این اولین عطریست که کاملا براساس بصیرتهای خلاقانه الساندرو میشله (از مدیران بخش خلاقیت و نوآوری کمپانی گوچی) ساخته شده است؛ عطری طراحیشده برای ادای احترام به مفاهیمی همچون اصالت، سرزندگی و تنوعطلبی در زنان که همگی به شیوهای ذاتی و منحصربهفرد در یکایک زنان بازتاب خاص خودشان را دارند. آمیزه «گوچی بلوم» که توسط آلبرتو موریلاس (استاد عطرسازی مشهور) و تحت نظر الساندرو میشله ساخته شده است، دقیقا مانند نام همین عطر Bloom (به معنای شکوفه زدن) شکوفا میشود و شما را به درون باغی پُر از گلها و گیاهان خوشبو میبرد. روایح گل مریم و یاس با رایحه نیلوفر رنگون (Rangoon Creeper) در این عطر آمیخته شدهاند؛ گل کمیابی که در جنوب هند میروید و برای اولین بار در عطر «گوچی بلوم» از آن برای عطرسازی استفاده شده است. مجموعه این روایح عطری بینقص را ساختهاند که شما را به باغی خیالانگیز میبرد. بطری «گوچی بلوم» حالتی لاکخورده دارد و یادآور ظروف چینی است. رنگ صورتی پودری و قدیمی چشمنواز این بطری هم با لوگوی Gucci تکمیل میشود.
نوع عطر | ادو پرفیوم |
برند | گوچی |
عطار | آلبرتو موریلاس |
طبع | خنک |
سال عرضه | 2017 |
گروه بویایی | رایحه های گلی |
کشور مبدأ | ایتالیا |
مناسب برای | بانوان |
مناسب فصل | بهار |
اسانس اولیه | ریشه زنبق، یاس، گل مریم ، پیچ امین الدوله |
اسانس پایه | نیلوفر رنگون |
اول از همه، من هم مثل شما درگیر عطر هستم و هرچند وقت یکبار میخوام یک عطر خوب با قیمت خوب بگیرم ولی چیزی که پیش میاد اینه که چرا همه عطرها انقدر معمولی شدن و ارزش قیمتی خود را از دست داده اند؟ چرا مایی که پولی را به اندازه تلاشمان به دست میاوریم خرج این چنین عطر های ساده و شکسته ای کنیم، آیا صنعت باعث شده ما به این روز بیفتم؟ چرا انتخاب ها برای ما انقدر سخت شده؟
پاسخ هم بله هست هم خیر.
وقتی داشتم این عطر زنانه رو تست میکردم، با خودم گفتم واقعا کی میاد پول بابتش بده؟ چرا انقد توخالیه این عطر، وایسا ببینم عطارش کیه...چه اسم آشنایی، آقای موریلاس...پس چرا انقدر معمولیه آخه؟
رفتم نگاه کردم و متوجه شدم که استاد از پارسال تا الان فقط ۲۳ تا عطر با برندهای مختلف همکاری کرده و همین برای من کافی بود که بدونم چرا به این روز افتادیم.
عدم تمرکز، کمیت بالا، کیفیت معمولی و جهان امروزی.
همه این ها نه تنها در عطر، بلکه در تمام صنایع دنیا به خوبی دیده میشه.
حالا، ما چه کنیم؟ تن بدیم به این زیر متوسط ها و قانع شیم؟
به هیچ وجه. چون در گوشه هایی از این دنیا، هستند افرادی که با شوریدگی و دیوانگی میتازند تا کاری کنند...تا تسلیم واژه صنعت نشوند.
برای خودم، یکی از اونها گولتیری هستش، کافیه ببینید برای هر عطر چقدر وقت میذاره و پشتش چه سفرهایی به هند و کشور های عربی و اروپا میکنه تا خالص ترین هارو بشکافه و تحویل دوستدارانش بده.
پیشنهاد میکنم تسلیم اسم هایی مثل موریلاس نشین، اینها خودشون رو تحویل صنعت دادن و رفتن. تسلیم کیفیت معمول نشید، تا وقتی نیش ها و امثال نیش ها در دیگر صنایع هستن غافل نشید.