CB I Hate Perfume - November

دخترک گفت: هوا سرد شده یا من سردمه؟!
مرد ، از کنار تَلِ یونجه ای که باغبان جمع کرده بود گذشت ، روی کنده ی درخت بلوط نشست ، سیب سرخی که از درختِ انتهای باغ کنده بود را، داخل جوی آبی که از کنارشان می‌گذشت شست و گفت: ببخشید انگار اواخر آبانه! لبخندی زد و ادامه داد: آتش هم که هست ... چهره ی سبزه و نمکین مرد در نور آتش جذاب‌تر شده بود. تمام وجود دخترک ،نگاه بود و نگاه بود...
مرد گفت: دیگه داره هوا تاریک میشه. دیر شده باید برگردیم.
دخترک به درخت کاجی تکیه داد وگفت: شاید هم از هیجانم باشه که لرز به جانم افتاده، آخه اولین باره که اینقدر به هم نزدیکیم. دور از هیاهو ،دور از استرس.
سپس پاهایش را روی چمنها فشرد و گفت: چقدر در روشنایی آتش جذاب‌تر شدی، رقص آتش در چشمانت خیلی قشنگه.دوست دارم فقط تماشایت کنم.
وقتی آتش کم کم خاموش شد و تاریکی جای نور را گرفت ، جرأت پیدا کرد و نزدیک شد...
دست بر شانه ی معشوق گذاشت و آرام اورا بوسید.
قلب دخترک تکان خورد،گونه هایش سرخ شدو احساسی از شرم و لذت بر دلش نشست... و این آغاز حادثه بود.
حال سالهاست که دخترک به یاد اولین بوسه ،در خنکای پاییز و اواخر آبان، موقعی که سیب‌های سرخ رسیده است و کشاورزان در حال برداشت کدو حلوایی هستند به اطراف باغ می‌رود،آتشی به پا می‌کند و هنگامی که به زغالش رسید ،
مشام جان را از رایحه ی آن و طبیعت اطراف پر میکند ... شاید چهره ی سبزه و نمکین کسی را شفافتر به یاد بیاورد...