Meo Fusciuni - Odor 93

عطری حدود 80 درصد گلی، بوی مسجد و مراسم ختم، البته بالای شهر و اعیان نشین

ناشتا ناشتا پخش و عطرش تا کمرکش دوازده حلقوم، (به قول محمد علی جمال زاده) پر شد این Odor 93. بینی هم از کار افتاد بدبخت. عیب نداره:)کانسپت ربط پیدا می کنه به افسانه ای که مئو یک سال قبل از شروع کارش روی Odor 93 اون رو نوشته بوده و یاد آور خاطراتِ دورِ دوران نوجوانی اش، زمانی که سال های زیادی از اون زمان رو در Val Trebbia سپری می کرده، بوده.من به کجا رفتم؟فضا دم کرده، به رنگ شاید نزدیک به سبز ارتشی، خزه ایِ پررنگ، زیتونیِ سیر و یا سبز دودی! سبز دودی!! اینجا که رسیدم گفتم: بینیِ من بوی دود متوجه نشد اما سبز دودی چرا:)) سبز دودی:) بعد از آنجا که محو و نمناک بود و مه گرفته، بی انتها، آن طرف آبیِ دریا و چه رنگی بود، هرچند بی صدا اما اما صدا هنوز در گوش و اشک ها هنوز مقابل چشم، دیدمش. رفتم جلو، دو زانو و متین و موقر نشستم. سرم پایین اما از زیر چشمان موج زده، نیم رخ زیبارو‌ دیدم. آبشار طلاییِ موه...↓ بیشتر