Filippo Sorcinelli - Io Non Ho Mani Che Mi Accarezzino il Volto

از ادمین عزیز و دوس داشتنیمون تقاضای درج این کامنت رو دارم :

امروز یکشنبه 21 بهمنه 1403 دلار روی قیمت 90 هزار تومن ایستاد، حتی نمیدونم از کجا شروع کنم، چی باید گفت و چی نوشت؟؟؟
نمیدونم تو این لحظه باید شروع کنم شرح ماوقع و از درد ها بنویسم یا به یکی دو جمله کوتاه اما عمیق و دردآور بسنده کنم؟؟
روزگار نه چندان دور بجای عطر در سایت های خرید و فروش ماشین دنبال ماشین بودیم، با اندک پس اندازی میشد فکر کرد به داشتنش ، زیاد طول نکشید که دلار پر کشید و خیلی زود سقف داشته ها و آرزو ها (بخوانید حقوق طبیعی زیستن) مون کوتاه شد ، اما به قول معروف انسان همیشه به امید زندس و تلاش باید کرد و تلاش....
اما امروز با دیدن این عدد خیلی کلمات مفهومشونو برای خیلی هامون از دست دادن، امروز نه نوری از انتهای جاده میاد و نه امیدی دلگرم کننده خواهد بود. امروز هیچ عطری خوشبو نیست و هیچ ذوقی مابین نت ها نیست.
امروز روزی بود که دره کمد عطرهامو بستم ، آخرین رویو هارو خوندم و تا زمان نامعلومی که کلمات معنای خودشونو پیدا کنن باید کمرنگ شد. باید احترام گذاشت به این غم درونی و کوچیک نشمرد آرزو های برباد رفته رو....

شاید باید نام این عطر رو برای خودمون تغییر بدیم و بنویسیم :
رویایی نیست که روحم را نوازش دهد....

در برابر زیبایی درای داون این عطر بگم هر چه بگم زشت گفته ام. ولی سکوت هم توانایی زیادی میخواد که من ندارم.
ماندگاری؟
ماندگاری!

درود..

رایحه این عطر برای من میخکه دودی،اسپایسی،گلی و کمی خاکی شده ست.رایحه میخک از ابتدا به شدت حس میشه که دودی و تند و تیز شروع میشه اما در درای داون زیبا ترین حالت ممکن رو میگیره،گلی و صیقل خورده و گوشه های تیزش گرفته میشه که تو درای داون روی پوست به شدت شیک و جذابه .درای داونش قشنگترین قسمت این عطره برای من.اما اون رایحه گلی که گفتم به شامه من حالت رزی داره،چیزی که اصلن نمیتونم باهاش کنار بیام همین رایحه گل در عطره.شاید برای شما خیلی محسوس نباشه.
استارت این عطر برای من یادآور اندی تاور ممورایز ۰۳ هستش.شروع تند و تیز فلفلی اسموکی،با تفاوت اینکه ۰۳ فاقد رایحه میخکه و بجای میخک،گلی خاکی شروع میشه.
از لحاظ پرفورمنس ،ال وولتو پخش و خط بوی وحشتناکی داره و ماندگاری هم یک روز کامل رو پوست میشینه
پرفورمنس ۹/۵ از ۱۰
رایحه ۸ از ۱۰

دوستان من تو این کار به وضوح از اول تا آخر میخک رو حس میکنم . همون بویی که وقتی وارد دندانپزشکی میشوی به مشامت میخوره ... چرا در نت های اعلام شده خبری از میخک نیست ؟

اولش شدیداً شبیه داروی بی حسی دندان پزشکیه یا من اشتباه میکنم ؟

سورچینلی ظلم کرد به من. افکارم چروکیده و سیاه به مانند در باتل و قلبم هم به مانند افکارم مچاله شد و پرت شد و فرود اومد بغل سطل زباله‌ی سر کوچه پدری. بارون می‌زد و یه کت زیپدار چرم قهوه‌ای تنم بود؛ جوونکی بودم و کل فکر و ذکرم این بود که بزرگتر بشم، شاید تحمل درد و رنج‌ها راحت تر بشه و خدا و بارون و آسمونم به من راحت تر بگیرن زندگی رو؛ و نشد. جای زخم‌ها موند و خوب نشدن؛ فراموش شد همه چیز اما حس‌ها خیر. آدم مگه لامسه خودشو از دست میده؟ حس هارو هل دادم در اعماق مغزم و همین دیشب، در اپنینگ این کار تمامی حس‌ها انگار برگشت پشت پیشونیم. به یاد شب بارونی و کت تنم که قرار بود بزرگتر نشونم بده و مینی برگ های کاپتان بلکی رو که پشت به پشت روشن می‌کردم و می‌دادم داخل و هدفونم که از زندگیی فریاد می‌زد که تئاتر مزخرفی بیش نیست و بس. توی پارک نزدیک خونه نشسته بودم به صدای ماشینا و رعد و برق و دانشجوهای جوون همسن خودم که از پیاده روی منتهی به پارک دست تو دست هم گذر میکردن و میخندیدن گوش میدادم. میگفتم چرا من نه؟ شاید زندگی مال اوناست و جای من این جا نیست.سیگار پشت سیگار. با خودم فکر کردم که فقط یه کیسه زباله کمه که بکشم سرم. تقصیری رو گردنش نخواهم انداخت؛ زندگی مال من نبود و اون هم بخشی از زندگی من بود و همین. تا قبل از دیشب، زمانی که داشتم نوشته ایتالیایی روی باتل رو میخوندم و دنبال معنیش می‌گشتم، اون شب یادم نبود. پیام‌ها و نام‌ها از یاد رفته بود. اسپری که شد، برگشتم به ۱۰ سال قبل و تمام...دردها از یاد نمی‌روند آقا. ما به دردها عادت می‌کنیم. سورچینلی من رو به یاد درد خودم انداخت و دست کرد ته سرم و همه چیزو کشید بیرون و گذاشت جلومو گفت: دیدی هنوز این‌جاست؟ دیدی فقط واسه خودت مخفیش کردی ولی نمیشه دورش انداخت؟
ممنونم آقای سورچینلی. ظالمی ولی با این حال ممنونم. حداقل دروغگو نیستی و تظاهر بلد نیستی و ضربه رو شما نزدی. شما گفتی یادته ضربه خوردی؟
برای اشک هایی که بارون نمیذاشت دیده بشه و منی که با نگاهم فریاد میزدم و هیچ و هیچ و هیچ دستی نبود برای نوازش صورتم...

من یه گلایلم که تو این سرزمین شوم
راهم به قبر و سنگِ گرانیت می رسه!
هر روز به قتل می رسم و شعر من فقط،
به انتشاره شعله ی کبریت می رسه!
دردم هزار ساله مثِ درده حافظه،
درمونشم همونیه که کشفِ رازیه!
نسلی که سرسپرده ی عصر حجر شده،
از ساقیای ارمنیه پیر راضیه
وقتی که زندگی یه تئاتره مزخرفه،
تنها به جرعه های فراموشی دلخوشم!
راسکول نیکف یه پیره زنو شقه کرد و من،
با اون تبر فرشته ی الهامو می کُشم...
"عطری غمگین از استاد سورچینلی"

سلام خدمت همگی

برداشت اشتباه از نام یک عطر یا از طراحی باتل اون عطر موجب میشه ریویو شما تحت تاثیر احساسات شما در مورد اون عطر قرار بگیره و فضای عطر بدرستی توصیف نشه و حتی خیلی اشتباه توصیف بشه ،
این اتفاق در مورد عطرهای اونوم در این فضا زیاد رخ داده و این باعث میشه خریدار دید خوبی نسبت به این عطرها نداشته باشه و حس کنه استفاده از این عطرها باعث احساس غم و اندوه و تنهایی و ترس بشه،

من خودم با خوندن ریویوهای عطرهای اونوم این احساس رو داشتم ،
حس میکردم با پوشیدن این عطرها ، غم و اندوه و تنهایی به سراغم میاد و باید زمان رو در تاریکی سر کنم و منتظر بمونم هانیبال بیاد منو گاز بگیره!

بسیار حسرت میخورم چرا زودتر به سراغ عطرهای اونوم نرفتم ، اون موقع که خیلی ارزون بودند و من توجهی بهشون نکردم ،
ولی وقتی تستشون کردم فهمیدم که اون ریویوها ربطی به فضای عطرها نداشته ...

در مورد این عطر هم همینطور ،
هیچ دستی نیست که صورتم را نوازش کند ، به کشیش های جوانی اشاره میکنه که دور از خانواده هاشون هستند ولی ولی ،
در کنار هم شاد و خوشحال هستند ،
جیاکوملی اون لحظات رو با عکس هاش به تصویر کشیده ،
فیلیپو برای این عطر از اون تصاویر الهام گرفته،
در اون تصاویر کشیش جوانی در حال سیگار کشیدن هست ،

فضای این عطر به شدت تنباکویی و ادویه ایه هست ،
انقدر که حس میکنید یک نفر در کنار شما سیگار برگ میکشه ،
بوی ادویه ها بسیار دلنشین هست ،
این فضا بر یک بستر شیرین ، جذاب و دوست داشتنی شده،
پخش و ماندگاری خیلی خوبی داره ،
به دوستداران روایح تنباکویی و ادویه ای به شدت پیشنهاد میشه ،
تاریکی و غم و اندوه رو در مورد این عطر فراموش کنید.

این عطر یک حس عودی اسموکی خیلی سنگینی داره ، ماندگاری بسیار بالا و گرفتارکننده، اسمش هم که دستی نیست که صورتم را نوازش کند ، خیلی عطر تاریک و سخت پوشیه، اما من عاشقشم ارزش خریدش بسیار بالاست نسبت به قیمت دلاریش جدای اینکه با این غلظت و این حجم و این پرفورمنس جایی از شک برای خرید رو نمیذاره ، در پس زمینه یک بویی شبیه ذغال های صنعتی( بسته بندی شده) میده که خیلی جذابه ،

" پودر شدن بند بند وجود یک خاکستر داغدار "

دلم خالی بود . چقدر سخت بود برایم راه رفتن با دل خالی . بارش تند باران بد شلاقی به جسم نیمه جانم میزد . مست بودم و خمار . وارد شیرینی فروشی شدم . اخ که چقدر شلوغ بود . نوبتم شد .
+ بفرمایید در خدمتم
- یک کیک دو نفره میخواستم برای ... صحبتم را قطع کرد
+ به به ، ولنتاین؟
- ولنتاین؟ نه مرسی ، عزادارم ... فروشنده سکوت کرد . قبل از اینکه احساس تاسف و همدردی کند به او گفتم " چند شمع سیاه هم برایم بگذار " مردی با صدای بلند گفت مگر شمع سیاه هم اینجا میفروشند؟ فروشنده گفت بله ، چند سالیست خیلی از عاشقا عزادارن .
سیگاری روشن کردم و در دست دیگرم کیسه کیک و شمع ها بود . دلم خالی بود . تحمل کیسه کیک برایم دشوار بود . باران همچنان مرا به جرم مستی شلاق میزد . گوشه ای ایستادم . تمام وجودم خیس و کبود شده بود . زوج عاشقی دست در دست هم زیر یک چتر از کنارم گذشتند . پسرک پرشور و جوان برگشت و مرا نگاه کرد . آقا حالت خوبه؟ اره خوبم . خیلی خوب . اما من باور نمیکنم . بهرحال این چتر را بگیر تمام تنت خیس شده است . ما نزدیک خانه هستیم و نیازی نداریم . چتر مشکی اش را گرفتم . دست هایم میلرزید . دلم خالی بود و چشمانم سنگینی عجیبی به دنیا میداد . تمام تنم کبود و خسته . احساس بی وزنی میکردم . احساس خاکستر بودن . دیدی چگونه خاکستر سوخته سیگار با کوچکترین حرکت یا بادی می افتد . همانقدر تهی و همانقدر بی وزن و پوچ . کیک را دراوردم . چتر را با دستان بی جانم گرفتم و شمع های کیک را روشن کردم . اخ که اتش تو این چنین خاکسترم کرد . حال دیگر جای ابر و چشمانم عوض شده بود . حال گونه ها و لب هایم شلاق میخوردند . یک ، دو ، سه ... " روزت مبارک عشق من " اما کسی نبود شمع ها را فوت کند ... انقدر در گلویم بغض رشد کرده بود که هوایی از گلوی خودم هم خارج نمیشد تا فوت کنم . گویی آتش عشق روی شمع ها بار دیگر فریاد میزد : دیگر دهانی در کنارم نیست تا با دمیدنش مرا نوازش کند ...
انگشتم را به گوشه کیک زدم و چشیدم . تلخ بود . تلخ ترین چیزی بود که چشیده بودم . اما بهرحال روزه چند ساله ام را با چنین تلخی ای باز کردم .