REVLON - Charlie blue

یکی از اون عطرهای اصیل و کلاسیکی که حافظه‌ی بویایی یک نسل کامل رو شکل داده.بویش تو رو به دهه‌ی ۷۰ میلادی میبره،دورانی که عطرها جسارت، هویت و عمق داشتن.یه ترکیب گلی، چوبی، مشکی و کمی آلدهیدی که یادآور لباس‌ها و آرایش های کلاسیک.
با بوی رز و یاس کلاسیک با ته‌مایه‌ی سبز و خشک بالا میاد.در کنار اون برگ بنفشه حضور داره که حس سبزی و کمی تندی به عطر میده.این شروع، بوی عطرهای اصیل قدیم رو داره یه امضای گلی تمیز با شخصیتی خاص.حس شیک، آراسته، کلاسیک و کمی رسمی داره.در میانه عطر زمین‌دارتر و چوبی‌تر میشود گل‌ها هنوز حضور دارند اما خزه‌ی درخت بلوط و چوب صندل اون‌ها رو در آغوش میگیرن.
یه حس خاصی مثل سبزی خشک‌شده و چوب کهن ظاهر میشه که عطر رو از حالت گلی صرف درمیاره و تبدیلش میکنه به عطری عمیق، خاکی و مطمئن.
مثل حسی که عصر در یک کافه قدیمی، پنجره‌ها باز، هوا خنک، و بوی عطر از پوست کسی که کنارت نشسته در هوا پخش میشود.
وقتی زمان میگذره چارلی بلو می نشیند روی پوست با ترکیب مشک و چوب‌های خشک.
وتیور بهش یه حس تمیزی و زمینی میده و مشک و عنبر گرمای دل‌پذیری به انتهای رایحه اضافه میکنن.
در اینجاست که عطر به مرور جا افتاده تر شده.
عطری که اعتماد به نفس داره مثل خانمی که شیک و ساده است بدون آرایش فقط با یک رژ کلاسیک خودنمایی میکنه.

رولون چارلی بلو یا همون چارلی آبی…
یکی از خاطره انگیزترین عطرهای دهه۵۰ و ۶۰…
البته آن زمان چندتا خواهر ناتنی بودن که زیاد رایحه شان در اماکن عمومی به مشام میخورد…چارلی..مکسی..کلینیک آروماتیک..و تی رز…
هرسه زنانه بودن..اما آقایان هم استفاده می‌کردند..به قول امروزی ها یونیسک.س بودن…
بدو اسپری با حمله ای از خزه درخت بلوط و مُشک مواجه میشید که فضایی صابونی و عمیق به عطر میدن…
کمی بعدتر شمعدانی با پس زمینه ای از روایح گُلی(یاس و رُز)..همچنین رایحه ای پودری که به شخصه احساس میکنم مُشک اینجا کم رمق تر میشه و اون رایحه انیمالیک و صابونی تاپ نت که به واسطه ترکیبش با یاس ایجاد شده بود..اینجا در درای داون حس و حال کرم های پوست و لوازم آرایش زنانه های قدیمی رو القا میکنه…البته که پیچیدگی های لازم رو داره…
از نظر رایحه با شیشه خالی که پدرم اوایل دهه۶۰ تهیه کردن و ته بوی کمی ازش باقی مانده..تفاوت خاصی دیده نمیشه اما به احتمال زیاد آن زمان ماندگاری و پخش بوی بیشتری داشته که الان هم کاملاً قابل قبول هست…
قدم زدن زیر درختان پارک توی هوای سرد با یک پالتوی بارانی و استفاده از این عطر لذت بسیاری دارد…
چارلی بلو..بمب خزه!!…

با عرض سلام واردات عطر چارلی سلطان دهه هفتاد میلادی وتمام عطرهای نیش ولا کچری امروزه ته خط بو واماندگاری عطر چارلی بلو شرکت رولون

چارلی بلو
یک عطر گلی-صابونی- الدهیدی- خزه ای و خاکی نوستالژیک

در شروع فوران یاس رو داریم و شمع دانی که کمی حالت اب هویجی داره ، در کنار خزه بلوط مصنوعی و الدهیدها، حسی شبیه کرم دست ایجاد میکنه و تا حدی هم شبیه صابونهای نوستالژیکی مثل کلئوپاترا
جایی در میدل نوت، یاس مثل یاس خشک شده واقعی، کمی بوی زننده پیدا میکنه بخصوص اگر روی لباس استفاده کنید. اما این مرحله گذرا هست.
در پایان بوی یاس با یک تم انیمالیک مومی-مشکی شبیه بعضی از نوتهای ارامیس ارامیس ایجاد میشه که برای کلاسیک دوستان کاملا خوشاینده
گزینه مناسبی برای هدیه دادن به پدر بزرگ ها و مادربزرگ ها هست. (بیشتر مناسب خانمها)
پخش بو کاملا راضی کننده. هست. رنگ عطر کمی غلیظ هست و میتونه لکه روی لباس ایجاد کنه

در کل عطری هست که برای بزرگترها و کلاسیک پسندان به شدت ارزشمنده و فراتر از قیمتش

سلام دوستان حرفه ای و اساتید محترم، یعنی درست متوجه شدم؟ رایحه ی این عطر همون رایحه متعلق به صابون امپریال لدر که جلدش زرد کمرنگ بود، هستش ؟؟ من خیلی دنبال اسانس اون صابون گشتم. پیدا نکردم.عزیزان حرفه ای میتونید بهم آدرس اصلیشو بدید لطفا ؟😊🥹🙏🙏🫠🌹🫣

پدرم حدود سال ۶۱ یک از خیابان وزرا گرفت..قیمت دقیق یادش نیست اما همیشه اینو میگه که برندهای دیزاینری که درحد متوسط بودن عطرهایی رو با کیفیت بالا اما قیمت پایین و بصرفه تولید می‌کردند… چند تا مثال هم میکنه مانند دریک.. وان من شو..چارلی.. بروت و خیلی عطرهای دیگه که با پول تو جیبی هم می‌شد بخری.. و الان حتی عطر های نیش هم دیگه به پای اون دیزاینر های متوسط یا حتی رده پایین هم نمیرسه… اون شیشه چارلی بلو رو هم دارم تو کلکسیون البته نزدیک بیست سال میشه که تموم شده اما به طرز باورنکردنی پدرم بدون دلیل خاصی نگهش داشته برای تجدید خاطره… هنوز بعد از بیست سال که خالی شده هنوز وقتی که درش رو باز می‌کنم بوش فضای اتاق رو پر میکنه…

دوستان سلام شب همگی بخیر
راستش داشتم تو عطر گرام پست های جدید دوستان رو میدیدم. عطرهای دکتر اسعدی، آقا مهربد، جناب علوانی و سایر دوستان... ناگهان ذهنم رفت تو زمان خردسالی... شاید ۴ یا ۵ سالم بود. رفته بودیم نارمک منزل عموی مادرم. اون زمان بعد از ناهار یه فضای خاصی بر خانه ها غالب بود. وقت خوابیدن بچه ها و دور همی و صحبت کردن خانمها تا عصر همراه با چای یا کاهو سکنجبین خانگی... زمانی که اصلا دوست نداشتیم بخوابیم و یواشکی میرفتیم دنبال بازی و شیطنت های خاص اون دوران... خونه شون بزرگ بود. پذیرایی و اتاقهای زیادی داشت. بعد از ناهار دوتا پسرها کیفشون رو برداشتن و به مدرسه رفتن. من هم داخل یکی از اتاقها شدم. یک ادوکلن صورتی رنگ نسبتا کوچک نظرم رو جلب کرد. درش رو باز کردم. اسپری نداشت و مدلش اینطوری بود. انگشت اشاره ام را روی شیشه اش گذاشتم و یک قطره به لباسم زدم. در عطر نبسته بودم که فضای کل آپارتمان از بوی خوش آن عطر پر شد. از اتاق بیرون رفتم و فورا زن عموی مادرم با خنده گفت: آخ آخ ادوکلن زینت رو زده ... اگر بدونه 😄 چه پخش بویی داشت. یه بوی سیب سرخ آبدار با هلو... من یه بچه ۴ یا ۵ ساله بودم. فقط یک قطره عطر به خودم زدم. نه میدونستم اسمش چیه یا برای چه فصلی هست یا اینکه گرمه یا خنک... چه رایحه دلپذیر و پخش بوی قوی و عجیبی داشت. تازه دربش رو که باز میکردی به راحتی هوا هم داخلش میرفت اما از کیفیت و رایحه ادوکلن اندکی کم نمیشد.

سلام عزیزانم
یکبار مادر من به من گفتن چقدر دوست دارن ادکلن چارلی رو هدیه بگیرن
من این صحبت ایشون رو سالهاست در خاطر دارم
الان متوجه شدم که ادکلن های چارلی چندین مدل داره و طبیعتا هرکدوم هم بوی مخصوص به خود رو

حالا نمیدونم منظور مامان من کدوم ادکلن چارلی بوده؟
و چون دوست دارم برای تولدشون سوپرایزشون کنم، نمیتونم بپرسم کدوم مدل بوده؟
ممکنه راهنمایی کنید که کدوم یک از اینها همون قدیمی هست که زمانی محبوب خانم ها بوده؟
ممنونم از همه عزیزان🍒❤

چارلی و همه عطرهای دوره کودکی من دهه شصتی، تلخ و گزنده اند.. بوی استرس میدهند.. بوی آژیر خطر و فرار به زیرزمین.. بوی اخلاق گند اولیا و مربیان.. بوی توسری خوردن از اجتماع.. بوی سریال مزخرف بازم مدرسم دیر شد.. بوی بازیهای محقرانه.. ادامه نمیدهم چون فکر کردن به آن روزها برای من یکی خودآزاری است.. چطور هم سالان من لذت میبرند از آن نوستالژیهای دهه شصت، نمیدانم.. شاید هم تقصیر از من است که زیاد بخودم سخت میگیرم..

درود بر دوستان معطر عطر افشان
پریروز رفتم مغازه لوازم بهداشتی سر خیابون سدر بخرم. سالها قبل این مغازه بقالی جعفر آقا بقال بود. سالها بود داخلش نرفته بودم با اینکه هر روز چندین بار از جلوش رد میشم. مغازه ای ال مانند به عرض ۳ متر و دراز که ته مغازه پهن تر میشه حدود ۵ یا ۶ متر. تمام خاطرات دوران کودکی از جلوی چشمم سیر کردند... یخچال مخصوص بقالی سفید پهن و قدیمی که سطل های ماست و غالب های پنیر، شیر پاستوریزه شیشه ای، شیر کاکائو شیشه ای، شیر پاکتی سه گوش آبی رنگ و... را در خود جای داده بود... آبنبات چوبی های رنگی نازک و پهن مینو که همه رنگ داشت دونه ای ۵ ریال بود و در سمت چپ به قفسه هاش آویزان بود. وقتی ۵ ساله بودم صبح بعد از خوردن چایی شیرین و نان و پنیر مادرم بهم پول میداد تا برای خودم چیزی بخرم. با خوشحالی با همبازی هام به سمت بقالی جعفر آقا میدویدیم. وقتی داخل میشدیم با قیافه جعفر آقای عُنق و بداخلاق روبرو میشدیم.
جعفر آقا: خیلی خونسرد میگفت چی میخوای بچه؟
ی آبنبات چوبی مینو آبی باشه.
جعفر آقا: میشه پنجزار.
نفری ی پنجزاری میدادیم و آبنبات چوبی هامونو میگرفتیم و بر میگشتیم. یکی آبی یکی سبز یا قرمز یا لیمویی یا قهوه ای...
گاهی هم که مادرم یک تومنی بهم میداد شیر کاکائو شیشه ای کوچیک میخریدم و تو همون بقالی جعفر آقا مینوشیدم و شیشه اش رو بهش پس میدادم.
پفک نمکی هایی که فقط یک اندازه بود و با اینکه کوچک بود اما برکت داشت و داخلش پر بود و خیلی خوشمزه‌‌.‌..
ما قدیم در اتاقمان یک صندوقخانه داشتیم. صندوقخانه زیر پله ای بود که به اتاق راه داشت و داخل آنرا فرش یا موکت میکردند و داخلش وسایلی میگذاشتند.یک روز داخل صندوقخانه که تاریک هم بود رفتم و یواشکی پولهام رو از قلک پلاستیکی در آوردم و به بقالی جعفر آقا رفتم. یادم نیست چقدر پول بود گفتم همه رو آدامس بادکنکی مینو و آدامس قل قلی بدید.
جعفر آقا هم دو تا کاغذ از دفترچه ای پر شده کند و پیچوند و به شکل مخروطی در آورد. یکی رو پر از آدامس بادکنکی کرد و اون یکی رو پر از آدامس قل قلی...
آدامس ها رو گرفتم و با شیطنت به خانه برگشتم. در هم پیش گذاشته بودم تا بی سر و صدا به اتاق بالا برم.
چند تا آدامس برداشتم و بقیه آدامس ها رو پشت پشتی که زیپ داشت و داخلش ابر بود قایم کردم...
وقتی خواهرم با قلک خالی من داخل صندوقخانه روبرو شد قضیه را به مادرم گفت و ماجرا لو رفت 😅
مادرم هم آدامسها را پس داد و به جعفر آقا گفت این بچه ست شما که بزرگی نپرسیدی بچه جان این پول رو از کجا آوردی یا این همه آدامس رو برای چی میخوای؟
تمام این خاطرات با بوی قدیمی ادوکلن چارلی و قیافه جعفر آقا از ذهنم گذشت و از شدت حسرت گذشته داشت گریه ام میگرفت...
کمی در مورد جعفر آقا بقال با صاحب مغازه صحبت کردیم و معلوم شد سالها قبل مغازه رو فروخته و به اصفهان رفته...
یادش بخیر دوران خوش کودکی 😍