PARFUMS de MARLY - Kalan

با سلام و تبريك سال نو خدمت همه عزيزان، بعد از حدود ١٠ ماه استفاده از اين عطر ميتونم خدمتتون عرض كنم كه به نظرم بهترين كار مارلي براي استفاده تقريبا چهارفصل همين كالان هست. با رايحه خاص، نت پاياني عالي و عملكرد مناسب. البته در گوشه ذهن داشته باشيد كه براي فصل تابستان سدلي ارجحيت داره به كالان.

پارفومز د مارلی کالان
پرتقال خونی چوبی

توصیف برخی عطرها کمک میکنه تا حس و حال آدمهای لال رو بهتر بفهمیم. وقتی که قصد دارن مفهومی رو بگن ولی از ادای کلمه مناسب، ناتوان هستن! بنظرم حس شامه ما هم یه جورایی لال هست. هرچقدر که میخواییم رایحه ای رو توصیف کنیم باز هم کم میاریم. انگار که تعداد کلمات موجود در زبان، برای توصیف سیستم بویایی مون، عاجز هست!
اینها رو بخاطر این میگم که هرچقدر فکر میکنم که چطور میتونم حس و حال برخاسته از این عطر رو بنویسم باز هم احساس میکنم که نوشته ام گویا نیست. اما خب فعلا چاره ای ای نیست و مجبوریم که احساس مون رو در حصار کلمه، بیان کنیم. شاید روزی تونستیم همونطوری که تایپ میکنیم، امواجی رو به مغز بفرستیم که بوی مدنظر رو القا کنن...

اما بریم سراغ عطر کالان از برند پارفومز د مارلی. شروع این عطر با حضور سنگین ادویه هست که درکنارش، فلفل سیاه حالتی خاکی و کمی تند ایجاد میکنه. از همون اول بوی پرتقال خونی فوران میکنه که البته تا آخر داستان، شما رو همراهی میکنه. بنظر بنده دلیل انتخاب رنگ قرمز، همین وجه متمایز پرتقال خونی هست. اما این رایحه، تا حدی مصنوعی هست و نمیشه که خیلی اون رو معادل با رایحه واقعی در نظر گرفت شاید به همین دلیل هست که بعضی عزیزان متوجهش نباشن. این رایحه رو با شدت و کیفیت بهتری در عطر دانهیل دیزایر اکستریم تجربه کرده بودم. اما اینجا، فضا گرفته تر هست و البته کمی مصنوعی تر. در میانه راه، نت خاصی اضافه میشه که چه در سایت های داخلی و چه خارجی بهش اشاره نشده بلکه در سایت اصلی parfums-de-marly بیان شده و اون، نت solar یا خورشیدی هست. احساس من اینه که این نت، حالتی تند مثل اشعه آفتاب ایجاد میکنه که گهگاهی حس بویایی رو خیلی تحریک میکنه. همچنین در این مرحله، حضور لوندر در کنار شکوفه پرتقال، تلخی ملایمی رو اضافه میکنه.
در ادامه روایح چوبی هم وارد داستان میشن و فضا رو تا حد زیادی چوبی و خشک میکنن. وجود خزه، بیش از پیش کار رو خاکی و گرفته میکنه و صندل وود هم وجهی ظریف از چوب نمایش میده که در مجموع حال و هوایی گرفته و چوبی در بستر پرتقال خونی ایجاد میشه. . نکته دیگه اینکه در سایت اصلی این محصول، روایحی مثل دانه تونکا و کهربا در سایت اصلی ذکر نشدن و معلوم نیست که سایت های متعدد، این نت ها رو از کجا به این عطر اضافه کردن!؟

در مجموع پارفومز د مارلی کالان، عطری جذاب و ارزشمند هست که کیفیت خوبی داره. از جمله مزایای اون میتونم به خاص بودنش اشاره کنم که کمتر مشابهی داره و میتونه امضا باشه. همچنین پخش خوب و ماندگاری عالی داره. اما ضعف اون اینه که گرچه بصورت روانی، عطری گرفته و بسته هست اما از نظر فیزیکی عطری تهاجمی هست و فقط مناسب فضاهای باز هست طوریکه در فضای بسته میتونه باعث سردرد بشه. همچنین نمیشه هر روز ازش استفاده کرد و بهتره در کنارهای عطرهای ملایم تری بکار گرفته بشه. از طرفی مصنوعی بودنش کمی توی ذوق میزنه اما در عوض در خلق فضای چوبی با کیفیت و برجسته موفق هست. این عطر بیشتر مناسب پاییز و زمستون هست و برای آقایون بالای سی سال مناسبه. استایل مناسبش رنگ های چوبی-خاکی و نیمه رسمی هست. امیدوارم که تونسته باشم تا حدی فضای ذهنم رو به شما عزیزان منتقل کرده باشم. شاد باشید 🥰

نمره 8 از 10

گوشه ی دنج حیاط، کنار تک درخت بید مجنونی که در باد پاییزی می رقصد، میز چوبی کوچکی در زیر آن درخت و منی که بروی صندلی نشته ام، با فنجان چای در دست، زرد شدن پرتقال های پاییزی را در حیاط همسایه نظاره گر می شوم و چه خوشحالم که پاییز را با کالان آغاز خواهم نمود...
چه پاییز عاشقانه ای ...
حالا می فهمم که چرا جای عطار کالان خالی است...
چون کالان عطار ندارد، شاعر دارد

جالبه
سلیقه ما ایرانی‌ها در مورد عطر با کلیت جهان متفاوته
کالان رو هرکس از اطرافیان من امتحان کرده, به شدت خوشش اومده, در صورتی که امتیازش در فراگرانتیکا 3.7 از 5 هست
ارباپورا هم واسه ماها خیلی جذابه و تقریبا هرکسی امتحان کرده واقعا خوشش اومده ولی در فراگرانتیکا باز هم 3.7
اکسنتو هم همین داستان رو داره
خواستم بگم که زیاد نظرات سایت‌های خارجی رو ملاک قرار ندید. عطرافشان مرجع قابل اعتمادتری برای سنجش عطرهاست

دوستان من امروز به یه کشف فوقالعاده رسیدم ، به طور تصادفی یکی از دوستان تام فورد توسکان لدر زده بود و منم مارلی کالان وقتی کنار هم بودیم روایح قاطی شده بودن و تصادفا چنتا خانم هم کنارمون بودن همه هر ۶ نفر واقعا شوکه شدن از این میکس جالب و جدید اون بوی چرمی، زعفرانی توسکان با تم پرتقال خونی ،وانیلی و متالیکی فلزی کالان یه رایحه دیوانه کننده ساخت جوری که به محض اومدن به خونه در یه دکانت ۵ میلی به نسبت ۵۰ به ۵۰ درصد از هر کدوم ریختم در سیلندر و بهم زدم و الان ترکیب دیوانه رو می زنم عالیه شما هم امتحان کنید

غم
افتادگی
غم غم غم
بوته‌ای باید آن وسط می‌بود که دستش می‌گرفت تا بیش از این نیفتد: موسیقی.
نیروی زندگی، میل به رویش، حرکت و دویدن... دویدن... دویدن... زخم خوردن و باز دویدن... زمین خوردن و باز دویدن... گریستن و باز دویدن... دویدن... دویدن... دویدن... ایستادن مرگ او بود... ایستادن یعنی تنها شدن با دردی که داری... و این روح را می‌کشد... روان را می‌پاشد... باید درد را برداشت و دوید... آنرا مایه‌ی جان کرد و دوید [نه اینکه گریخت]
آنکه قوی‌ست درد را به بازی می‌دوزد و می‌دود و آنکه نیست، آنقدر می‌ماند تا با دردی که دارد بپوسد...
نه! او اهل پوسیدن نبود‌. دوید! یا... موسیقی او را دواند.

بالاخره شاید بعد از آخرین سردی که بین‌شان رخ داده بود، می‌توانست دست‌هایش را بگیرد، تنش را لمس کند، لبخندی بزنند و بوسه‌ای.
می‌توانست ببیند که عاشقش هست و او نیز هم، می‌توانست ببیند دل در بر او دارد و او نیز هم، می‌توانست بشنود دلش برای او می‌تپد و قلب او نیز هم، می‌توانست بخواند چشمش او می‌جوید و چشم او نیز هم‌، می‌توانست به او زل بزند، صدایش بشنود و آهنگ تپش و گرمای تنفسش را احساس کند.
جانم به این همه غربت و بد عاقبتی.
کار موقتی غیر مهمی داشت، باید چند روزی می‌رفت شهرستانی گم و گور. می‌توانست نرود، ولی نازی کودکانه پایش را می‌کشید. چند روزی خانه را ترک گفت و به راه شد؛ ولی مدام به یاد او بود و آن جسم نحیفی که در خانه منتظر اوست... همان صاحب آن ساق‌ پایی که یکبار در گذشته به پشت بازویش تکیه داده بود و او گرمایش را نه به پشت بازو که با تمام جان چشیده بود.
نیاز به خیالی داشت که آسوده‌ باشد از بودن {او} در "آنجا"، در خانه... تا او هست زندگی باید کرد... تا او منتظر است، می‌توان برگشت... امان از آن روزی که کسی منتظرت نباشد...

بی‌نوا از کجا می‌دانست کسی منتظرش نیست؟ از کجا می‌دانست هنگام بازگشت قرار است با مرگی کدر، دل آشوب‌گر، غمگین و نابهنگام مواجه می‌شود.
جسمی که تا هفته‌ای پیش "آنجا" بود و به سهولت در دسترس، امکان هر گونه وصالی بجا بود و دلْ خوش به این وصال، امروز که برگشته‌ست دیگر نه پیکری مانده برای وصل و احساس، نه امکانی باقی‌ست برای چشیدن و پیوند و نه دلی خوش از برای طپش.

به همان راحتی که شیشه‌ی عطرش افتاد و شکست، عمر محبوب نیز؛ در دست طبیعت هیچکدام دشوارتر از دیگری نبود.
او ((ماند))، بی‌عطر و بدون محبوب: چه‌ غریبانه و ماتم‌زده ماندگاری‌ای. تنها ماندگاری‌ای که هیچوقت دنبالش نبود؛ شاید همیشه چنین اتفاقی باید که بدانیم التماس ماندگاری و پخش از عطر هم جفایی‌ست در حق او. شاید محبوب او نیز گم است؛ شاید نمی‌خواهد چند روز ماندگاریّ و حتی در شوق یک ساعته پر کشیدن می‌جوشد و خود تمام می‌کند از این ماندگاری موهوم و غربت‌زده بر تن و پوست ما! رهاش کنید بره.
مثل محبوبی که نه موقتی بلکه برای همیشه رفت و لحظه‌ای فکر نکرد بعد از من چه بر سرش خواهد آمد آنکه من برای او معنای زندگی و رنگ روی بوم‌اش بودم!؟

ماندگار‌ی‌ دخترک مثل خودش نزار بود و کم، ولی پخشش به وسعت تمام عمر قهرمان ما. شاید در همه‌ی رنگ‌هایی که می‌زد، هر سوناتی که می‌نوشت، هر متنی که تحریر می‌کرد و هر سازی که بالبداهه می‌نواخت، نُتی حضور داشت آهنگین از پیکر متلاشی شده‌ی محبوبش در زیر خاک آلمان.
رنگ او را می‌شد دید، آوازش را می‌شد شنید و حضورش قابل لمس‌تر از دفتر نتی بود که رویش می‌نوشت.

پاهای قدرت‌مندش او را به حرکت وامی‌داشت. اهل دویدن بود. زندگی را دوید و نایستاد. بی‌شوق و بدونِ او؛ تنها و در غربت؛ فقط موسیقی می‌توانست جانش دهد و باز بیافریندش، ولی چه حاصل؟؛ رویِ توجه‌اش مدام به آن "نقطه‌ای" بود که او باید می‌بود و نبود؛ همین خود هم نیرویی مضاف. مردگانِ ما اگر قلبی وسیع داشته باشیم، همیشه در وسعت آن زنده‌اند و به قول شهریار زندگانی می‌کنند.

موسیقیْ از پس مرگ، به این دخترکِ لاغر اندامِ زرد روی حیات دوباره می‌داد و قهرمان داستان ما را قوتی مضاف‌ می‌بخشید. طنین موسیقی از افق‌های دور هستی‌اش را می‌خواند. موسیقی: خدایی که او را جز برای خودش نمی‌خواست؛ جز برای خلق نمی‌خواست، حلقه‌ای بر گردنش افکنده بود و او را کشان کشان به محضر حقیقت می‌کشید.
چه خوش کشیدنی.

بگذار دیگران با دردی که دارند بپوسند؛ من آن را خواهم ساخت و تا ابد بر تارک روشن هنر خواهم کوبید. من از تمام وجودش جز آن یکبار گرمایی که ساق پایش سخاوتمندانه به بازویم بخشید، هیچ کامی برنگرفتم، ولی همان حرارت را شعله‌ای کردم و زرتشت‌وار به دورش گردیدم و امانت‌دارانه روشنش نگه داشتم تا روزی که مرگ یکبار دیگر این حرارت اندک، ولی مانا را با حرارت جان محبوبم پیوند دهد.
و آن روز روزی‌ست که piano sonata no.14 بتهوون را به پایان رسانده گام در organ sonata No.4, bmv 528 از باخ می‌گذاریم و با رایحه‌ی کالان پایان می‌دهیم غمی را که من کشیدم و او فقط نگاه کرد.

شباهت با باکارات رژ؟
برای برخی شاید، ولی اصالتاّ به هیچ‌وجه.
شباهتی که دماغ آسوده‌طلب ما از عطرها می‌گیره هرگز به این معنی نیست که عطرِ دیرتر لانچ شده شخصیت مستقل نداره و حتما مشابه اولی‌‌ه.

مقایسه کردن دو کار با هم و حکم دادن بر این اساس هم ظلمی‌ست که سلیقه مرتکب می‌شود و اصل و امانت و مبنا را به هم می‌ریزد تا پیروز میدان همیشه خودش باشد، و دقیقاً همین کار در مقیاس کلان بود که تاریخ را پر از خون و جگر و روده‌های بریده و بیرون ریخته کرد.
کالان عشقی‌ست که در نیمه‌ی راه برید
باکارات رژ آتشی‌ست که انتقام جدایی را با سر کشیدن ناگهانی شربت وصال می‌گیرد.

با درود

Kalan درحال‌حاضر از لحاظ رایحه و پرفورمنس بعد از Haltane قرار میگیره، عطری شیک و یونیک (البته در بیس نُت بی‌شباهت بِ BR 540 نیست)، امّا بِشدت خطی!

شروعی شیرین، گرم و سنگینی داره و هرچقدر بِ درای‌داون نزدیک میشم این شیرینی بیشتر و بیشتر میشه... برای من بعد دو ساعت کلافه کننده بود!

اگر از عُشاق BR 540 باشید Kalan میتونه جایگزین مناسبی باشه.

اصلاً عطر روز و گژوال نمیتونه باشه، فقط شب و فُرمال.

پخش ۷ از ۱۰
ماندگاری ۱۰ از ۱۰

موفق باشید

مارلی کالان
به جرئت میتونم بگم از نظر من مبتدی که حدود ۷۰ عطر محبوب رو تست داشتم ،کالان جزو دوتا رایحه‌ی فوق‌العاده شیک ،لوکس و همچنین خاصی بوده که تجربه‌ش کردم

بعد از اولین اسپری چیزی که به مشامتون میاد ؛
یه رایحه‌ی نسبتا گس ،کمی تند ،همچنین یه حالت دودی خفیف ازش میگیرید که عطرو فوق العاده جذاب و مرموز کرده
به پرستیژ یه مرد ۳۰ ساله‌ی با وقار و کم حرف و جسور میخوره

از نظر من قطعا مردونه‌س ،،سخت بشه یونیسکس حسابش کرد

توی تاپ نت‌های اعلام شده‌ش که نگاه کنید ،فلفل ،پرتقال خونی و ادویه رو می‌بینین که مجموعه‌ی اینها چیزی که شما حس میکنید
رایحه‌ی گس و تند و کمی دودی هست

در ادامه‌ی درای داون خیلی تغییراتی رو حس نمی‌کنید ،، شاید کمی حس دودیش بیشتر بشه ،همین

در مجموع از نظر رایحه، فوق العاده شیکه
اما ،،، نقطه‌ی ضعفی که داره به غیر از قیمت گرون که مثل همه‌ی مارلی ها داره
پخش نسبتا ضعیفه این عطره ،،
یعنی با اسپری کردن ۵ تا ۷ پاف پخش دوساعته‌ی خوبی رو ازش میگیرید بعد ازون به آرومی به اسکین سنت تبدیل میشه
اما موندگاریش ردی لباس عالیه ،،۲۴ ساعت بصورت واضح رو لباس می‌مونه

طبعش معتدل رو به گرمی هست ،،نه ازون گرم هایی که سردرد بیاره
بیشتر بخاطر گس و یه کم تند بودنش مناسب هوای پاییز و زمستونه


این بود از مارلی کالان

اغواگرِ مرموز ،،اما دور از دسترس

این چی بود من امروز تست کردم دیگه :))
واقعا هرچی از لوکس بودن این رایحه بگم کم گفتم، با اینک من زیاد رابطه خوبی با کارای مارلی ندارم اما کالان بی نظیره. از همین امشب بفکر خریدشم....

درود مجدد ، همین طور که پیش تر گفتم سمپل خیلی از عطرایی که دوس داشتم رو گرفتم و هر روز دارم از یکی لذت میبرم ، و یا حذف میشن ، یا میرن توی لیست خرید ،

کاری ب ارزون و گرون ندارم ، صبح بهاری اول وقت کالان رو پوشیدم ، غروب که دوش میگیرم و میرم بیرون میخوام ویاژ ناتیکا ۵۰۰ هزار تومنی خنک رو تست کنم ، پایند اسم و برند و فیگور نیستم

پایند رایحه دلنشین ، لذت و کیفیت هستم ، همین

خب بریم سراغ کالان که الان بالای ۵ ساعته با منه :

پرتقالی که فوری زیر خروار ادویه و فلفل
و باز هم فلفل دفن میشه

رایحه ای متفاوت که میتونه امضای حضور شما باشه ، شاید هیچوقت بویی که از شما منتشر میشه رو طرف مقابله شما اصلا تجربه نکرده باشه و کاملا متفاوت باشید ، و در ذهنش ثبت بشید

حسه روایح غمگینه ، غمگین و تنها و کمی تاریک

کالان رو دوست داشتم ؟ بله
چرا ؟ متفاوت بودن ، حال و هوای یونیکش و اجرای خوبش

ارزش خرید داره ؟

در یک کلام بخوام بگم ، نه !

اگر اونقدر از لحاظ اقتصادی راحت هستین که ۱۰ تا عطر عامه پسند و خوش بازخورد تر از گرم و خنک دارید

و میخواین عطر یازدهمی که اضافه میکنید ، واسه جاهای خاص باشه ، یه چیز متفاوت باشه ، حالتونو گاه گاه عوض کنه
قطعا کالان جوابه

ولی من که دارم ۴.۵۰۰ هزینه کنم ، ترجیح میدم یه اسپایس بامب ۱۵۰ میل بگیرم + یه گرلن ایدیال پارفیوم ۱۰۰ میل

که قطعا در دراز مدت کمتر از کالان واسه من تکراری میشن و مدت بیشتری هم همراهم خواهند موند ( ۱۵۰ + ۱۰۰ میل ) ،

کالان نمیتونه عطر روزانه شما باشه
و تکراری میشه این رایحه و لذت رو از شما میگیره

از اون چیزاست که کمش عالیه ، زیادش شما رو دل زده میکنه

زیاد تنوع و عوض شدن نت ها قوی نیست و ب حساب نمیاد ، فقط یکم بعد از ساعت دوم روایح چوبیش بیشتر نمایان میشن

و پخش و موندگاری خوبی داره بی شک ، مثل هرود و پگاسوس های قدیمی تر نیست که بگم عالی ،
ولی خوبه رو به عالیه

خلاصه که بنده واسه ۱۲۵ میل از کالان ۴ ملیون و اندی هزینه نمیکنم
ولی دوسش دارم و اگه برادرم داشت این عطرو هفته ای یبار ، ۱۰ روزی یبار میزدم و میرفتم و ازش لذت میبردم
اگه عطر باز حرفه ای هستید ۱۰ ها عطر دارید ، حتما توصیه میکنم داشته باشیدش
ولی واسه مشتری معمولی رو به علاقمند ، منطقی نیست

و کشش لازم واسه خرید رو ایجاد نمیکنه

موفق باشید