YVES SAINT LAURENT - Jazz

چقدر بد که این عطر دیگه نیست!
هنوز صدای نفس‌های چارلی پارکر و جان کالترین در ساکسفون و آواز چت بکر رو با ته مونده‌ی این عطر تو کمدم حس میکنم… اونجایی که وس مونت گومری با شصت دست با اون گیبسون هالوبادی بداهه‌های دیوانه‌وارش رو مینواخت. نت‌های عمیق و معنادار دیزی گلاسپای تو اون ترامپت معروف کج‌اش که چند دهه موسیقی جز رو برد تو ابرها… آکوردهای چندصدایی کیت جرت و ضربه‌های انگشتانش روی پیانو‌ی اشتنوی اند سانز و Scat های الا فیتزجرالد و لیوان‌هایی که ۴ انگشت بالاتر از لبه‌شون کف جمع شده تو بارهای جز … واقعا که این اسم برازنده‌ی این عطر بود. همونجوری که دهه پنجاه با چارلی پارکر و دهه‌ی شصت با مایلز دیویس تموم شد، YSL Jazz هم تموم شد…