Calvin Klein - Euphoria for Women

خیلی برام نفرت انگیز و سردردآور، اصلاا ظرافت زنانه تو این عطر نمیبینم

عطری که هیچوقت دوست نداشتم و نتونستم باهاش ارتباط برقرار کنم... از نظر من برخی فلنکرهای این عطر بهتر از خود اصلیشن و حتی ایفوریا مردونه عطر روزمره خوبیه ...اما من این عطر رو دوست ندارم.. نت تلخی و انار رو دوست ندارم ... کلا کلوین کلین هم به نظرمن مثل تیری موگلر تو عطر خوب نیست( البته به جز وومنیتی ازتاریخ موگلر که عطر خیلی خوبیه ) من هیچکدوم از عطرهای مشهورش حتی سی کی وان رو هم خوشم نمیاد.
ایفوریا برای خیلیا پر از خاطره هست و مثلا یکی از دوستای من عاشقشه... من دوستش ندارم و کلمه ای که میتونم بگم برای من چه نوع رایحه ای داره: رایحه خسسسته کننده! آره واقعا رایحه خسته کننده ای داره.

ريويوهاى منفى رو كه اينجا خوندم ياد يه خاطره اى افتادم
دبيرستانى كه بودم ، خيلى فوتبالى بودم
يكبار دوستم ازم پرسيد كدوم تيم انگليسى رو دوست دارم
منم گفتم همه شون رو
تعجب كرد گفت مگه ميشه ، مثلا اگه منچستر يونايتد با ليورپول بازى كنه طرفِ كدومى گفتم هيچكدوم ، سعى مى كنم از بازى زيبا لذت ببرم
شايد واسه خيلى ها اين عجيب باشه
اما كلا شخصيتِ درگيرِ صفر و يك نيستم
براى من تيم هاى انگليسى هر كدوم سبك منحصر به فرد خودشون رو دارن و تاكتيك هاى مخصوص ...
حالا دنياى عطر هم براى من همينطوره
فكر نكنم تا به امروز هم از عطرى بدم اومده باشه چون هر عطر براى من تاكتيكِ منحصر به فرد خودش رو داره
ايفوريا هم واسه من به همين شكله
تاكتيكى كه با تلخى انار استارت ميخوره و توسط مشك و كهربا و ... بازى رو پيش ميبره
ايفوريا به جاى اينكه براى من تداعى كننده افراد سالخورده در خيابان هاى فرانسه باشه ، به جاش يادآورِ تيم هاى قِدمت داره
نه اينكه اين عطر بخواد خيلى قديمى باشه بلكه به جاى اينكه وايبِ چلسى و منچستر سيتى رو بده
وايبِ ليورپول و منچستر يونايتد رو ميده
اميدوارم تونسته باشم منظورم رو درست برسونم

وقتی کلاس پیانو میرم این عطرو میزنم چند وقت پیش استاد پیانو ازم اسمشو پرسید و گفت انگار هر جا میرم بوشو میشنوم واسم خیلی اشناست. عطری اشنا و خوش بو و البته بعد مدتی خسته کننده

عطری گرم و دلچسب این عطر به شخصه برای بنده یک خانوم خاکی و با وقار رو تداعی میکنه برای فصل زمستان و بهار با استایل کژوال و کلاسیک توصیه میکنم 🌹

وقتي بعد اينكه كلي آدم بي‌رنگ‌ دیده بودم
تو خیابون سايه ها و آدمایي كه تو اوج ساعت شلوغي بازار از كنارم رد ميشدن و من شايد از سر خستگي شايد هم از سر كنجكاو نبودنم توي اون دوران زندگيم به آدمها بيشتر سرم گرم شمردن مربعات مفروش پياده رو بود ..
يهويي ي ته بوي جالب به مشامم خورد و انقدر توي اون لحظه جالب بود برام ناخودآگاه سرم به طرفش متمايل شد
ي استايل مونوكروم نسكافه اي ، كفش پاشنه بلند نوك تيز
موهاي صافِ رنگ شده ك با سليقه ي دسته از موهاشون تو چهرشون بود
و بادي ك سوزِ كم سرما داشت ، سمج تر از قبل عطرشون رو مهمونِ مشام نا اميد اون‌روز من كرد
اين پرفيوم شايد به جهت هاله‌ي آرامش و متانت اون خانم
( بعضي از آدما آرامش ذاتي دارن براي من ، بي هيچ صحبت و گفتگويي گاهاً حسش ميكنم و دريافتش ميكنم گرچه براي خودمم عجيبه !! )
و هماهنگي استايلشون واقعا تركيب بينظيري بود براي اون پاييز عزيزِ غم انگيزِ برگ ريزِ من .. و بله قطعا غم داره .. غم زيبايي هم داره
غم آدمي كه پذيرفته زخمهاش رو و همچنان زيبا و قابل تحسينه
ك به گمان من انسان در هنگام پذيرش درد و غم بسيار باشكوه تر و واقعي تره :)))

میگن این عطر تکراریه اما فراموش شده،واقعا دیگه کسی رو نمیبینم این عطرو بپوشه،پس یه زمانی تکراری بود،ایفوریا آشنای خوش بو و گویا فراموش شده

من خیلی دیدم که میگن عطر همه‌گیر و رایجیه، ولی حتی یک نفر هم از نزدیک ندیدم که این بو رو بده. نوجوون که بودم اولین بار بین عطرهای مادرم دیدمش و از همون موقع عاشقش شدم، اون موقع چون حس میکردم بزرگونه‌ست استفاده نمی‌کردم اما هرچقدر گذشت همچنان علاقه‌م بهش بیشتر شد تا اینکه تبدیل شد به عطر راحت من، یه بوی خوب مطمئن که به همه احساس امینت میده.

کسانی که هردو ورژن اسپانیایی و آمریکایی رو تست داشتن میشه لطفا فرقشون رو توضیح بدن ؟