DEMETER FRAGRANCE - Kitten Fur

سلام

برای علاقمندان به گربه

همه دوستداران گربه می دانند که گربه ها بوی خاصی دارند، شاید به خوش بویی گل ها نباشد اما از نظر آنها بوی موی گربه به طرز باورنکردنی خوب است.
به خاطر این بو که بنا به ادعای آنها آرامش، گرما و شادمانی به همراه می آورد
برند تجاری آمریکایی به نام Demeter عطر جدیدی را با بوی گربه های کوچک به نام (بوی خز بچه گربه) روانه بازار کرده است.

این عطر حاصل 15 سال تلاش کارشناسان بوده است، آنها قصد داشتند تا بوی گرم و آرامش بخش بچه گربه ها را به مشتریان خود هدیه بدهند. شرکت نامبرده روش تولید این عطر را افشا نکرده اما اطمینان خاطر داده است که در تولید عطر موی بچه گربه هیچ گربه آزاری صورت نگرفته است.

دمتر یک برند تجاری آمریکایی و مرکز آن در نیویورک است که در ژوئن 1996 میلادی فعالیت خود را با شعارهای :

«عطرهایی که در ذهنتان وجود دارد را می سازیم» و یا
«خاطراتت را زنده کن و به عقب بازگرد»

آغاز به کار نمود. آنها تلاش می کنند تا عطرهای خود را با الهام از زندگی معمولی و عادی مردم بسازند.

دمیتر کیتن فور
یه عالم گربه داشتن خیلی معرکه است. اگه حالت بد باشه کافیه نگاهشون کنی. اونا خوب می‌دونن که همه چیز همینیِ که هست! هیچ چیز ارزشِ هیجان‌زده شدن رو نداره. گربه‌ها ناجیِ ما هستند. هر چقدر گربه‌ی بیشتری داشته باشی، بیشتر عمر میکنی. اگر صدتا گربه داشته باشی ده برابر بیشتر از زمانی که ده تا گربه داری زندگی میکنی. یک روز این قضیه ثابت میشه و مردم هزارتا گربه نگه میدارن و تا ابد زنده می‌مونن! :) بوکُفسکی - سوختن در آب، غرق شدن در آتش.

چندساعت قبل برای بار سوم با این مخلوقِ بیچاره روبه‌رو شدم :)
رایحه ی شیرین وانیلی خامه‌ای که یک مُشک با اتمسفر پودری در قلبش وجود داره.

1. تو این برخورد متوجه شدم واقعا شیرینیِ زیادی داره.
2. حس مصنوعی بودن از زیر پوست عطر میزنه بیرون!
3. تو برخوردهای قبلی خطوط چوبی حس میکردم. این دفعه نه!
4. کمی شبیه به بویِ کُرکِ تازه فرآوری شده است.

طبع معتدل، شیرین، مُشکی انیمالیک پودری لاکتونیک

دوستان یکی از خصوصیاتِ بارز بچه گربه‌ها اینه که همیشه دوست دارن شیر بخورن وَ بخوابن! بدنشون هم همواره بوی انیمالیک نمکی شیری و چرب طور داره که تو یک اتمسفر کاملا تنبل پخش میشه :)
اگر این رایحه برای برخی خوشایندِ، دلیلش اینه که خود کیتی رو می‌بینن. ولی اون بو اگر بصورت مستقل از یک جهانی مثل عطر به مشام برسه میتونه مشمئز کننده هم باشه! خلاصه این عطر هیچ ربطی به گربه، بچه گربه، سَندکَت، پلنگ، شیر، چیتا و هرگربه سان دیگری نداره. وَ چه خوب که نداره!!

لوئیس کارول تو کتاب ماجراجویی‌های آلیس در سرزمین عجایب گربه‌ای رو تصویر میکنه به نام چِشِر، که پوزخندی مرموز، شیطانی و تمسخرآمیز داره. این دقیقا همون ریشخندیِ که باید به دمیتر تحویل داد وقتی میگه کیتن فور بوی بچه گربه یا... میده :)

فِنقِل
من بعضی وقت ها بهش می گفتم خسرو. یه پسرِ سفید و طوسیِ پشمالویِ پررو با چشمای سبز. شب ها توی پارکینگ می خوابید و هر روز هفت صبح میومد زیر پنجره ی اتاقم و منو صدا می کرد که ببرمش توی حیاط تا بره دستشویی و بعدش هم صبحانه اشو بخوره.
میومد تو خونمون چرخ می زد، بعد می رفت دم در پشت بوم و به دستگیره نگاه می کرد تا من ببرمش اونجا. بغلش می کردم و می رفتم پشت بوم. از بغل من جُم نمی خورد. باهاش حرف می زدم، خونه هارو نشونش می دادم، کوه ها، ستاره ها، ماه.. بهش می گفتم: ببین چقدر ستاره ها خوشگلن.. چشماش برق می زد..
شب ها تا منو می دید خستگی در می کرد و میومد پیشم و می نشست روی پاهام. صورتشو می گرفتم و باهاش حرف می زدم و اونم با دوتا تیله ی سبز به من خیره می شد. با نگاهش، گرما و انرژی زیادی می گرفتم و حالم خوب می شد. یک دفعه مریضی خیلی بدی گرفت. باید روزی دوبار می بردمش دامپزشکی. یبار یادمه ده و نیم صبح بود و من بغلش کرده بودم و داشتم از یه کوچه ای رد می شدم که یک دفعه از بغلم پرید بیرون و زیرِ کاپوت یه پراید سفید رنگ قایم شد. صاحب ماشین، چهارِ بعد از ظهر، خونه میومد و من هم تا همون موقع روی جدول خاک خورده، خیره به پراید نشسته بودم. بالاخره یه خانم لاغر و عصبی، یونیفرم سرمه ای به تن نزدیک من شد. از گربه هم می ترسید! ماجرا رو براش گفتم و اون غر غر کنان، مشغول باز کردن درِ خراب کاپوت ماشینش شد. نزدیک بود فحشم بده:) بخیر گذشت:) بعدش هم از اون خانم خسته عذر خواهی کردم و راهی شدم..راستش اولش که خانومه اونقدر عصبانی باهام برخورد کرد متعجب شدم ولی بعد گفتم اوکیه. با خودم فکر می کردم: واقعا فکر کن از گربه بترسی، هر روز صبح تا ظهر بری سر کار و کارمند باشی و خسته و کوفته بخوای بری خونه تا استراحت کنی، بعد یه دختر جلوی راهت سبز بشه و بگه گربمو از ماشینت بیار بیرون.. حق داره پس عصبی بشه:) خلاصه خون دل خوردم سر این پسر تا بعد از یک ماه کاملا خوب شد.. یک شب مونده به تولدم رفتیم کردان و بعد که برگشتیم اونم رفته بود و هیچ وقت هم برنگشت..خیلی ها بهم می گفتن: بیا! ببین این همه زحمتشو کشیدی، اونم ولت کرد و رفت. می پرسید چند نفر؟ من میگم از هر ده نفر، نُه تا و نصفی همین جمله رو تحویل من دادن:) منم فقط می گفتم: نمی فهمم! چه ربطی داره؟! همیشه برام خیلی عجیب بوده این حرف ها و توقعات. چون خودم همیشه معتقدم، اگر کاری برای کسی می کنیم، زحمتی می کشیم، محبتی می کنیم و.. هیچ معنایی نمی ده که بخوایم توقع داشته باشیم اون فرد در مقابل اون رفتار رو داشته باشه و همیشه پیش ما بمونه و تنهامون نزاره..این توقعات، چه به جا باشن و چه بی جا، مخرب ان. کلا توقع داشتن خیلی چیز بی معنی و بی خود و بی جهتیه. به عبارت دیگه، توقع داشتن از هر موجودی و هرچیزی، تهِ خودخواهیه..
راستش دلم خیلی برای فنقل تنگ می شد. شبا می رفتم پایین و براش آهنگ Don`t You Remember Adele رو می خوندم:) امیدوارم الان، توی این سرما، جای گرم و نرمی داشته باشه و حالش خوب باشه:) همین کافیه..راستش گرما و انرژی که این عطر بهم منتقل کرد منو یاد فنقل انداخت.
و اینکه نوشته های مفید آقای مسیح و آقای ایرج رو هم درباره ی کیتن فر بخونید.
در آخر:)
گر باد فتنه هر دو جهان را به هم زند
ما و چراغ چشم و ره انتظار دوست..