Remy Latour - Cigar

این مشابه امروزی هم داره؟باهمین روایح؟

مسیح عزیز ....برادر من.تفاوت آرا و عقاید را نادیده نگیر.من همیشه گفته ام عاشق سبک نگارش و ادغام آن با توصیف عطر از تو هستم.اگر نقدی کردم و حرفی زدم بدین لحاظ است که میبینم نوشته های جذابت شکوه دارد .شکوه از نابسامانی شکوه از نامردمی گلایه از این نوشته گلایه از آن نوشته همانطور که تو با یک انتقاد به گونه ای میرنجی که تا چند شب به قول خودت خواب نداری و سر خورده میشوی.من نوعی هم مثل تو .همه روح و عصب هستیم.همه مثل همیم.من برین اصل تکیه دارم که اگر مطلبی تورا آزرده کرد اندکی صبر کن .تمام دوستان که مطلبی می‌نویسند صرف اطلاع باقی دوستان است.حال تو با آن قلم زیبایت میتوانی بنویسی در جهت تکمیل مطلب این دوست عزیز که از اینترنت اقتباس کرده اند به جهت واضح کردن بیشتر توضیحاتشان این متن را می‌نویسم.نه اینکه طوری نوشته شود که مدیر سایت برای جلوگیری از درگیری بیشتر ناچار به حذف آن نوشته از شما گردد برادر من.چه میشد اگر این وسط دل دوستی از شما شکسته نمیشد؟میشد مطلب را با آرامش و خونسردی بیشتری مینوشتی.همین.من همیشه تو را ترغیب به نوشتن کرده و میکنم و از نوشته های زیبایت لذت میبرم چه بهتر که هر روز نوشته هایت جواهر نشان تر شود.من فقط نقدم سازنده بود و لاغیر.بدل بد نگذران و به دل نیک بگذار

درود برشما. جناب بوترابی عزیزم آرا با اشتباه در بروزِ قواعد فرق میکنه عزیز من. شما واقعا فکر می‌کنید من انقدر آدم سطحی هستم که فرق بین این دو رو نمیدونم؟ آرا یعنی تفاوتِ نگاه شما و جناب حکایت دوست نسبت به عطر گَنِمید :) چقدر و چندتا مثال بزنم؟ آرا در منطق یعنی من بگم سیاست ایران در قبال مسائل ایکس کاربردی است. شما بفرمایید خیر اینطور نیست. خسته شدم واقعا :)

یک سوال و نظرخواهیِ خیلی خیلی جدی. تصور بفرمایید شخصی می‌نویسه دریاچه‌ی کاسپین در جنوب آفریقا واقع شده. سوال. آیا به نظر شما این یک رای، دیدگاه، تفاوت ایده و تمایز سلایق و... است؟ آیا در یک فضایِ مشاع [گروه، انجمن و...] که غالبِ اعضا در آن مکتب رفته و باسواد هستند اعتراض به چنین مطلبی دور از انتظار، غیرمدنی و ضداجتماعی است؟ آیا اصلاحِ این خطا خدشه وارد کردن به حقوق و حریم های شخصی محسوب میشه؟ آیا بهتر نیست کسی که هیچ تخصصی در مسائل کلاسیک نداره کمی در انتخاب نوشته‌هاش دقت کنه؟ به نظرتون کار جالبیِ من اطلاعات غلط در مورد داروسازی بنویسم؟ نیاز به مترجم گوگل هم ندارم. آیا نظر شما اینه علوم بازی هستند و ما بابت یک قل دوقل در عطرافشان دور هم جمع شدیم وَ هرکس هربلایی خواست میتونه سر شاخه های مختلف بیاره و باقی هیچی نباید بگن؟ اگر بگن میشن شاکی از باقی؟ فکر می‌کنید تمام اعضا نمیتونن مطالب رو از وبلاگ ها خارج و با سطحی ترین ترجمه در اختیار دیگران قرار بدن؟ آیا این انتظار درست و عقلانی است که ما فکر کنیم در چنین انجمنی می‌تونیم از شعر کلاسیک تا مسائل شیمی رو با ترجمه اشتباه، یا برداشت غلط و... ارائه بدیم و اگر کسی به ما اعتراض کرد بهش بگیم گیر دادی به ما؟ دوستی یعنی این؟ آیا ما مسئول سوظن، سوبرداشت، سوتفاهم های دائم اشخاص هم هستیم؟ میخواهید چندین مثال از این باب برای شما بنویسم؟ آیا اگر کسی در مسئله داروسازی به وضوح اشتباه انجام بده شما با سکوت ازش رد می‌شید؟ اگر می‌شید بدانید به خودتان، تمام سال‌ها مطالعه ای که داشتید و اطرافیان دارید خیانت می‌کنید :) که قطعا رد نمیشید! / جناب هرکدام از ما مدافعین رشته های تخصصی خود هستیم. شما اگر در مسائل مذکور سکوت کنید. جناب علیرضا در ارتباط با عطر سازی. جناب سخی در ارتباط با زمین شناسی. آلالیتا در ارتباط با روانشناسی و و و و... سنگ روی سنگ بند نمیشه جانم.

قبلا هم عرض کردم. چون عطر ملغمه ای از هنر، ادبیات و فلسفه است بروزِ یکی مثل من هم بیشتر میشه. همین. آیا شما تا کنون ديديد من در ارتباط با عطرسازی، شیمی و... وارد بحث بشم؟؟ خیر. ولی ادبیات، فلسفه... وَ تاحدودی مکانیک. ببخشید :) نمیتونم ساکت بمونم. توجه کنید جانان اشتباه بسیار داشتند ولی هیچوقت من اعتراضی نکردم. چون جنگ من نبودن و نیستن! تا جایی که رسید به ادبیات و مسئله‌ای که من در آن دفاعیه ارائه دادم. چطور هیچکس هیچوقت این‌ها رو نمیبینه :| حس میکنم دوربین مخفیِ!

شدم عینِ ایوان ایلیچ در یک اتفاق مسخره داستایوفسکی :)

آقا ترجمه‌ی شکسپیر کمر به‌آذرین و میرشمس‌الدین رو شکست :) چه کاریِ خب :) مگه میشه ما اشتباه کنیم در ترجمه یک شعر، یا تعریف یک معادله و... بعد افراد بگن آقا این دیدگاه اوست احترام بذار. چرا دوست داری همه مثل تو نگاه کنن؟ او حق داره بگه احتمالات شاخه ای از جانورشناسی است. لطفا یاد بگیریم به نظر همدیگه احترام بذاریم! آقا :))) واای خیلی خنده داره :) ببخشید که نتونستم ساکت بشم جناب بوترابی عزیزم. ببخشید که حواستون نیست و میل دارید فقط مسیح رو نقد کنید و شخص بعد از دو روز تمام نوشته خودش رو اصلاح کرد و این یک نوع اعترافِ پنهانی است فقط میل نداره بیاد بگه اشتباه کردم و خودش رو عقب کشیده وُ من افتادم وسط هی حرف حرف قضاوت‌های ناشناخته و...! ایرادی هم نداره. من تا همیشه میتونم از خودم دفاع کنم. چون میدونم از چه حقیقتی دارم مینویسم. مخفی هم نمیشم. گریه زاری هم نمیکنم. عوام فریبی هم اصلا :)

از جناب افلاطون پرسیدند بعد از شما چه کسی جمهوری خواهد خواند؟ فرمود شاگردانم. پرسیدند پس از آن‌ها؟ فرمودند هر آن‌که جمهوری دانست! ماباید از جمهوری خودمان دفاع کنیم :) جناب بوترابی. دوستی های شما سرجای خودش. اما دادگاه را باید با عدالت پیش برد. نه با تصور جانم.

عزیزان عطرافشانی آن نقد و اصلاحی که باعث شکسته شدن دل دوست جناب بوترابی شد نوشته‌ی ذیل است!

جناب.... [بااحترام] جسارتاً باید عرض کنم تعبیر بایوسشکوال دوجنسی نه؛ بلکه دوجنسگرا است. یعنی شخصی که [مردیازن] برای برقراری رابطه‌ی جنسی هم به جنس موافق هم به جنس مخالف تمایل داره. / مرد یا زنی که تمایلِ [ذهنیت وَ باور] جنسی خودش رو برخلاف واقعیت فیزیکیش [آنچه با آن به دنیا آمده!‌] می‌بينه غالبا زیر کلیدواژه 'ترنس'سکسیوال' transsexual قرار می‌گیره.

بعد از این نوشته ایشان قهر کردند سپس تشریف آوردن داخل فضای به اصطلاح انجمن یک مطلبِ کاملا بی‌ربط و شخص سوم رو به خودشون گرفتن! و اینچنین شد که مسیح به جایی رسیده که می‌بینید :) خود شخص هم هر چند روز یک بار میاد میگه دوستی یعنی این؟ باز میره تا سه روز بعد. جناب بوترابی از شما خواهش میکنم. استدعا دارم با عدالت تمام به مواضع نگاه کنید. نوشته‌ی فوق بی‌احترامی داره؟ نماد این است که من میخوام همه مثل من نگاه کنند؟ این نگاه شخصیِ مگه قربان :| از شما بعیده رئیس. آیا فرقی بین هشدار، گلایه و شکایت نیست؟ این که من میگم ایران سرزمینی است به پیشه بی‌نظیر و ما با بیسوادی و نخواندن داریم ازبین میبریمش شکایت نام داره یا هشدار؟ هشداری که همه هم از آن آگاهیم... من همان مسیحِ عطر 1740 و کاغتیه لا پونتِغ و... هستم!

نوشته‌ای که اشاره کردید رو خودم پاک کردم قربان. نه مدیریت! چرا؟ چون بروزِ بیش از حد بود. چون راه‌های بهتر همیشه هست. چون نیازی به آن همه تندی نیست. چون من میتونم از پس زیاده روی های خودم بر بیام و با شجاعت بهشون اشاره کنم. قطعا اون نوشته باید پاک میشد. از ابتدا هم همین تصمیم رو داشتم... که این کارو انجام دادم :)

قضاوت‌های تلخ و سردی نسبت به من شد جناب بوترابی که حقم نیست. چون فقط نوشتم عزیز جان این نیست که تو میگی متهم به انواع و اقسام نامردی ها شدم. ایرادی نداره. اگر تصمیم گرفتم ننویسم به کلام محترم شما ربطی نداره عزیزم. فقط دیگه احساس اضافه بودن میکنم. مستمع آزاد بودن شنیدید؟ جایی که من تلاش کردم تا همه درست بدانند این شد عاقبت و اووو قضاوت که واقعا قلب من رو شکست. هیچکس فکر نکرد این آدم جایزه نمیگیره و مطالبی که مینویسه رو خودش بلده! شاید هدفی داره :) عرض کردم تسلیم هستم. اینجا همیشه مرثیه و مخفی شدن و مظلوم نمایی برنده است. اما تا لحظه آخر از اینکه مثل همه تماشاچی نبودم خوشحالم. ما می‌خوانیم برای ارائه. برای اینکه شما به من یاد بدید من به شما و ما بهم. ما می‌خوانیم برای بالا بردن سطح آگاهی جمعی نه برای تخمه شکستن!

من هیچوقت نخواستم کسی مثل من نگاه کنه. درسته کسی چیزی نمیگه چون نمیخواد موضع خودش خراب شه. ولی میدونم خیلی‌ها این رو میدونن. اصطلاح خطایی که عینا داره تدریس میشه رو نمیشه با این تفسیر نامید. تزریق نگاه یعنی من بیام بگم همه در این فضا باید و باید وباید با فسلفه مطلب بنویسند. نه اینکه اگر کسی مطلب فلسفی رو اشتباه نوشت من بیام بگم آقا به کتاب فلان مراجعه کن... اینی نیست که داری میگی!!

خواهش میکنم این نوشته رو پاسخ ندید. بگذارید فصلِ تلخ و شاکی و دیکتاتور مسیحا بگذره... باور کنید خسته شدیم همه. چطور بگم اشتباه کردم از ایشان ایراد گرفتم. پشیمانم. رها کنید :( اجازه بدید این نطفه ی ناجور فراموش بشه. باد با خود می‌برد این روزها. باشد از دفاع و نقدی که کردید خرسند بمانید تا همیشه. این قضاوت ها... جایی که هدف من آسمان است و قاضی قبر خیس به من نشان می‌دهد... شاید و شاید دلیل دلشکستگی دائم من باشه... شاید دلیل شاکی بودن همین ها باشه جناب بوترابی...! چه بسا هیچوقت من شاکی نبودم و همیشه نگران هستم. نگران آینده های پیش رو...!!

سپاس از شما و باقی. ای کاش میدانستید تا چه حد بابت تمام این وقت گیری ها شرمسارم. اما اگر عدالت همچنان عریان بود و من انقدر جدا نمی‌افتادم هیچوقت مسئله ها به اینجا نمی‌رسیدن... حیف که مسیحا مدافعی چون جناب بوترابی نداشت :) نیازی هم ندارم البته. من ترسو و پوپولیست سطحی نیستم که جرات گردن گرفتن اشتباه و یا نوشته هام رو نداشته باشم ‌:) حق به وضوح پایمال میشه و هدف نیکِ آگاهی به گور نمورِ نادانی تن داد...

جناب بوترابی... از اینکه با شما و باقی دوستان آشنا شدم بسیار خرسندم. باشد که رنج های دائم این نابسامان را فراموش کنید.

چه زیبا گفتی مسیح جان:
"خرد را چه سود؟
هنگامی که جاهل نانی به چنگ می‌آورد که همگان را بِدان نیاز است؟"

و نیز به قول ایکاروس عزیز, بعضی روشنگری ها, همچون بذر در بیابان کاشتن است...

امیدوارم که روزی, ما دوباره زنده بشیم و بلکه پرواز کنیم...
با آرزوی بهترین ها برای عطر دوستان

درود

یک چیزی رو هم با اجازتون من اضافه کنم...
ایشون که این همه حرف دارن یک وبلاگ درست کنن. حتما خواننده های پرو پا قرص و پیگیری خواهند داشت.
اینجوری هم خودشون راحت ترن هم بقیه!

مسیح عزیزم
تو متعلق به این خانه ای و این خانه متعلق به تو .
تمامی ی دیگرانی نیز چون جنابان ارژنگ بوترابی و علیرضا و خانم ماری و فریده و دپر و بنده ی حقیر که درین مباحثه دخالت و شرکت مستقیم کردیم و نیز همه ی دوستان مان که با تایید ، ایراز هم عقیدگی ، هم نظری و غمخواری کردند ، از روی دلسوزی بر سقفی که زیر آن جمع شده ایم و به زیبایی اش میکوشیم ، به برچیدن گرد و غبار پرداختیم و زنگار زدودیم .
تو کار اشتباهی نکرده ای .
بر یک درست پافشاری کرده ای .
اما !
دیگرانی ازین رشته ی دوستی ای که پنبه شده ، دارند برای خود کلاه میسازند !
دارند از آب گل آلوده ماهی میگیرند .
دارند جملات تو را میچرخانند و تعبیر را تغییر میدهند تا عقده های خود بگشایند .
میگویند اینجا بیابان برهوت و لم یزرع است !
اینگونه تعبیر کرده اند جملات تو را !
میدانی این یعنی چه ؟
یعنی همگانی که اینجا حاضرند تا این زمین را سبز کنند نادان اند ! یعنی هنوز نفهمیده اند اینجا لم یزرع است . یعنی بی خردان اند ! یعنی تمام زحماتشان بیهوده است .
این بزرگترین بی حرمتی ست به این خانه ، این مزرعه و کشاورزان بی منت اش که شب و روز عرق میریزند تا اینجا هر روز پربار تر از دیروز باشد .
اگر اینچنین است که میگویید ، پس شما اینجا چکار دارید ؟ برای تماشا آمده اید ؟ یا منتظر آب گل آلوده اید که تخم نفاق در آن بکارید ؟ مگر نمیگویید اینجا برهوت است ؟
دیگران را جاهل میدانند و خود را دانا :)
اگر جاهلان نانی به دست آورده اند و تو بدست نیاورده ای که تو از ایشان جاهلتری !
نسخه ی تشت آب سرد را خدمتتان تجویز میکنم !
میبینی مسیح جان !
چطور از جملات درست تو سوء استفاده میکنند ؟؟
مراقب باش تفنگی که دست توست را به سمت دوستان خودت نگیرند تا بدست خودت ، دوستان خودت نکشند !
خیر جناب !
اینجا سبز و آباد است و همین است که چشم بسیاری از حسادت ، سرخ و ریز شده است .
خیر جناب !
اینجا همگان هوشیارند و نیک از بد میشناسند و سره از ناسره و خیر از شر !
سکوت نکرده اند تا شما بگویی !
سکوت کرده اند تا آرامش بر خانه مسلط شود .
این سکوت را به خالی بودن این خانه تعبیر نکن که مردان و زنان اش پشت درب با چشمان باز انتظار بدخواهان میکشند !
میبینی مسیح جان ؟
ارژنگ مو سفید و دیگران و نیز حقیر این میبینیم در خشت خام . که بر جوانان این خانه که بر ایشان افتخار میکنیم ، آرامش و دوستی تجویز میکنیم تا نفوذ اغیار میسر نشود .
واقعا که خنده دار است :)
کسی خود را عضو این خانه بداند و به صغیر و کبیرش ناسزا گوید و فکر کند فقط خودش معانی ی جملات میفهمد و همه ی دیگران نادان اند :)
خود میدانی که منظورم تو نیستی ، که تو از افتخارات این خانه ای و من دیدم که از لحظه ی ورود ات ، این خانه نورانی تر شد .
همه میدانند تو چه میگویی . همه میفهمند . شک نکن .
ساکت اند چون هر دو را دوست دارند . چون هر دو بر این خانه زحمت کشیده اند .
هیییییییچ وقت ، دو بزرگ خانه ( ربطی به سن ندارد ، ربطی به قدیم و جدید ندارد ) نباید به هم آیند که همگان لطمه میخورند و میبینیم که دارد اینگونه میشود .
اگر مرا آموزگار میدانی و میخوانی :
خواهش این است :
این ماجرا تمام شود . زیرا :
همگان میدانند چه بود و چه شد . نیاز به یادآوری نیست .
سکوتشان از بی اطلاعی نیست . از دانایی ست .
همه ی جوانب را سنجیده اند .
دستور آموزگارت این است : )))))
با لبخند ادامه بده . مدتی ست چراغ اطاق ات خاموش است .
به دوست عزیزم ایرج نیز عینا و عینا همین خواهش دارم .
اطاقتان را حقیر جارو کرده ام و تمیز است :)
تشریف بیاورید و چراغ را روشن کنید که دوستانتان دلتنگ اند .
و تمام !

استادی داشتم که ترمودینامیک تدریس می‌کرد. به هزاران دلیلِ غیرقابلِ بیان تصمیم گرفت مهاجرت کنه...! روزایِ آخر ازش پرسیدم چرا میخوای بری آخه؟ اونم زمانی که من دارم بهت میگم رفتن آسونه و موندن خیلی سخت! ما که فهمیدیم آسمونِ همه جا سُرخِ! گفت اینجا هیچکس من رو باور نکرد. میرم جای دیگه. تا اون‌ها هم من رو باور نکنند. اون زمان میفهمم باید خاموش شم؛ برای همیشه. :)

نوشتم نوشتم نوشتم... قضاوت قضاوت قضاوت :)
بخشیدن میدونی یعنی چی؟ یعنی ما خاطراتِ تلخ رو برای همیشه بفرستیم به دورترین جغرافیایِ قلب و مغزمون. مثل خُرد کردنِ یک شیشه می‌مونه. برای این‌که جای کمتری بگیره! اما یادمون میره شیشه ها خُرد که میشن بُرنده تر هم میشن! آدم‌ها نمی‌بخشن. فراموش نمی‌کنن... آدمیزاد یک سیستمِ مکانیکیِ بسته است. روانِ ما خروجی نداره. [دراین باب!] برای همینه که دائم میگم حواستون به ورودی‌ها باشه! همه تا همیشه بدی‌ها رو به خاطر میارن... فقط گاهی رنگِ لحظه بی‌رنگیِ گذشته رو ازبین میبره. مثل سرگرم شدنِ یک بچه با اسباب‌بازی هاش. اونم جایی که دستش زخمِ! زخم سرجاشه. بچه فقط حواسش پرت شده... فراموشی یعنی حواس پرتی :) برای شما لحظه‌های پُررنگ و کلی حواس پرتی رو آرزو میکنم جانم. :)

به انجمن سر بزن. مفهوم جنگ نابرابر رو که هی ازش میگم در بین کلمات پیدا کن...! متوجه میشی چرا نوشتم سکوتِ آدم‌ها مرا کشت! متوجه میشی شاکی بودن نیست :) به امید عدالت.

مسیح جان حیف نیست که قلم به این زیبایی به غم و اندوه جوهر نگارد.به قول خانم فریده عزیز همه ما نه یکی و نه دوتا که بیشتر گرفتاری داریم.قبول دارم.ولی بگذار و بگذر.ببین و درگذر.من تمام نوشته های تو را نه یکبار که چندبار می‌خوانم.در حد شعور ناتوان ذهنی خود میفهمم منظورت را .ولی در شرایط کنونی فقط باید به این سه کلمه بسنده کنی برادر.حسرتی...نگاهی ....و آهی .وگرنه اگر سفره دل تک تک این جمع باز بشه.میشه مثنوی هفتاد من.من فقط امروز توی داروخانه غریب به بیست بار از مردم مریض عصبی که درین وانفسای معیشتی شش خوان پزشک و آزمایشگاه و بیمارستان و.....را رد کرده اند و به خوان هفتم یعنی داروخانه رسیده اند فحش و ناسزا و باسزا دریافت کرده ام.از خودم منزجر و منفعل میشوم که فقط میتوانم به نهایت به دو یا سه نفر کمک کنم و تسهیلات بدهم .و با غم و اندوه و فشار عصبی زیاد راهی خانه میشوم بعد از ده ساعت کار.ولی ...فقط حسرتی ...نگاهی ...وآهی...
شبتان آرام.....

سلام دوستان، خانم گلی گرامی لطفا بقیه رو با خودتون جمع نزنید، نظر خیییلی از دوستان به گفته خودشون کاملا عکس شماست، من که شخصا بیشتر به خاطر جناب مسیح سر میزنم به عطرافشان، خود شما نظراتی دارید که به نظر شخصی من درست نیست ولی با کمال احترام یا میخونم رد میشم یا نظر شخصی خودمو دربارش میگم و ...

عطر افشان بدون مسیح صفا نداره.یکی که بره دل من بدجور میگیره.همه عزیزان گلهای معطر این خانه هستند که هرکدامشان یک بویی می‌دهند جناب حکایت دوست.هرکس که عطر دوست داره معلومه که احساساتی و و ظریفه و مسح عزیز که هم که دستی بر ادبیات داره دیگه خیلی ظریفه و سریع چینی نازکش میشکنه و ما هم سریع بعنوان چینی بند زن میایم و سریع از دلش درمیاریم.

درود بر کامبیز عزیز با نوشته قشنگت

سلام بعضی از کابران عزیز میگن نظراتی رو که دوست نداری نخون و رد شو .یک سوال داشتم چقدر رد شم چقدر اسکرول کنم؟ ، چقدر دنبال بگردم این صفحه و اون صفحه کنم تا یک نظر مربوط به همون عطر رو خلاصه و مختصر و مفید پیدا کنم؟ اینقدر شعر و غزل میگن که واقعا پیدا کردن یک نظر خلاصه و مفید نسبت به عطر بین ادبیات فارسی و شعر و غزل کار دشوار و طاقت فرسایی شده !!جالب اینکه احتمالا عطر افشان این انتقاد منو احتمالا فیلتر میکنه!!