دوستان البته با احترام به سلایق تجربه تون رو بیان کنید.
من از تام فورد توسکان لدر خیلی متنفرم. به نظرم بوی بتادین میده!! دقیقا بوی بتادین که روی زخم میزنن بهت القا میشه!! یه عطر قبلها خیلی از مردم استفاده میکردند که هیچ وقت فرصت نشد اسمش رو ازشون بپرسم یا میپرسیدم کسی اسمشو نمیدونست!! بوی ادرار میداد!! از اون عطر هم بدم میاد ولی متاسفانه الان اسمی ازش ندارم و فقط رایحه اش توی مشامم موجوده
متاسفانه من زود قضاوت کردم و توصیف خیلی بدی ازش کردم چون نسخه ی شرکتیش که خیلی بوی بدی میداد زمین تا آسمون با نسخه اصلیش متفاوته
بنظرم شما هنوز نسخه اصلی رو بو نکردید. اگه بو کنید نظرتون عوض میشه
به شخصه عطری که بدم بیاد روو تجربه نداشتم مگر گُذری وگذرا از کوچه بازار،امامطمئنم تمامی روایح زنانه(حتی گل سرخ یارز)هم برام خوش آیندء.
تنهاتجربه ای الان یادم بیاد بلک افغان/گلان(شمااساتیدبعیدمیدونم دیده باشینش)_اسانس حرم.
که خداروشکر هیچکدوم برند واینانیستن.
به شخصه عطری که بدم بیاد روو تجربه نداشتم مگر گُذری وگذرا از کوچه بازار،امامطمئنم تمامی روایح زنانه(حتی گل سرخ یارز)هم برام خوش آیندء.
تنهاتجربه ای الان یادم بیاد بلک افغان/گلان(شمااساتیدبعیدمیدونم دیده باشینش)_اسانس حرم.
که خداروشکر هیچکدوم برند واینانیستن.
سلام خدا قوت بدبو درین عطرهای که بود کردم نمونه ی شرکتی منفیستو زرجوف از برند کپی ساز فرگرانس فقط بوی شیوید خشک بود بعد اون بوروت قدیمی. اینم بگم عطر بد بو خداییش خیلی کمه از هر صد تا شاید یکی بد بو از کار دربیاید.
فقط منم که از عطر جادور متنفرم؟ 😑
سلام و درودسر کار خانم السا سادات نفرمایید تو رو خدا آخه مگه میشه جادوگر بد بو باشه؟؟؟؟؟؟نگین تو رو خدا.
درود بر شما دوست عطرباز
عطر بد بو ؟ مگه داریم اگه عطر استاندارد باشه بد بو نمیشه تنها اختلاف سلایق باعث میشه که هر فردی از یه عطر خاص خوشش بیاد.خودم بشخصه ممکنه از عطری بدم بیاد ولی قرار نیست او عطر بد بو باشه .شاد و تندرست باشید.
ایو سن لوران کوروس اورجینال
از سر بیکاری نشسته بودم نظرات دوستان رو میخوندم. شخصاً فکر میکنم بهترین پاسخ رو عزیز «ترکسایتکرده» اما «ازیادهانرفته» استاد سخی عزیزمون گفته باشن که برای خودم بسیار جالب بود.
یاد عطری افتادم که اسمش رو نمیارم (ممکنه باعث حساسیت بشه) و مدتی قبل برای یکی از دوستان چندپاف در محیط اتاق زدم. عمداً روی خودش و لباسش نزدم. چون میدونستم اگه بره خونه باید کلّی بدبختی بکشه که پاسخ همسر همیشه شکاکش رو بده و یقین داشتم آخرش خودم باید برم وسط معرکه و با هزار آیه و قسم ثابت کنم خونه من بوده! :)
این رفیق ما هم آدم به اصطلاح راحتی بود! رُک حرفش رو میزد. زمان و مکان هم براش مهم نبود.
همین که رایحه عطر رو استشمام کرد با لهجه شیرین مشهدیش گفت:
ــ آ.آ.آ. این که آشنایه!! واستا بیبینُم. آ. آ. یادُم اومد. این بو ره تو روستا .... [همونجا کلی کیف کردم و گفتم الان میخواد از روستا و باغ میوه و عطر برگ گردو و گل و بلبل و این چیزا بگه]
ولی در ادامه چیزی گفت که ویرانم کرد و دیگه اون آدم سابق نشدم:
ــ هااااااا. دِداش یادُم آمد. بو طیویله(طویله) مِده!!!!! :)))
احتمالاً به دلیل همون قسمت انیمالیک بوده که در ذهنش پررنگ شده. به قول استاد سخی، همون عطری که برای کشاورزان و دامداران اروپایی ساخته شده.
در مورد عطرهای بدبو فکر میکنم شاید بهتر باشه اول دو چیز رو تفکیک کنیم:
1) این عطر رو اصلا دوست ندارم
2) دوستش دارم یا نهایتاً حسّی بهش ندارم، اما تداعیکننده خاطره بدی هست و متنفرم ازش
اینجا شاید بهتر بشه در موردش بحث کرد.
مثلا «بلک افغان» بدون اینکه برام تداعیکننده چیزی باشه بشدت ازش فراری هستم اما با نهایت احترام به طرفدارانش و همچنین زحمات چندسالهای که عطار گرامی پشت این محصول صرف کرده. در اینجا نهایتاً میتونم بگم من این اثر هنری رو نمیفهمم. یا در جمع خودمونیتر میگم: آقا من شعور و درک این رو ندارم که این عطر یا تابلو یا موسیقی یا هر اثر هنری دیگری رو بفهمم و خودمو راحت میکنم :)
در مورد پوران هوم، یکی از روایحی بود که دوستش داشتم. اما به دلایلی که تداعیکننده خاطرات بد برای یکی از مراجعینم بود و حالش خراب شد، از چشمم افتاد و گذاشتمش کنار و دیگه بهش فکر نمیکنم.
یک موضوعی هم در مورد پوران هوم و «عطر شاه» بگم. این اصطلاح معروف، اگر اشتباه نکنم حوالی سال 56 شمسی از یک تبلیغ در یک مجله آغاز شد و همچنان گرفتارمون کرده! کسی هم نیست بگه آخه کدوم شاه در کجای دنیا فقط از یک نوع عطر استفاده میکرده؟!! من و شمایی که یک هزارم هر پادشاهی پول نداریم، چندین عطر تو خونه داریم، اونوقت پادشاه یک کشور فقط یک عطر (پوران هوم) استفاده میکرده؟!!!!
از سالها قبل و دوران طفولیت، به دلایلی که ترجیح میدم مسکوت باقی بمونه اطلاع نسبتاً دقیقتری از کمد عطرهای اون بندهخدا داشتم! حالا فکر بد هم نکنین. سن و سالم قد نمیده بخوام گُنده بیام و بگم باهاش فالوده میخوردم!
این مطلب رو هم نه از تبلیغ، نه از مجله، نه از گفتههای اونی که با شلوارک روی مبل لم داده و مثلا تولید محتوا میکنه و نه بر اساس شایعات و این چیزها و برای اولین بار در سایت عطرافشان این موضوع رو افشا میکنم:
یکی از دوستان مرحوم پدربزرگم اون زمان سمتی داشت در دربار و طبیعتا اطلاع نسبتا خوبی از عطرهای اون بنده خدا داشت.
اولا یک عطر نبود و چندین عطر مختلف بود که بعضیهاش رو از پادشاهان کشورهای دیگه هدیه گرفته بود.
پوران هوم داشت، ولی عطر مورد علاقه و مستمرش نبود. در مناسبتهای گوناگون، عطرهای مختلفی میزد. اما:
با نهایت تعجب، عطر مورد علاقهاش از کمپانی «آرامیس» بود!!!
طوریکه اطلاع موثق دارم هنگام بازگشت از سفرهاش به سوییس محال بود در چمدونش عطر «آرامیس» نخریده باشه.
حالا چه عطری از کمپانی آرامیس؟
آرامیس دوین!!!!
خب حالا شاید الان خیلی از دوستانی که بنده رو بهتر میشناسن از این راز مطلع شدن که چرا عطر امضای بنده طی چند دهه، آرامیس دوین بوده و هست و خواهد بود. اونقدر از دوران کودکی اسم این عطر رو از زبون اون خدابیامرز(دوست پدربزرگم) شنیده بودم که ناخودآگاه رفتم سراغش و جالب اینکه طوری به مذاقم چسبید و خوش اومد که با ارّه برقی هم جدا نمیشه :)