CREED - Tabarome

این عطر ترکیبی از رایحه‌های چرم، تنباکو و مرکبات است و فضایی کلاسیک، شیک و باوقار دارد.
در شروع این عطر با رایحه‌ای شفاف و مرکباتی باز می‌شود. ترنج و نارنگی حس شاداب و باطراوتی می‌دهند اما سریع محو می‌شوند و جای خود را به نت‌های اصلی می‌دهند.
زنجبیل در قلب عطر حس تندی و ادویه‌ای خاصی اضافه می‌کند که در کنار نت‌های دیگر نوعی گرما و پیچیدگی ایجاد می‌کند.
در قسمت پایه عطر،تنباکو و چرم نقش اصلی را بازی می‌کنند و به عطر یک حالت دودی، گرم و مردانه می‌دهند.چای و خس‌خس به ترکیب حسی خشک و چوبی اضافه می‌کنند و مشک و چوب صندل باعث ملایم شدن و افزایش ماندگاری عطر می‌شوند.
فضای گرم، دودی و چرمی آن حس عطرهای قدیمی و اصیل را تداعی می‌کند اما در عین حال مدرن و خوش‌پوش است.
اگر عاشق عطرهای تنباکویی، چرمی و کمی ادویه‌ای هستید این عطر می‌تواند براتون جذاب باشد.این عطر در مقایسه با دیگر عطرهای تنباکویی، حالتی خوش‌بوتر و متعادل‌تر دارد و بیشتر از تنباکوی خام و تلخ، فضایی نرم، چوبی و چرمی با ته‌مایه‌ای شیک و رسمی ارائه می‌دهد.
پخش بو خوب و ماندگاری متوسطی داره.
(خوشبو باشیم)

سلام و عرض ادب خدمت دوستان و سروران عزیز 🌹🙏

کرید تاباروم آروماتیک فوژه ای ، نیمه کلاسیک و‌ جنتلمن هست که فراز و فرود چندانی ندارد ، اگر با توتون و زنجبیل حال میکنید به احتمال زیاد از رایحه تاباروم لذت خواهید برد .
نمیشه گفت اینکار یک عطر تنباکویی مطلقِ چون دوز بالایی از زنجبیل روی تنباکو سایه انداخته و از همون استارت تا زمان محو شدن حس میشه .
بررسی خلاصه 👇👇👇
شروع تاباروم شروعی سیتروسی ، ترش و نیمه علفی از ملغمه ی برگاموت و کومارین است که برای فضاسازی اکورد فوژه همراه شدن ، فوژه ای که اسکلت بندی اش در همون تاپ نت شکل میگیره و با ماندارین صیقل میخوره و‌ سبک میشه ، این بیس شبه فوژه خیلی زود روی پهنه ای متراکم از حس ادویه مانند ، تند و شیرین زنجبیل فرود میاد و با نازکه ای نیمه سبز و نیز حسی خشک و اروماتیک که چای را القا میکنه پوشیده میشه .
در اینجا برای بازسازی اکورد فوژه سعی شده یکی از بُعدهای فوژه یعنی کومارین را در دوز پایین و در قالب تثبیت کنندگی با برگاموت همراه کنند که فوژه غالب و بسمت کلاسیک شدن صددرصدی نرود .
اسم کومارین در هرم بویایی نیامده ولی رایحه اش خیلی تابلو در پس زمینه باز میشه .

خیلی طولی نمیکشه که از درونِ بیسِ زنجبیلی و اسپایسیِ عطر ، حسی چوبی و تنباکویی ظاهر میشه و بالا میاد ، حسی شبیه اتاقک های چوبی که برگ های تنباکو را جهت فراوری و اشباع شدن روی داربست های چوبی پهن و با ملغمه ی اوژنول و دارچین بهش طعم میدن،
تنباکوی تاباروم در یکساعت اول بشدت تحت تاثیره زنجبیلِ جوری که انگار برگهای سبز توتون و زنجبیل را توی هاون له و میکس کردن .

در تاباروم چندین و چندنت مخفی حس میشه که برخی گنگ و ناشناس و برخی هم مثل دارچین و اوژنول اظهر من الشمس هستند ، دارچین و اوژنول با وجودی که غالب نیستند ولی نقش مهمی رو ایفا میکنند و خیلی خوشگل و زیرپوستی بدون اینکه سروصدایی از خودشون بروز بدهند، ته مزه تند و تیزشان را به تنباکو وام میدن و اون رو در بیس نت بولد میکنند و تاحدودی از زیر سایه زنجبیل درش میارن ، در اینجا تنباکو کم کم خودی نشون میده و دقیقا حسِ زبر و بلوندِ رپرِ سیگار برگ را القا میکنه .

در بطن این فراز و فرودها رگه هایی کمرنگ از چرم رو داریم ، چرمی ملایم ، نیمه انیمال و کمی کثیف که یه کوچلو ته مزه نمکین ، تمیز و پودری روش سایه انداخته،
این چرم زیرپوستی و نیمه شور با شبه شیپغه ای تلخ ، نیمه خاکی ، نیمه کافوری و عبوس آمیخته شده و در کناره بیسِ شیرین و ادویه ای زنجبیل و تنباکو ، رایحه ای بسیار پخته و ناب را رقم میزنه و حسِ کلاسیکِ فوژه را به حد اعلا میرسونه .

بنظرم تابارم عطرخوبیه و برای طرفداران عطرای تنباکویی میتونه یه سورپرایز عالی باشه ، البته نوع تنباکوش نیمه کلاسیکِ و در یکساعت اول کاملا غالب نیست .
آیا تاباروم ارزش این قیمت را دارد ؟ بستگی به سلیقه شخص دارد ،شخصا با این مبلغ تنباکویی مثل ناکسوس رو انتخاب میکنم که بیشتر به سلیقه ام نزدیک و یا تنباکوی تلخ و اسموکی جورنی که رایحه ی بروز و استخون دارتری دارد .
باتشکر از عطرافشان 🌹🙏.

دوستان عطرافشان ام سلام
و دوستان خاطره باز !
دیگر قصد خاطره گویی ی عطر نداشتم خصوصا این خاطره که به نوعی یکی از رازهای کمتر گفته شده ی خانوادگی ی ماست .
عطری در کمد پدربزرگم بود که ارزش بسیاری برایش قائل بود . یادم هست از کرید بود . شیشه اش بخوبی در خاطرم هست اما اسمش را که در کودکی پرسیدم فقط " رم " اش یادم ماند . شاید هم عطر دیگری از کرید بوده هرچند جز این عطر ، عطر دیگری لفظ رم بر رویش نیست . نمیدانم .
این عطر که نفهمیدم سرنوشت اش چه شد ، برایش خیلی عزیز بود .
هدیه ای از رضاخان در سالهای انتهای کارش بود .
پدربزرگم از امرای ارتش بود در لشکر ۸۱ کرمانشاه .
فامیلی اش مرادی بود اما چون در سخاوت نامی بود همه ی شهر به او سخی میگفتند . حتی مادربزرگم !
سه جلدش ( شناسنامه ) را هم به همین نام صادر کردند .
اگر رضاخان در کرمانشاه بود سخی نیز همراهش بود .
داستان دوستی شان جالب و شروع اش کمی خشن بود !
حتی تا سالهای آخر عمرش هرزمان شربت میخورد دست به گوش ِ چپ اش ( که نیمه شنوا بود ) میکشید و دست خود را میبوسید !
هیچکس جز عده ای انگشت شمار نمیدانستند که چرا ؟
داستان اش شروع دوستی ای متفاوت با رضاخان بود !
رضاخان جهت بازدید از لشکر به کرمانشاه می آید .
امرای ارتش در ستاد جمع میشوند
سخی در صف اول ایستاده است
رضاخان دقیقا جلوی سخی از اسب پیاده میشود و دستکش هایش را در می آورد . درین حین یک لنگه از دستکش اش به زمین می افتد .
با چشم به سخی اشاره میکند که دستکش را بردارد .
اما وی چنان محو تماشای هیبت او بوده که اصلا متوجه نمیشود !
یک تیمسار که بغل دست پدربزرگ ایستاده فورا لنگه ی دستکش را بر میدارد با دستمال پاک میکند ، بوسیده و برچشم میگذارد و تقدیم میکند .
رضاخان از تعلل سخی ناراحت و سیلی ای به گوش او میزند که چند قطره خون سرازیر شده و این میشود که گوش چپ اش برای همیشه نیمه شنوا میشود .
رضاخان دستی سنگین داشت .
زمانی که به داخل ساختمان ستاد میروند میپرسد این سخی که اینهمه تعریف ازو شنیده ام کجاست ؟ چرا غایب است ؟
میگویند قربان سخی همان بود که حضرتعالی به صورت اش سیلی زدید !
رضاخلن که ازین تصادف متعجب شده دستور میدهد او را ( که قهر کرده ) احضار کنند .
از او دلجویی میکند و مبلغ صد تومان پاداش فعایت و بیست تومان هزینه ی درمان پرداخت میکند که پدربزرگم با این مبلغ منزل مسکونی میخرد .
پدربزرگم عاشق اش بود تا جاییکه محل سیلی ی او را میبوسید !
اما بعدها با پسرش خوب نبود !
در یکی از ملاقاتها در تهران که گویا صحبت راجع به بوی خوب عطرش میشود این شیشه را که بگفته ی خود وزیر دربار از فرانسه آورده به پدربزرگم هدیه میدهد که همیشه در کنار مدالها و دیگر لوازم نظامی نگهداری میکرد .
یکی از خاطرات خانوادگی ما در خصوص عطرها بود که تقدیم شد . امید که خواندنش برای دوستان جذاب بوده باشد .
معطر باشید انشاله

عطر به این خوبی نمیدونم چرا ازش تعریفی نشده!
من خیلی خوشم اومد،عالیه

بالاخره یه عطر تو کارای کرید پیدا شد که با سلیقه من میخونه.یه کار خوشبو بانت های نارنگی_ تنباکو و امبر گریس و چوب صندل.
شروع کار منو یاد کارل لاگرفیلد من میندازه ولی اینجا همه چی بالانسه.نت ها کاملا در ترکیب باهم هستن و تشخیصشون واقعا سخته. تو اپنینگ من از نت های اعلام شده ترکیب نارنگی و زنجبیل رو تشخیص میدم.
تنباکو اینجا با چیزی که ما انتظار داریم خیلی متفاوته.نه اسموکی هست و نه خیس و قلیونی و اگه بهتون نگن اصلا متوجهش نمیشید. یه رایحه خیلی ملیح شبیه تنباکوی سیگارای لوکس و شیرین داره.
اما چیزی که از اول تا اخر به کار یه رایحه گرم ونرم میده و از امثال لاگرفیلد متمایزش میکنه به نظرم امبر گریسه.
پخش و موندگاری متوسط به پایینه و کار به نظرم کاملا یونی هست‌‌. تقریبا چهارفصله.
مساله ای که وجود داره اینه که این سبک بو رو تو عطرای خیلی ارزونتر هم میدا میکنید مثل لاگرفیلد_ مون بلان امبلم وحتی پلیس سیلور وینگس و.. گرچه تفاوت نت های طبیعی این با نت های سنتتیک اونا تو درای داون عذاب اورشون مشخص میشه.