VERSACE - Crystal Noir EDP

به خانم گلنار
معمولا روزی دو و نهایتا سه بار فرصت میکنم سر بزنم. هر بار نهایتا بیست دقیقه. این باعث میشه سریع از روی کامنتها بگذرم و چند مورد رو بیشتر نتونم پاسخ بدم. یا باید تعداد کمی رو پاسخ بدم با توضیحات کامل. یا توضیحات ناقص و اجمالی بدم و تعداد بیشتری رو پاسخ بدم.از بالا به پایین شروع به خوندن کامنتها کردم و تا کریستال نویر رو دیدم خواستم ازش رد بشم. چون هرگز این گونه عطرها رو نمیپسندم و باهاشون زاویه دارم. اما ناگهان چشمم خورد به امیلی پولن، بلندی های بادگیر و ادریسی ها. خشک زد. کاملا خشکم زد. به دو دلیل. یکی اینکه خوشحال شدم بالاخره تلاش هام داره به ثمر مینشینه و دوم اینکه اواسط نوجوانیم یعنی حدود سال ۸۰ بود که کتاب " خانه ادریسی ها " از خانم غزاله علیزاده به دستم رسید. جمله ای در اون کتاب بود که علی رغم سن پایینم همیشه با من موند. جایی که گفته شد: " از صحنه زندگی نرم نرم کنار کشید. شانه ی جواهرنشان، گیره مو و روبان ها را داخل صندوق گذاشت"
برام عجیب بود که چگونه با اون همون جبروت یک روز میشه از کنار زندگی به این سادگی گذشت و چطور میشه اینقدر ساده آماده ی مرگ شد.
بهر تقدیر .. این اتفاق خوبیه که برای معرفی خودتون علایقتون رو گفتید. من ابتدا از املی پولن شروع میکنم
امیلی در نگاه من با اون کاراکترش که رها و آزاد و تنهاست اما میل به خوشحال نگه داشتن دیگران داره و در عین حال مکررا نیاز به تایید داره ، کاراکترش من رو یاد اینها میندازه که همگی یکی از روایح غالبشون از قضا وانیل مورد علاقه ی شماست :
شالیمار. نسخه کولون. نه جز کولون. فقط همین یک نسخه.
Dior dune زنانه. برعکس قبلی که تابستانی بود این پاییزی و زمستانیه
Tom ford pour femme. دورتر از دوتای قبلی اما هنوز روحیه ی اکتیو امیلی پولن رو داره.
اگر بخوایم انتهای فیلم رو نمایش بدیم و چهره ی امیلی پولن انتهای فیلم رو اجرا کنیم: armani code ultimate women

اینها در مورد اون کاراکتر بود و مواردی که من تصور میکنم. اما اگر با خانم ادریسی یا کاراکتر "لقا" در اون رمان هم حس نزدیکی کردید بفرمایید که برای اونها هم فکری کنیم.
اکثر پیشنهادهام بخاطر داشتن گاردنیا یا جاسمین غالب حذف شدن. این دو علی رغم اینکه آرامش بخشن ولی در کسانی که سابقه آلرژی یا سینوزیت دارن باعث دوره های تشدید و حمله میشن متاسفانه

جناب ایکاروس
خیلی خوشحالم که از کریستال نویر این بار رد نشدین و حتما این از شانس خوب من هست..اینکه چرا با امثال! کریستال نویر زاویه دارین رو امیدوارم در خوندن چند باره هر کدوم از کامنت ها و تحلیل هاتون متوجه شم..ممنون از پیشنهاداتتون سعی می کنم روو هر کدومشون تست داشته باشم اما گمان می کنم شالیما ر رو دوست داشته باشم و dior dune رو اگر مراعات میگرنم رو بکنه..امیلی خیلی خوبه اما واقع اینکه من اون نشاط و سرخوشی امیلی رو ندارم چیزی در من هست که این قسمت از روحیه امیلی رو آرزو می کنه.اتفاق پایان فیلم برای امیلی بی گمان من رو خوشحال میکنه همونطور که قبل اینکه لبخند پت و پهنی بزنم بابتش مضطرب و منتظر بودم armani code ultimate women که احتمالا رایحه اش رو هم حتی از امیلی استشمام کردین به جهت تخصصتون حتما مناسب ترین عطری هست که میتونه شایسته اتمسفر پایان فیلم و امیلی با شه.."لقا" اما، بزارید این حقیقت رو بگم که من از همون صفحات آغازین کتاب منتظر یه اتفاق نا خوشایند بودم و دلم شوره خانواده ای رو میزد که در یک آشنایی ابتدایی وکوتاه بهشون علاقه مند شدم اینها رو گفتم که بگم جناب ایکاروس من در این قسمت کتاب که به "وهاب" نشون دادن بخشی از کتابهاش رو سوزوندن متوقف شدم دلهره ادامه اونچه که میخاد بیش ازین اتفاق بیفته آشفته ام میکنه..بنابر این و تا به اینجا "لقا" رو دوست دارم اما هنوز صمیمیتی باهاش ندارم..و خانم غزاله علیزاده با اینکه انتخابشون! در تقریبا تمام مکاتب اخلاقی و دینی پسندیده نیست و نکوهش شده اما متاسفم که بگم به نظرم برای ایشون انتخاب خوبی بود:)..عجالتا جناب ایکاروس کسی رو در نظر بگیرید که با اینکه همیشه سیمون دوبوار رو تحسین کرده ویرجینیا وولف اما پر رنگ توو زندگیش حضور داره.. و اینکه به نظرم سختی شکستن نارگیل به استشمام لطافت رایحه اش می ارزه و اینکه تابستان گرچه دوست داشتنی نیست ولی نزدیک است:)

به خانم گلنار

سیمون دوبوار؟؟؟ اجازه بدید خاطره ای رو عرض کنم. دوره رزیدنتیم شاهد بودم که مادری فرزندش رو از ساختمان بیمارستان به بیرون انداخت تا او رو از مرارت ها و رنج ها و دردهای شیمی درمانی نجات بده. همون روزها کتاب une morte tres douce از دوبوار رو میخوندم. رمانی که آینه روزهای آخر زندگی مادر دوبوار بود. اسم این رمان رو گذاشت: مرگ بسیار آرام. تاکید دوبوار روی واژه ی "آرام" برام همیشه عجیب بود. و بیش از همیشه به این ایمان آوردم که "اتفاقات" ، واکنشهای ما به فعله. در واقع هیچ اتفاقی به خودی خود نه بده و نه خوبه. بلکه این نگاه ماست که قید های یک فعل رو میسازه و شدتش رو کم و زیاد میکنه. یک طرف کسی که مرگ پر سر و صدا و پر رنج مادرش رو آرام فرض میکنه و یک طرف مادری که شیمی درمانی کودکش رو تحمل ناپذیر میدونه. هیچ کدوم رو قضا ت نمیکنم اما اینها به این خاطر گفته شد که عرض کنم که برای شما نمیتونم پیشنهادی داشته باشم چرا که شما جایی دوربین رو بردید و گذاشتید و تفسیر آیات و علایم از نگاهتون به گونه ایه که برای درکش نمیتونم بسنده کنم به الگوریتم های ذهنی خودم. سیمون دوبوار رو مورد تحسین قرار میدید چرا که او از مخاطرات نمیترسید و مبارزه و مقابله میکرد و نمی نشست در حالیکه ویرجینیا وولفی درون شماست که گفت: بین هر دو راهی یک راه سومی هست به اسم مرگ.
من نمیدونم وریجینیا ولف بخواد به شیوه ی دوبوار عطری رو انتخاب کنه آیا حاضر هستش که اون عطر رو به خودش بزنه یا خیر. و شهامتش رو داره یا خیر.
یک روز در خانه ی هر کدوم از ماها رو خواهند زد و جنازه ای رو به ما نشان خواهند داد که جنازه ی کسی بوده که در خودمون کشتیمش. خودتون انتخاب کنید اون جنازه قراره چه بویی بده. گرم؟ شیرین؟ خنک؟ تلخ؟ غریب؟ آشنا؟ ارام؟ تاریک؟ تازه؟ زنده؟

شما چرا وقتی عطری رو نمی پسندید کل برندش رو زیر سوال می برید اون از لانکوم اینم از ورساچ دوتااا برند خیلی پر طرفدار 😕

من از شما معذرت میخام !

سلام لیلی جان
متاسفانهمن هم با بعضی از برندهای بسیار پرطرفدار اصلا نتونستم ارتباط برقرار کنم از جمله ورساچه و نارسیسو رودریگز. باید بگم که به صورت خیلی *زگیل وار* برای اینکه به خودم ثابت کنم که اشتباه می کنم، تقریبا قسمت اعظم عطرهای موجود این دو برند رو تست کردم. ولی نه.... نشد.