تام فورد از چری های جدیدش رونمایی کرد! Cherry Smoke و Electric Cherry.
خیلی هیجان زده ام واقعا.
چری سموک: دود گیلاس که یک لذت‌شناس باتجربه است، با آتش بازی می‌کند، با بوی گیلاس تیره که بوسیله اسمانتوس اغواکننده و چوب‌های دودی دود شده مشتعل می‌شود.
الکتریک چری: گیلاس الکتریک بوی گیلاس مورلو را با گرمای ماسک و یاس تند از بین می برد. برانگیختن یک معاشقه ی آزاردهنده که با جوشش های بازیگوش می درخشد.
چری اسموک باید خیلی جذااب باشه. وااای
( متن بالا از پیج تام فورد بیوتی ترجمه شده)

خیلی لطف دارید خانم هانی، ممنونم.
بله عطر غم انگیزیه موافقم باهاتون ولی به جرات میتونم بگم هیچ عطری اندازه ی وی ات آرمیس منو ناراحت نمیکنه اونم به خاطر خاطره ی بدی بود که ازش نوشته بودم.
ولی در کل همشون عجیب غریبن:))

درسته،
نارسیس سفید از پودری پرفورمنس قوی تری داره،
جز اون دسته از عطر هاست که پاف کمترش در کنار پرفورمنس خوبی که داره، بهتر هم عمل میکنه. و زیادش میتونه برخلاف بقیه مدل ها اذیت کننده باشه.🌱
بعد چون گفتید به عطر های پودری علاقه دارید Kenzo flower و Dolce and Gabbana Pour Femme رو در نظر داشته باشید.

سلام سرکار خانم هانی🍃
از گاسپار نوئه فقط I stand alone و vortex رو دیدم، vortex فیلم قشنگی بود، و برای تحلیل نیاز به صبر داشت واقعا👌 Amour رو ندیده ام تا به الان، اما حتما میبینمش.
و چه عالی که شما با هیچ کدوم از کار های گاسپار نوئه مشکلی ندارید، من کاور فیلم هاشو میبینم یه جوری میشم😆 البته به گفته ی صحیح شما، فعلا مناسب من نیستن:)

برای عطر ایو نونو مانی کمیاکارتزینو ایل ولتو از اونوم( امکان داره تلفظش رو اشتباه نوشته باشم) یه فیلم با فضای مشابه در نظر دارم، راجبش می نویسم حتما🌷

سلام جناب مسیح
کنجکاویم در مورد این برند باعث شد امروز این نوشته اتون رو بخونم و برم فیلم I Stand Alone رو ببینم، چه فیلمیی بود و عجب پایانی داشت!
فکر می کردم حالا سه سال پیش خیلی زود بود برام که فیلم مرثیه ای برای یک رویا رو ببینم چون حال بدی بهم دست داد، گفتم الان نسبت به قبل روحیاتم تغییر کرده چیزی نمیشه بزار برم ببینمش، ولی این یکی هم واقعا در حدی بود که انگشت های دست و پاهام یخ زد!
چه منولوگ هایی قصاب توی ذهنش داشت، طولانی و آشفته. ذره ای آروم و قرار نداشت. کسی که نمی تونست با دنیای امروزی ارتباط برقرار کنه و می خواست یه تنه دنیای دور و برش رو نابود کنه. و ارزش خیلی از آدم هارو با یه تیکه گوشت یکی می کرد.
خلاصه که مجاب شدم دکانت rake and ruin رو تهیه کنم:)
vi et armis: کرم از خود درخت است.

خواهش میکنم🌺
فقط اینکه در کل عطر ها خیلی به شخصیت آدم ها هم بستگی دارن، میخوام بگم که به این موردی که من گفتم نارسیس سفید جذاب تر و خاص تره توجه نکنید، اونو مطابق سلیقه ی خودم گفتم،
شما با توجه به کرکتر و سلیقه ی خودتون ببینید کدومش براتون جالب تر و جذاب تره و در نهایت لذت میبرید از پوشیدنش.

فکر کنم یخورده باید بیشتر بوش کنید تا نظرتون راجبش عوض بشه. چون عطر خیلی بدی نیست.
خیلی فرش و خنکه، و برخلاف اسمش بیشتر میوه ایه و کمی گلی، از نظر من.
شروع کار خیلی میوه ای و شیرین بود، انگار یه بشقاب میوه ترکیبی از خربزه و سیب و هلو جلوتون باشه. برای من خربزه و هلو پررنگ تر بود نسبت به بقیه.
توی نظرات نوشته شده بوی حشره کش میده ، برای بعضی شامه ها که به ترکیب یاس با میوه ها حساس ان، ممکنه براشون بوی حشره کش تداعی بشه. ولی در کل بوی حشره کش نمیده:)
در فاز نهایی گلی و مشکی شد و همچنان یکم میوه ای. من نت رز و در کنار یاس کاملا متوجه شدم، البته فکر کنم برای شامه من اینطوری باشه چون من گل رز زیاد می خرم و دوست دارم برام مشخص بود.
و اینکه مناسب این هست که عطر امضا باشه، البته فکر میکنم توی فصول بهار تا پاییز پرفورمنس بهتری داشته باشه چون فرِش و خنکه زیاد مناسب زمستون نیست.
عطر بدی نیست اما جذاب نبود حقیقتا چون اصلا پیچیدگی نداشت، و کاملا ساده بود، همه ی نت ها مشخص و قابل فهم.

سلام
از نظر شخصی من نارسیس سفید بوی خیلی خاص تری داره نسبت که بقیه. (البته مقایسه ی من بین باتل های مکعب مربع هست)
ببینید نارسیس پودری همینطور که از اسمش هم مشخصه کاملا پودری، کمی پاچولی و کمی مشکیه. خیلی حالت سافت و تمیزی داره و کاملا شیرینه. من کاملا متوجه گل یاسمن میشم تو این عطر. و بنظرم دخترونه است.
اما نارسیس سفید بوی شیک تری داره چون اصلا شیرینی به اون صورت نداره، پودری نیست اما کریمی و گلیه، اون هم مثل نارسیس پودری، مُشکی هست اما فرقش با مدل پودری اینه که خیلی چوبیه. قشنگ بوی چوب حس میشه توی این عطر. و در کل بنظرم زنونه تره نسبت به نارسیس پودری، و جذاب تر.
و اینکه نارسیس سفید خیلی پخش بو و ماندگاری خوبی داره.

درود به شما جناب مسیح عزیز
:)))
واقعا چه باک؟!
خوش گذرونی در اون جهان هم عالمی داره.
کاش فقط آب و غذا کفایت نمی کرد. هوا هم کمه، شدتِ جریان خون توی رگ ها هم به قدری پایین میاد تا سرما به مغز استخون آدم برسه. و ضربان قلب به قدری بالا میره انگار بی چاره داد می میزنه: دارم خفه میشم ، کاش بشه قفسه ی سینه ات رو بشکافی و منو بیرون بکشی.
می پرسن نمی خوای از این کارها دست بکشی؟
و میشنون: نه! دارم لذت می برم، فقط بزارید چند دقیقه توی خلوت خودم بمونم.
و عجب خلوتیه:)

من خیلی خیلی قدردان شمام، ممنون از اینکه هستید و می نویسید. دل ها و چشمانمون رو روشن می کنید. خداوند برای همه ی ما و دوست دارانتون حفظتون کنه🌹

امیدوارم توقع نداشته باشی بعد از این بلایی که سرم آوردی بهت بگم دوستت دارم.
نه البته، این چه حرفیه! البته که توقع نداری. اصلا اگر غیر از این بود و من به جاش با لذت بهت نگاه می کردم و دوباره می بوییدمت تعجب می کردی؛ درست نمیگم؟
ولی تحسینت میکنم، دست مریزاد! اول مضطربم کردی جوری که تپش قلب گرفتم، چند دقیقه بعد اشکمم در آوردی.
توی اولین دقایق یاد فیلم Requiem for a Dream افتادم. حس و حال فیلم، موسیقیش، تمش، عاقبت شخصیت هاش،... همه چیزش یه جور بدی بود. مضطربم کرد، آرنوفسکی بی رحمانه فیلمشو تموم کرد. لپ تاپو بستم، چند دقیقه سرمو بین دستام گرفتم و هی به خودم گفتم کاش نمی دیدمش.
بعدش پرتم کردی تو دنیای واقعی، همون دوره ای که اون پیر مرد زنده بود. میخوای بدونی من چی دیدم؟ من اون موقع بچه بودم؛ بچه ها مثل بزرگ تر ها درد نمی کشن، یعنی سنشون اونقدری نیست که بخوان حجم عظیمی از غصه رو درک کنن.
یه پسری بود که پدر و مادر پیرشو از یه خونه ی اعیونی برد به یه خونه ی کوچیک. خیلی خیلی کوچیک.
یه پسر جوون همسایه ی دیوار به دیوارشون بود. هر روز بوی تریاک و سیگار از لای درز پنجره های خونه ی پسره به آلونک پیرزن و پیرمرد می رسید. از مخاط و عروق خونیِ بینی پیرمرد می گذشت، اول یکم حنجره اش رو قلقلک می داد و اون رو به سرفه می انداخت، بعد از نایش عبور می کرد و به شش هاش می رسید. نفسش می گرفت، خیلی بیشتر سرفه می کرد. همه ی پناهش شب و روز دستگاه اکسیژنش بود.
پنجره هاشونو باز نمی کردن، زمستون و تابستون هم نداشت. همین قدر که صدای موتور خونه و بوی گند سیگار و تریاک و شیشه، از درز دیوارها و پنجره ها بهشون می رسید بسشون بود.
باز روز ها خوب بود. می دونی، پیر مرد تا صبح نمی خوابید! شب ها همیشه از روز ها براش طولانی تر بود. خودش همیشه می گفت: نمیدونم چرا انگار شب ها کش میان؛ تموم نمی شن..
منِ بچه اون موقع نمی فهمیدم معنی حرفاش ینی چی. من بچه بودم ولی اونجا خیلی تاریک بود. کلی لامپ روشن بود ولی باز هم تاریک بود.
دیوارا سیاه بودن، پرده ها کدر شده بودن. اگر ساعت روی دیوار نبود، آدم شب و روزشو گم می کرد.
انگار اون خونه یه جای دیگه از دنیا بود، یه جایی که محکوم شده بود به تاریکی، ترد شده بود از نور زندگی بخش خورشید و دفن شده بود زیر کپه ها دود و غبار..
می بینی باهام چیکار کردی؟!...