JACQUES BOGART - One Man Show

درود بر دوستان معطر عطر افشان. داخل سایت عطر افشان سرگرم خواندن نظرات بودم که یاد خاطره ای از دوران بچگی افتادم. حدودا ۱۲ ساله بودم که یکی از پیرمرد های اقوام بدرود حیات گفته بود. همراه خانواده به منزل پسر بزرگش رفتیم و از آنها اصرار که ناهار بمانید و از من بهانه جویی که بریم خونه خودمون. چون از این جور مراسم ها حوصله ام سر میرفت. به هر حال ناهار موندیم و صاحبخانه که با ما رفت و آمد داشت و مردی مهربان و شوخ طبع بود، بمن گفت بمونید در عوض هر چی بخواهی بهت میدم. گفت حالا چی میخوای برات بیارم؟ گفتم اون ادوکلن رو که اون بالا گذاشتی بده بزنم به خودم 😅 خندید و گفت همین؟ بعد ادوکلن رو آورد پایین و داد به من... یک وان من شوی قدیمی و اصل که تقریبا ۲۰ میلش خالی شده بود. با اشتیاق گرفتم و چند پاف به خودم زدم و بهش پس دادم. یک رایحه شیک و قوی و بسیار خوشبو 😍 عصر که به خانه برگشتیم با خودم گفتم کاش باز هم میتونستم از اون عطر به خودم بزنم. یه مبلغ کمی پول داشتم و رفتم به یک مغازه که همه چیز داشت. از اسباب بازی و ساعت کامپیوتری و ماشین حساب و نوار کاست خام گرفته تا چتر و ادوکلن و هزار تا چیز دیگه... از میان ادوکلن هاش پول من فقط به ادوکلن ایرانی گل پسند که اسپری هم نداشت رسید و همون رو خریدم 😄 چند روزی به خودم میزدم تا اینکه یک روز یکی از خانم های فامیلمون که به خونمون آمده بود مرتب گفت بوی عود میاد بوی عود میاد. ول کن هم نبود. با شنیدن این حرف تو ذوقم خورد و کل ادوکلن رو از پنجره خالی کردم رو ایرانیت سر در خونمون 😡 اما ماجرا به همین جا ختم نشد. اون زمان زمستان سرد بود و بارون هم زیاد می آمد و بوی اون عطر با خیس شدن ایرانیت به شدت در میومد و وقتی مهمانی می آمد پشت درخونمون، به تصور اینکه مهمان داریم یا بر میگشت و میرفت یا زنگ در رو میزد و فورا میپرسید مهمون دارید؟ ما میریم ی وقت دیگه میاییم 😆 بعد میگفتیم نه مهمون نداریم بفرمایید تو ... یادش بخیر انگار همین دیروز بود...

سال ۱۳۸۰ پسرعموم یک شیشه وان من شو از عسلویه به عنوان کادو بمن هدیه داد خیلی رایحه ش عالی بود یه بوی ناز وکلاسیک که پخش بو وماندگاری ش عالی بود نمی‌دونم چرا هروقت وان من شو میبینم یا رایحه شو بو میکنم نیمی از وجودواحساسم لذت میبره ازاین رایحه و نیم دیگر وجودم در خلسه زمان محو میشه و سردرگم میشم چون الان پسرعموم دستش ازدنیا کوتاه شد وجوانمرگ وناکام ازدنیا رفت ولی خاطره شیرین برند وان من شو با تلخی رفتن خودش برام هم خوب است وهم بد درپایان عذر تقصیر از یادآوری این خاطره و امیدوارم دوستان عطرافشانیم همیشه سلامت خوشحال وخوش بو باشین

با درود و ادب و احترام خدمت مدیریت دانا و کاردرست و تمامی دوستان عطر افشان ❤️
به قول سعدی شیرین سخن:
مشک آن است که خود ببوید نه آن که عطار بگوید
دانا چو طبله عطار است خاموش و هنرنمای و نادان خود طبله غازی و بلند آواز و میان تهی
دوستان مهمترین دلیلی که بنده بیشتر به عطرهای قدیمی گرایش دارم اصالت آنهاست؛ حالا اینکه چه خاطراتی از آن عطرهای نوستالژیک داریم بماند...
اگر عطر آرامیس ۹۰۰ قدیمی رو که ۳۵ میلیون تومان قیمت دارد را در شیشه ای معمولی بریزند، کسی حتی ۱۰۰ هزار تومان هم برایش نمی پردازد و این در مصداق این ابیات سعدی صدق میکند.
دوستان زمانی که پیج اینستا داشتم در قسمت بیوگرافی نوشته بودم (تعداد فالور مهم نیست اصالت آنها مهم است) ببینید دوستان به عنوان مثال: یک سکه تمام بهار چند میارزه؟ خب ۳۰ میلیون تومان ناقابل! تازه هشت گرم و ۱۳۰ سوت وزن داره. بعضیا خرج یک برج خونشونه، کارمندهام خرج دو برج خونشونه و بازنشسته هام خرج چهار برج خونشون هست!!!
حالا صد سکه پانصد تومانی چقدر وزن داره و چند میارزه؟ خب اگر هر سکه چهار برابر سکه طلا باشه ۳۲ گرم و صدعدد حدود ۳ هزار و دویست گرم وزن و روی هم پنجاه هزار تومان میشه که یک ساندویچ فلافل به زور میشه باهاش خرید.
نتیجه: اون یک سکه طلا اصالت و عیار داره اما این صد تا سکه عیارشون تا این حد است.
آدمها هم همین طور هستند،؛ تعدادشون مهم نیست، اصالت و عیار آنها مهمه. یک دوست با ریشه و اصالت به از صد دوست بی ریشه و ناخالص است.
سلامت و شاد و کامروا و معطر باشید🌱🌹

ادکلن محبوب زمان دانشجویی، یادش بخیر سال ۷۸.
وان من شو،دریک،جوان،سیگار،کلد و چندتا کار دیگه، از ادکلنهای دانشجویی و لاکچری اون سالها بودن.البته یک ادکلن دیگه ای هم بود به اسم محبوبتی،روی کارتنش عکس یک زن عربی بود که روبنده زده بود و فقط چشماش پیدا بود،من اون کار رو هم دوست داشتم ،و یک ادکلن دیگه ،اگه اشتباه نکنم اسمش اسکپچر بود،بعدها خیلی دنبال این دوتا کار گشتم اما پیدا نکردم،واقعا فوق العاده بودن.
اما بین همشون،وان من شو و دریک،واقعا عالی بودن،با پخش بوی بالا.
جوانهای الان باید بدونن،وان من شو دریک که الان توی بازار هستن، سایه ای هم از کارهای اون سالها نیستن،کلا رایحه اش تغییر کرده.
اگه وان من شو و دریک اون سالها،الان بود،حداقل بالای ۴ تومن قیمت داشتن، واقعا رویایی بودن این دوتا خوشگل بلا

با درود و احترام خدمت دوستان عطر افشان
کیفیت وان من شو افت فاحشی داشته و حتی نسبت به نسخه های ۴ سال پیش هم ضعیف تر شده. نسخه های سال ۹۸ به مراتب پرفورمنس بالاتری داشتند. یک نکته ای هم هست که خدمت دوستان عرض میکنم که نسخه های خیلی قدیمی وان من شو دهه هفتاد، نازل شون مایع ادوکلن رو به حالت پودری اسپری نمیکرد و مایع ادوکلن رو میپاشید و روی لباس لک نمی انداخت. چیزی که بنده در نسخه های سیلور سنت و بوگارت پورهوم هم دیدم. خواستم عرض کنم به غیر از اینکه پرفورمنس این عطر پایین اومده کیفیت شیشه و نوع اسپری آن هم تغییر کرده.

سلام بر دوستان و اساتید محترم. تو همون دهه ۷۰ یک ادوکلنی بود به اسم جارادونا که هم دوره وان من شو و دریک بود. من تستش نکردم ولی فروشنده دربش رو باز کرد و بوش خیلی خوب بود. از بین دریک و وان من شو و جارادونا که همشون ۱۲۰۰ تومن بودن، من وان من شو رو انتخاب کردم و خریدم و بعد از اون دریک اصل اون زمان رو خریدم که هنوز با اینکه سالهاست خالی شده، وقتی دربش رو باز میکنم برای چند ثانیه ای از رایحه واقعی و قدرتمند اون دریک لذت میبرم. نمیدونم چرا جارادونا رو نخریدم. شایدم اون زمان پول کافی برای خریدش نداشتم.☺️ شاد و سلامت و خوشبو باشید

سلام و عرض ادب و ارادت. در مورد ادوکلن دریک، قطعا اون دریک تا اوایل دهه هفتاد نیست. هم رایحه اش تغییر کاملا محسوسی داشته و هم ماندگاری و پراکندگی این عطر افت کرده است. اما در مورد وان من شو، به نظر بنده نسخه اصلی این ادوکلن رو اگر پیدا کنید مطمئنم از نظر رایحه و پخش و ماندگاری تغییری با اون عطری که من سال ۷۱ تهیه کردم نداره. البته من اولین بار منزل یکی از اقوام سال ۶۷ این ادوکلن رو تست کردم که میشه گفت کمی قویتر بود. بعضی از نسخه های فعلی اصلا بوی وان من شو نمیده و فقط شیشه و مایع و جعبه اش شبیه وان من شو هست و خیلی راحت با بوییدن سر اسپری آن میتوان فهمید که وان من شو نیست. کسی که وان من شو رو مصرف کرده باشه با اولین اسپری متوجه اصل بودن این ادوکلن خواهد شد. شاد و خوشبو باشید.

از عطر هایی که عاشق پوشیدنشم و اگه بودجه بینهایت جهت انتخاب عطر روزانه داشتم بین صد ها عطر با قیمت ۲۰ ۳۰ ۴۰ میلیون به بالا انتخابش میکردم و در کل به ۹۵٪ درصد عطر ها با تگ "نیش" و غیره ترجیحش میدم. آدم وقتی اینجور روایحو کنار روایح مدرن به شدت شیرین و چسبنده و تهوع آور بچه گونه طراحی شده برای "مردان" امتحان میکنه واقعا به فکر فرو میره، البته حذف مردانگی توسط جوامع غربی اهداف مشخصی داره تنها در عطر ها دیده نمیشه، در دنیای امروز شما حتی اگه طرفدار ورزش و سلامتی باشید و بخواید المپیک فرانسه رو هم تماشا کنید از زندگی و مسیر از پیش طراحی شده که پیش روست به کل نا امید میشید.
شما وقتی این عطرو اسپری میکنید با حجم انبوهی از روایح سبز (ریحان، رایحه برگ کاج، نعناع هندی، وتیور و ...) و ادویه مانند (حاصل از نوت هایی مثل جوز هندی ، گالبانوم و سایر روایح تند چوبی) روبرو میشید که روی روایح حیوانی چرمی و سگ آبی و خزه بسیار تلخ نشستند. شاید فکر کنید که ترکیب این همه روایح سبز و تاریک و تلخ، رایحه عطرو یه نواخت و غیر قابل تحمل کنه اما پس زمینه ای بسیار کمرنگ و بالانس شده از روایح گلی اون حس بسیار تلخ و خشک عطر رو متعادل میکنه اما به هیچ وجه این عطر رایحه گلی محور نداره و ترکیب شیپغی هست که کاملا مردانه و جدیه. نکته فوق العاده این عطر استفاده از روایح چرمی و کمی حیوانی سگ آبی در بیس هست که اون حس مردانگی رو به بهترین شکل ممکن به عطر میبخشه و هیچ شباهتی با بمب های امبر وودی و اتیل مالتولی عطر های مدرن که برای مردان تبلیغ میشند رو نداره. عطر در چند دقیقه اول خیلی سبز شروع میشه و حدود سی ثانیه بعد هم بعد روایح سبز و ادویه مانند و بیس کمی حیوانی با پس زمینه کمرنگ گلی قابل استشمامند و با گذشت زمان اون حس تند و بسیار سبز عطر کمی کمرنگ میشه اما در کل عطری است نسبتا خطی با تغییرات کم.
از ترکیب استثنایی روایح که به سختی قابل تفکیک هستند و تم زیبای مردانه عطر که عبور کنیم یه نکنه منفی باقی میمونه و اونم حس ارزون بودن و مصنوعی بودن روایح استفاده شده در این عطره تا جایی که نزدیکانم به من گفتند چرا اینقدر از من بوی صابون یا تاید حس میکنن و حق هم دارند چون کیفیت اسانس های استفاده شده (یا در کل حس تمیز مانند تم بسیار سبز که در عموم مواد شوینده استفاده میشه) در این عطر یاد آور اسانس های استفاده شده در مواد شویندست اما با توجه به قیمت این عطر و سایر حسن هایی که داره برای من ایراد محسوب نمیشه.
ماندگاری ۱۲ ساعت به بالا روی پوست و ۳ روز روی لباس با پخش بوی خیلی خوب حدود دو متر در سه ساعت اول که این عملکرد از ۹۰ درصد عطر ها بهتره.
افرادی که به دنبال روایح سبز و تلخ کلاسیک مردانه با عملکرد بالا هستند این عطرو حتما تست کنند و افرادی هم که دوست دار روایح مدرن و آدامسی هستند یا طبیعی بودن رایحه براشون خیلی اهمیت داره نزدیک این عطر نشن.

یادش به خیر دهه شصت مردا به دو گروه تقسیم میشدن یکی اونایی که عطر میزدن و یکی اونایی که عطر نمیزدن
اونایی که عطر میزدن سه دسته بودن یا پولدار بودن یا متوسط یا فقیر
اونایی که پولدار بودن یاتاقان میزدن
اونایی که فقیر بودن مشهدی میزدن
اونایی هم که متوسط بودن میرفتن میگفتن اقا یه عطر بده طرف میپرسید تند باشه یا ملایم
اگه میگفت تند یارو اینو میداد اگه میگفت ملایم جیکا یا چارلی

البته یه دسته دیگه ای هم بودن که تو فاز زنونه و مردونه و تند و ملایم و..نبودن میرفتن میگفتن اقا یه عطر بده اونم یه فوتوریتی یا ساندر یا کبرا و..میداد زن و بچه و پیر و جوون ..همه میزدن میرفتن عروسی

این عطر End دهه شصته، یا به اصطلاح دهه شصت در یک بطری.
برای امروزه زیادی صابونی و حمامی محسوب میشه. فکر کنم همون صابون لوکس صورتی که دوستان گفتند. یه کم دلگیر کننده هست برای من. مثل حسی که حمام رفتن در عصر یک روز جمعه در دهه شصت داشت، وقتی هنوز کلی مشق مونده!
بعد از نیم الی یک ساعت کمی کاجی چوبی میشه.

شخصا عطرای کلاسیکی مثل دریک، جگوار سبز، انتونیو پیگ کئوروم (سبز قدیمی) رو بیشتر میپسندم. بخصوص کئوروم که با توجه به پخش خوب و کیفیت بالا و قیمت ارزونش یکی از بهترین و به صرفه ترین کلاسیکها هست.