ACQUA DI PARMA - Colonia Mirra

از همون ابتدا شما وارد میدل نت عطر میشید و خیلی اون فضای سیتروسی پایدار نیست و فقط یک حاله ای ازش باقی می مونه.بوی جوز در قالب یک نت اسپایسی و چوبی حضور داره که بسیار زیبا و خوب کار شده.ترکیب روایح صمغی و امبری هم یک حس گرم و کمی چسبنده ایجاد می کنه که در کنار پچولی حس روتین و مرسوم بودن پایانش رو کمی تغییر میده و میشه یک حسابی روش باز کرد.
در کل شما با یک عطر اسپایسی و امبری طرف هستید که بیشتر حس و حال مردانه داره و تیپ رسمی و نیمه رسمی ای رو می طلبه.به جز تابستون میشه بقیه فصول ازش استفاده کرد و پخش و ماندگاری قابل قبولی هم داره.
عطر خیلی خاصی نیست و با بوییدنش شاید خیلی از عطر ها براتون تداعی بشه اما طرفداران خودش رو داره.

مخلص

میرا که همان برگردان ایتالیایی از زبان فرانسویِ کلمه myrrhe است که در ایران به آن مُر مکی گفته میشد
درختچه ای بومی در اطراف سواحل دریای سرخ از سواحل غرب عربستان و شمال شرق آفریقا که صمغ آن از دوران باستان درست همانند کندر مصارف دارویی،بخوری و عطری داشته
بسیار گرم و خشک-آنقدر خشک که مصریان باستان صمغ آن را درون اجساد پیش از مومیایی کردن میریختند تا هم بوی متعفن ساطع نشود و هم خشکی اش تمام رطوبت جسد را بگیرد و مانع از فساد شود-
در رایحه شناسی طبع آن گرم و القا کننده یک حس کهربایی اما با هوای دودی-بالزامیکی ست
به همین دلیل در عطرسازی از قدیم الایام بسیار مورد استفاده بوده و در کنار کهربا و کندر جز سه آکورد اصلی صمغی در عطرسازیست که در یک پکیج توان ارائه روایح کهربایی،دودی،سنگین و بالزامیک را دارد
و اما کلونیا میرا
عطری در همین فضا که ابتدا امضای اصلی این خانه یعنی فضای سیتروسی را دارد و سپس ورود صمغ مُر و ترکیب با پچولی البته در بیسی که کهربا حضور دارد تا که کمی از خشونت مر کاسته و نرمش کند