت زمیکیس ، سودربرگ .

و کمی : جان فرانکن هایمر

و به ویژه : جهانبینی و فلسفه ی کارگردان فیلمهای مسیر سبز و رستگاری در شائوشنگ را بسیار دوست دارم !

نام نبردم تا خودت تحقیق و سپس کنکاش کنی راجع به وی !

از نامهای نامبرده ی شما ، برخی تاجر اند ، برخی روایتگر و داستان پرداز ، برخی صاحب سبک و معدودی اندک : فیلسوف !

برخی خود و آثار خود را به دست سرنوشت سپرده اند و معدودی اندک ، سرنوشت ها ساخته اند !

برخی راوی جهانبینی اند !

دیدن کارهای فلاسفه بسیاااار لذت دارد ، به کنجکاوی و تحقیق !

خلاصه که تلفیق جالبی بود ازین دو هنر بزرگ

آفرین و زنده باد

ضمنا جای روبرتو روسیلینی هم در لیست شما خالی بود :)

سپاسگزارم جناب سخی.

آموزه های هنر بویایی (هرچند دسترسی و تجربه برای داشتن عطر برای بنده بسیار محدود و کم بوده تاکنون ) از شما دوستان حاصل شده.

کارهای فرانکن هایمر رو هم میپسندم. البته این نشان از رئوفی شما و دقتتون هست. بسیاری از بزرگان و کارگردانانی که شخصا علاقه مند بودم رو هم نتونستم در لیست جای بدم چون تشابهی با «چه از برندهای عطر دستگیرم شد رو در اونها نیافتم. (کم سوادی در رشته هنر عطر هست مسلما) .

البته شاید به اندازه برخی دوستان فیلم بین نباشم و بیشتر مشغول فیلمنامه نوشتن و کارگردانی.  (هرچند جزئی از وظایف حرفه ی من جهت تدریس این دو مورد فیلم دیدن و تحلیل ان هست) ...اما بسیار جالب بود که شما و چند تن از اساتید و دوستان دیگر رو انقدر علاقه مند به سینما و فیلم یافتم و بسیار باعث خوشحالیه برام.

سعی کردم به هر حال یک سنخیتی پیدا کنم برای اشتراک (مثلا شنیدم که گرلن ابتدا بسیار کارهای ارزشمندتری تولید میکرده تا دوره ی اخیر و برای همین اون رو به اورسون ولز که در ابتدا جنون و نبوغش چند اثر بزرگ خلق کرد و همین نبوغ او را از ساخت و شاهکارها کمی دور کرد، تشبیه کردم. یا آثار فیلمسازانی که محیط صحنه ی شلوغتری دارند را برای آمواژ و... در نظر گرفتم...)

ممنونم از بذل توجه و همراهی و پذیرایی شما جناب سخی مهربان

😊

بله واقعا. من بواسطه تحصیل سینما در ایتالیا ، شخصا علاقه زیادی به بزرگان سینمای ایتالیا دارم. دسیکا که از نظر من جزو بزرگان تاریخ سینما هست رو هم جایی براش پیدا نکردم (شاید به دلیل تنوع کاری ایشون) ...

موافقم با شما ... روسلینی رو هم ذیل اون دسته عطرهایی که دوستان از : پذیرش تلخی روزگار و حققت عریان نئورئالیسم و...، گفته بودن میشد آورد.

ارادتمند

💙

درود به شما، به به خیلی لذت بردم.

سوای فیلم‌های دیوید لینچ که بسط‌شون دادید به خانه جووی، واقعا اگه شخص دیوید لینچ قرار بود بویی بده، بوی پرایوت لیبل داشت برای من :)

بعضی‌ عطرها هم هستند که چنان فضای کِش آمده‌ و گرفته‌ای دارند و به بطالت محض جلو میرن که آدمو یاد فضای حاکم بر فیلم‌های روی‌ آندرشون می‌اندازن.. نمی‌دونم چرا هیچ‌وقت نتونستم کامل فیلم‌هاشو تماشا کنم 

هیستوریز د پرفیومز من رو یاد تارکوفسکی هم می‌اندازه؛ و همینطور پیتر ویر و پنهالیگنز :) انجمن شاعران مرده و جوبیلی بوکی مثلا :)

درود. متشکرم از نگاهتون

بله لینچ و پرایوت لیبل سنخیت زیادی دارند.  فیلم به فیلم نمیشد جلو رفت و تعداد خیلی زیاد میشد و از سواد عطری من خارج... وگرنه میبایست هر فیلم رو با یک عطر مقایسه میکردم. 

برای هرکدوم در ذهنم بسته به فیلمهایی که شاخصه ی سینماگران بود دلیلی پیدا کردم جهت اشتراک. از حوصله دوستان خارج هست توضیحاتش.

چون تجربه بویایی عطرهای بسیار کمی رو دارم اون عطر کش اومدنی برای روی اندرسون رو هنوز پیدا نکردم و از دوستان هم ندیدم در ریویوها. زحمتش با شما.

هیستوریز د پرفیومز رو به خاطر نظرات جنجالی انیمالیک و ... در قسمت عطر مارک دو ساد و تقریبا تفاوتی که با بقیه عطرهاش در فضایی به نظر ملیح تر داشت به یاد پازولینی افتادم (تلفیقی از سالو و د کامرون. و افسانه های شرقی و فولکلور کمیک و اروتیک در غالب اثار مشهورش)  .

از بوکی واقعا هنوز نشنیده بودم و نخونده بودم. 

پیتر ویر رو هم بسیار موافقم باهاتون...

سپاس از توجهتون و بسیار برام جای خوشحالی و قرابت داره که هنرمندان و هنردوستان بویایی و عطر، گویا بیش از  دوستان هنرمند در شاخه های دیگه با فیلم عجین هستن.