KARL LAGERFELD - Photo

چند روز پیش توی اداره ای کنار شخصی نشستم که بوی خوش عطری کلاسیک میداد.
بویی شبیه لاجرفیلد فوتو بدون اون رایحه صابونی.
گفتم خداروشکر یک عطر خوشبوی کلاسیک کشف کردم. برم توی عطرافشان به حسن کبیری و فریار و بقیه بگم. خواستم از طرف سوال کنم چی زده که دیدم ساقه ای از یک بوته دستشه. شک کردم که ممکنه بوی این گیاه اینقدر معطر باشه یا نه، بوی ادکلنشه.
خلاصه ازش پرسیدم و جواب داد بوی این گیاهه. گیاهی به اسم چویل. گیاهی که در بعضی ارتفاعات لرستان و خوزستان و چهارمحال بختیاری و کهگیلویه بویراحمد میرویه. متاسفانه این گیاه درحال انقراضه و هیچ فکری برای گسترش و تکثیر گلخانه ای و حفظش نمیشه.

سلام من خيلي واسم مهمه كه اين ادكلن بتونم اصلشو پيدا كنم كسي ميتونه راهنماييم كنه؟؟؟

روحش شاد،. یکی از بهترین های دنیای مد و لباس بود

آخ یادش بخیر. سال ۷۳ توی آموزشی مرابهی خ دکتر فاطمی ارتش سرباز بودیم.یواشکی میرفتیم توی انباری برای سیگار ! دوست همخدمتی داشتم که تهرانی بود واین عطرو همراهش داشت عطرو میزدیم ومیومدیم بیرون.ازقدرت این عطر هرچه بگم کم گفتم. قدرت رایحه پخش فوق العاده.سالها دنبالش گشتم پیدانکردم. کسایی که دارن قدرشو بدونن. موفق باشید دوستان خوشبو

سلام و عرض ادب خدمت همه دوستان عطرافشانی
مطلبی در مورد نت آلدهید پیدا کردم که برای آشنایی شما عزیزان با این نت درهمین جا کپی کردم ، این نت در این ادوکلن استفاده شده.

اول از همه آلدهید (Aldehyde) از کجا اومده؟ حد فاصل سالهای 1840 تا 1850 میلادی بود که یک معلم شیمی آلمانی به نام یوستوس فرای هر فون لایبیش (Justus Freiherr von Liebig) از ادغام دو کلمه ی لاتین الکل (Alcohol) و دهیدروژناسیون (Dehydrogenation) اسم آلدهید رو انتخاب کرد.

حالا چرا این دوتا کلمه؟ خب دهیدروژناسیون یعنی فرآیند از دست دادن هیدورژن. الکل رو هم که کشف زکریای رازی خودمون بوده و همتون میشناسید. موضوع این بود که در طی فرآیند هیدروژن گیری از الکل ماده ای به دست می اومد که خواص ویژه ای داشت و اینطوری شد که اسمش رو گذاشتند "آلدهید". اجازه بدید لب کلام رو بگم، این واژه اسم یک دسته از ترکیبات هست و نه یک ترکیب مشخص به تنهایی! مثل وقتیکه گل ها رو دسته بندی میکنیم یا مثل وقتیکه نت های چوبی رو دسته بندی می کنیم. اینجا هم با یک دسته به اسم آلدهیدها طرف هستیم.

از نظر علمی برای نامگذاری آلدهیدها از پسوند "آل" یا آوردن کلمه ی "آلدهید" در انتهای اسم ترکیب استفاده میکنند. همونطوری که در عکس زیر هم میبینید یکسری از آلدهیدها روایح میوه ای، گورمند (خوراکی مانند) و یا حتی گلی میتونند داشته باشند.



واقعیت اینه اگه بخوایم با تعریف علمی پیش بریم، حتی وانیلین هم یکجور آلدهید به حساب میاد! اما عطرسازها اونقدرها هم با تعاریف علمی منطبق پیش نمیرن و اصول خودشون رو‌ دارن. اینجاست که برای مخاطب یک سوال بزرگ پیش میاد: اگر اینهمه آلدهید در عطرسازی داریم پس عطرهای آلدهیدی کدومان؟

از دید عطرسازی تنها دسته مشخصی از آلدهیدها هستند که «عطرهای آلدهیدی» رو میسازند، دقیقا اونایی که از آلدهیدهای اصطلاحا "اشباع شده"* در ترکیبشون استفاده شده که کارکتر بویایی چرب و وَکسی (مومی) مشخص و بخصوصی دارند. رایحه ای شبیه به سوختن ناقص پارافین که این بو رو میتونیم از شمعی که تازه خاموش شده حس کنیم.

این دسته از ترکیبات دارای رایحه قوی و شدیدی هستند در حدی که فقط وقتی به اندازه یا کمتر از 1% رقیق بشن، میتونه بوی خوشایندی داشته باشه. برای سادگی، اسمشون رو منطبق با تعداد اتمهای کربن مشخص میکنند. مثلا به هپتانال میگن آلدهید کربن7 یا آلدهید7کربنه و بطور مشابه به دکانال میگن آلدهید کربن10 یا آلدهید10 کربنه.

اما اگر با خودتون فکر کردید همه ی آلدهیدهای این دسته خوشبو هستند و در عطرسازی جای دارند باید بگم که اینطور نیست! برای مثال آلدهید یک و دو کربنه رایحه ی خشن و در کل ناخوشایندی دارند که در عطرسازی هیچ کاربردی نداره. آلدهیدهای با بیش از 15 اتم کربن در این خانواده هم کلا بی بو هستند. این بین، مطابق با لیستی که در ادامه اومده میتونیم روی این چندتا ترکیب حساب کنیم.

نام توصیف رایحه

آلدهید C8لیمویی

آلدهید C9پرتقالی

آلدهید C10پرتقالی

آلدهید C11وَکسی تا حدی رُزی

آلدهید C12

صابونی

کارکتر تقریبا یکسان این چندتا آلدهید، رایحه ی منحصربفرد و خاصیه که یکی از معروفترین عطرها در این زمینه، شنل نامبر فایو کبیر هست. شنل نامبر فایو همونطوری که در عکس میتونید ببینید ترکیب سه آلدهید کربن10 و 11 و 12 هست. بهمین ترتیب آکورد آلدهیدی در عطرها نمایانگر روایح فرش، تمیز، کمی صابونی و کمی پرتقالیه. حسی که داره مثل وقتیه که لباسی از جنس پارچه ی لینن (کتان) رو اتوکشی کنید.

سپاس و بدرود