بلک اوپیوم با رایحه وانیل و قهوه.
در سپتامبر 2014 ایو سن لورن، بلک اوپیوم را روانه بازار میکند، عطری جدید که به عنوان تفسیر راک اند رولی از عطر کلاسیکی معرفی میشود که باید وجه اسرارآمیز تاریک برند ایو سن لورن را برجسته کند. ناتالی لارسون و ماری سالامان، استادان عطرساز، با همکاری اولیویه کرسپ و هونورین بلانک این ترکیب را ساختند. نُتهای قهوه که به مقادیر زیاد حضور دارند بر این رایحه حاکمند. آکوردهای اضافه فلفل صورتی، شکوفه پرتقال، یاس، وانیل، نعناع هندی و سدر هستند.
بطری این عطر به عنوان نسخههای آخر مجموعه اوپیوم طراحی شده است. بطری تیره و با تزیینات پولک که به آن ظاهری گلم راک میدهد.
بلک اوپیوم ادکلنی از برند ایو سن لورن برای استفاده بانوان میباشد. فضای رایحه این کار از روایح شیرین و ادویهای تشکیل شده و مناسب فصلهای سرد سال است.
بلک اوپیوم محصول سال 2014 خانه ادکلن سازی ایو سن لورن هم اکنون در سایت عطرافشان.
نوع عطر | ادو پرفیوم |
برند | ایو سن لورن |
عطار | ناتالی لارسن، الیور کرسپ، هونورین بلانک، مری سالمگنه |
طبع | گرم |
سال عرضه | 2014 |
گروه بویایی | شرقی وانیلی |
کشور مبدأ | فرانسه |
مناسب برای | بانوان |
اسانس اولیه | شکوفه پرتقال ، فلفل صورتی ، گلابی |
اسانس میانی | یاس، شیرین بیان ، قهوه |
اسانس پایه | وانیل ، نعناع هندی ، سدر ، چوب کشمیر |
بلک اپیوم black opium یا همون افیون(تریاک) سیاه
شاید پرفیومر با چنین نامگذاری نیت داشته حس وابستگی،لذت و تسکین رو در همون ابتدا به خریدار تزریق کنه تا خریدار با تلقین این اوصاف جذب این رایحه بشه که تا حدودی منطقی هست.
در مقایسه با دو مدل پر فروش این برند اله و مون پاریس،پر بازخورد و در عین حال پیچیده تر هست.
یعنی نه اون حس تلخی-سیترسی اله رو میده نه اون حس فروتی-فانتزی و دخترانه مون پاریس.
طراحی شیشه با اسم هارمونی داره و واژه بلک رو نه تنها نقض بلکه به تصویر کشیده.
رایحه شیرین و طبع گرم و کمی تند داره(۷۰ درصد گرمی،۳۰درصد تندی)
تحلیل هر کس از این عطر،غالبیت و شدت آکورد ها متفاوته.
بعد از اولین پاف این رو متوجه شدم که این عطر شرقی-وانیلی نیست یعنی بنظرم شرقی-فلورال هست چون حتی با اولین پاف و پر شدن مشامم،بوی وانیل اونقدر که باید و انتظار میرفت حس نشد.
در عوض یه تندی کنترل شده و لطیف که فکر میکنم همون فلفل صورتی و بوی وایت فلورال رو فهمیدم که نه میتونم بگم کاملا بوی شکوفه پرتقاله نه یاس.ترکیب این دو گل بود که برای من قابل تشخیص نبود که کدوم غالب تره یاس یا شکوفه پرتقال.در کنار تندی و بوی گلی اپنینگ بوی پودر شکلات رو متوجه شدم اما با شدت کمتر از دو آکورد قبلی.
تو هارت نت یا اسانس میانی قهوه رو منشن کردن اما من شخصا بوی قهوه،پودر نسکافه یا نوشیدنی قهوه رو نفهمیدم.
در عوضِ آکورد قهوه اگر دقیق تر بخوام بگم تصور کنید یه شکلات تلخ میخرید و میخواید از کاغذش جدا کنید.خود شکلات رو نه،کاغذش رو بو کنید.دقیقا همون بو بود بنظرم.
نت آخر بوی نعنا هندی رو خیلی بیشتر از وانیل و چوب متوجه شدم.
من با عطر های وانیلی بیشتر از هر چیزی آشنایی دارم ولی اون حس وانیلی و گورماندی که لیرا،وانت،اسکندل و پویزن داشت و بسیار ملموس بود رو در این عطر حس نکردم.
اولین مشابهی که به ذهنم رسید گودگرل بود که سایر آکوردها بر وانیل غلبه کرده بودن و فرصت خودنمایی وانیل رو گرفته بودن ولی به لحاظ ترکیب بلک اپیوم خاص تر هست.
این هم بگم خدمتتون که عطری مثل ربل ریانا با اولین اسپری بوی شکلات و قهوه رو کاملا نشونتون میده و در یک جمله: خودشو به رخ میکشه.اما در گودگرل و بلک اپیوم این حس شکلاتی یا کافی خیلی گم شده و باید دنبالش بگردید و مثل این نقش های حضور افتخاری فیلم هاست.
اگر بدون تست این رایحه رو تصور کنید یه کامبینیشنی رو فرض بگیرید که در اون:
پنجاه درصد وایت فلورال(شکوفه پرتقال و کمی یاس)،چهل درصد درصد پودری و شکلات انگار گم شده و با دقت باید متوجه شید،ده درصد وارم اسپایسی،وانیل و بوی نعناطور که با ماندن بیشتر خودنمایی میکنن و در خط بو قابل تشخیص هستن.
منظورم از ذکر این درصد ها این بود که بوی وانیل اونطور که در آکورد ذکر شده به مشام نمیرسه.
همونطور که گفتم عطر پیچیده ای هست و در عین حال معمولی بنظر میرسه.
تو ذهن خیلی نمیمونه چون هیچ آکوردی فرصت بُلد شدن نداشته و آکورد ها به شکل همسان ترکیب شدن.
من خودم مخالف اینم مثلا در کامبینیشن یک عطر،یک اینگردینت(ذره) هشتاد درصد به بالا رایحه رو غالب خودش کنه و حس یکنواختی بده اما از طرفی موافق این هم نیستم که اونقدر ترکیب ها همسان باشه که نتونی اسمی روی عطر بذاری یا تو توصیفش اینقدر گنگ باشی.
اگر پرفیومر میخواد درصد های یکسان داشته باشه پس باید آکورد های هم خانواده و مکمل رو انتخاب کنه که در نهایت دست به دست هم بدن و مصرف کننده رو بعد از پرفورم تمام نت ها به نقطه مشخصی برسونن.اینجا گل یه ساز میزنه،شکلات یه ساز،نعنا و فلفل یه ساز.یعنی هر کدوم حال و هوای خاص خودشون رو دارن و هیچکدومم کمی غالب نشدن که شخصِ من رو از سرگدونی دربیارن.
همیشه با وجود اینکه عطر گودگرل رو دوست داشتم و در فیوریت هام گذاشتم از تحلیلش تفره میرم چون نمیدونم دقیقا چه بویی میده.یعنی چی بگم که شخصِ خریدار رو در فضای اون عطر قرار بدم و تضمین بدم از اگر از بوی فلان چیز خوشت میاد از اینم خوشت میاد.
مثلا در مورد عطر های دیگه میگم اگر بوی یاس رو دوست داری صدرصد از الین و لیلاک لاو آموآج خوشت میاد.
اگر بوی وانیل دوست داری صدرصد از بوی لیرا و پویزن خوشت میاد.
اگر میوه ای دوست داری صدرصد از انجل و بامب شل و مون پاریس خوشت میاد.
اگر مرکبات دوست داری از لیبره و اله خوشت میاد.
اگر شکلات و کافی دوست داری از ربل خوشت میاد.
اگر آلبالو دوست داری لاست چری اگر عسل دوست داری اسکندل
اگر زعفران و نبات دوست داری باکارات رژ
اما در نهایت من خودم شخصا بلک اپیوم و گود گرل رو نتونستم به چیزی تشبیه کنم.
درباره پخش،خط بو و پرفورمنس قابل قبولی داره و چهار فصله.
حس من به این مدل رایحه ها مثل این دخترایی هست که تو فیلم میپرسن عاشق چی این پسره شدی؟ میگه نمیدونم فقط دوستش دارم.
شما این عطر رو به چی تشبیه میکند؟