Jean Paul GAULTIER - Le Beau Le Parfum

مرسی اقا متین از ریویو مختصر و مفیدت. واقعا با این وضعی که هست دل و دماغی نمونده ولی ادم با امید زندست و امید بهترین و بدترین چیزی که یه ادم میتونه داشته باشه. میخواستم سنتون عو بپرسم به خاطر اینکه دل و دماغی نمونده ولی یکم فکر کردم دیدم با این بساطی که راه انداختن واقعا دیگه سن و نسل و جنرشن مهم نیست چون همه یا بخش بیشتر جامعه رو ناامید، ناراحت، افسرده کردن و دیگه کار از سن گذشته. اگه جسارت نباشه شما به نوشتن تو اینجا ادامه بده تا شاید هم مرحمی باشه برا خودت هم ما لازم لذت میبریم هم شاید، شاید حرفایی که اینجا زده میشه بتونه تاثیری تو بدنه جامعه داشته باشه. در هر صورت ما شما رو دوس داریم و از بودنت لذت میبریم

عزیزی رهام جان همچنین ، سپاسگزارم ازت...
منم از بودن شما لذت میبرم...
به امید خدا تا ببینیم شرایط به چه شکل رقم میخوره!

نت های جذابی داره👌

اینو گفتید بیشتر برای تست کردنش راغب شدم

شما خانما هم لباس ما مردا رو میپوشین هم عطرامون رو😅👌

که اگه قبول داشته باشید دوتاشون هم بیشتر به ما میاد 😅

:-)
جبر جغرافیایی#شیراز#ارزش#لوکس#عطر
:-)
اگه به من میگفتن با کلمات بالا یه پاراگراف طنز یا حتی هجو بنویس قطعا ذهنم توانایی خلق چنین اثری رو نداشت .
تبریک میگم بهتون.

شیراز ، شیراز ، شیراز !
جان من فدای شیراز باد .
جان من فدای آن خاک گهر خیز باد .
که جهان و آنچه بزرگ به خود دید به شیراز کرنش کرد !
و این داستان تا خورشید میتابد ، ادامه دارد .

بگزارید خاطره ای از شیراز بگویم برایتان دوستان عزیزم
خاطره که بسیار دارم از تشرف به بارگاه بزرگان شیراز
لیک این یکی برایم لبخند به همراه دارد .
روزگار جوانی بود . پدرم یک خدمتکار داشت بنام آقا شُکُر که با همسرش و یک دختر دیگر همیشه و در همه ی شهرهایی که پدرم منتقل میشد با ما بودند . پدرم خانه ای بزرگ میگرفت که دو قسمت باشد .
من کلاس چهارم دبستان بودم که پدرم اوضاعی برایشان درست کرد و مرخص کرد .
خدایشان بیامرزد . در حق من پدری و مادری کردند .
بچه دار نبودند و عاشق من بودند . بگذریم .
وظیفه ی آقا شکر دو چیز بود . خرید بازار و مهمتر زمانی که پدر می آمد که معمولا مهماندار بود میبایست اوضاع را ردیف کند .
آقا شکر که رفت این وظیفه به گردن من افتاد :)
منتها دیگر پدر پیر شده بود و از طرفی شرایط روزگار تغییر کرده بود !
گوشه ی عزلت گرفته بود .
در زیر زمین خانه مان لابراتواری درست کرده بودیم برای خودمان دو نفر . وظایف اش کلا به عهده ی من بود از صفر تا صد . لیک نظارت با ایشان بود .
یادش بخیر ! دلتنگ شدم ! چه شبها که نشد از زیرزمین به خانه بازگردیم و همانجا ماندیم :)
بگذریم .
جوانی است و نادانی . پدر بسیار نصیحت میکرد که این داستان باید چگونه باشد . باید شاعرانه باشد .
غروب ها آب پاشی میکردم حیاط را . منقل کوچکی برای کمی کباب . قناری به درخت . گلهای معطر .
مینشستیم به موسیقی و قناری و حافظ و سعدی .
نصایح پدر در کار جوان نیامد !
یک روز صبح پدرم آمد درب اطاق ام و بیدار کرد و گفت برخیز کار داریم . و رفت .
دست کردم زیر تخت . یک شیشه داشتم و یک استکان .
استکان را که جلوی دهان بردم ، دیدم پدرم دوباره جلوی درب ایستاده و با نهایت تعجب و نگرانی نگاهم میکند !
و دستگیر شدم ! افتضاح شد :)
دستور ترک صادر شد ! گفت باید بروید شهر دیگر . اینجا نمیشود .
دوست نزدیکی داشتم . گفت کجا برویم ؟ گفتم مگر از شیراز بهتر هم درین دنیا هست ؟؟ برویم شیراز ! رفتیم .
ساکم را پر کردم از عطر ! دوستم میگفت اینهمه عطر برای چیست ؟؟
گفتم کار ات نباشد . لازم شد میخوریم :))
اما کدام عاقلی برای آن کار به شیراز میرود ؟؟
خلاصه که خمورتر بازگشتیم پس از یک ماه . اما چه لذتها که نبردیم در شیراز .
اتفاقا آنجا چه عطرهای زیرخاکی ای در مغازه ی پیرمردی پیدا کردم ! به واقع زیر خاک بودند . فکر کنم خاطره اش قبلا گفته ام .

اکنون سالها از آن اتفاق گذشته است و آن جوان هرچند پاک شد لیک کماکان آلوده است به روزگار نافرجام !

شیراز
شهر گلها و بل بل ها . شعرها و موسیقی ها .
زادگاه بزرگان دنیا
پیشرو در هنر گفتار و علوم کردار !
شیراز ، شهر بهترین ِ عطرها

و این خم لبالب عطر تقدیم شما
سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت
آتشی بود درین خانه ، که کاشانه بسوخت
تنم از واسطه ی دوری دلبر بگداخت
جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت
خرقه ی زهد مرا آب خرابات ببرد
خانه ی عقل مرا آتش میخانه بسوخت
ترک افسانه بگو حافظ و می نوش دمی
که نخفتیم شب و شمع به افسانه بسوخت

درود بر شما جناب سخی بزرگوار
روح پدر شاد و یادشان گرامی.نفستون گرم، عطر جوهر دواتتون اتاقم را پر کرد. قلمتان استوار باد.