PENHALIGON'S - The Tragedy of Lord George

اولین‌بار که رایحه ی عطر لورد جورج را استشمام کردم، رو پوشاک یکی از همکارانم بود که فوق تخصص انکولوژی هست. اون روز هوا خیلی سرد بود برف سنگینی باریده بود و شیفت من اون روز بعد از ظهر بود که وقتی از ماشینم پیاده شدم، همین همکارم رو دیدم که شیفتش تموم شده بود داشت می‌رفت، یه پالتوی مشکی پولار نازک با شلوار پارچه‌ای مشکی و پیراهن سفید و دستکش چرمی، و این عطر...
رابطه‌ی خوبی با همدیگه نداریم و معمولا توو جلسات بالینی برای آنالیز و تشخیص بیماری‌ها کارمون به بحث کشیده میشه که البته تقصیر خودش هست چون من معتقدم نباید به خانواده ی بیماران سرطانی، داروهای گرانقیمت رو پیشنهاد بدیم با اینکه می‌دونیم تاثیر موثری برای بقای بیماران ندارند و اگر هم داشته باشند، بلاخره زندگی بدکیفیتی تا پایان عمرشان خواهند داشت، اما این همکارم همواره سعی می‌کنه حالا شاید بخاطر دلالی دارو یا هر چیز دیگری، داروهای گرانقیمت که قیمت یک پودر 100 میلی گرم آنها 120 میلیون تومان هست را به خانواده ی بیماران پیشنهاد میده که زندگی اقتصادی آنها رو به نابودی میکشونه چون بهشون امید بیهوده میده.
رایحه ی این عطر رو از همون همکارم استناد کردم و برای خودم هم خریدم، واقعا بسیار جذاب هست و دقیقاً در تاریکی ها نهفته است که شاید دنباله‌ای از نور سبز را در سرای سیاه سایه‌ها نوید می‌دهد.
اما از این رایحه می‌ترسم، می‌ترسم بخاطر تمام آن خانواده‌هایی که تمام زندگی خودشان را برای خرید داروهای سرطانی خرج کردند که شاید عزیزشان زنده بماند. و این امیدی خطرناک است که متأسفانه در جامعه ی بالین کشور روز به روز، گسترش می‌یابد.
من منکر معجزه ی خداوند نیستم و حتی به بیولوژی باور انسان‌ها برای مبارزه با سرطان ایمان دارم...اما پیشنهاد دارویی که صدها میلیون تومان تا چند میلیارد تومان قیمتش هست برای بیماری که در کهنسالی است و رایحه ی مرگ برایش نزدیک است، به نظرم ظلم و ستمی جبران ناپذیر هم به خانواده ی بیماران و هم به خود بیماران است که قطعاً در این دنیا و آخرت، بی پاسخ باقی نخواهد ماند.
افسوس که وجدان و منطق قلبی در جامعه ی بالینی، هنوز از منطق اعداد و ارقام تبعیت می‌کند.
کیفیت شایسته برای مردان شایسته در علم اخلاق و هنر فضیلت و معرفت، برای روزهای سرد با ماندگاری و پراکنش متوسط تا خوب.
سپاس از همراهی بزرگواران....

شاید نظرم یکم نا محبوب باشه ولی یه چیزی مثل مونت بلان لجند با قیمت و رایحه دیگه ای از این روایح محبوبیت بیشتری داشته باشن و خیلی خوش پوش تر باشن هرچند که یه سبک دیگه ان ولی اینجور بو هارو اصلا نمیشه درک کرد چرا ساخته شدن

سلام وقت همگی بخیر
یک سوال دارم از عزیزانی که این ادکلن را استفاده می‌کنند از چیه این عطر خوشتون اومده چون هیچ رایحه دلنشینی نداره و اصلاً بوی خوشی نیست
اصلا کسی که این بو رو میپسنده کلا دنبال چیه؟ چون نه شخصیت خوبی رو میرسونه نه بوی خوبی رو به ارمغان میاره من که به هیچ وجه این رایحه هارو عطر نمیدونم به شدت تهوع اور بود برام یه بوی حیوانیی طور به مشام من رسید نمیدونم چیه شاید یه بوی دیگه ای باشه ولی هر چی هست واقعا بوی بدی داره برید سراغ کرید و تام فورد از این شرکتا بوی خوب بوب بنظرم در نمیاد

درودها
سمپلی از این کار دستم رسید و وقتی تستش کردم متوجه شباهتی بالا به دانهیل براون شدم!! همچین شباهتی وجود داره یا به نظرتون اون سمپل فیک بوده؟

•ماکسیموس(راسل کرو در گلادیاتور) اشک می‌ریخت.

•شروع می‌شود: سبز-صابونی، رام-وانیلی-امبری، خامه‌ای-صابونی، مخملی-اسطخدوس‌مانند و تمیز بر بافتی رام‌گونه.
•سبزی به غایت اشرافی و غنی با فام زیتونی. چرمِ جیر به رنگ قهوه‌ای سوخته.
مبلمان هم چرمی بود؛ نه براق و نه تماما کدر. دکوراسیون داخلی از چوب تیره و پنجره‌ها مشرف به جنگل.
.فندک روی میز بود، از جنس طلا. مرد، موقر بر مبل چرمی نشسته بود که دکمه‌های زینتی‌ کار‌شده روی پوسته‌اش، گوشت بدنه را فشرده کرده بودند.
خط ریش زیر گلو، اصلاح شده بود و عطر‌ تمیزش با دود سیگار رایحه‌‌ای غریب می‌ساختند. دست، سیگار را از گوشه‌ی لب امانت گرفت و به جاسیگاری روی میز سپرد.
اتاق چوبی تاریک بود و هیزم در آتش می‌سوخت.
نور طلایی شومینه تنها بر عمق سیاهی می‌افزود.
آن شب سرد، آسمان روشنش سرخ و مشوش بود، اما زیبا. از آنها که نوید باراش برف می‌دهند.

•واژه‌ها برای این عطر:
بسیار اصیل، لوکس، فوق‌العاده اشرافی، تنها، کلاسیک از نوع اتمسفرسازی، عمیق و مجرب، اهل خرد و‌ اندیشه.

•موسیقی؛
دارک-راک، گوتیک-راک: از جناب Nick Cave
•کاراکتر:
راسل کرو، تام هاردی، جرارد باتلر(هر سه از بازیگران محبوبم)

•رایحه:۹.۵ از ۱۰
پرفورمنس: ۷.۵-۸
طراحی شیشه: ۸.۵-۹
بازخورد: ۸.۵-۹

با احترام و عرض ادب
دوستان فرهیخته و ارجمند هر انسانی ژنتیک منحصربفرد خودش را دارد که بر همین اساس، شخصیت متفاوتی هم خواهد داشت. علایق و سلایق هر شخص هم بر مبنای شخصیت ژنتیکی خودش برای هر چیزی از عطرها تا رنگها و موسیقی‌ها هم متنوع و متفاوت خواهد بود. بنابراین به نظرم نباید برای هر سلیقه‌ای که یه عطری را حتی با گویش تند و ناشایست، روایت می‌کند، خرده بگیریم یا واکنش نشان دهیم. چراکه در نظر من، حتی کسانی که عطرهای خیلی خوشبو یا خوشایند برای عموم را تخریب می‌کنند حالا چه به عمد یا غیر عمد، به هر حال این نظرات جامعه ی آماری است که بیانگر شاخص خوب بودن اون عطر را مشخص می‌کند. برای مثال اگر عطری در سایت های مرجع جهانی رای بالاتر از ۴ داشته باشد که تعداد بیش از ۱۰۰ یا ۱۰۰۰ رای دهنده داشته باشد، خوب مشخص است که این یه عطر احتمالأ عام پسند می‌باشد هرچند که در این سایت چند رای دهنده، نمره ی ۰ یا ۱ به اون عطر داشته باشند.
البته حتی ممکن است اون کاربرانی که برای یه عطر امتیاز ۰ یا ۱ داده باشند، هر یک از ما اون عطر را تست کنیم و همان امتیاز ۰ یا ۱ را به همان عطر قائل شویم.
متأسفانه هنوز حفاظت گفتار نه تنها در فضای حقیقی بلکه در فضای مجازی یا سایبری هم رعایت نمی‌شود و برخی ها شاید با خودشان فکر می‌کنند که چون مثلا نام کاربری مستعار برای خودشان درج کرده‌اند در این سایت، و چون ناشناس هستند پس دیگه راحت می‌توانند هر مدل ادبیات یا جنس گویش را بکار ببرند. ولی من معتقدم حتی اگر یه انسان در هر فضای مجازی حضور داشته باشد حتی با نام مستعار و ناشناس، باز هم حفاظت گفتار را بایستی در اولویت گفتار خودش قرار دهد. چراکه حتی نام مستعار هم می‌تواند به نیکی در یادها بماند و هر مخاطبی هم با حس نیکی از نام مستعار همان کاربر، یاد کند.
در نظر من، انسان‌هایی نظراتشان موثر و اصیل هست که هم برای خودش و هم برای دیگران صبوری و حفاظت گفتار داشته باشند، حتی اگر اون نظر برای یکی دیگر، مفید نباشد اما در حداقل ممکن، خود مفید نبودن یا نادرست بودن نظری که قبلاً درج کرده بود، بخاطر حفاظت گفتاری که داشته است، می‌تواند مفید و موثر باشد.
در مورد عطرها، اگر شخصیت و یا نوشته‌های هر کاربری برای هر کدام از ما، مورد پسند نیست، به سادگی از کنارش عبور کنیم و توجه نکنیم.
سپاس از همراهی تمامی بزرگواران...

سلام و روز همگی بخیر
چه بلایی داره سر اینجا میاد،پگاسوس داره تشبیه به
بوی گاز میشه،لرد جرج داره تشبیه به چسب pvc و...!؟
از ریویو های تخصصی و علمی رسیدیم به حرفهای
صد من یه غاز و پوچ که حتی ارزش خواندن هم ندارن!
این کلمه سلیقه تبدیل شده به توهین به یک اثر فاخر
و هنری که اساتید محترم لطف کردن ریویوهای تخصصی
خودشون رو قبلا در صفحه مخصوص هر عطری بارگذاری کردن،بجای تست هر عطر که اصلا معلوم نیست برای کدام شرکت و برند هست و قبل از نوشتن مطلبتون لطفا به نظرات اساتید محترم مراجعه کنید،
واقعا حق دارن اَمثال ایکاروس،علیرضاxx،مسیح،سخی و دیگر اساتید محترم دیگر هیچ مطالبی رو درج نکنن و کنار
بکشن،با دیدن این همه نظرات کَشکی یا کپی پِی ست
و غیر مرتبطُ...
استاد شوشتری،اسعدی،مهربد،مهران و دیگران که حضور
دارید و عمری رو با عطور مختلف سپری کردید لطفا به داد این محفل برسید که بجور دارن خرابش میکنن🤦‍♂️
چطور باید بیان کرد که اعمال نظر بدون داشتن سواد
علمی،تخصص و تجربه اشتباهه🤷‍♂️
از کجا به کجا رسیدیم واقعا جای تاسف داره... ☹️😔

سلام
من بلد نیستم مث بزرگان این سایت از عطرها وصفای زیبا وعارفانه بکنم، اما این عطر عالیه واقعا عالیه،
اولش بنظرم واقعا بوش تنده واس شامه من، اما دقیقا بعد از 15 دقیقه بوش معرکه میشه، بویی که داره حس میکنم زمینی نیس انقده ک خوبه، شبیه ب هیچ عطری هم نیست بنظرم(عطرایی ک من تست کردم البته)
کلا به عنوان یه تازه کار مفیستو، ایمجشین و این عطر که لولش از اون دوتا خیلی بالاترم هست رو عاشقشون شدم.
🌹

بعضیا گفته بودن این عطر صابونیه ولی از نظر من اصلا صابونی نیست! شاید دوستان صابون های گرون قیمت استفاده میکنن که این بو رو میده!

نکته ی دیگه ای که در برخورد با این عطر یافتم این بود که اسمش شدیدا بهش میاد! فضای تراژیکی داره و در کل عطر با کلاسیه

تراژدی لرد جرج، عطری از تبختر نجیب‌زادگان و پرده‌بردار رازهای خاموش

در شیشه‌ای تراش‌خورده، گویی روح یک اشراف‌زاده‌ی مغرور و در عین حال پنهان‌کار نفس می‌کشد؛ “تراژدی لرد جرج”، نه فقط عطری‌ست، بلکه روایتی‌ست از تقابل شأن و شوق، وفاداری و خیانت، صلابت و زوال.

با نخستین افشانه، عطر گرم و شرقی‌اش چون باز شدن درهای یک عمارت کهن است؛ جایی که چوب‌های گران‌قیمت، شراب کهنه و پوست چرمی صندلی‌های آنتیک، با هم نجوا می‌کنند. بویی از رام و دانه‌ی تونکا، همچون لبخند مرموز یک مرد خوش‌پوش، که هیچ‌گاه حقیقت را تمام‌قد فاش نمی‌کند. رایحه‌ای که نه تنها به مشام می‌رسد، بلکه خاطره می‌آفریند.

لرد جرج، مردی با وقار است، با سبیل‌های آراسته و نگاهی که حقیقت را می‌پوشاند. اما زیر آن نقاب طلایی گوزنی، داستانی نهفته است؛ داستان یک تراژدی آرام، که با هر بار استفاده، پرده‌ای از آن کنار می‌رود.

این عطر، مناسب کسانی‌ست که درونشان رازی‌ست نگفته، و دلشان برای زمان‌هایی می‌تپد که نجابت، قدرت و غم، در یک قاب کنار هم می‌نشستند