Meo Fusciuni - Narcotico

برای بنده تداعی حمام قدیمی بهارستان محله دروازه سعدی شیراز وقتی بوی نم و گچ و سنگ دیوارها، بوی گنجه های لباس و لنگهای آویخته همراه بوی کیسه و سفیدآب و پیرمرد کیسه کش که سیگار اشنویی بر لب دارد در هم آمیخته میشد... بوی زیبا برای من...

پچولی دارک و گزنده. در روایح دودی نت اولیه میخک و قیر غان به نظرم بی تاثیر نبودند. اما کمی ترشیدگی احساس کردم که احتمالا نتیجه ترکیب بنزوئین با سرو باشه و شاید بگید بنزوئین پس انک نواغ اکستریم؟ اما اون رو اگر با کاپشن چرم سیاه بپوشید این رو باید با چه درجه از سیاهی بپوشید؟!برداشتی از وتیور هم داشتم که در شخصیت دادن به اون چهره قدیمی و خاک خورده کار بی تاثیر نیست اما کلیت ساختار و بوی عطر همین هایی هست که در سایت ذکر شده و تمام رایحه هایی که از عطر برداشت کردم در نگاه اول شاخص نیستند.....خونه پدربزرگم، ته حیاط، دری وجود داشت که باز میشد به یه اتاق و مادربزرگم اونجا رو رسما انباری خونه کرده بود. اونجا چندتا کمد چوبی بود و هر موقع در کمدها باز می شد، نمایی از لباس های استفاده نشده و خرت و پرت های قدیمی دیده می شد و هجمه بویی به مشام می رسید که وقتی این عطر رو برای اولین بار بو کردم، برام یادآ...↓ بیشتر

تو درای داون رایحه خیلی نزدیک به لالیک مشکی انک نواغ اکستریم میشه، پروجکشن متوسط رو به بالا، ماندگاری متوسط و بعد یک و نیم ساعت اسکین سنت میشه

تنهایی
سکوت
هوای شرجی
خاک مرطوب
نم نم بارون
صندلی راک رو به پنجره
دعوت به سکوت
.

پخش بو : 7
ماندگاری : 9
پرفورمنس : 9

ناركاتيكو…وصف رايحه ي ناركاتيكو، شايد به دليل تجربه شخصي يكه و شگفت من از آن، دشوار و ايضا، سراسر نقصان باشد. زبانم از بيان تجربه ام قاصر است. رايحه اي ويژه، كلاسيك و خاطره انگيز. برايم تداعي گر يك بازيگر مرد به ياد ماندني از سينماي دهه ٦٠-٧٠ ميلادي ايتالياست. لينو ونتوراي افسانه اي، بهترين بازيگر مرد تاريخ سينما از نظر من. مرا به ياد آثار درخشانش مي اندازد؛ البته من در آن دهه ها نزيسته ام و در همين دوران جواني اين دست آثار را مي بينم. يعني به عبارتي، چنين تجربه اي ريشه در نوستالژي ندارد؛ تجربه اي حسي است- نه احساسي- كه احتمالا در ناخودگاه نگارنده ي متن ريشه دارد. عجيب است؛ يك عطر و اين همه تصويرگري! به عبارتي در اينجا عطر، از سوبژكتيويته گذار كرده و ابژكتيو مي شود؛ كه اين موضوع في نفسه به شدت اعجاب انگيز است. در برخورد با برخي روايح، واقعا حس مي كنيد رايحه در پيشگاه چشمانتان حاضر شده، جان...↓ بیشتر

دومین مخلوق از خانه ای که مسیح معرفی کرد و دومین نوشته هم برای او..اسنیف سه نوشته و چند صد کلمه. سردرد و دوگانگی.اوکی امتحانی بود. دیگه طرفش نمی رم. کار خودمو می کنم چون نه اعصابم می کشه و نه حوصلشو دارم.قلب: از خونت داره میاد بیرونمغز: طرفش نمی ریانسان به وسوسه می ماندباز هم اسنیف چند ده نوشته و چند صد کلمه. تکان دهنده . تند و تیز مثل سوزن. خفه و دم کرده..مغز: بس کن! تمومش کن لعنتی.قلب: من نمی تونم. کشش داره، دست من نیست! دست من نیست!!شاید هم، هست. شایدم هست و من نمی خوام دست بردارم!داشت خودش را پیدا می کرد. تمام درد هفتصد گرم چربیِ لعنتیِ مخفی شده در کاسه ی سرش هم همان بود. چه کسی دلش می خواست خانه ای که چند سال زحمت بنا کردنش را کشیده است، ویران شده ببیند؟ مغز دروغ می گوید! خانه ای در کار نبود! قفس بود! ویرانه بود! زندان بود!دختر موفق شد؟ بله!پوسته اش ترک برداشت و شکوفه ها سر به بیرون آ...↓ بیشتر