انرژی دهنده و احساس برانگیز و بسیار مردانه و کلاسیک است. این ادکلن مخصوص آقایون باهوش و پیچیده است که به دنبال مارک و برند معروف و معتبر و لوکس هستند، این ادکلن توسط Ann gottlieb و Carlos benaim و Jean-marc chailan ساخته شده است.
این عطر پیچیده برای مردان باهوش، احساسی و شیک ساخته شده است که سلیقه فوقالعاده خوبی دارند و از تجملات لذت میبرند. نتهای آغازین شیک مردانه دارای طراوت آب و آبمیوهها هستند و بهواسطه روایح مرکباتی شکل میگیرند: ترنج سیسیلی، آبلیموی سرد، نارنگی ماندارین ایتالیایی و خربزه. نتهای میانی گرم و لطیف هستند و از روایح ادویهای دارچین و فلفل سیاه شکل میگیرند. روح اسرارآمیز شرقی و جلوههای هوسانگیز شیک مردانه هم در نتهای پایه آشکار میشود: چوب صندل، سدر، مشک، دانه تونکا و عنبر.
عطرافشان استشمام این رایحه را به همه شما پیشنهاد می کند .
نوع عطر | ادو تویلت |
برند | کارولینا هررا |
عطار | کارلوس بنایم، ژان مارک شایلان، آن گوتلیب |
طبع | معتدل |
سال عرضه | 2003 |
گروه بویایی | چوبی ادویه ای |
کشور مبدأ | ایالات متحده |
مناسب برای | آقایان |
اسانس اولیه | ترنج ، نارنگی ماندارین، لیمو ترش، هل ، هندوانه |
اسانس میانی | دارچین ، فلفل |
اسانس پایه | دانه تونکا ، مشک ، کهربا، سدر ، چوب صندل سفید |
سال ۸۶ توی تاکسی از یه آقایی که یه اورکت کشمیر به تن داشت اسمشو پرسیدم اما چند سالی طول کشید تا بتونم یکیشو بخرم
دوران دانشجویی با این عطر خاطرات عجیبی داشتیم، گردن افراشته این سر تا اون سر دانشگا. D:
رایحه : آنالیز نتها در عطرافشان در محضر صاحبنظران و شامههای پرورش یافته، لااقل برای من جایز نیست لیکن بخوام راحت بگم؛
عطری نیست که الان بعد حدوداً بیست سال فاصله از لانچ شدنش و اسپینآفهای متوالی از طرف کمپانی ناشر و کپیهای بیشمار از جانب دوستان اماراتی و تُرک و وطنی با نامهای متفاوت و گرمیهای شبیهسازی شده و غیره ذلک با پوشیدنش بخوایید شهر رو بهم بریزید و شنوندگان از برای جویِش نامش، فرسنگها نالان و گریان، شتابان در پی شما راهی شوند و جامهها بِدَرند اما به مخاطب این حس رو القا میکنه که شما یه مرد موقر و شیک هستید که آداب معاشرت میدونید
خیلی سخت بتونید کسی رو پیدا کنید بوش رو دوست نداشته باشه یا لااقل بدش بیاد، تقریباً ریسک نداره، عام پسنده اما لوده نیست، خیلی یونیک و مدرن و به روز شاید محسوب نشه اما انتخاب خیلی سِیفیه
کوالیتی؛ سوسو، بهتر از خیلیا یا بعضیا، بالاخره امریکاییه و هِرراس و اعتباری داره، احتمالاً مبتدی ها و نیمه حرفهای ها رو راضی کنه، حرفهای ها رو نَگُمانم
سن؛ به نظر الان مناسب حدود سی-چهل سالگیه
وِدِر؛ چهار فصله اما چهار فصلِ جنوب، اگه زمستونش سرد باشه، نَع
تیپ؛ کژوال و کلاسیک؛ جفتشم جوابه
بلایند بای؛ امممم، میتونه بشه
ماندگاری: ذاتاً اون موقع هم معرکه نبود و ازین عطرا نیست که امروز صبح به آستین ژاکت خودتون بپاشید و پاییز سال بعد موقع پوشیدنش خاطرات امسال براتون تداعی بشه
مثل گوشیهای کوچیک و خوشدست که تا شب شما رو از لحاظ شارژدهی همراهی نمیکنند، اکثر عطرهای فرش و کلییر تو این رده قیمتی هم از ابتدای صبح تا آخر شب پای شما نمیمونن اما میشه گفت کارش رو به موقع، درست انجام میده
بذار اینجوری بگم؛ یه نصفه روز روش حساب کن
پخش: نمیشه با سه تا پاف از چیک، یک سالن چند صد متری رو تا پاسی از شب به تسخیر درآورد یا نگاه ها رو از سوی دیگر خیابون به خود جلب کرد ولی اینقدری هست که موقع (برخورد یا ملاقات) با کسی، ایشون متوجه بشن که با یه آقای آراسته و مرتب مواجهان که به بخش بویایی پوشش خودشونم توجه کردن و تا حدودی کیفیت سرشون میشه و از قضا خوش سلیقه هم هستن
از لحظهی اسپری یه چن ساعتی فرصت داری که کارو دربیاری (؛
قیمت: سال ۹۱ حدود ۵۵ هزار تومن خریدم آخریشو، اون موقع ماهی ۱۲۰ هزار تومن دستمزد میگرفتم واسه روزی ۱۲ ساعت کار؛ دستمزد اوستا شاگرد
یه شیشه شیش ماه دووم میاورد خوشبینانه، سالی دوتا میشد ۷ درصد درآمد سالانهام، البته اون زمان اینجوری حساب نمیکردم فقط بعد یه مدت متوجه شدم؛ نمیتونم، با دَخلم جور درنمیاد، باید گزینه اقتصادی تری انتخاب کنم
توی ده سال ۳۵ برابر شده قیمتش تقریباً، دستمزدها هم ۳۵ برابر تقریباً
جهانیش حدودِ ۴۰ دلاره، میانگین کمترین دستمزد روزانه یک شهروند امریکایی برای ۸ ساعت کار هم حدوداً ۸۰ دلار
ارزش خرید؛ با این اوضاع شاید عاره
قدرت خرید؛ نصف روز یک امریکایی، ده روز یک ایرانی
چقدر خوشبو بودن برای عموم مردممون سخت شده و بود هم، عمیقاً متأسفم
ما مردمی هستیم که عطر دوست داریم و میخریم اگه بتونیم