L.T. Piver - Vetiver

آنگاه که تو از اعماق عشق‌ها آفرینش شدی، من در نوای نزدیک تو، آرمیده بودم...
آنگاه که تو از نوای نزدیک ناظر بودی، من در خزان عشق تو نهان بودم...
و آنگاه که تو در خزان خورشید، رخشان بودی، من در آمال آرزوی تو، آرام بودم...
....................
۲۷ سال پیش بود، همین روزهای آخر شهریور باید می‌رفتیم موهای سرمون رو کوتاه می‌کردیم واسه بازگشایی مدارس که می‌رفتم سوم راهنمایی رو شروع کنم. طبق معمول مدل آلمانی می‌زدیم که هرگز نفهمیدم چه تفاوتی با مدل‌های دیگه داره چون بلاخره همه‌ی پسرهای همسن و سال خودم وقتی موهاشونو کوتاه می‌کردند واسه مدرسه، همین مدلی بود که موهای منو کوتاه می‌کرد.
اون روزها آقا بهروز، جوان پیرایشگر خوشتیپ سر کوچه مون کلا جمع کرده بود مغازشو و منم مجبور شدم برم یه پیرایشگاه دیگه که فاصله ی زیادی با خونه داشت. اسمش اسکندر بود، یه مرد تقریباً میانسال با شکم کمی چاق و طاس، که در کمال تعجب این مرد با این وضعیت ظاهری پیرایشگر بود اونم یکی از بهترین ها بود در صنف خودش.
رفتم مدل آلمانی کوتاه کرد، گفت بچه ی این محله نیستی؟ ندیدمت این ورا. گفتم نه. خلاصه موهامو شست و یه سشوار درست درمان کشید که فکر کنم بیشتر از کوتاه کردن موهام به سشوار کشیدن، وقت گذاشت. واقعاً کارش عالی بود. بعد از سشوار کشیدن، تازه متوجه شدم مدل آلمانی یعنی چی. پیشبند رو باز کرد و دست کشید به صورتم گفت پسر هنوز زوده صورتتو با تیغ اصلاح می‌کنی. راست می‌گفت من یکسال بود که صورتم رو یواشکی با تیغ اصلاح می‌کردم. خلاصه برای اولین‌بار در تاریخ اصلاح موهای سرم در پیرایشگاه، پیرایشگر به من ادکلن زد.
از پشت قفسه ی چوبی شکلاتی رنگش، همین ادکلن رو آورد دو پاف زد به گردنم که کمی سوزوند چون خط پشت سرم رو با تیغ اصلاح کرده بود.
ولی عجب بویی داشت. یه بوی خاکی و سبزگون گیاهی تند و ترش و کمی تیز، اما بسیار جذاب که آشنا به نظر می‌رسد. بویی که انگار همیشه بهش حافظه داشتم و یادآور بوی صابون‌های سبز قدیمی با عصاره ی غلیظ بود. بویی با حس تمیزی بعد از استحمام در گرمابه‌های قدیمی عمومی، یا بویی که از داخل خشکشویی های قدیم ساطع میشد.
خیلی پسندیدم، باورم نمی‌شد اون پیرایشگر (آقا اسکندر) با اون ترکیب ظاهری که داشت، به من ادکلن زده بود. شاید بخاطر اینکه مشتری بشم و سیاست جذب نوجوانان تازه بالغ شده را با این ادکلن زدن ها، بکار می‌گرفت. به هر حال، از اون زمان به بعد، دیگه مشتریش شدم فقط بخاطر همین ادکلن که برم موهامو کوتاه کنم بهم از این رایحه بزنه.
الان متوجه میشم که چرا میانسالان یا کهن‌سالان امروزی، هنوز هم دنبال عطرهای کلاسیک و نوستالژیک هستند. این مدل روایح دیگه هرگز تکرار نمیشن، با اینکه ما از خانواده ی قشر کارگر بودیم، و محل سکونت مان هم از همین قشر بود، و عطرهایی که پیرایشگاه های اون زمان استفاده می‌کردند هم طبیعتاً ارزان قیمت بودند، اما واقعاً این مدل روایح هر چند ارزان قیمت، به نظرم بسیار گرانمایه هستند.
روایحی تکرار نشدنی، که شاید در رقابت برای به رخ کشیدن شخصیت مردانگی بودند، نه فقط جنس مذکر بودن. هنوز هم وقتی در مغازه های عطر فروشی می‌بینم یه آقای سن بالا اومده دنبال دریک، آرامیس، ماکسی، اوپن و امثال اینها، خیلی لذت می‌برم. حتی مردانی که یک موی مشکی در سر ندارند اما هنوز این مدل روایح را علاقمند هستند. و قطعاً با این عطرها، خاطراتی خاص را در قاب زندگی، ثبت نموده‌اند که امروز برای یادآوری آن خاطرات، به دنبال این مدل روایح هستند.
افسوس که در گذر زمان، این عطر را یادم رفت برای تهیه، با اینکه چندین بار در باربرشاپ اسکندر به میزان دو پاف، این رایحه را زندگی کردم، اما نمی‌دونم چرا اقدام به تهیه نکردم. نمی‌دونم الان هم تولید میشه یا نه، اما اگر پیدا کنم قطعاً تهیه می‌کنم، فقط برای یکبار یادآوری همان روزهای اولیه ی درک این رایحه.
کیفیت نوستالژیک و قدیمی در ماهیت رایحه، مناسب تن‌پوش آقایان کلاسیک و نوستالژیک پسند در تمام فصول (نظر شخصی)، با ماندگاری و پراکنش خوب.
سپاس از همراهی بزرگواران....