Jean Paul GAULTIER - Le Beau Le Parfum

:-)
جبر جغرافیایی#شیراز#ارزش#لوکس#عطر
:-)
اگه به من میگفتن با کلمات بالا یه پاراگراف طنز یا حتی هجو بنویس قطعا ذهنم توانایی خلق چنین اثری رو نداشت .
تبریک میگم بهتون.

شیراز ، شیراز ، شیراز !
جان من فدای شیراز باد .
جان من فدای آن خاک گهر خیز باد .
که جهان و آنچه بزرگ به خود دید به شیراز کرنش کرد !
و این داستان تا خورشید میتابد ، ادامه دارد .

بگزارید خاطره ای از شیراز بگویم برایتان دوستان عزیزم
خاطره که بسیار دارم از تشرف به بارگاه بزرگان شیراز
لیک این یکی برایم لبخند به همراه دارد .
روزگار جوانی بود . پدرم یک خدمتکار داشت بنام آقا شُکُر که با همسرش و یک دختر دیگر همیشه و در همه ی شهرهایی که پدرم منتقل میشد با ما بودند . پدرم خانه ای بزرگ میگرفت که دو قسمت باشد .
من کلاس چهارم دبستان بودم که پدرم اوضاعی برایشان درست کرد و مرخص کرد .
خدایشان بیامرزد . در حق من پدری و مادری کردند .
بچه دار نبودند و عاشق من بودند . بگذریم .
وظیفه ی آقا شکر دو چیز بود . خرید بازار و مهمتر زمانی که پدر می آمد که معمولا مهماندار بود میبایست اوضاع را ردیف کند .
آقا شکر که رفت این وظیفه به گردن من افتاد :)
منتها دیگر پدر پیر شده بود و از طرفی شرایط روزگار تغییر کرده بود !
گوشه ی عزلت گرفته بود .
در زیر زمین خانه مان لابراتواری درست کرده بودیم برای خودمان دو نفر . وظایف اش کلا به عهده ی من بود از صفر تا صد . لیک نظارت با ایشان بود .
یادش بخیر ! دلتنگ شدم ! چه شبها که نشد از زیرزمین به خانه بازگردیم و همانجا ماندیم :)
بگذریم .
جوانی است و نادانی . پدر بسیار نصیحت میکرد که این داستان باید چگونه باشد . باید شاعرانه باشد .
غروب ها آب پاشی میکردم حیاط را . منقل کوچکی برای کمی کباب . قناری به درخت . گلهای معطر .
مینشستیم به موسیقی و قناری و حافظ و سعدی .
نصایح پدر در کار جوان نیامد !
یک روز صبح پدرم آمد درب اطاق ام و بیدار کرد و گفت برخیز کار داریم . و رفت .
دست کردم زیر تخت . یک شیشه داشتم و یک استکان .
استکان را که جلوی دهان بردم ، دیدم پدرم دوباره جلوی درب ایستاده و با نهایت تعجب و نگرانی نگاهم میکند !
و دستگیر شدم ! افتضاح شد :)
دستور ترک صادر شد ! گفت باید بروید شهر دیگر . اینجا نمیشود .
دوست نزدیکی داشتم . گفت کجا برویم ؟ گفتم مگر از شیراز بهتر هم درین دنیا هست ؟؟ برویم شیراز ! رفتیم .
ساکم را پر کردم از عطر ! دوستم میگفت اینهمه عطر برای چیست ؟؟
گفتم کار ات نباشد . لازم شد میخوریم :))
اما کدام عاقلی برای آن کار به شیراز میرود ؟؟
خلاصه که خمورتر بازگشتیم پس از یک ماه . اما چه لذتها که نبردیم در شیراز .
اتفاقا آنجا چه عطرهای زیرخاکی ای در مغازه ی پیرمردی پیدا کردم ! به واقع زیر خاک بودند . فکر کنم خاطره اش قبلا گفته ام .

اکنون سالها از آن اتفاق گذشته است و آن جوان هرچند پاک شد لیک کماکان آلوده است به روزگار نافرجام !

شیراز
شهر گلها و بل بل ها . شعرها و موسیقی ها .
زادگاه بزرگان دنیا
پیشرو در هنر گفتار و علوم کردار !
شیراز ، شهر بهترین ِ عطرها

و این خم لبالب عطر تقدیم شما
سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت
آتشی بود درین خانه ، که کاشانه بسوخت
تنم از واسطه ی دوری دلبر بگداخت
جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت
خرقه ی زهد مرا آب خرابات ببرد
خانه ی عقل مرا آتش میخانه بسوخت
ترک افسانه بگو حافظ و می نوش دمی
که نخفتیم شب و شمع به افسانه بسوخت

درود بر شما جناب سخی بزرگوار
روح پدر شاد و یادشان گرامی.نفستون گرم، عطر جوهر دواتتون اتاقم را پر کرد. قلمتان استوار باد.