Orlane - Derrick

یادش بخیر .یکی از عطرهای ایام شباب.کفش نایکی نقر ه ای معروف به نایکی فضایی.شلوار استیلتو بگی دوخت سفید جین ایتالیایی و موهای کورنل وایلدی و پشت موی جورج مایکلی. و بوی تند و ادویه ای دریک و پارتی‌های با ترس و لرز و آهنگهای مودرنوتاکینگ و آهااا و لانل ریچی.واکمن سونی و کاست و باز هم بوی تند دریک .و تلفن های ثابت و نوبت توی خونه که یواشکی با تلفن به عشقهای دبیرستانی زنگ بزنیم و.....بازهم بوی دریک که برای ما ۵۰ و اندی ساله ها خیلی خاطرات را فلش بک مکنه.ویدیوی بتا ماکس تی سون سونی لای پتو دزدکی ازین خونه به اون خونه و دیدن شوی تریلر مایکل جکسون و کیم وایلد و ننا و اسکورپیونزو.....و بازهم بوی تند دریک

آه تو ای نوستالژی...
چه غریبانه زیرِ سنگینی آمواج و مارلی ها کمر خم کردی
چه بی رحمانه در ذهنِ شبه مدرن و رکیکِ انسان متروک و مردود گشتی
من اما،، در مخفی ترین جغرافیای قلبم، بی حد تو را دوست دارم.
تو... بوی دورانی را در بین نت های معصومت پنهان کرده ای که درآن دستانِ کوچک و بی پناه من در دست پرحرارتِ پدربزرگ بود نه دستانی که دیگر نمیشناسم برروی تکه سنگی بی‌جان!
تو ای یادبود! بوی دورانی را می‌دهی که هنوز از دیوار نفرت بالا نرفته، قلبی را نشکسته وَ دروغی نگفته بودم
بوی دورانی که گول میخوردم وقتی پدر میگفت پشت آن در خداست! تو بوی باکرگی روان مرا می‌دهی
روانی که امروز معروفه یِ بی دروپیکری است رها زیر جثه یِ انزجار و تعفن!!
روانی که خدا را پشت همان درها جا گذاشت و به خلا و سیاه‌چال پوچ بشر سفر کرد
تو یادگار دورانی هستی که هنوز نمی‌دانستم اگر باصدایِ بلند بگویی آزادی کسی از پشت سر با سنگ بر سرت خواهد زد
بوی دورانی که هنوز کسی به من نگفته بود : جونِت رو بردار و فرار کن! کله پوک نباش پسر...
بوی دوست داشتنیِ خیال خام!
ژنتیک آبیِ کودکی من در بطری مرموز تو نهفته است
آه تو ای باشکوه... از من چیزی در خاطرت مانده؟
نه! این شمایل، آن که می‌شناختی نیست
من خودرا در کالبدِ کودکیِ معصومم رها کردم
این که میبینی لاشه ی مسموم دوپایِ خطاکاری است که از قفسه سینه‌ی آن پسرک خوش خیال بیرون زد...
تو ای اعتراف... ای سبک بالی.
من خودِ خندان و بی گناهم را درصندوقچه ای کوچک مابین ابعادِ مفلوکِ زمان مخفی کردم
باشد برای روز مبادا!
اما افسوس... که اینجا هرروز، روز مباداست
وَ من... صندوقچه ی کوچکم را گم کردم!

عطر، یک محصول معمولی نیست. حتی اگر عطرباز هم نباشید، متوجه این موضوع خواهید بود. عبورِ ناغافِلِ خاطرات از ذهن، در لحظه ی بوئیدن، فقط یکی از جنبه های این مقوله ی انتزاعی ست. برای همین است که اینجا فقط یک فروشگاه اینترنتی نیست. برای همین است که اینجا شعر می خوانند و از عاشقی می گویند. از گذشته ی تلخ و شیرین می گویند و حس جریان دارد.
"دِرِک" عطرِ من نیست. اما بخشی از خاطره بویاییِ جمعیِ ما ایرانیان است. ۳۰ سال پیش در اکثر خانه های ما، یک شیشه "درک" پیدا میشد. و امروز، با بوئیدنش بلافاصله به آن سالها پرتاب می شویم.
هنرِ امروز، خلوتی و مینیمالیسم را می پسندد. اما "دِرِک" قائل به پیچیدگی و شلوغی زمان خودش است... ترکیبی از دَه بیست نُت، که آکوردهای پرقدرتی خلق می کنند... ادویه ای، چوبی و آروماتیک، از بقیه شاخص تر اند. یک عطرِ بیشتر روزانه، برای پاییز و زمستان و اولِ بهار...
همین! زیاد ننویسم... به جایش بروید و یادداشتِ مسیحِ عزیز را (با مطلَعِ؛ آه تو ای نوستالژی) بخوانید که پارسال، همین موقع ها، ذیل این عطر نوشت.
بعضی جمله ها را که انگار همین امروز نوشته...

زمانی پدرم توی استانداری کار میکرد و من ۵ ساله با مادر شهرستان بودیم. پنجشنبه تا پنجشنبه به انتظار بابا شبا خواب نداشتم‌ و تلاش مامان برای خوابوندن بچه ای که منتظر پدر و توپ فوتبالی که قرار بود براش بخره بی فایده بود.
یه دستگاه ویدیو با دوتا نوار تمام سرگرمی اون روزا بود .
رضا موتوری و گلپری جون...
با دومی بیشتر حال میکردم چون حالت فانتزی و شادی داشت.
اواسط فیلم کم کم تو بغل مامان چشام گرم میشد که صدای کلید از توی در میومد.
بابا اومد ... بوی عطر بابا زودتر از خودش اومد.
توپ هم آورده .
و هر هفته خوشبختی اینجوری درو باز میکرد...

اون روزا هنوزم هستن، اگه بوی دریک هر جای دنیا بهم
برسه ،
هر نقطه ی این دنیا دریک باشه زمان برای من یه سفر دلتنگ تدارک دیده...💚🌿

با عرض درود و احترام
تو یکی از کامنت هام از مغازه پیرمردی تعریف کرده بودم که خرازی کوچک و شلوغی داره... پیرمردی مهربان و حلال خور که به سلام عزیزم معروفه 😄 چون داخل که میری و سلام میکنی جواب میده سلام عزیزم بفرمایید... ایشون تمام اجناسشون رو با سود اندک و قیمت واقعی میفروشن یعنی با بالا رفتن دلار و گران شدن اجناس، به قیمت اجناس قبلی شون اضافه نمیکنن. جالب اینجاست در حال حاضر یک ادکلن بست قدیمی که با جعبه مقوایی مشکی داخل پک طلقی که تازه با یک اشانتیون همراه است رو به قیمت قدیم ۱۸۵ هزار تومن گذاشته و بست جدید رو به قیمت ۵۵۰ هزار تومن گذاشته که البته همین هم ارزان تر از همه جاست 😍 حالا شانسی هر کسی که زودتر بخره برنده ست 😄 شب عید پارسال ده ماه پیش بود که یک جووان سک.س اپیل اصل آمریکایی رو برای دوستم ۳۰۰ هزار تومن خریدیم که متاسفانه فقط یکی مانده بود و اونم دوستم اِبی خرید البته یک جووان ماسک آمریکایی هم داشت به همون قیمت که من نخواستم... دیشب به ویترین شلوغش خیره شدم تا چشمم به دریک اصل افتاد که ۶۵۰ هزار تومن قیمت زده بود. از سه تا پله بالا رفتم و داخل شدم.
گفتم: سلام
پیرمرد: سلام عزیزم بفرمایید گُلم
میشه اون دریک رو ببینم؟
بله عزیزم بفرمایییید
دست در جیب کاپشنم کردم و ۶ تا تراول صد هزاری تا نخورده بهش دادم و ادکلن رو داخل جیب کاپشنم گذاشتم. گفتم الان پنجاه هزار تومنم از خودپرداز میگیرم و براتون میارم. چون فقط پول نقد قبول مبکنه و اصلا اهل کارت کشیدن و این حرفا هم نیست بخاطر مالیات... در ضمن عادت داره میگه اگرم نخواستین لطفا بازش نکنید و همینطوری بیارید عزیزم 😍
پنجاه هزار تومن رو گرفتم و بهشون دادم و گفتم خدمت شما بفرمایید
پیرمرد: ممنون عزیزم شب شما بخیر عزیزم.
هنوز این دریک رو از سلفون باز نکردم. امیدوارم راضی کننده باشه هر چند میدونم اصل هست. البته با این قیمت کم هر چی باشه بازم می ارزه...

درود و ارادت خدمت همه دوستان عطر افشان
محض اطلاع دوستداران دریک عرض کنم بنده یک نسخه از اون دریک که در کامنت قبلی خدمتتون توضیح دادم ( لیبل گرد با قطر حدود یک و نیم یا دو سانتیمتری در پشت و بالای جعبه سمت راست و درج عبارت MADE IN FRANCE ) را خریدم و دو اسپری به پیراهنم زدم. رایحه عالی از دریک اصل همراه با پخش بوی بدون اغراق بسیار خوب و ماندگاری بسیار خوب که بعد از ۲۴ ساعت بوش تا نیم متری به مشام میرسه و بعد از یک هفته هنوز بوش خفیف روی پیراهنم هست و خودم حس میکنم. برای اطمینان بیشتر روی پیراهن یک نفر دیگر با سه اسپری تست کردم که فرداش بهم نزدیک شد بوش سریع به مشامم خورد. با قیمتی بسیار به صرفه ...

چقدر در سرایِ زندگی روزگار سپری کردیم که با نگاه به پُشتِ سر امروز بایستی 100 سالمون بود. روزگاری از زندگی که هنوز در لابلایِ تقویم های کهنه اش، زندگیِ واقعی در جریان است. روزگاری از زندگی که هنوز در پَستوی خاطراتِ ژولیده اش، زندگیِ حقیقی در جریان است. خاطراتی که گویی یکی دیگر از تو، آنها را تقریر ساخته است. خاطراتی که اِنگار اونیکیِ اونیکیِ تو، آنها را ترسیم ساخته است.
و عطرهایی که هنوز در قاب شیشه ای ژولیده اش، خاطراتِ زندگیِ واقعی را نهفته اند. عطرهایی که همچنان در پُشتِ تاریکِ کُلبه های چوبیِ کُهن، خاطراتِ زندگیِ حقیقی را نورانی می کنند. عطرهایی که همیشه در لابلایِ آنسویِ تو، از زندگیِ کُهن خاطره ها دارند. عطرهایی که همواره در پَستوی همان کُلبه های کُهن، در انتظار یکبارِ دیگر میهمان شدن برای خاطراتِ زندگی هستند.....
.....................................
دوستانِ ارجمندم این عطر را بارها معرفی فرمودند و از همه ی آن بزرگواران قدردانم. این عطر، تنها یک عطر نیست...این عطر، یک فرهنگ است...یک سَمبُل برای معرفت، یک نماد برای شایستگی، یک اعتبار برای چیزی که امروز بهش میگیم شخصیت...
این عطر را برای سالها در آرشیوم حراست کرده بودم، بی آنکه حتی آنباکس کنم و چند روز پیش که کمد عطرهای قدیمی را تمیز میکردم این عطر را پیدا کردم. امروز این عطر را بعد از سالها، آنباکس نمودم و بعد از حمام دو پاف به پوست گردن و دو پاف هم به تی شیرتم اسپری کردم. و در خطِ زمانیِ مُقدس از روزگاری که متعلق به اونیکیِ اونیکیِ من بود، عبور کردم. خطوطِ زمانی که من و تو در آن، حتی به فردای همان روز هم فکر نمیکردیم. خطوطِ زمانی که من تو بودم و تو من بودی، در تقویمی از اعدادِ همیشگی. خطوطِ زمانی که مَعنایِ قطراتِ باران و دونه های برف حقیقی بود. خطوطِ زمانی که صدایِ رَعدِ آسمان هم برایمان واقعی بود. خطوطِ زمانی که من اونیکیِ تو بودم و تو اونیکیِ من بودی.....
.............................
عطری که فرهنگهای ماندگار را برای امروز یدک میکشد. رایحه ای بسیار نوستالژیک برای اونیکیِ اونیکیِ تو در خطوطِ زمانیِ مُقدّس که واقعا آن فرهنگها در قیاس امروز، شایسته ی قداست هستند. رایحه ای لذت بخش برای یادمانِ عطرهای قدیمی که هر چقدر هم در روایح مُدرنِ امروزی غرق میشیم، اما بازهم در یک بازه ی زمانی، دوباره بازگشت میکنیم به همان روایح قدیمی که برای من، همانندِ داشتنِ پدر هست. پدری که همیشه هر موقع در مشکلات باشیم، ما را یاری خواهد داد در هر خطوط زمانی...حتی اگر در این دنیا نباشد.
کیفیت خیلی خوب در رایحه برای این باتلی که من دارم، نمیدونم برای چند سال پیش است شاید بیش از 12 سال باشد، مناسب تنپوش آقایان کلاسیک پسند در روزهای پاییزی و زمستان با ماندگاری خوب و پراکنش راضی کننده برای این باتل آرشیوم.
سپاس از همراهی بزرگواران......

چقد تو خوشبویی لعنتی
اولش خیلی واضح بوی رزماری و آویشن ازش گرفتم
یه ذره تلخیش شبیه اوپوس ۷
شاید بخاطر جوز و فلفل هندی
خیلی زود از اون فضا میاد به سمت فضای ادویه و فلفلی و تند میشه ، و البته ملایم تر در کنار لاله و سدر
ولی این رایحه آویشن و فلفل( واسه کسایی که دوسش دارن) تا آخرش باقی میمونه یا لااقل من حسش میکنم
یعنی در انتها تنها چیزی که از عطر باقی میمونه بوی فلفلی در کنار سدر و مشک

به شخصه این رو بیشتر از رمی لاتور سیگار دوس دارم
هر شباهت کمی دارن


اینم تو لیست روایح مطلقا مردانه قرار میگیره مناسب بالای ۳۰ سال

سلام و ارادت خدمت تمامی دوستان. منکه به شخصه از بحث عطر و ادوکلن سیر نمیشم. اولین بار که بوی ادوکلن دریک به مشامم خورد،سال ۷۰ بودکه دوستم زده بود و به عروسی رفت. وقتی آخرشب برگشت هنوز بوش میومد. تا یک هفته تی شرتش بوی دریک میداد. البته روز به روز خفیف تر میشد. یک دریک ۵۰ میل با شیشه ای کوتاه تر و همون درب ۱۰۰ میل. اون زمان اکثر ادوکلن ها نوع ۵۰ میل یا ۶۰ میل یا کوچکتر هم داشتن. مثل وان من شو که ۲۸ میل هم داشت و جارادونا که نمیدونم چرا تولید نمیشه و اسمی هم ازش نمیاد. من دریک سال ۹۴ رو تو کلکسیون دارم که پخش و ماندگاری نسبتا خوبی داره ولی بوی شیشه خالی دریک سال ۷۱ چند برابر این دریک هست. اون دریک های قدیمی روی درش صاف و بدون نوشته بود و روی شیشه زیر درش بصورت افقی نوشته بود دریک اورلن پاریس ولی دریک های فعلی روی درش برجسته نوشته دریک و روی شیشه هم بصورت عمودی نوشته دریک. بعدها دریک سیلور و گلد و بلو هم تولید شد که هیچکدوم رو نپسندیدم و نخریدم. سلامت و معطر و خوشبو باشید.

من ۲۵ سالمه
مادرم هر وقت کمدمو نگاه میکنه میگه جوونیای بابات یکی از این عطرت( دریک) بهش کادو دادم ، بوش میکنه یاد قدیم میوفته و می‌ره.
و دوستم میگه مادرش هم جوونیاش یه دریک به باباش کادو داده که متاسفانه سالها بعد همسرش سرطان گرفت و فوت شد اما دوستم میگه بابام قبل از بیمار شدن این عطر رو با احتیاط بیشتری استفاده می‌کرد چون کادو بود
الان اینجور نبینیدش که وقتی میرید عطرفروشی میگید دریک میخوام صاحب مغازه میزنه تو ذوقت میگه : دیگه کی دریک میزنه جَوون؟! . متوجه شدم زمان خودش عطر عُشاق بوده