AMOUAGE - Memoir for men

یه پسر بچه 7 ساله برگشت بهم گفت : بابام دیکتا- توره !
با خنده گفتم بچه جون
تو اصلا میدونی دیکتا-توری یعنی چی ؟
با اخم جواب داد بله که میدونم ! :
یعنی کاری کنن دیگه نگی دلت چیا میخواد ،
به جاش منتظر بشینی ببینی چیا پیش میاد !...


آمواژ ممویر :
درب عطر رو بردار ، افشانه رو فشار بده و
بشین ببین چیا پیش میاد ...

نت آغازی به محض باز شدن ، دریچه ای سبز ، نم خورده و خنک به روت باز میکنه ، تا بدون ذره ای معتلی ، بی هوا قدم بذاری ، اما نه روی زمین زیر پات ، که درون یک تونل تاریک ، مه آلود ،و پیچیده ، جایی که نت میانی این عطره ...

دود و مه ، تلخی و شیرینی ، مه و دود ، شیرینی و تلخی !
من نتونستم مواد به کار رفته اعلام شده در این عطر رو از هم تفکیک کنم ، حتی نتونستم بفهمم شبیه به چه بویی هست ، بوی کدام گیاه ؟ کدام ماده ؟ چرا ؟
چون تونل باز شده تو رو به سمت فضایی که نمی شناسی هدایت میکنه ، هم رایحه ی دیواره ی تونل و هم مقصد این مسیر تو رو به فکر فرو می بره ؟
اینجاست که آگاهی پر از اعتماد به نفس تو در نت ابتدایی به رنجی مرموز و ناشناخته در نت میانی مبدل میشه .
غمی که نمیشه براش نمود خارجی و بیرونی پیدا کرد ، چرا که این رنج وارد شده از بیرون نیست ، درونیه و از اصالت وجودی تو میاد ، انگار که چیزی از اعماقت تو رو با رایحه ای فرا خوانده و به دام انداخته ، و چون نمیدونی قراره چی پیش بیاد غمگین و منفعل به ناچار باید ادامه بدی و عمیق و عمیق تر فکر و کنکاش کنی دربارش ...
نت پایانی عطر :
جاییه که انگار قبلا کسی توش زندگی می کرده یا گرفتار بوده یا ...
جایی که انگار سال ها قبل شعله ای در اون روشن بوده ، و تکه هایی از چرم لباس و چوب و کیک خشک شده و ... باقی مونده .

سن استفاده بالای 35 سال ، تیپ ترجیحا رسمی ، با رنگ بندی مشکی ، مخصوص غروب خورشید به بعد ، تایم استفاده از پاییز تا بهار . برای تنها شدن در خلوت یا شدن در جمع !...

عطریه که برای بازخورد نیست ، مثل لکه های رورشاخ روی تن و لباست میشینه ، بنابراین مخاطب با برداشت شخصی خودش می تونه درباره شما نتیجه گیری کنه ، خوب یا بد ؟ مهم نیست ! اینجا دیگه خوب و بد معنی نمیده ، به عبارتی آنچه هست دیگه اهمیت نداره ، آنچه باید باشد مهمه ،

اما چه باید باشد ؟
باید نشست و تماشا کرد ...

بهترین توصیفی که برای این عطر شنیدم اینه که بوی غم میده
حالا من یچیزی اضافه میکنم بهش
بوی غم و صبر میده برای مردی که که سردی گرمی زیادی چشیده 🖤🤍

درود بر عاشقان دنیای عطر و ادکلن...

از میان روایح غنی و فاخر آمواژ، اینترلود مثل یه ملودی ملایم و معتدل هست که عود و چرم رو همه حس میکنن و کیف میکنن...
اما رایحه ممور مثل یه سمفونی چندلایه‌ هست؛ هرچی شامه تمرین‌دیده‌تر باشه، دیسکت بیشتری رو کشف میکنه.
این تفاوتشه که دنیای عطر رو جذاب می‌کنه؛ هم ملودی ساده‌ها لازمن، هم سمفونی‌های پیچیده...

و در پایان سپاس از پرفیومرز های اسطوره ای که این تجربه‌های چندبُعدی رو به دنیای عطر و ادکلن هدیه می‌کنن

"هنوز" موفق نشدم رایحه ای مثل Memoir پیدا کنم.

جنس رایحه تیره هست و یادآور رنگ های قهوه ای تیره و سوخته، زیتونی تیره و صد البته سیاه هست. عملکرد آن در پخش رایحه بسیار ضعیف (نمونه 2022) که تا حدی برخواسته از جنس رایحه آن نیز هستش، اما ماندگاری نسبتا معقولی داره. طراحی شیشه عطر براق هست که شخصا ترجیح می دادم مات و کدر باشه با توجه به ذهنیت که از رایحه دارم.

در ادامه سعی شد حس و حالی که از Memoir برای من تداعی میشه رو به رشته کلام در بیارم، امید که مفید بوده و ارزش وقت شما را داشته باشد.


"ناگهان اشتیاق عجیبی احساس کرد که همه چیز را همین جا رها کند و خود به همان‌جایی برود که از آن آمده بود، و برود به جایی، هر چه دورتر بهتر، جایی دورافتاده و فورا برود، بی‌خداحافظی با کسی. احساس می‌کرد که اگر، ولو چند روز دیگر، آنجا بماند به داخل این دنیا کشیده می‌شود ..."
(ابله- داستایوفسکی)

اواسط زمستان است.
سوز سرمای بهمن، از لابه لای درز های پنجره چوبی قندیل بسته، همچون سنگی زبر، موزیانه نوک انگشتان پاهایت را سمباده ای سرد می کشد. غرق در ملاحفه ی سنگین سفید سخت دوخت شده ات، به خوابی گرم فرو رفته ای.
صدایی از دور، شاید فرسنگ ها دورتر به گوش می رسد. نور سوخته چراغ نفتی، صورت ات را گرم می کند و با چشم هایی خمار و تنی فرسوده، گوش می دهی. گویی کسی نامت را زمزمه می کند و سوسوی باد، این نجوای نا مشخص را دست به دست به تو می رساند.
نگاهی به عقربه های محزون ساعت دیواری ات می کنی. نبض ات هماهنگ با صدای تیک تاک، به آرامی می زند و از خودت میپرسی،
چرا باید در نیمه شب چشم باز کنم؟ چه کسی من را از خواب بیدار کرد؟ چرا شهر انقدر در سکوت است؟

خیره به پنجره بخار گرفته، دست ات را به آرامی روی شیشه می گذاری تا کمی از سوز گرگ میش زمستان را حس کنی. بعد از کمی کلنجار با قفل زنگ زده آن، ناگهان بادی تند، گوش هایت را سرخ می کند.

چند لحظه ای به درخت های کنج باغچه و شاخه های ریخته شده اش خیره می شوی و در ذهن ات مدام فکر میکنی که چطور یک گیاه ظاهرا بی روح می تواند این چنین از خود آرامش و ثبات داشته باشد که حال با فرسایش تمام شاخه ها و میوه هایش، همچنان هر بهار دوباره سبز می شود.

بوی هیزم سوخته شب گذشته که بواسطه برف زمستان نمناک شده و در میان سنگ چین های بالای خانه ات آرام گرفته، توجه ات را به سمت منظره شهر می برد.

شهر در خواب زمستانی است. خورشید هنوز پشت پرده در انتظار فرمان طلوع است و قاب حیات شهر گویی در آبی گرگ و میش فرو رفته است. نه صدایی از فرسایش لاستیک خودرو ها بر آسفالت می آید و نه خبریست از موتور سیکلت و کلنجار هایش با دست انداز های خیابان های شهر. خانه ها خاموش از نور و صدا و شهر در سکوتی سرد فرو رفته است.

به ناگاه تنت لرزشی می کند و سرما به مغز استخوان ات میزند. نگاهی مضطرب به ساعت دیواری می کنی،
بله وقت اش شده.
صدای غل غل حباب های سماور جوشیده، بوی تند زنجبیل و چای که آمیخته به عطر خوش سبوس نان شده، به ناگاه این ذوق را در تو ایجاد می کند که بگذار تا خورشید چشم باز نکرده است، چای داغ و لب سوز در میانه زمستان، با درختان به اشتراک بگذارم. به آرامی صورت ات را به لیوان داغ چای نزدیک میکنی و با با مطانت به درون آن هوا میدمی تا این چنین صورت ات را گرم از عطر و حرارت آن کنی.

از کشو چوبی میز تحریر وفادار ات، چند سیگار برگ و کبریت بر میداری و پالتو پشمی قهوه ای رنگ همیشگی ات را که کم و بیش اندکی بوی آتش می دهد به تن می کنی. چمدان چرمی سیاه ات از گوشه اتاق چشمک می زند و با شتاب به سمت در خانه می روی.

دستگیره در دست ات فشرده شده و جیر جیر می کند و نگاهی زیر چشمی به اتاق و خاطرات اش میکنی، وجدان ات آسوده است اما بی قرار و کم تجربه.
صدای سوسوی باد هنوز از دور به گوش می رسد و ضربان قلب تو نیز بیشتر می شود، گویی که به دیدار کسی میروی که یک عمر تنها نامه هایش را خوانده ای. اما او کجاست؟ صدایش چطور برای تو قابل تشخیص است؟ خاطرات ام و زندگی ام را چه کنم؟
سرما گردن ات را نوازشی آرام می کند. تنت دوباره لرزه ای میکند و اما ناگاه دوباره با گرمای تنت آرام می شوی. فکرت در تلاطم است اما دلت آرام.

وجدان ات آسوده است که باید بروی، اما به کجا و کدامین جهت اش برایت مبهم است. گرمایی از درون حس می کنی، شوقی در دلت اما مقصد و مقصود اش برایت نامعلوم.
نگاهی به آسمان تیره سحر و شهر پوشیده در گرگ و میش پنهان در برف اش میکنی. دستگیره را به آرامی خم کرده و در را می بندی.
- آری، مقصد در حرکت است، باید این ندا را پاسخ دهم.


ارادتمند

سلام و عرض ادب
در صفحه ی ممویر که تمام خاطرات من هست سال جدید رو به دوستان عطرافشانی و عوامل این سایت تبریک عرض میکنم...بعد از حال خوب و سلامتی ثروت بیکران براتون آرزو دارم...پاینده ایران

با یه ترکیب سبز گیاهی و تلخ شروع میشه ریحان، درمنه و نعناع یه حس تاریک، خنک و کمی سبز به عطر میدن اینجاست کاملاً حس می‌کنی که با یه کار سنگین، مرموز و متفاوت طرفی.
با ورود به فاز میانی بخور و اسطوخودوس ظاهر میشن این ترکیب حس دودی و مرموز عطر رو تقویت می‌کنه گل رز توی این مرحله خیلی شدید نیست و بیشتر به پس‌زمینه میره تا بخور و اسطوخودوس خودشونو بیشتر نشون بدن.
مرحله پایانی نت‌های پایه ترکیبی قوی از چرم، وانیل، خس‌خس، و خزه بلوط هستن چرم اینجا حس خیلی عمیق و مردونه‌ای داره، ولی با نرمی وانیل و چوب صندل متعادل شده تنباکو هم یه لایه دودی و گرم به کار اضافه می‌کنه.
یه عطر تاریک مرموز با فضای دودی و چوبی‌ش باعث میشه حس یه جنگل تاریک و مه‌آلود رو تداعی کنه. این عطر اصلاً کار روزمره و ساده‌ای نیست بیشتر یه عطر هنری و عمیق که برای مناسبت‌های خاص یا حال‌ و هوای خاص می‌تونه عالی باشه.
این عطر از کارهای سنگین و ماندگار آمواج که تا ساعت‌ها روی پوست و لباس می‌مونه و پخش بوش قوی داره.
(خوش بو،خوش رنگ،خوش قلب باشیم)

یه بارون گردی با چترت
یه زندگی پی عطرت
سه ماه تعطیلی توو چشمات
یه تابستون روی لبهات
یه مه گردی به ماه نو
معجزه ی لبخند تو
تو با کالسکه ی لورکا
زیباترین عکس دنیا
پاریس از نو به ماه مه
موهای تو پر از موگه
پر از شبنم پر از مرهم
برای زخم ابریشم
دلتنگتم................
استاد شهیار قنبری

این عطر برای من تمام این شعره....

مثل بقیه عطرهای آمواج دنبال یونیک بودنه. اما اون قدرت انفجاری و البته پخش بوی آزاردهنده اینترلود رو نداره.
رایحه اصلی، رایحه آروماتیک ریحان و نعناع است که در میون اونها فلفل تازه، روایح چوبی و عنبر خودنمایی نامحسوسی دارند.
دنبال پخش بو و سیلاژ قدرتمند نباشید اما ماندگاری روی پوست من که نسبتا چرب هست حدود ۱۰ ساعت.
یونیک بودن: فوق العاده خاص.
فرش بودن: تاحد خوبی سرزنده و شاداب.
ارزش خرید: نصف این قیمت. با پخش بوی نه چندان جالب ارزش خرید بالایی نداره.
جنسیت: ۹۰٪ مردانه.
طراحی ظاهری: مثل همه اعضاء خانوادش به نظرم فوق العاده شیک و جذاب.

سال ۹۱ تازه لانچ‌شده بود خریدمش به قیمت ۴۸۰ هرار تومان
یه عطر چوبی اسموکی
دقیقا بوی چوب سوخته میداد
قسمت نشد تمامش‌ کنم متاسفانه همراه ۲تا عطر دیگه از ماشینم به سرقت رفت
امیدوارم اونی که بردش به درستی ازش استفاده کنه
متاسفانه ریفولموله باعث تغییر بو و پرفورمنسش شد
درکل عطر خوش بازخوردیه دوسش داشتم
شاد و خوشبو باشید

اگه بخوام این عطرو با یه جمله دقیق توصیف کنم اینه که:
اگه «دراکولا» عطر بزنه، قطعا این عطرو میزنه!