در شروع کار بسیار بسیار تند، رزینی و فلفلی، به همراه زنجبیل. به اضافه ی هل و عودی که بصورت ملایم در پسِ زمینه قرار می گیرن. مدتی بعد، از حالت اسپایسی خارج میشه اما همچنان کمی حالت رزینی خودش رو حفظ می کنه. در اینجا عود از پس زمینه خارج میشه و در کنار چوب قرار می گیره و تلفیق این دو باهم فضا رو بسیار دلنشین می کنه. در فاز نهایی، بوی ملایم چوب با روایح دودی تلفیق می شن و کمی مشک هم در این حین وارد کار میشه.
تغییر نت ها هارمونی خیلی زیبایی دارن.
یک نکته: فضای عطر کاملا اسپایسی و عودیه اما توجه داشته باشید عود اینجا باعث سنگین شدن رایحه نمیشه اما فضایی دارک رو تداعی می کنه.
استفاده از پاییز تا بهار و دارای پرفورمنس بسیار خوب و مهم تر اینکه پاف کمترش خیلی بهتر عمل می کنه، حداکثر سه پاف..

اما چرا جنایت اسکاندیناوی؟ کلا مزون اسم هایی که برای عطرهاش انتخاب کرده بسیار جالب و کاملا مربوط به فضای عطره. برای من جنبه ی روانشناختی هم دارن بعضی از اونها..

اما این عطر ابدا عطر گنگستر ها و یا جانی ها و آدمکش ها نیست. اسمش هم اصلا همچین چیزی رو نمیگه.
نوردیک نوار یا جنایت اسکاندیناوی یک ژانر داستان جناییه که معمولا از دید خود پلیس نوشته میشه و مرتبط میشه به ماجراهایی که در کشورهایی مثل سوئد و دانمارک و (کشورهای اروپای شمالی اگه اشتباه نکنم).. اتفاق افتاده.
اکثرا دارای مضامین پیچیده ی اخلاقی، صحنه های تاریک و سوت و کور و به ظاهر آروم و خنثی است.
بهترین سریال از این ژانر که میشه ربطش داد به فضای عطر، The Bridge هست که روایت کننده ی داستان های حماسی اتفاق افتاده در منطقه ای به اسم ساگاست.
توی این فیلم به مسائلی مثل کم رنگ شدن روابط خانوادگی و سست شدن بنیان خانواده در اجتماع و همینطور ایجاد مشکلات متفاوت به دلیل قانون مندی و یا سهل انگاری بیش از حد اشاره شده.
به علاوه تلاش بسیار زیادی برای حفظ جایگاه انسان و نشون دادن ارزش های انسانی فارغ از ملیت، فرهنگ، جنسیت، طبقه ی اجتماعی، و...صورت گرفته. و همینطور دغدغه ی زندگی کردن و به عبارتی خوب زندگی کردن در این سریال کاملا مشهوده.
همه ی این موارد سریال رو متفاوت و بسیار دیدنی میکنه. به عبارتی یک منیفست اگزیستِنشیالیستیِ قابل تامله.

سلام :(:
چه بسا سیر بودیم اما به زور بلعیدیم.
بله نمی شد درست جویدشون.. من که بعضی وقتا به انسولین نیاز پیدا میکردم یا سدیم هیدروکسید سر بکشم بلکه چربی هارو بشوره ببره:):
راستش این چند خط آخر ذهنمو چند ساعته درگیر کرده..

خیلی ممنون بابت معرفی این دو برند، رفتم چک کردم چه باتل های بامزه ای هم داشتن. میگردم حتما پیدا کنم کارهاشون رو.🌹🌹

دوتا چیز کشف کردم راجب این عطر
۱: پوشیدنش با لباس های تیره بهترین رایحه و پرفورمنس رو براتون به ارمغان میاره، و ابدا با لباس های روشن چیز جالبی از آب در نمیاد.
چون خودم ۹۹ درصد مواقع لباس های تیره حالا مشکی، سرمه ای، قهوه ای سوخته و .. می پوشم، همیشه بعد از دو سه پاف اسپری این عطر متوجه بهترین رایحه از جهت کیفیت و عملکردش میشم. که منظورم از عملکرد اینجا تنها ماندگاری و پخش بو نیست، کیفیت تغییر نت ها هم مد نظرمه. چند وقت پیش خیلی اتفاقی یه پلیور صورتی پوشیدم و دو پاف هم اسپری کردم ازش و نمیدونم چرا ولی اصلاا اون تغییر نت و عملکرد عالیش رو نداشت. انگار بهش بر خورده بود:)
و ۲: اگر این عطر رو اسپری می کنید سیگار برگ نکشید همراهش. احتمال غش کردن بعدش وجود داره.
در کل سیگار نکشید باهاش، هرچند ترکیب بویی که ایجاد میشه مخصوصا با سیگار برگ خیلی چیز جذابی میشه اما قشنگ محتویات معده زیر و رو میشن😄
یاد متن آقای مسیح افتادم که نوشته بودن یه حسی داره انگار پوست تنت یخ زده اما ارگان های داخلیت از گرما دارن متلاشی میشن. دقیقا همچین چیزی اتفاق افتاد.

راستی نمیدونم اون شاد باش قسمت آخر رو به من گفتید یا خانم هانی. ولی من شادِ شادم. درسته که زمستونه ولی من با حداقل ها خودمو شاد نگه میدارم. درگیر هابیل و قابیل و مرگ و سمفونی مردگان و‌... هم نمیشم. هرچند تازه شروع کردم به خوندنش.
میدونید تهش میگم ولمون کن بابا😆

سلام دوباره به آقای مسیح عزیز
من یه بخشی با اپیکور موافقم و از طرفی یه جا با هایدگر.
مثلا اونجا که به گفته ی خود هایدگر مرگ به وجود ما معنا می بخشه رو قبول دارم و یا اینکه گفته بود: امکان ناممکن بودن هرگونه وجود. وجودی ترین تعلق. پیوند شکن و تفوق ناپذیر. درستن از نظرم اما این که اپیکور می گفت ترس از مرگ میتونه اختلالات توی تعادل روانی اینجا کنه هم قبول دارم. آدم نباید به خاطر ترس از مرگ از خودش لذت هارو دریغ کنه البته نه اون لذت های گذرا بلکه لذت هایی که در روان و زندگیش تاثیر مثبت میزارن و شادی بخش ان.
ولی با گفته ای که میشه ازش نتیجه گیری کرد مرگ یعنی عدم آگاهی و به ما هم ربطی نداره مخالفم:) ولی بله مرگ بزرگترین مسئله ی ما نیست، درسته. نباید باشه واقعا..
گفتید بگذریم ها من دارم باز زیاد حرف میزنم.

واقعا:) جدید و متفاوت
برعکس the blue dancers ما نه بک استیج داریم و نه رقص تمرین می کنیم و نه لباس مخصوص داریم.
یه استایل کژوال و موهای پخش و پلا:))
اتفاقا ایده ی جالبی میشه ها، نقاشی پاپ آرت از این ورژن جدید:)
و اینکه بی شک درون بسیار زیبایی دارید که زیبایی هارو میبینید حتی از دور💖

عجب پارادوکسی شدن Opus VIII و Opus X
شادی و ماتم
رقص و عزا
روح نواز و روح خراش
سرخوش کننده و سرافکنده کننده
یاس و رقص شکوفه ی پرتقال و ناله ی چرم و مرگ شمعدانی
زعفران گرمی بخش و فلز و تزریق سرمایی کشنده
گل انداختن گونه ها و یخ زدن انگشتان دست و پا
موانین و حبیبی
ترامپد و سکسوفون ، و پیانو و گیتار
اخ سالومه امشب این متناقض نما از آن توست..

سلام
بینیم تیر کشید
الان که دارم اینو می نویسم در جمع نشستم اما چشمام شده کاسه ی آب. نزدیکه ترک برداره. دارم زور میزنم گریه نکنم، رگ های مغزم یخورده دیگه بگذره فکر کنم بترکن.
ترکیب این عطر رو با گوش دادن به موسیقی خیلی دوست داشتم، داشتم...
این متن شما من رو یاد آهنگ habibi تامینو انداخت.
کاش می توانستم تورا بعد از آخرین رقص فراموش کنم
اما تو همه جا هستی اره همه جا
در تمام ملودی ها و در تمام خراش های کوچک
عزیزم، شمع در حال سوختنه
همونطور که من میسوزم..
کاسه ی ترک برداشته ترکید خانم مونا.. آخ

سلام خانم پرنیان عزیز
رفتم از یوتوب تماشا کردم اجراشون رو و کیف کردم واقعا:)
منم یاد کافه ی سر کوچه اتون افتادم:) فکر کنید نم نم بارون بیاد و moanin پخش بشه و رایحه ی این عطر توی فضا پیچیده شده باشه و سیگار دود کنیم و برقصیم:)) عجب کیفیی میده!
خواستم بگم ممنون از متن های قشنگتون مخصوصا این یکی که سرخوشم کرد حسابیی.
راستی موهاتون هم خیلی قشنگن، منم چند وقت پیش موهام همین مدلی بود:)

من از برای آسایشِ آزادگان آمده ام
آمده ام تا دیگر
هیچ ظلمت پرستی در کمینِ صلح و سپیده ننشیند.
آمده ام تا شرابِ آفرینش را به آوازِ خسته آدمیان ببخشایم.
باید باران ها بیاید
صلح بیاید
آواز، علاقه، بهشت...
این منم، زرتشت ارابه ران خورشید..💫