Olfactive Studio - Woody Mood

من این برند رو نیش سطح پایین میدونستم چون اکثر کارهای این برند مثل داستان های بی شروع و پایان بود. جریان عطر از اول تا آخر معلوم نبود و رایحه ی عطر گیج بود اما با دیدن این کار نظرم عوض شد. البته از این عطار بزرگ توقع همین رو هم داشتم. سطح برند رو چند پله بالاتر برده. شروع کمی تازه که بعد تبدیل میشه به ابری ادویه ای ( بیشتر از همه زنجبیل) که از درون قلب کار پتچولی و کاکائو سر بیرون میارند و کار رو دست میگیرند چرم خیلی کم حس میشه. بالانس رایحه فوق العادست. حتما تست شود.

م.س. عزیز سلام
آقا این کار اومده توی بازار تهران.اگه برات میسره تست کن و گزارش بده.
من شهرستانم و امکان تست ندارم.
قربان لطف و صفات.پیشاپیش خیلی ممنون از قبول زحمت.
قربانت و یا حق

با سلام خدمت تمامی دوستان و اساتید.
چندی پیش که بعد از چندین سال تهران یک برف قشنگ رو به خودش دید، فرصتی برای من پیش و من هم مثل جناب م.س تصمیم گرفتم که برم وزرا و از لیست بلندبالای عطرهام چندتاییش رو تست کنم. متاسفانه پرفیوم هایی که لیست کرده بودم به هیچ وجه قصد پیدا شدن نداشتند؛ در عوض چندتا کار دیگه که تو لیستم نبود و نمیشناختمشون رو تست کردم. تنها کاری که اون روز از لیستم پیدا کردم و تست کردم همین woody mood بود.( البته انتظار داشتم کارهای imaginary authors رو پیدا کنم اما این رو نه!)
از یک جهت خوشحال بودم که میتونم رایحشو استشمام کنم و از طرفی هم ناراحت بودم؛ چرا که با تبلیغات گسترده این کار توی فروشگاه ها مواجه شدم. بنرهای بزرگ نصب شده پشت شیشه فروشگاه ها و یا اختصاص دادن قفسه های شیک به برند olfactiva studio که اگر همینطور پیش بره خیلی ها میان سراغش و از خاص بودن، شاید هم نیش بودن، میفته.
من اون روز دنبال یه کار بودم که تو روزای باقی مونده زمستون و بهار بتونم بپوشمش. توی انتخابام woody mood و byerly بودم که خوب یه کار دیگه هم بهم معرفی شد. Maremma از برند tiziana terenzi که خوب به دلیل شیرینی زیادش برای بهار تهران ، که خیلی گرم میشه ، اونقدرا مناسب نیست. اما از لیست خریدم حذفش نکردم.
بگذریم.
توی پلاتری که از woody mood تست گرفتم یه رایحه با اپنینگ جذاب و گیرای چوبی حس کردم که خشکی خاصی داشت، مثل زبری پوسته ی تنه ی درخت که حس جالبی به ادم میده، و یه تندی که فقط تو چند دقیقه اول محسوسه که فکر میکنم به خاطر زنجبیل باشه. درای داون دلنشین و کمی شیرینی هم داره که نمیتونم دقیق بگم برای چیه. همچنین چرم توش کاملا محسوسه. در کل کاری هست که به راحتی منو وابسته خودش کرد.
قبل از به پایان بردن متنم از اساتید گرامی خواهشی داشتم، اگر چه بی ربط، زیر a city on fire کامنتی نوشتم که خوشحال میشم راهنماییم کنید.
بابت زیاده گویی پوزش میطلبم.

بوي چرمش خيلي مشهوده ودر ابتدا خيلي تنده. نسبتا عطر خوبيه ولي اصلا پخش خوبي نداره.

یه کار چوبی_ ادویه ای_ گیاهی خاص و متفاوت از الفکتیو.
چیزی که بیشتر از همه تو این کار جلب توجه میکنهرتغییر محسوس نت ها هست.
استارت کار با چوب( سکویا) و زنجبیل هست که یه شیرینی خاصی که ظاهرا حاصل زعفرون و کاکائو هست همراهیش میکنه.
اما خیلی زود نت های گیاهی_ مرکباتی که ظاهرا چای و سالویا و برگاموت هستن ظاهر میشن.
یه جایی که من فک میکردم درای داون هست نت های پچولی و کاکائو غالب میشن که ادمو یاد چنل کورماندل میندازه.
اما هنوز مرحله نهایی مونده و اون ظهور نت های بخوری و صمغی( استیراکس) هست.
کار خاص و متفاوتیه و عطارش هم کارای خوبی داره. پخش و موندگاری قابل قبولی داره و تقریبا چهارفصل و اسپرت هست.

در جنگل قدم میزنی...
به سمت کلبه ی چوبی و خیس خورده ای که آفتاب سرد پاییزی بر‌آن تابیده... آفتابی کم سو اما‌ گرم و دلنشین...

قدم میگذاری بین درختان... آرام آرام، باران میگیرد و زمزمه ی رایحه ای آشنا و دوست داشتنی به‌ مشام میرسد... درختان و خاک خیس خورده...

بیشتر میروی... غرق تماشای جنگلِ پاییزی میشوی...‌ زَرد، نارنجی، قرمز، قهوه ای... رنگ های زیبا در میان چوب های درختان خود نمایی میکنند... و بارانی که حس و حالت را مدام نوازش میدهد...

به‌کلبه میرسی...
کلبه ی کوچک اما دلنشین... کلبه ای چوبی... کلبه ای گرم...

یارَت را میبینی که چای آماده‌کرده...
برای دِلَت، گرمای حضورش را با بخار آب جوش همراه میکنی...

گرم میشوی...

میگوید:‌ این چای... چایِ معمولی ای نیست عزیز... چای ماسالا برایت آماده‌ کردم...

چای ماسالا...
زنجبیل، دارچین، کمی زعفران هم اضافه کرده برایت...

می روی و مینشینی...
آرام... همچون صدای باران... همچون ذات درختان...
آرامی در میان چوب ها... گرمی در میان سرما...

برایت آتش درست میکند...
دعوتت میکند بنشینی کنارش...
آتشی گرم... جذاب و دلربا... چشمگیر و دلپذیر...
چای ماسالا را برایت میریزد با ظرافتی که از او سراغ داری...

مدتی غرق‌چوب ها و جنگل میشوی... بعد،
چای را مینوشی... گرم تر میشوی... حس حتی بهتری میگیری... حس حرارت و شورِ ادویه هایی که در چای بود در تو نمایان میشود... .

و در حقیقت؛
تو در جادویی به نام "عطر" گم شده ای...
عطری‌ که دوست داری با فردی که دوستش داری تقسیم کنی...
عطری گرم... پر‌حرارت و ادویه ای...
عطری چوبی...

عطری با حس و حال چوب و درختان خیس پاییز...

به "وودی مود" خوش آمدی.


- امین‌ کریمی