XERJOFF - Don

کدام کلاب؟

از کالکشن جوین دِ کلاب، دُن و بِردی را بوییده‌ام..
بِردی؛ بوی خانه پدربزرگم را می‌داد.. بوی کاه‌گل و خاک.. بوی درِ چوبی و دیوارهای نم‌گرفته را؛ در بعد از ظهری مرطوب و دل‌انگیز در مازندران.. همان‌جایی که گفته بودم دنبال گنج می‌گشتیم با هم‌بازی ام.. منتهی هیچ خبری نبود! نه ظرف میوه‌ای، نه پیراهنی رنگی، نه شکوفه ای بر درخت، نه هم‌بازی ای، و نه حتی پدربزرگی پشتِ پنجره!

بِردی؛ تصویری‌ست خاکی فام که در قلبش رنگی‌ترین خاطرات‌ِ یک دختربچه را دفن کرده است..!


دُن؛ در ایتالیا عنوانی‌ست افتخاری که برای ادای احترام به اعضای اصلی یک خانواده، قبل از نام شخص، به کار برده می‌شود..
تیغه‌ای باروتی فلزی دارد، و نُتی چند ثانیه‌ای و فِیدِ گورماند‌ که حضور بارزِ ویسکی را نوید می‌دهد.. آکوردی فروتی، سپایسی، چوبی..
به تصورِ من چوب در این عطر بُعد دیگری نیز دارد.. جلوه‌ای خشک و حرارت دیده که دوده از آن بلند می‌شود.
و نیز تنباکو در کنارِ ویسکی؛ شیرین و گرم و نرم است.. یک رگه‌ی ترشِ آلبالو مانند، شبیه به کاپتان بلکِ آلبالویی هم داشت برای من.. بسیار کوتاه و فانی..
همچنین من از تنباکو یک پوسته نازکِ خاکی هم گرفتم.. شاید هم تاثیرِ نعناع‌هندی باشد، هرچند که پچولی در نت‌ها ذکر نشده..!‌ خلاصه هر چه که هست، زیباست.
این رایحه اگر فیلم باشد می‌شود The Godfather II.. آن پلان‌ها و سکانس‌ها، همگی، می‌توانند این بو را بدهند..!
روزی پدرخوانده دو را در اتاق پدربزرگ تماشا می‌کردم.. وقتی دُن را بوییدم، یاد آن روز و اتاقِ سردش و جای خالی‌اش افتادم.. یاد آن خاطرات رنگیِ دور.. آن کودکی ها.. یادِ بِردی..

فریدو زمزمه کرد؛
Holy Mary, mother of God, pray for us sinners...
قطره‌ای بارید؛ صدای شلیک و بوی باروت در فضا پیچید...

عرض ادب و احترام خدمت دوستان عزیزم.
“دون”اسمی برازنده برای مردی که از کثیف شدن دستانش پیشمان نیست.
چند وقت پیش پستی رو تو اینستاگرام میدیدم با عنوان”عطرهای مافیایی” ونکته جالب این بود که در این پست از عطرهایی مانند امبر لدر و فاکینگ فبیولس نامبرده بودن که در نوع خودش بسیار عجیب بود:)
مافیای واقعی اینجاست،زرجوف دون از معدود عطرهاییه که میتونه لقب”مافیایی”رو به دوش بکشه.
ترکیب نت ها بسیار عجیب و جالب از اب در اومده و در عین خاص بودن قابل پوشیدنه.خیلی دارک نیست اما لبه های خشونت امیزی داره که قطعا هر سلیقه ای رو پوشش نمیده.همون طور که میدونید باروت رایحه ای دودی داره و در ادامه که روایح چوبی روی کار میان،ترکیب این دو بویی شبیه به چوب در حال سوختن ایجاد میکنه که در کنار رایحه تنباکو،ویسکی و شکر(شبیه به ویسکی های شیرین طعم دار)بسیار خاص و عجیب غریب میشه.
زرجوف در شفافیت نت ها استاده و نت ویسکی که در این کار وجود داره شفاف ترین و طبیعی ترین نت ویسکیه که تا به حال استشمام کردم،اونقدر طبیعی که بلافاصله بعد از اسپری اهنگ بانو هایده تو مغزم پلی میشه که میگه:
مستیم درد منو دیگه دوا نمیکنه
غم با من زاده شده،منو رها نمیکنه:)
زرجوف دون مطلقا برای شخصیت های ضعیف نیست و برای استفاده از این رایحه باید یک don باشید چرا که این رایحه خصوصیات یک رهبر مانند قاطعیت،اعتماد به نفس و… رو در کنار هم داره و حس یک رهبر رو القا میکنه.
با ارزوی بهترینها برای دوستان عزیزم

من برای سمپل ۵ میلی این لعنتی حاضر شدم ۱ میلیون پول بدم اما می ارزید !
گنگ ترین عطری است که میتونین که توی زندگیتون تجربه کنید یا به قول آمریکایی ها بد ا*س ترین به معنای واقعی کلمه همین دون یا آقا بزرگ ایتالیایی است

آکوردها رو ببینید آخه :
تنباکو (شبیه به سیگار برگ کوبایی)
بوزی و کمی شیرین ( شبیه به ویسکی )
و بوی دودی عجیبی ( البته نه زیاد قدرتمند) که نمیشناختم و توی رویوهاش متوجه شدم شبیه ساز بوی باروت هست ! بله باروت !
تمام و کمال تصویر مافیایی و خلافکاری رو برای شما تداعی میکنه که اگر استایلش رو رعایت کنید به شدت حس قدرت هم میاره واستون
به جز زمستان بعید میدونم فصل دیگه ای بشه ازش استفاده کرد.
موندگاری خیلی خوبی داره. روی لباس نخی تا ۲۴ ساعت هنوز میشد بوش رو استشمام کرد
نشر بوش هم بدک نیست، مخصوصا توی دو ساعت اول حرفی واسه گفتن داره

با این حال پیشنهاد برای خرید نمیکنم چون هم قیمت به شدت بالایی داره و هم اینکه بازخورد لاو و هیت زیادی دریافت میکنید که شاید شما رو سرخورده کنه
اما اگر عاشق عطر بازی هستین سمپلش رو تهیه کنید
شما رو برای دقایقی به دل اتاق های فکر گنگستری سیسیل خواهد برد

شاهکار باروتی زرجوف
اینکه عنصر بیگانه و دور از دنیای عطر یعنی باروت رو تبدیل کنی به اثری هنری فقط از زرجوف بر میومد ، یه رایحه بی نهایت سنگین و تاریک که پوشیدنش خلق و خوی گنگستری و به اعتقادم شخصیت آلفا نیاز داره ، کاراکتری که بسرعت بخاد خودشو تو جمع متمایز کنه ولو با بوی خالص و ناب باروت !!!!
برای شامه من بوی باروت کاملا غالبه اما همنشینیش با تنباکو و کمی ویسکی اونو در عین سنگین بودن کاملا دلنشینش کرده ، کاری که نمیدونم خوشحال باشم از هایپ نشدن و خاص موندنش ، یا ناراحت باشم بابت مهجور موندن و زیر سایه باقی کارها بودنش ، هرچی که هست دان یه تجربه کاملا متفاوت و بینظیر از هنر عطاری رو ارایه میده ، بنظرم فقط با استایل کلاسیک (ترجیحا تیره) و سن بالای 30 میشینه .

تازه دستم رسید خیلی باروتیه،،و افسرده،،انگار تو زندگی سریاله سوپرانو رفتی،،منو گرفت،،بعضی وقتها باید زد

سلام دوستان عطرافشانی ،عطری مشابه این رایحه وجود دارد که قیمت مناسب‌تری داشته باشد؟