Jean Paul GAULTIER - Gaultier Divine

برند ژان پل گوتیه رو اگه بخوام تو یه کلمه خلاصه کنم، قطعاً اون کلمه exaggerate یا اغراق،فراتر از حالت طبیعی و همیشه یه پله جلوتر از چیزی که انتظار داری.

از اون طرف، کوئنتین بیش، عطار این عطر، پرفیومر موردعلاقه‌ی منه. کسی که همیشه رایحه‌های ساختارشکن می‌سازه؛ عطرایی که کاملاً پویا و متغیرن و اصلاً رایحه‌ی خطی ندارن. عطرای کوئنتین بیش معمولاً از همون لحظه‌ی اول دلبری نمی‌کنن، ولی هرچی بیشتر ازشون استفاده کنی، بیشتر بهشون وابسته می‌شی. انگار سیاستش همینه که تو رو آروم‌آروم درگیر کنه، نه اینکه تو همون اولین اسپری عاشقش بشی.

تعامل با عطرهای کوئنتین بیش همیشه یه جور چالشه. حتی اگه توی اپنینگ حس خاصی بهش نداشته باشی یا حتی پس بزنت، یه چیزی ته ذهنت وادارت می‌کنه که بهش فرصت بدی. چون می‌دونی که ارزش صبر کردن رو داره. یه جورایی مثل اون رابطه‌هایی که اولش خبری از عشق در نگاه اول نیست، ولی با گذر زمان، تبدیل به یکی از عمیق‌ترین و موندگارترین عشق‌ها می‌شه.

و اما دیواین، همون رایحه‌ی تابستونی الهی از ژان پل گوتیه که خود سایت برند هم به‌عنوان یه عطر مخصوص تابستون معرفی‌ش کرده.

قبلاً گفتم که گوتیه همیشه یه جور اغراق و شلوغی توی کارهاش داره، پس قطعاً یه عطر تابستونی از این برند نباید مثل روایح خنک و مینیمال بقیه‌ی برندها باشه. برای من که معمولاً با عطرهای خنک سخت ارتباط می‌گیرم، دیواین بهترین انتخاب بود.

اپنینگ با نت کالیپسون شروع می‌شه که یه حس نسیم دریا و یه جور رایحه‌ی سینتتیک هندونه رو داره،یه شروع رنگارنگ، شاداب و پرانرژی. با گذر زمان، عطر یه فاز معتدل‌تر و نرم‌تر می‌گیره؛ توی درای‌داون، ترکیب مرنگ، گل‌های سفید و لیلی غالب می‌شه، اما هنوز اون حس دریایی، کمی شور و ازنیکِ ابتدای کار، به شکل لطیف‌تری همراهشه.

اگه بخوام فضا و حس‌وحالش رو به عطرهای دیگه نزدیک بدونم، می‌تونم المپیا از پاکو رابان و ومنیتی از موگلر رو مثال بزنم. کانسپت کلیش هم بی‌شباهت به این دوتا نیست.

برای من که پاییز و زمستون پارسال رو با لا بل له پارفوم از همین برند گذروندم، قطعاً دیواین یه انتخاب پرزرق‌وبرق و هیجان‌انگیز برای این نیمه‌ی سال خواهد بود.

لا بل دقیقاً همون رایحه‌ی وانیلی اعتیادآوری بود که همیشه توی ذهنم به‌عنوان یه عطر ایده‌آل داشتم. وقتی برای اولین بار تستش کردم، حس کردم اون تصورِ ایده‌آلِ من از یه عطر، بالاخره به واقعیت تبدیل شده. درباره‌ی دیواین هم دقیقاً همین حس رو دارم.
اگه قرار بود خودم یه عطر تابستونی طراحی کنم، حتماً از نت‌های دریایی و حال‌و‌هوای تابستون استفاده می‌کردم، اما اجازه نمی‌دادم که خیلی لایت و خنک بشه و میذاشتم اون گرما و حس و حال طلایی و سوزان خورشید تابستون توی عطر و طبعش منعکس بشه و باید اون حس اغراق و زرق‌وبرقش حفظ می‌شد، درست مثل دیواین.

در نهایت، پرفورمنسش هم کاملاً رضایت‌بخشه و جای هیچ گله‌ای نمی‌ذاره.
از اونجایی که کانسپتش تابستونی هست و نت کالیپسون،سی بریز یا نسیم دریا و اکورد ازنیک و آکواتیک مشهودن اصلا توی پاییز یا زمستون استفادش رو مناسب نمیدونم و یجورایی بی ربطه هرچقدر هم طبعش معتدل یا گرما داشته باشه.