این عطر کاملا گیاهی و بسیار خوشبو توسط Ernest Daltroff در سال 1934 تولید شد.
پوران هوم از عطرهای انقلابی کارون است که از روایح دوگانه اسطوخودوس و وانیل استفاده میکند. این عطر نمادین که در سال 1934 توسط ارنست دالتروف خلق شد، براساس روح مدرن درونیاش همچنان ادامه مییابد. این عطر از نسلی به نسل دیگر منتقل شده و به امضای بسیاری از چهرههای مشهور تبدیل شده است، مانند جمیز دین و سرژ گینزبورگ. طراوت آروماتیک اسطوخودوس در عطر پوران هوم بر فراز مایههای گرم و پودری نتهای شرقی در لایه پایانی قرار گرفته است؛ لایهای که نتهای وانیلی توانستهاند سرشاری فراگیری به آن بدهند. آمیزه پوران هوم بدون تغییر باقی مانده و اولین عطر در تاریخ عطرسازی است که بهطور خاص برای مردان طراحی شده. رد متمایز و شاخص پوران هوم همچون نمادی از جهان کارون نمایان میشود.
اطلاعات این ادکلن را میتوانید هم اکنون در سایت عطر افشان مشاهده بفرمایید .
نوع عطر | ادو تویلت |
برند | کارون |
عطار | ارنست دالترف |
طبع | معتدل |
سال عرضه | 1934 |
گروه بویایی | رایحه های معطر |
کشور مبدأ | فرانسه |
مناسب برای | آقایان |
مناسب فصل | پاییز |
اسانس اولیه | ترنج ، لیمو ترش، اسطوخودوس ، رزماری |
اسانس میانی | اقاقیای برزیلی ، وانیل ، رز ، سدر ، شمعدانی ، گشنیز ، سالویا اسکلاریا، گل آفتاب پرست |
اسانس پایه | دانه تونکا ، مشک ، کهربا، خزه درخت بلوط |
مدتی هست که عطرافشان رو دنبال میکنم و از کامنتا و گفت و گو های دوستان استفاده میکنم. بیشتر درگیر کار و ورزش کردنم و در کنارشم گاهی وقت ها موزیک میکس میکنم و تو یوتوب میزارم. در کنار این کارها که روتین همیشگیه سر زدن به اینجا هم داره به یه روتین تبدیل میشه. به مقوله عطر علاقه دارم ولی حرفه ای یا مداوم دنبالش نبودم تا ١ سال گذشته که به خاطر تلاشم برای ورود به صنعت لباس پیگیر شدم. تقریبا سایت ها و کانال های فارسی یا ایرانی رو دنبال یا سرچ نمیکنم مگر اینکه نیاز باشه ولی اینجا یکی از معدود جاهایی که به نظرم ارزش فالو و استفاده کردن رو داره و باعث افتخاره که به این خانواده اضافه شدم.
اما در مورد عطر...
راستش طرفای بهمن بود که برای تولد پسرای یکی از دوستای مادرم دنبال کادو بودم گفتم برای پدرشونم یه عطر بگیرم که با یکم سرچ با دانهیل قهوه ای آشنا شدم و با توجه به چیزی که ازشون تو ذهن داشتم (اهل کافه، دنسینگ، حال و هوای قدیمی و کلاسیک) سریع براشون سفارش دادم که فوق العاده خوششون اومد و انصافا هم کار خوبیه. تو همون مراسم در مورد عطر حرف زدیم و اسم این عطر رو گفتن (گفتن عطر شاه) و منم سریع سرچ زدم و آمارش رو درآوردم ولی زیاد پیگیر نشدم. بعد از حدود 1 ماه افتادم رو خط خرید عطر برا خودم و بابم (مخفف بابا) دنبال خودم راه انداختم و رفتیم عطر بو کردن. از ارگ تجریش و پاسداران بگیر تا ونک، از لالیک اکستریم بگیر تا ممو و یه سری برندا که اسمشون یادم نمیاد. برای لالیک اکستریم رفتم ولی اینقد بو کردم که یادم رفت چی میخواستم. باب از لالیک نویر خوشش اومد خواستم براش بگیرم ولی گفتم بزار منم انتخاب کنم و بعد بخریم (یه سری سختگیریا دارم نمیدونم خوب یا بد ولی دوست دارم کار خوب باشه و ازش مطمئن باشم، به قولی با خیال راحت بخرم). نمیدونم چی بحثی شد که دوباره پای پوران هوم اومد وسط و باب گفت عطر عالیه، منم بعد از اینکه ازش مطمئن شدم سفارش دادم. فک کنم روز دوم فروردین بود که رفتم برا مام گوشی بگیرم (تازه از مسافرت برگشته و دردسر فیلترشکن برا آیفون) که برگشتنی لالیک نویر رو برا عیدی باب گرفتم و برا خودمم دولچی گابانا کینگ (اجمل بلو و د وان رو میخواستم بو کنم که نداشتن و مام هم ایسه میاکه لئو و کول واتر اوردن). وقتی برگشتم دیدم جو خونه سنگین و هر 2 تا ناراحت که فهمیدم دعواشون شده، سر چی؟ هزینه ها و مخارج و اینکه آیا من برنامه ای برای خارج رفتن دارم یا دارم وقت تلف میکنم (حقم دارن، البته همه ناراضین). خلاصه عطر رو بو کردن و خوششون اومد و اسپری هم کردم ولی لذتی توش نبود که خورد تو ذوقم چون هر وقت براشون چیزی میخرم یه چیزی میشه که باعث میشه کلی تو ذوقم بخوره البته خیلی وقت که عادت کردم و مقاوم شدم ولی بازم تو ذوق آدم میخوره حتی خیلی کم.
بالاخره امشب پوران رسید و رفتم گرفتم و آنباکسش کردیم ولی چه فایده که باز خورد تو ذوقم... از یه طرف پدر توجهی به عطر نکرد و اصلا یادش رفت تشکر کنه و از یه طرفم حرفای مادر در مورد خرج کردن و برنامه نداشتن... خلاصه عطر رو اسپری کردیم و الان میخوام نظرمو بگم.
اول بگم که این کار مورد علاقه من نیست برا همین نمره ندادم و سعی میکنم منصفانه نظر بدم. با اسپری هایی که کردم بلافاصله تندی اسطوخودوس خودش رو نشون داد که شاید هر کسی از این تندی خوشش نیاد ولی کمی که زمان بگذره این تندی میخوابه و شیرینی وانیل اضافه میشه و کار ملایم تر میشه (یا یه جورایی قابل تحمل تر). زیاد متوجه مشک نشدم ولی یه حس گرمی گرفتم که شاید به خاطر اون باشه. این کار پودریه و نمیتونم بگم از کار پودری خوشم نمیاد (سلام دانهیل قهوهای 🖐️) ولی از این کار خوشم نیومد. به نظرم نه خیلی سبکه و نه خیلی سنگین و از این حیث تعادل تقریبا توش رعایت شده و میشه گفت کاری که اذیت نمیکنه. اولین حسی که از بو کردنش گرفتم بوی صابون قدیمی (فک نکنم صابون قدیمی بو کرده باشم ولی قوه تخیلم قویه 😁) بود که مام هم نظرش همین بود و یه جور آدامس، مثه اینکه آدامس نعنایی و تند بندازی توی دهن و با اولین گاز نعناش پخش بشه. به هر حال هر عطری یه سری طرفدار داره و اینم یه عطر با طرفدارای خودش که قطعا میشه بهش نگاه کرد. طراحی شیشه هم حس باکلاس بودن رو تداعی میکنه و درش یه حس قدیمی و خیلی کم آرت دکویی بهم میده. در نهایت این کاری نیست که بخوام بخرمش و به کسی هم پیشنهاد نمیدم مگر اینکه از این مدل کار خوشش بیاد.
4 تا عطر بعدی که احتمالا هست در موردشون بنویسم اینان، ایسه میاکه لئو که بوش فوق العادس ولی گذاشتم برا اخرای بهار که استفاده کنم، کول واتر، دولچی کینگ و لالیک. منو ببخشید که زیاد و خودمونی و راحت حرف زدم. ذهنم درگیر بود، یکی از میکس هایی که درست کردم و گذاشتم و گفتم با نوشتن تو اینجا شاید کمی آروم بشه وگرنه معمولا آدم پر حرفی نیستم و زودم میخوابم چون صب میرم ورزش. قول میدم که دفعه های بعد کمتر حرف بزنم. این نظر منه ولی با دنیایی که امروز میبینم هنر یکی از معدود چیزایی که حال آدمو خوب میکنه و عطر بو کردن یکی از اوناست. شایدم منم که با بو کردن از این دنیا خارج میشم و میرم تو اون دنیایی که دوس دارم...