Meo Fusciuni - Spirito

میو فیشونی اسپریتو
عطری به غایت سبز، درونجو، طبیعت سُرا
من به اعتقادِ شامّه ام اسپریتو را هم‌خانواده شایسته‌ی «تام فورد ایتالین سایپرس» و نیز «فلوریس 1962» معرفی میکنم، یک سبز چند وجهی، از سرو به بابونه، از سنبل به مورد و از زوفا به سدر
اسپریتو یک سرود معنوی است، پیانوی کلیسایی در پس زمینه‌ی شاهکار "Prophet" گری مور (اگر روزی عطر را تست کردید حتما این آهنگ را با آن بشنوید)
با دیسکانتینیو شدن آن دو عموی بزرگتر (تام فورد و فلوریس) حالا خیالم از یک جایگزین تمام قد برای آنها راحت است.
با مهر . گلستانی

Meo fusciuni spirito

فوژه انیمالیک!!

یک عطر معتدل از برند ایندی نیش میو فاسیونی با محوریت سرو و وتیور و انواع نت های گیاهی و سبز که یک حالت انیمالیک خاص هم داره که در عطرهای فوژه بسیار منحصر بفرد هست ...با ماندگاری بالا و پخش بو مناسب و البته شیشه و افشانه و جعبه بسیار زیبا و با کیفیت...تقریبا مشابهی نداره به واسطه عدم حضور نت‌های سیتروسی و تلخی بسیار بیشتر نسبت به دیگر عطرهای فوژه ...شاید شباهتهای کمی به عطر ۱۸۲۸ هیستوریز داشته باشه،البته با ساختاری پیچیده تر و پرفورمنس بالاتر.
اخیرا دو قطبی گوالتیری و سورچینلی به راه افتاده البته از نوع مثبتش !! که کدوم نابغه ترند و خلاق تر...به نظر من یک ضلع سوم هم وجود داره و باز هم ایتالیایی که دقیقا بین این دو ایستاده و اون هم کسی نیست جز جوزپه ایمپرزابیله !! خالق آثار میو فاسیونی که اگزوتیک ترین روایح رو با کیفیت بسیار بالا خلق میکنه...انیمالیکی می‌سازه که شبیه هیچ عطر انیمالیکی نیست...یک عطر پچولی محور می‌سازه از نوع چرک و نمور که بی مانند هست...فوژه ای می‌سازه خاص در این گروه پر تکرار و ...نه زیاد لوکس گرایی و همیشه توچشم بودن و خود نمایی گوالتیری رو به اون معنی داره و نه زیاد گوشه گیری و شیدایی و مجنونی سورچینلی!! از همه چیز به اندازه داره با امضای خودش...به معنی دقیق کلمه خاص و خلاق و البته ساختار شکن.