Dior - Midnight Poison EDP

شبهای سکوت که بادی نیمه تند از سوز سرما در حال وزیدن است و سیم های چراغ برق در تکاپوی این باد، در برخورد با یکدیگرند که صدایی زوزه کشان (وزوز) ایجاد میکنند. بانویی با پوششی بارانی مشکی و چکمه های چرم مشکی بلند با گیسوهای صاف و مشکی تکو تنها در حال عبور از پیاده راه بی هیچ مردی در پناهش، بی هیچ صدایی که گویی حتی قلبش نیز بی صداست..... در گذر از قدم ها با تلاطم باد سوزناک، ناگهان عطری خاص به مشام رسید و مرا از خواب بیدار کرد... بیدار شدم و پنجره را باز کردم که لحظه ای بوی همان عطر به صورتم شلیک شد، به پیاده راه نگاه انداختم، سمت چپ هیچ کس نبود اما سمت راست صدای ارام قدم های چکمه های زنانه شنیده میشد... عطری خاص در خلوتی تاریک با صدایی از چکمه های زنانه؟؟؟؟ کنجکاو شدم و از خانه زدم بیرون، همچنان عطر در مشام بود که گویی ردپایی از خودش برجای گذاشته بود... مسیر پیاده راه را در پیش گرفتم، تندتر و تندتر رفتم و از پشت سر این بانو را دیدم.... خدای من او کیست که اینگونه آرام و یکنواخت قدم برمیدارد، بی هیچ نگاهی به اطراف، بی هیچ صدایی از صداش، بی هیچ پناهی از مرد..... او میرفت و من میرفتم..... ریتم قدم هام را با قدم هاش هماهنگ کردم تا او هراس نداشته باشد..... اما او اصلا هیچ هراسی نداشت، نه از پشت سر و نه از روبرو و با سر روبه پایین همچنان در حال رفتن بود با عطری خاص که حتی هراس تنهایی و خلوت و تاریکی پیرامون را از من هم ربوده بود.... گویی این بانو پناه من بود در آن تاریکی و خلوت با صدای باد و وزوز سیم های چراغ برق و عطر خاص.....
او رفت و سمت راست داخل کوچه ای شد..... رسیدم بر سر کوچه، اما داخل کوچه بسیار تاریک بود که حتی ذره ای نور هم داخلش پیدا نبود... همانجا ایستادم به صدای چکمه ها گوش کردم اما هیچ صدایی نبود..... خدای من این بانو چه شد؟؟؟؟ در این تاریکی مطلق او کجا رفت؟؟؟؟ هراس ورود به تاریکی مرا منع میکرد، حتی یک قدم هم نتونستم وارد کوچه شوم، تنها دیدگان من بود بر حجمی از تاریکی..... بی هیچ صدایی از آن بانو..... تنها در خلوت در تاریکی با صدای باد و وزوز سیم های چراغ برق.....
در حین دیدگان به تاریکی کوچه، ناگهان آن بانو از پشت سرم در همان مسیر عبور کرد....؟؟؟؟ سایه کالبدش و ضریب بادی که از پشت سرم عبور کرد با همان عطر خاص را با تمام وجودم حس کردم.... آنقدر ترسیدم آن لحظه که حتی نتونستم واکنشی از خودم نشان بدم و انگار روحم از نوک انگشتان پاهام تا موهای پوست سرم برای لحظه ای از کالبدم خارج شد و دوباره برگشت به کالبدم...... او از من عبور کرد و رفت و من همچنان درجای خودم میخکوب ماندم.... صدای چکمه هایش باز شنیده میشد و بوی عطر خاصش..... بعد از دقایقی برگشتم و تمام مسیری که تا آنجا طی کرده بودم را تا خانه دویدم..... هراس از آن بانو که الان همین بوی عطرش تنها پناه من هست که با دور شدن از بانو، دنبال روزنه ای بودم تا دیگر این بوی عطر را متوجه نشم تا آسوده باشم که در امانم.......
عطری بسیار معمایی و شایسته روایت که رایحه ای واقعا هراس آور حداقل برای شامه من دارد. این روایتی که برای این عطر نوشتم، دقیقا خواب ترسناکی بود که بعد از خریدن این عطر و اولین بونوازی و تنپوش کردنش در خانه خودم، تجربه کردم. نمیدونم چرا این خواب رو بعد از تنپوش این عطر دیدم، اما آنقدر باور کرده بودم که وقتی از خواب پریدم هنوز باورم نمیشد که خواب دیدم....
عطری شایسته بانوان با تیپ شخصیتی اُمگا که آرام، حساس، بسیار باهوش، وفادار، ماجراجو و درونگرا و همچنین تیپ شخصیتی سیگما که مرموز، کینه ای، نترس، جذاب و مستقل می باشد.
بوی این عطر برایم بسیار بسیار خوشایند است و هرگز فکر نمیکردم همچین عطر مرموزی را برای تنپوش بانوان خلق کنند. کیفیتی خاص در رایحه و کیفیتی بسیار خوب در ماندگاری و پراکنش.
سپاس از همراهی و شکیبایی شما بزرگواران

از این عطر فراریم،با دیدن عکس بعضی عطرا سرم گیچ میره اینم جز یکیشونه

شبی از شبها
یاد من
- پاورچین پاورچین-
از در خانه برون رفت.
و ندانستم کی باز آمد،
و کجا بود
آنقدر بو بردم،
که تنش بوی دلاویز تو را با خود داشت...
محمد زهری

یاد بعضی آدمها، خاطرمان را معطر می‌کند، و بعضی رایحه‌ها این عطر را در خاطرمان مکرر می‌کنند، مثل دیور، مثل پویزن، مثل میدنایت...

اكثر كاراى فرانسوا دماشى برام قابل قبوله ولى با جرات ميگم اين عطر يه شاهكاره . با پوشيدن اين كار هميشه حال خوبى داشته و دارم . يه شور خاصى داره و كانسپت با نتيجه ميخونه

نمیتونم بگم عاشقشم ، اما اگه بوش رو جایی حس کنم چشامو میبندم و لذت اون لحظه رو عمیقا حس میکنم ، خیلی دوس داشتنیه اما حس میکنم استایل من اصلا نیست ، برای مهمونی شب عالیه ، برای پاییز خیلی عالیه بنطرم ، عطر گرم و ادویه طوریه

یه کارو تست داشتم خیلی خیلی نزدیک به این رایحه بود و فوق العاده ماندگاریش بالا و قیمت زیر 1/5

تو با منی هر جا برم ...مهرِ تو ،بند جونمه...
عشقت نمیره از سرم... تو پوست و استخونمه...
دیشب آخرین پاف از شیشه ای که جونم بهش بند بود رو برای دل خودم استفاده کردم.
آخرین قطراتی که داخل نی و افشانه گیر کرده بود.. البته میدانم حتی شیشه ی خالیش تا سالها رایحه ی شبهای بیقراری من را در خود نگه خواهد داشت... این رایحه ، رایحه ی بیقراری من است. با اینکه بسیار خوشبو و خاص هست ، ولی هیچوقت حال دلمو خوب نکرده. شاید از بس خوب و مرموزه به خودآزاری من کمک میکنه:))
این عطر برای من ، برای مواقعی بود که دوست داشتم حالِ دلم ، بدتر و بدتر بشه. بُغضم سنگین و سنگینتر بشه، هق هق گریه هام بلند و بلندتر بشه... این عطر برای شبهایی بود که دلم میخواست بالشم از اشک خیس بشه و راه نفسم باز بشه.
گاهی فقط خودت میدونی چطوری از بدترین حال ، روزنه ای برای نفس پیدا کنی😊
افسوس که دیگه تولید نمیشی عزیز دلم. افسوس که حالا حالاها زورم نمیرسه با این قیمت داشته باشمت. من که دلم به شیشه ی خالیت با اون رنگ خوشگلت که رنگِ گرگ و میش آسمانه ، خوشه... ولی اگر دوستی قصد تهیه این جذابِ پُر رمز و راز رو داشت و فن عطرهای پچولی محور و شبانه بود، پیشنهاد میکنم هرگز لذت بوییدن و استفاده از این عطر را در شبهای سرد ،از دست نده❣

من هیچ وقت اورجینال این عطرو تست نکردم اما فیکش رو چند سال پیش تو مغازه ای گرفتم واقعا بی نظیر بود. انگار ادمو وارد یک دنیای دیگه ای میکرد که خالی از تصوره🌠
نمیدونم چرا دیگه تولید نمیشه
حیف!

سلام خدمت عطردوستان عزیزم
دیور میدنایت پویزن

نزدیک به ده دقیقه است که دارم فکر میکنم نمیدانم از‌کجا شروع‌ کنم، سه تا از نامدارترین عطاران دنیا کنار هم جمع شدند، سردرگم بودن من غیرطبیعی نیست!
راز آلود است، مرموز است، بطرز وحشتناکی جذاب است، آدم را مدهوش میکند، اگر بوییدم دیگر ادامه‌اش دست من نخواهد بود و مرا غرق در خویش خواهد کرد، غرق خواهد کرد...

مردی شیک پوش با استایل رسمی مشکی قرار است از طرف سازمان به ماموریت مهمی برود و ساعت لیمیتد در دستش خودنمایی میکند، مردی که شکست نمیخورد و با دقت تمام کارش را انجام میدهد، در هواپیما قرار است بانویی به او ملحق شود، لباسی یکدست و تیره بر تن دارد، آنقدر زیباست که این زیبایی‌ میتواند برایش مشکل ساز شود، در کلام محال است شکست بخورد، به جزئیات ماموریتشان میپردازند، صحبت هایشان رسمی است با چاشنی کنایه و مزاح.
مردیست که اگر وارد بازی شود با دست حریف بازی میکند نه با دست خود، پیاده میشوند و بعد از مدتی ماموریتشان را شروع خواهند کرد، به جایی میرسد که باید صمیمیت را بین خود نشان دهند، چهارساعت سپری میشود، چهار ساعتی که پر از استرس بوده، قرار است استراحت کوتاهی داشته باشند، وقتی به اتاق آن هتل مجلل میرسد بانو را نمیابد جز در حمام که با آن لباس های رسمی زیر دوش سرد نشسته و اشکهایش را قطره قطره به دست آب میدهد، مرد به کنارش مینشیند، هردویشان مانند گنجشگی که در آب افتاده خیس میشوند غافل از آنکه قرار است دقایقی دیگر به ادامه کارشان بپردازند، حالش را جویا میشود و مانند کودکی که تازه حرف زدن را یاد گرفته میگوید خون دستم بند نمی آید، [طفل هایمان اگر جایی زخمی شود یا درد بگیرد آنجارا میبوسیم]،

شیر آب را میبندد و سر اورا به آغوش میکشد تا سرمای‌ بدن اورا بگیرد، صمیمیتشان بیشتر شده است، آری همان دو نفری که هرکدام خودرا از یکی سرتر میپنداشت، مرد را در حین ماموریت مسموم میکنند و بیهوش میشود بانو جان اورا نجات میدهد، ماموریت را با خطر جانشان تمام میکنند،
آن مرد عاشق او شده است، عاشق شده اند...
بانو آن مرد را میشناسد، میداند کیست و چه کسی را بدست آورده، خصوصیات زندگی‌اش را میداند و اما مرد هیچ چیز دیگری جز عشق او نمیداند...
-سعی میکنم لغت بهتری از احساس پیدا کنم.
-[فکر کنم من زن پیچیده‌ای هستم...]

این عطر به شدت کمیاب است و‌‌ دیگر تولید نمیشود، 40میل آن اطراف 500 دلار قیمت دارد اما اگر با این اوصاف صاحب این عطر زیبا شدید قدرش را بدانید‌ که این سریال تکرار ندارد...

ممنونم که وقت گرانقدرتون به کلمات شکسته بنده دادید.
پایدار باشید.

این کار رو هدیه دادم و نه خودم دوست داشتم ونه ایشون و فقط از اونجایی که الِ رو دوست داشت این رو خریدم.